Υπάρχει Θεός!

Σύμφωνοι, μπορεί και να μην υπάρχει, αλλά πριν πολύ πολύ καιρό, βγαίνοντας από την εκκλησία ενός χωριού, με βρίσκει ένας (τότε) μαθητής εκφωνώντας με έμφαση αυτήν την φράση και δείχνοντας με το δάκτυλό του τον ουρανό! Τι είχε συμβεί; Σε ένα διαγώνισμα είχε “πέσει” ένα θέμα από αυτά που είχε διαβάσει! Είχε τόση χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του που ανακάλυψε …την Αμερική, ώστε ακόμα τον θυμάμαι.

Και τον θυμήθηκα χθες, όταν αναφώνησα και εγώ με την σειρά μου …υπάρχει Θεός! Το κακό είναι ότι για να εξηγήσω τι με έκανε να περάσω και εγώ …από την πορεία προς την Δαμασκό, θα κάνω τον Γιώργο τον Λιάγκα, αλλά και την Σαλογραία (παρένθεση) η οποία αδιαλείπτως μου στέλνει κάνα δυό υβριστικά μηνύματα καθημερινά, αν και φαίνεται ότι βαρέθηκε τις τελευταίες μέρες και το αραίωσε σε βαθμό που να αισθάνομαι …έλλειψη! (τέλος η παρένθεση).

Λοιπόν αγαπητοί Μακικοί, όταν το σύστημα είναι ανοικτό, έχεις την τάση να το πειράζεις και εγώ δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό. Ότι το πειράζεις όμως σε πειράζει και έτσι κάποια στιγμή ο αθόρυβος υπολογιστής σταμάτησε να …ξεκινά. Αφού εξήντλησα όλα τα γιατροσόφια που ήξερα, θυμήθηκα τον Γιώργο και τον φαντάστηκα να λέει, καλά να πάθεις, θυμήθηκα και την Σαλογραία που προανήγγειλε επανειλημμένως ότι ο ουρανός θα πέσει στο κεφάλι μου και είπα ας πάρω τηλέφωνο τον τεχνικό στο κατάστημα που αγόρασα τον υπολογιστή.

(παρένθεση) Είμαι συνηθισμένος σε κάτι τέτοιο. Οι φορές που αγόρασα μηχάνημα και δεν χρειάστηκε να το επιστρέψω αμέσως ως ελαττωματικό είναι ελάχιστες και από κεκτημένη ταχύτητα πίστεψα ότι και στην περίπτωση αυτή το ίδιο συμβαίνει, θα πρέπει να το πάω πίσω (κλείνει η παρένθεση)

Και ο ουρανός όντως έπεσε στο κεφάλι μου, και ο Γιώργος έχει κάθε δίκιο να γελά, αν και είμαι βέβαιος ότι και Μακ να έπαιρνα και αυτό θα χαλούσε. Γιατί όσο και να προσπαθώ να πάρω τηλέφωνο, κανείς δεν το σηκώνει. Σχεδόν 18 ώρες προσπαθούσα να πάρω τηλέφωνο και από την άλλη πλευρά πλήρης αφωνία… Παίρνω στα κεντρικά, μου δίνουν ένα τεχνικό του λέω τα συμπτώματα και μου λέει, μάλλον κάηκε η μητρική! Πλήρης επιβεβαίωση των κακών προαισθήσεων. Με φαντάζομαι να πηγαίνω στον Πειραιά, terra ingognita για μένα, να ψάχνω να αφήσω κάπου το αυτοκίνητο και να κουβαλάω τον υπολογιστή αγκομαχώντας να τον πάω για επισκευή.

Το καλό το παλικάρι όμως ξέρει και άλλο μονοπάτι και έτσι αποφασίζω να πάω τον υπολογιστή στο κατάστημα της Αγίας Παρασκευής και από εκεί να το στείλουν στον Πειραιά. Θα αργήσει έτσι η επισκευή, αλλά προτιμότερο από το άλλο σενάριο του Πειραιά. Δεν είμαι όμως από αυτούς που το βάζουν κάτω και έτσι κάθε λίγο και λιγάκι προσπαθώ να πιάσω γραμμή. Και ω του Θαύματος! Δέκα λεπτά πριν φύγω για να δώσω τον υπολογιστή στο εδώ κατάστημα, μια κατά αγχωμένη κοπέλα σηκώνει το τηλέφωνο! Ζητώ τον τεχνικό και αυτός εκτός του ότι είναι εκεί, για μια ακόμα φορά μου μιλά σίγουρα και θετικά, μου λέει τι πάει στραβά, δεν χρειάζομαι και πολλά και εγώ και σε δευτερόλεπτα ο υπολογιστής δουλεύει κανονικά! Όταν κλείνω το τηλέφωνο αναφωνώ Υπάρχει Θεός! Και θυμάμαι εκείνον τον μαθητή.

Βέβαια ο Θεός δεν είναι μακικός, ούτε είναι της Σαλογραίας, είναι δικός μου, ή μια δική μου version! Και θα πάω στον Πειραιά μόνο και μόνο για να δω από κοντά τον εν λόγω τεχνικό. Στα πολλά χρόνια που έχω δούναι και λαβείν με εταιρείες πληροφορικής, σπάνια έχω συναντήσει ανθρώπους που να ξέρουν και να μπορούν να κάνουν έτσι σωστά την δουλειά τους.

Αν υπήρχαν πολλοί τέτοιοι η Ελλάδα θα ήταν διαφορετική. Και πιστέψτε με, ο άνθρωπος γίνεται τέτοιος με την κατάλληλη εκπαίδευση.

Ο Θεός με θυμήθηκε και λίγο πριν. Σε αυτές τις εκλογές είχα σκοπό να …πάω ταξίδι, αλλά δυστυχώς με θυμήθηκε ο Θεός και με έβαλαν εφορευτική επιτροπή… Αυτή την φορά ο Θεός δεν ήταν με το μέρος μου και θα έπρεπε να αναφωνήσω, μα δεν υπάρχει Θεός;

Θα ψηφίσω λοιπόν όποιον λέει κάτι για την παιδεία…

(Δεν σήκωνε κανείς το τηλέφωνο γιατί οι έλληνες ως γνήσιοι νεοέλληνες έπεσαν σαν τις ακρίδες πάνω στα φορητά που προεκλογικά μοιράζει το κράτος. Τώρα γιατί έπρεπε σώνει και καλά να τα πάρουν από την πρώτη μέρα είναι άλλη ιστορία, αλλά όταν έχεις απέναντί σου μερικές δεκάδες αγριεμένους πελάτες, αφήνεις το τηλέφωνο να κτυπά, γιατί απλά δεν το ακούς καν!)