Είδαμε το Slumdog millionaire, μου πέταξε μια μέρα πριν από καιρό ένα παιδί στην τάξη, ήταν πολύ καλό, να το δείτε και εσείς! Δεν θυμάμαι ποιο παιδί ήταν, δεν θυμάμαι καν αν ήταν αγόρι ή κορίτσι. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ο τόνος της φωνής. Είχε αίσθημα είχε βάθος, θα έλεγα πόνο. Μου έκανε εντύπωση γι’ αυτό και το θυμάμαι. Κάποια στιγμή την βρήκα την ταινία και την κατέβασα και αυτές τις μέρες την είδα. Θυμήθηκα την φωνή και τα αισθήματα που μετέφερε και τα αισθάνθηκα και εγώ, μόνο κατά πολύ ενισχυμένα καθώς προστέθηκαν στον ανάμνηση του Ματωμένου Διαμαντιού, του Hotel Rwanda, του Επίμονου Κηπουρού, της Βαβέλ και εγώ δεν ξέρω τι άλλου…
Θυμάστε για τον “χοντρό” δύτη που σας έλεγα τις προάλλες. Όταν τον ξανασυνάντησα, εξεπλάγην. Είχε “αδυνατήσει” κατά πολύ! Δηλαδή εμένα μου φαινόταν πολύ λιγότερο χοντρός από πριν… Όταν το κατανόησα αναφώνησα, από μέσα μου βέβαια: αμαρτία ομολογημένη, συγχωρεμένη! Πράγματι δεν μπορείτε να φαντασθείτε πόση δύναμη έχει η ομολογία της αμαρτίας! Άνθρωπος που δεν ομολογεί τις αμαρτίες του είναι και αποτυχημένος και μονίμως δυστυχής.
Μην νομίζετε ότι αυτό το ξέρουν και το αξιοποιούν μόνο οι …“παπάδες”. Έχω την εντύπωση ότι αυτοί που το αξιοποιούν περισσότερο είναι οι δυτικοί. Από την δημόσια καταδίκη της λεηλασίας της Κωνσταντινούπολης από του σταυροφόρους που έκανε ο κύριος υπαίτιος της καταστροφής πάπας Ιννοκέντιος, μέχρι τις ταινίες που ανέφερα, οι δυτικοί έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα, είναι πολιτιστικό πλεονέκτημα, από την μια να καταστρέφουν και από την άλλη να ομολογούν την …αμαρτία τους. Έχω την ιδέα ότι επειδή και οι δύο τάσεις είναι γνήσιες, μακροπρόθεσμα το σύστημα παρουσιάζει μεγαλύτερη ευστάθεια…
Αυτοί καλά, εγώ όμως τι; πράγματι και αυτή η ταινία με άγγιξε πολύ, όχι βέβαια γιατί αυτός και αυτή στο τέλος σμίξανε, αυτό στην ζωή δεν συμβαίνει, είναι τα απαραίτητο χρύσωμα του χαπιού που κάνει το προϊόν ευπώλητο. Είναι το βιωματικό άγγιγμα, μέσα από την hidef εικόνα, της σκοτεινής, της τρομακτικής πλευράς της ζωής και η βίωση του γεγονότος ότι σχεδόν κάθε ρούχο που φορώ, κάθε συσκευή που χρησιμοποιώ είναι βουτηγμένη σε αυτό το έρεβος. Είναι made in India, China, Vietnam… Και όχι μόνο…
Αρχικά, παλιότερα, εξαγριωνόμουν, αλλά με τον εαυτό μου. Που για τόσα χρόνια “έτρωγα” το παραμύθι του Άλλου, του μανικού εραστού του ανθρώπου που από έρωτα έγινε άνθρωπος, του γλυκύ Ιησού, και τα υπόλοιπα σχετικά… Το μεγάλο καλό του ανθρώπινου ψυχισμού είναι ότι αγαπά να υποκύπτει στον πανδαμάτορα χρόνο και προσωπικά υποκύπτω με ζήλο και έτσι τώρα τα βρήκα με τον εαυτό μου.
Με τον εαυτό μου τα βρήκα, όμως με το κυρίως θέμα έχω καταλήξει ότι δεν είναι δυνατόν να τα βρω. Πως δηλαδή εγώ να έχω τόσα, όταν οι άλλοι …δεν έχουν τόσα και μάλιστα, συνειδητά, να μην είμαι ευχαριστημένος με αυτά. Γιατί πιστεύω ότι μόνο όταν κάποιος αναζητά συνειδητά το κάτι παραπάνω, γνωρίζει ότι αυτό που ζητά …είναι το κάτι παραπάνω και έτσι είναι ευτυχής με ότι έχει!
Ναι, αλλά αυτή η βίωση της τρομακτικότητας του κόσμου που ζούμε δεν αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο. Ο τρόπος που βρήκα για να την αντιμετωπίσω είναι να αποδεχθώ βαθειά μέσα μου ότι απλά δεν είναι αντιμετωπίσιμη. Η τραγωδία είναι εγγενές στοιχείο του είδους Homo Sapiens. Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει στην ζωή όλων μας, μόνο που εμφανίζεται με διαφορετικά πρόσωπα. Η τραγωδία δεν είναι καθόλου ρατσίστρια, αγαπά εξίσου τον Ινδό, τον Κινέζο, τον Αμερικάνο και τον Έλληνα, μόνο που κάθε φορά έχει άλλα χαρακτηριστικά…
Ωραία θα ήταν τα πράγματα να σταματούσαν εδώ, τα υπόλοιπα όμως θα τα πω με άλλη ευκαιρία!
ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΦΩΤΟ Κ.ΜΕΣΚΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΑΧΙΚΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ...
ΕΡΗΜΟΣ Η ΨΥΧΗ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ...
ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΑΝΑΠΑΥΣΗ...
κ.Μέσκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν βρείτε λίγο καιρό, θα ήθελα να μου κάνετε τη χάρη και να δείτε την ταινία :Ο εξορκισμός της Εμιλυ Ρόουζ, βασισμένο σε αληθινή ιστορία.
Θα με ενδιέφερε πολύ η άποψή σας, πάνω στο θέμα...
Την ταινία ούτε την έχω ούτε την έχω δει. Αν πέσει στα χέρια μου θα την δω.
ΑπάντησηΔιαγραφή"για τόσα χρόνια “έτρωγα” το παραμύθι του Άλλου, του μανικού εραστού του ανθρώπου που από έρωτα έγινε άνθρωπος, του γλυκύ Ιησού, και τα υπόλοιπα σχετικά… "
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ποιός σε έπεισε για έναν γλυκύ Ιησού και τα σχετικά... πάντως ο Χριστός (όχι ο Ιησούς) της ιστορίας πάλεψε με αρκετό ρεαλισμό.
Στον ίδιο ρεαλισμό καλούμαστε (όσοι γουστάρουμε στην τελική) και εμείς , χωρίς γλυκύτητα και τα σχετικά.
Νασαι καλά
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πραγματικότητα όμως αυτός που με έπεισε για τον ...γλυκύ Ιησού, αυτός σου μιλά και για τον ...ρεαλιστή Χριστό! Αυτό είναι κάτι που συνηθίζουμε να ξεχνάμε.
Πληροφορίες από τρίτους για τον Χριστό δεν έχουμε ούτε ελάχιστες.
Μέσκος Αρσένιος @
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στην πραγματικότητα όμως αυτός που με έπεισε για τον ...γλυκύ Ιησού, αυτός σου μιλά και για τον ...ρεαλιστή Χριστό! Αυτό είναι κάτι που συνηθίζουμε να ξεχνάμε.
Πληροφορίες από τρίτους για τον Χριστό δεν έχουμε ούτε ελάχιστες.»
Ναι, αυτό μάλλον θυμίζει τρόπο σερβιρίσματος σε μεγαλοαστικό εστιατόριο. Σκάει πρώτα ο σερβιτόρος, σου σερβίρει τα ωραία εδέσματα (το γλυκό) και μετά, ο ίδιος πάλι σερβιτόρος σκάει μύτη με την απόδειξη στα χέρια του (ο ρεαλισμός) για να πληρώσεις.
Χρειάζεται πολύ ωριμότητα για να πεισθείς ότι τελικά όλα έχουν το κόστος τους, έτσι ώστε να μην δεχτείς αβασάνιστα το «γλυκό» που σου πρόσφεραν, ως ουτοπία.
Με ενδιαφέρει όμως αυτό που έγραψες «Πληροφορίες από τρίτους για τον Χριστό δεν έχουμε ούτε ελάχιστες».
Τι ακριβώς εννοείς ;
Νασαι καλά
@ Ανώνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοώ ότι για τον ιστορικό Ιησού, όχι Χριστό, δεν έχουμε καμιά πληροφορία για την δράση ή την διδασκαλία του που να προέρχεται από τρίτη, ανεξάρτητη πηγή. Ξέρουμε αποκλειστικά και μόνο ότι μας διέσωσε μια ομάδα από τους μαθητές του. Υπήρχαν και άλλες ομάδες μαθητών του, στους οποίους π.χ. επιτίθεται με μένος ο απ. Παύλος, αλλά και άλλοι των οποίων μερικές από τις διδασκαλίες τους ανακαλύφτηκαν μόλις τα τελευταία χρόνια. Συνοπτικά για τον Χριστό ξέρουμε ότι μας διέσωσε η Εκκλησία. Αν ο γλυκύς Ιησούς είναι αναξιόπιστος το ίδιο αναξιόπιστος είναι και ο ρεαλιστής Ιησούς και ο όποιος άλλος Ιησούς.
Γενικά η εκκλησία είπε πολλά για τον Χριστό. Η πάροδος του χρόνου κατέστησε αρκετά από αυτά ελέγξιμα. Σε όλα ανεξαιρέτως η εκκλησία διαψεύστηκε. Αυτό σημαίνει ότι η εκκλησία (οι χριστιανοί θεολόγοι, πατέρες, άγιοι, ή ότι άλλο προτιμάτε), όταν έλεγε ότι μιλά την γλώσσα της αληθείας, μιλούσε την γλώσσα του ψεύδους, έστω και αν αυτό γινόταν χωρίς πρόθεση ή επίγνωση. Σήμερα λοιπόν κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι κάποια αντίληψη περί του Χριστού, επιμαρτυρείται από αξιόπιστους μάρτυρες. Τέτοιοι μάρτυρες δεν υπάρχουν. Είναι στοιχειώδες λογικό λάθος να επικαλείται κανείς το ευαγγέλιο για να αποδείξει την αξιοπιστία του ευαγγελίου…
Φυσικά η πίστη σε φαντάσματα, νεράιδες, ή είδωλα είναι ελεύθερη, αρκεί να μην προβάλει αξιώσεις αποδοχής από τους άλλους…
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά, όχι μόνο δεν έχουμε καμιά αξιόπιστη πηγή (εκτός ευαγγελίων) μα ούτε και ο ίδιος δεν επεδίωξε από τους μαθητές του να γράψουν μια αξιόπιστη πηγή για αυτόν.
Κάποιες ανάγκες δημιούργησαν το ευαγγέλιο.
Το ίδιο όμως συνέβηκε και με τον λαό Ισραήλ, δηλαδή εκτός από τον νόμο, ο Γιαχβέ δεν φαίνεται να ζήτησε από κάποιον να γράψει κάτι για την παρουσία του στην ιστορία.
Αυτό το μυστήριο «σιωπής» του Θεού, Ιησού, Χριστού δεν μπορώ να το ερμηνεύσω αρνητικά ή θετικά. Απλά υποψιάζομαι ότι μπορεί να πρόκειται για έναν Θεό που ξέρει καλά να κρύβεται;
Όπως και να έχει, δεν θεωρώ ότι τελικά η εκκλησία μίλησε περισσότερο για τον Χριστό… μάλλον ο Χριστός μίλησε αρκετά για την εκκλησία.
Αν υποθέσουμε ότι κάποιες από τις αναξιόπιστες ευαγγελικές μαρτυρίες, μπορεί να έχουν κάποια ελάχιστη δόση ρεαλιστικής αλήθειας, τότε (μπορεί) όλοι κάποια μέρα να κάμψουνε τα γόνατα τους μπροστά στο βήμα του Χριστού (ή καλύτερα ενός μόνο ονόματος), είτε πιστεύουνε είτε όχι, είτε είναι άγγελοι είτε δαίμονες.
Και ίσως τελικά αυτό να μην βαραίνει τόσο τους «απίστους», όσο τους πιστούς της ιστορίας. Δεν ξέρω αν είναι αξιόπιστο αυτό.
Δεν είμαι σίγουρος ότι τελικά αυτός, με αυτό το όνομα, είχε επιδιώξεις αξιόπιστων πηγών. Όλη η μαρτυρία του στηρίζεται σε μια αναξιοπιστία. Η αναξιόπιστη πηγή του τον αναφέρει ως «σημείο αντιλεγόμενο», με ότι προεκτάσεις πήρε και παίρνει αυτό στην ιστορία.
Αυτό κάποιους τρελούς τους σαγηνεύει… άλλους, εξυπνότερους, δεν τους αγγίζει καν.
Δεκτά όλα.
Για να ρωτήσω κ. Μέσκο: Ο Πλίνιος ο νεότερος, ο Τάκιτος και αλλος ένας δεν θυμάμαι τώρα όνομα, μπορώ να το βρω αν θέλετε, μιλάνε για το Χριστιανισμό και για τον Ιδρυτή του το Χριστό. Αυτά δεν σας κάθονται καλά ως μαρτυρίες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δε μου λέτε , για το Φιλόσοφο το Σωκράτη πέρα απο τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα και τον Ξενοφώντα που ήτανε μαθητές του, ποιος άλλος μας μίλησε; Και γιατί θεωρείτε το Σωκράτη αξιόπιστο πρόσωπο και όχι τον Κύριο Ιησού;
Πάτε να μας τρελάνετε εντελώς, επειδή εσάς ο Εξαποδώς σας έπαιξε κομπολόι;
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιο πιθανό είναι να ήταν ο Ιησούς ένας ραββί, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, και οι μαθητές του αξιοποιώντας την εβραική αποκαλυπτική, τον ανήγαγαν στον προσδοκώμενο μεσσία (ας μην ξεχνάμε ότι υπήρχαν πολλοί τέτοιοι τότε) και στην συνέχεια ήρθε ο απ. Παύλος και του έδωσε τα αναγκαία σωτηριολογικά χαρακτηριστικά. Λίγο αργότερα πιο ενήμεροι μαθητές τον συνδύασαν με το λόγο του Φίλωνα και τα υπόλοιπα είναι ιστορία...
@ Σαλογραία
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αμφισβητώ την ιστορική ύπαρξη του Ιησού. Ότι και να κάνετε, απλά δεν υπάρχουν μαρτυρίες τρίτων για την ζωή και την διδασκαλία του. Και στο θέμα αυτό δεν χωρούν συμψηφισμοί, δηλαδή αναφορά σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις!
Θα μας τρελάνετε κύριε Μέσκο μου, εντελώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πόσοι σ υ γ κ α ι ρ ι ν ο ί του Σωκράτη-πέραν των κολλητών μαθητών του- κάνουν αναφορές για το Σωκράτη;
Ειδικά η γυναίκα του, με την καμία δεν είχε καταλάβει το μέγεθος της φιλοσοφικής του αξίας!
Αυτό μας επιτρέπει να μειώσουμε την προσωπικότητα και το έργο του Σωκράτη;
Εσείς θέλετε να τον βγάλετε off το Χριστούλη με τα επιχειρήματα της δήθεν αυτοαναφορικότητας, τα οποία στέκουν προκειμένου να κρίνουμε επιστημονικό έργο αλλά τα οποία ΔΕΝ στέκουν, προκειμένου να κρίνουμε μια αγαπητική-Αγια προσωπικότητα.
Οχι, πέστε μου, σας παρακαλώ,πόσοι αλλοεθνείς μνημονεύουν γραπτά τη γιαγιά σας, πέρα απο τα παιδιά της και τα εγγόνια της, που την αγάπησαν και που την έζησαν.
Ελεος!
Αυτό σημαίνει ότι η γιαγιά σας δεν επιτέλεσε κατά τα μέτρα του δυνατού, ένα πολυ σπουδαίο έργου;
(Και νομίζετε ότι ο μέγας Παύλος , αλλη όρεξη δεν είχε απο το να τρέχει να θαλασσοπνίγεται, να ξυλοφορτώνεται και να καρατομείται για ένα παραμύθι;
Ξανα έλεος! Δεν ήτανε τόσο ηλίθιος ο άνθρωπος! )
Και λησμονείτε ότι προκειμένου για τα θέματα της ψυχής, το Πνεύμα το Αγιο, ΟΥΔΕΠΟΤΕ επιθυμεί να δεσμεύσει την προαίρεση κάποιου ανθρώπου.
Το Πνεύμα το Αγιο, είναι πιο περήφανο και απο την πιο μυγιάγγιαχτη Γκομενα!
Επιθυμεί τον εραστή, να έρχεται προς το μέρος της, μέ όλη του την επθυμία σε Κείνην, δοσμένη, χωρίς όρους.
Το ξαναλέω: Είστε πολύ θυμωμένος με τους άθλιους παπάδες που συναπαντήσατε, και τα βάζετε με το Λατρεμένο Κύριο Ιησού.
Είναι τυφλό απο μέρους σας και άδικο.
Αδικο πολύ για τη λυπημένη ψυχή σας. Αντε...βοήθεια και οι Αγιοι Πάντες σήμερα...
Ο μέγας Μάξιμος ο Ομολογητής, ο λατρεμένος μου για το Σθένος και την Αγιότητά του, θα σας βοηθήσει να καταλάβετε..
Ερρωσθε! που λέει και κάποιος κουλτουριάρης , εδώ μέσα! :-)
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αναγνωρίστηκε ως ραββί από ανθρώπους της συναγωγής. Πράγματι εκείνη την εποχή υπήρχαν πάρα πολλοί που παρουσιάστηκαν ως μεσσίες του Ισραήλ. Ορισμένοι λένε ότι μέχρι να αρχίσει την διακονία του ο Χριστός, είχανε ήδη εμφανιστεί περίπου 108 άλλοι μεσσίες μέσα στον Ισραήλ, δυο από αυτούς αναφέρονται και στο βιβλίο των πράξεων.
Σωστό το περί αναγωγής του λόγου από τον Φίλωνα, αλλά υποτίθεται ότι την «αναγκαία σωτηριολογία» δεν την ανακάλυψε ξαφνικά ο Παύλος. Ο Ισραήλ περίμενε έτσι κι αλλιώς τον προφητευμένο μεσσία από τις προφητείες που διάβαζε στην Π.Δ. και όχι μόνο οι μελλοντικοί μαθητές του.
Το ίδιο έκανε και ο Παύλος… όχι μόνο ο Παύλος όμως.
Υποτίθεται (πριν ξεκινήσει τα ιεραποστολικά του…) πως πήγε προηγούμενος σε όσους θεωρούσε στύλους για να επιβεβαιώσει ότι τελικά δεν κάνει λάθος…
Το θέμα «ιστορικός Ιησούς», είναι νομίζω με τον ίδιο τον Χριστιανισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω τη γνώμη ότι υπάρχουν αναφορές ικανές να τεκμηριώσουν την ύπαρξη του Ιησού, και υπήρξαν και άλλες που δεν σώζονται, αλλά όχι τέτοιες και τόσες που να υποστηρίζουν την συγκεκριμένη εκδοχή που υπερασπίζονται οι ευαγγελιστές.
Η διαφωνία δεν είναι τόσο αν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ υπήρξε, αλλά αν ήταν ο Μεσσίας της «Παλαιάς Διαθήκης», ο Θεός Λόγος του Ιωάννη.
Αυτό είναι θέμα «πίστης».
Το θέμα της μεταστροφής του Παύλου με έχει απασχολήσει αρκετές φορές. Τι αναγκάζει έναν άνθρωπο, που είναι ήδη διακεκριμένος Φαρισαίος, Ραβίνος της Ταρσού, μαθητής του μεγάλου Γαμαλιήλ, με τις σπουδές του δηλαδή με τις γλώσσες του, (μιλάμε για σίγουρη καριέρα), να επιβιβαστεί σε ένα σκάφος τόσο εύθραυστο.
Ανισσόροπος δεν ήταν. Είχε συνείδηση της κατάστασης, (εισηγούμαι κάτι που θεωρείται από τους Ιουδαίους ύβρις και από τους Έλληνες ανοησία). Συνέδεσε το ρωμαϊκό δίκαιο με την ιουδαϊκή ηθική, και διαμόρφωσε ένα νέο τύπο υπηκοότητας, (βαφτιστήκατε στον Ιησού Χριστό και δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον δούλο και τον ελεύθερο τον άνδρα και τη γυναίκα τον Ιουδαίο και τον Έλληνα,) κάτι που τον καθιστά πρωτοπόρο της πολιτικής θεολογίας.
Σκέφτηκα την πιθανότητα να απογοητεύτηκε από τους Φαρισαίους να μην είχε την εξέλιξη που θα επιθυμούσε και να αποφάσισε να στραφεί σε κάτι άλλο. Αλλά ένας φιλόδοξος τυχοδιώκτης γιατί να υποβληθεί σε τέτοιες ταλαιπωρίες.
Έχει ακουστεί και η θεωρία της συνομωσίας με τον Σενέκα, για την ανατροπή του Νέρωνα κ.λ.π.
Χριστιανοί όμως υπήρχαν στη Ρώμη και πριν να πάει εκεί ο Παύλος. Μάλιστα συγκρουόταν μεταξύ τους και ο Κλαύδιος τους είχε διώξει.
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σας κάνει να πιστεύετε ότι ο κύριος υπεύθυνος για τη λεηλασία της Κωσταντινούπολης από τους σταυροφόρους ήταν ο Ιννοκέντιος Γ';
@Domenico
ΑπάντησηΔιαγραφή(Είστε ζωγράφος, ή Ιησουίτης καλογερος άραγε; )
Θέτετε πολύ ωραία ερωτήματα σχετικά με το υπερφυσικό της Μεταστροφής του Αποστόλου Παύλου.
Η υπόθεση, τού να ήταν απογοητευμένος απο τους ομοεθνείς του και να πήγε και προσκολλήθηκε σε μια σέχτα ξυπόλυτων και άπλυτων κατατρεγμένων, μού φαίνεται εντελώς τραβηγμένη απο τα μαλλιά και απότοκος βαρείας κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης...
Κάτι άλλο συνέβη εκεί στο Δρόμο προς τη Δαμασκό, και του άλλαξε Ο Λ Η την πορεία του βίου και τον έκανε να ΠΕΘΑΝΕΙ(στην κυριολεξία) ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ...
Αν ήταν απογοητευμένος απο τους Φαρισσαίους της γενιάς του, απλά θα τους μούτζωνε, θα εύρισκε καμια διαθέσιμη μπέμπα της εποχής του, και τα πέρναγε μαζί της ...ζάχαρη, που λέει και κάποιος....πέφτουλας που γνωρίζω.
Οταν οι άνθρωποι απογοητεύονται υπαρξιακά, το ρίχνουνε ή στο αλκοόλ ή στα γκομενιλίκια, το επισημαίνει και ο Ψυχίατρος ο Βίκτωρ Φρανκλ αυτό στο σοφό βιβλιο του:
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΣ.
Η ιστορία των χρόνων της Καινής Διαθήκης νομίζω ότι φωτίζει επαρκώς όλα τα ερωτήματα σχετικά με την αφετηρία του χριστιανισμού αλλά και της δράσης του απ. Παύλου. Δεν έχω ασχοληθεί ειδικά, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι στα αγγλικά υπάρχει άφθονη σχετική βιβλιογραφία, στα ελληνικά ελάχιστη, όπως Οι Χαμένες Μορφές του Χριστιανισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να καταλάβει κανείς το τι συνέβη θα πρέπει να έχει υπ' όψιν του το κίνημα των Εσσαίων, αλλά και τα διάφορα γνωστικά κινήματα και την μεγάλη παράδοση των εβραίων στην παραγωγή πρωτότυπων θεολογικών αντιλήψεων.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν αρκούν οι πληροφορίες των εαυγγελίων και των πράξεων.
@Domenico
Ο πάπας Ιννοκέντιος ήταν ο ισχυρότερος πάπας του μεσαίωνα και οργάνωσε την Δ σταυροφορία μαζί με τον Ενετό Δανδόλο κυρίως και κατ' εξοχήν για να καταλάβουν την Κων/πολη. Αν αυτοί οι δύο δεν ήταν τόσο φιλόδοξοι και ισχυροί άρχοντες τα πράγματα θα είχαν πάρει άλλη τροπή. Βέβαια δεν προέτρεψε τους σταυροφόρους να λεηλατησουν την Πόλη και υποθέτω ότι ειλικρινά λυπήθηκε για ότι έγινε, κυρίως γιατί οι σταυροφόροι προσέβαλαν και τις εκκλησίες.
@κ. Μέσκο
ΑπάντησηΔιαγραφήa posteriori η κάθε κουτσή εγγλέζα αδερφή που βαπτίζεται επιστήμων ιστορικός ή θρησκειολόγος, -χαχαχα ας γελάσω εγκάρδια- μπορεί να μπουλσιτάρει όσο θέλει πάνω στα ιερά και τα όσια -που την ενοχλούνε στις σεξουαλικές της δραστηριότητες- εγώ όμως δεν είμαι υποχρεωμένη ξαναλέω αυτές τις εγγλέζες αδερφές να τις θεωρήσω -και καλά- επιστήμονες.
Επειδή ζώ με επιστήμονα ξέρω πολύ καλά ότι επιστήμες είναι μόνο τα μαθηματικά, η φυσική η χημεία.
Τα λοιπά, είναι α π λ ώ ς τέχνες- της ιατρικής συμπεριλαμβανομένης...και αέρας εν πολλοίς κοπανιστός, μια (απλή) ΑΦΗΓΗΣΗ περι της ιστορίας που έγραφε και αυτό το Σάββατο στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ο ευφυέστατος λόγιος ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ...
Και τελικά, ξέρετε ποιον λαμβάνω πιο πολύ υπόψη;
Την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΌΠΟΥ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ, Η ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ, ΚΑΙ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΣΕ ΑΥΤΙΑ ΚΟΥΦΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΤΥΦΛΩΜΕΝΑ...
Και -θεέ μου, Θεέ μου- πού καταντήσαμε την σήμερον, μια κοσμική κυρία -ερωτιάρα- να προσπαθεί να πείσει έναν (πρώην)ιερέα, ότι ο Χριστός εις πείσμα όλων των Αντίχριστων παπάδων και Δεσποτάδων
ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ,
ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ
Ο ΜΟΝΟΣ ΦΙΛΟΣ,
Ο ΜΟΝΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ,
Ο ΜΟΝΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΑΣ,
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΥΝΑΜΕΝΟΣ
ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ..
Μένω με την απορία, γιατί θα πρέπει να πιστέψω την δική σας εμπειρία και όχι αυτήν ...του Μωάμεθ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μάλλον που έχετε ...ύποπτες εμμονές!
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πόσο μάλλον που έχετε ...ύποπτες εμμονές!"
Αυτό είναι χτύπημα κάτω απο την μέση...
Όσο για το προηγούμενο, περι Μωάμεθ...γιατί δεν το κάνεις, αν είναι αυτό που ζητάς;
Δεν είπα ότι αυτό ζητώ, αλλά υφίσταμαι διαρκή πίεση να δεχτώ κάτι μόνο και μόνο γιατί η κ. Σαλογραία έχει "αποκάλυψη" ότι είναι αληθινό και διαρκώς υπάρχει το υπονοούμενο ότι δεν το αποδέχομαι γιατί δεν με συμφέρει ...σεξουαλικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, κάποτε πρέπει αυτό το παραμύθι να σταματήσει...
Δεν νομίζεις;
Σωστός, για τα περί πίεσης και αποκάλυψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη όμως, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ανησυχείς για το οποιοδήποτε ερωτικό υπονοούμενο.
Δεν είσαι αρχιμανδρίτης πλέον ώστε να κατηγορηθείς για κάτι.
Πέραν αυτού, μπορεί κάποιες (ή κάποιοι) να έχουν καλή μνήμη και να θυμούνται το βιβλίο "ο έρωτας στην εν Χριστώ ζωή". Το πιθανότερο λοιπόν είναι να εννοούν αυτόν τον έρωτα.
Νασαι καλά
Το τελευταίο που με απασχολεί είναι αν θα κατηγορηθώ, και δη για ...σεξουαλικά θέματα και μάλιστα από εκκλησιαστικούς. Αυτό που λέμε, εδώ γελάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλην όμως κτύπησες κέντρο. Πράγματι έχω χρεωστούμενα αναφορικά με τον Έρωτα στην εν Χριστώ Ζωή. Έχω πολλά να πω, όχι κουτσομπολιό, και αρκετοί θα τρίβουν τα μάτια τους. Για την ώρα όμως τώρα τρίβω εγώ τα δικά μου. Όταν αφομοιώσω τα νέα μου βιώματα, όχι δεν ερωτεύτηκα ...και λυπάμαι γι' αυτό!, για άλλα μιλώ, τότε έχω την εντύπωση ότι θα πω ενδιαφέροντα πράγματα...
Δε γίνεται ο Έρωτας στην εν Χριστώ Ζωή να κυκλοφορήσει... ηλεκτρονικά ώστε να έχουμε πάρει μια ιδέα και όσοι δεν το έχουμε διαβάσει και δεν μπορούμε να το προμηθευτούμε μιας και εξαντλήθηκε πριν βγουν τα καινούρια... ενδιαφέροντα πράγματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν απευθύνομαι στον συγγραφέα! Με τόσους αναγνώστες δεν θα είναι και πολύ δύσκολο ένα... σκανάρισμα!
Κυκλοφορεί αλλά είναι στα απαγορευμένα... Ούτε και εγώ θέλω να κυκλοφορεί γιατί δεν με εκφράζει πια. Πάντως υπάρχει στο βιλιοπωλείο Ναυτίλος, νομίζω Χαριλάου Τρικούπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να έχει, νομίζω ότι θα είναι αρκετά ενδιαφέρον. Άσε που αυτό και το "η Αγιότητα και ο Πολιτισμός της Πληροφορίας" τα είχα... απωθημένο γιατί προσπαθούσα να τα βρω και δεν τα έβρισκα με τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα υπόλοιπα τα έχω, αλλά αυτά τα δύο όχι.
Να βρίσκεται πουθενά και η Αγιότητα ή μόνο ο Έρωτας να έχει μένει;
@κ. Μέσκο, έχετε την καλωσύνη να μου θυμίσετε ποια είναι η εμπειρία του Μωάμεθ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωτάω γιατί στη δική μου μνήμη παραμένουν καταγεγραμμένες ένα σωρό αφηγήσεις απο Μικρασιάτες που περιγράφουν πώς οι μουσουλμάνοι έρχονταν και προσεύχονταν σε χριστιανικούς ναούς και παρακαλούσαν την Παναγία και τον Αι Γιώργη διότι τους απαντούσαν στις προσευχές και τους έκαναν θαύματα...
Ενας συγγενής μας ο πατήρ Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, πρώτος Ορθόδοξος Ιεραπόστολος στην Ουγκάντα-Κένυα-Ταγκανίκα τη δεκαετία του 1960, πήγε εκεί, ολομόναχος, φτωχός μόνο με τα τριμμένα ρασάκια που φόραγε και δυο εκκλησιαστικά βιβλιαράκια.
Επεσε πάνω σε μια μαύρη που κράταγε στην αγκαλιά και θρηνούσε το παιδί της το οποίο αργοπέθαινε.
Ο παπα Χρυσόστομος, φόρεσε το επιτραχήλιο, και διάβασε σεμνά και ταπεινά, ευχή απο το ευχολόγιο...
Λοιπόν, το παιδί, τελειώνοντας η ευχή, ζωήρεψε, ζωντάνεψε και ζήτησε να φάει!
Τρελάθηκε η μαύρη η μάνα απο τη χαρά της, έμπηξε τους αλαλαγμούς, έδειχνε τον παπα Χρυσόστομο με το δάχτυλο εξιστορώντας το γεγονός της ίασης
(μάλλον για μάγο τον περάσανε) και απο κεί και μετά οι μαύροι τον περιέβαλαν με τον πιο μεγάλο σεβασμο και την αγάπη...και τον βοήθησαν να ιδρύσει τον πρώτο ναό-καλύβα στην περιοχή..
Το γεγονός πάντως ότι ο κ. Μέσκος δεν θέλει να κυκλοφορεί ένα βιβλίο επειδή δεν τον εκφράζει, πραγματικά με συγκινεί...και ο νοών νοείτω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος Ανδρέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την Αγιότητα και τον πολιτισμό της πληροφορίας λ ά τ ρ ε ψ α το Μέσκο, και αυτός είναι ο λόγος που ασχολούμαι α κ ό μ η μαζί του.
Το έγραψε με φ ώ τ ι σ η και
ε υ α ι σ θ η σ ί α.
Μετά τον θυμιάσανε κάτι παρατρεχάμενοι-ες, έπεσε σε Επαρση και τα έχασε και τα αυγά και τα Πασχάλιαααα!
Δεν ακολουθεί Πτώση, αν δεν προηγηθεί Επαρση, και αυτό είναι Πνευματικός Νόμος, τελεία και παύλα!
Άμα είναι τόσο καλό, σκανάρετέ το να το διαβάσουμε και εμείς! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αγιότητα είναι εξαντλημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανδρέα.Το έχω! Να το σκανάρω ούτε λόγος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι τόσο υπομονετική!
Εδώ βαριέμαι να σκανάρω την ερωτική χειρόγραφη αλληλογραφία μου που πιάνει ένα μπαούλο και θα ήθελα να μείνει για τα παιδιά μου προίκα, θα σκανάρω βιβλιο άλλου;
Δεν είμαι τόσο ανιδιοτελής όσο θα ήθελα...
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ έρωτας στην εν Χριστώ Ζωή ήταν και είναι ένα όμορφο βιβλίο, που βοήθησε (πίστεψέ με) εφήβους, εγγάμους και αγάμους.
Αν έχεις κάτι νεότερο αλλά εξίσου ουσιώδες να γράψεις, να το κάνεις με το χέρι στην καρδιά.
Αλλά θεωρώ ότι θα ήταν άδικο να αναιρέσεις πλέον το εν λόγω βιβλίο. Έχει πάρει τον δρόμο του και μην είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι στα απαγορευμένα.
Το αγιότητα και ο πολιτισμός της πληροφορίας είναι εξίσου ενδιαφέρον.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, μην μπαίνεις στην λογική του ολοκληρωτικού γκρεμίσματος, απλά, αν έχεις «νέα και καλά υλικά» ανοίξου σε νέου είδους χτισίματα.
Καλό βράδυ
http://users.forthnet.gr/the/arsme/Thepersone.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γραπτά μένουν, είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή.
@Ανώνυμος και Λευτέρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλίο αυτό, όπως και άλλα γραπτά μου περιέχουν στοιχεία που και τώρα μου φαίνονται σημαντικά, αλλά (δυστυχώς) περιέχουν και ερμηνείες ανθρωπολογικές και θεολογικές οι οποίες είναι εντελώς, κατά την τωρινή μου άποψη, λανθασμένες. Δυστυχώς αναπαρήγαγα ακουσίως την εκκλησιαστική προπαγάνδα με αποτέλεσμα να χρυσώνω τις αλυσίδες με τις οποίες ο εκκλησιαστικός χώρος σκλαβώνει τον άνθρωπο. Η βοήθεια που προσέφερα ήταν να τον κάνω να μην το καταλαβαίνει... Τώρα λυπούμαι πολύ γι' αυτό.
Πολλοί άνθρωποι και τώρα και πάντα θα προτιμούν τις χρυσές αλυσίδες παρά την σκληρή ελευθερία. Γι' αυτούς τα κείμενα αυτά θα είναι πάντα αρεστά, αλλά εγώ καθότι δεν είμαι απολίθωμα και εξελίσσομαι και αλλάζω, έχω άλλους προσανατολισμούς.
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είσαι οριστικά σίγουρος ότι θα τον βοηθήσεις να καταλάβει τώρα και ότι δεν θα τον σκλαβώσεις κάπου αλλού, σε κάτι άλλο;
Δεν θα ήθελα ποτέ να μπω στην θέση να βλέπω τους άλλους σαν απολιθώματα και αποκλειστικά τον εαυτό μου σε εξέλιξη.
Γιατί το τελευταίο θα με οδηγούσε ξανά στο αρχικό.
@ Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρος είναι μόνο όποιος πιστεύει ότι έχει ανοικτή ακρόαση με τον ουρανό...
Δεν ισχυρίζομαι για μένα κάτι τέτοιο και η τελική ευθύνη είναι του αναγνώστη.
Όσο για το απολίθωμα, εγώ δεν ασχολούμαι με τους άλλους μιλώ για μένα. Στον κόσμο υπάρχουν και απολιθώματα και πτώματα και ζωντανοί. Τη κρίση για το ποιος είναι τι την κρατώ για τον εαυτό μου, δεν έχω καμιά πρόθεση να κρίνω εγώ για λογαριασμό άλλου.
Σε κάθε περίπτωση όπως το έθεσε ο κ. Κυπριανός, δημοκρατία έχουμε...
@Ανώνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά του είπες του αγαπημένου μου Γεώργιου-Αρσένιου.
Χώσε του και άλλαααα!
Να γιατί οι παπάδες οι σουλατσέρνοντες εν τω κόσμω, πρέπει να είναι ΕΓΓΑΜΟΙ!
Για να μη σαλεύει το μυαλό τους βλέποντας τα μανουλομάνουλα που κυκλοφορούνε!
Γιατί αν είχε μια γλυκειά γυναίκα -σαν και μένα- ο Μέσκος, π.χ. θα ήταν ήρεμος, χαρούμενος, όπως ο καλός μου ο άντρας, και δεν θα έγραφε ό,τι του κατέβαινε, επαληθεύοντας το ρητό της λαικής σοφίας:
Δουλειά δεν είχε ο διάολος, γάμαγε τα παιδιά του! :-)
ΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑΑ!
(παρακαλώ το ρήμα γαμέω-ώ είναι αρχαιοελληνικο και να μη μου το κόψει ο πουριτανισμός της ιστοσελίδας, δήθεν για να μη βγεί έξω απο τα ρούχα του ο κύριος Σπύρος και οι έχοντες παρόμοια νοοτροπία, διότι, κύριοι, όχι!
Δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις!
Υπαρχουν χυδαίοι άνθρωποι. Επιμένω! )
Καν Σαλογραίαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, είμαστε και πουριτανοί και πιετισταί και δεν εννοώ σοβαρά θέματα να συμφύρονται με φράσεις του πεζοδρομίου.
Κον Μέσκον
Τα Ευαγγέλια δεν είναι αι αρχαιότεραι μαρτυρίαι (έστω μιας κονότητος) περί του Ιησού Χριστού. Παλαιότεραι είναι ωρισμέναι επιστολαί του Απ.Παύλου. Τα άλλα ευαγγέλια είναι ψευδεπίγραφα κείμενα του 2ου και 3ου μ.Χ. αιώνος αιρετικών Γνωστικών και Εβιωνιτών που κηρύσσουν μωρίες. Τα κείμενα είναι γνωστά από τα μέσα του 20ου αιώνος και η ακαδημαϊκή βιβλική θεολογία τα θεωρεί συλληβδην αναξιόπιστα. Υπάρχουν βεβαίως και κάποιες φωνές εις την Αμερικήν, μειοψηφία εις την βιβλική επιστήμη, που εκτοξεύουν ανυπόστατα ψεύδη διά να πλήξουν τον εκεί κρατούντα βιβλικό φονταμεταλισμό.
Ορθότατα ο κος Domenico ότι το ζήτημα είναι θέμα πίστης. Γενικώς φαίνεται ότι ο εν λόγω κος γγνωρίζει τι λέει εις αντίθεσιν με άλλους που εξήντλησαν εις έναν τόμο όλους τους κλάδους της θεολογίας (βιβλικόν, Συστηματικόν, Πρακτικόν)
Ο Σπύρος...
ΑπάντησηΔιαγραφήEίναι πιετιστής είπε: Κάτι σαν καιροσκόπος δηλαδή, κάτι σαν σκληρόκαρδος γραμματεύς και φαρισαίος..ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ δικαστής ή επίσκοπος...
Έχουμε περάσει ώρες ανάγνωσης στο διαδίκτυο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://users.forthnet.gr/the/arsme/lifeinchrist.htm
Και η ιστορία επαναλαμβάνεται...
Σίγουρος δεν είναι μόνο αυτός που έχει ανοικτή ακρόαση με τον ουρανό, αλλά και αυτός που με παρρησία πιστεύει ότι δεν υπάρχει ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το περί δημοκρατίας συμφωνώ.
Δεν σου χρέωσα ότι κρίνεις κάποιους, αλλά για το πώς φαίνεται ότι βλέπεις μερίδα ανθρώπων.
Ρίξε μια ματιά ξανά : «Γι' αυτούς τα κείμενα αυτά θα είναι πάντα αρεστά, αλλά εγώ καθότι δεν είμαι απολίθωμα και εξελίσσομαι και αλλάζω, έχω άλλους προσανατολισμούς.»
Σε κάποιους απευθύνεσαι, έτσι δεν είναι; Άρα αν εσύ βρίσκεσαι εν εξελίξει κάποιοι άλλοι έχουν κολλήσει στην «αρχαιολογία»;
Δεν ξέρω, μπορεί και να μην το κατάλαβα…
@ Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφέστατα θεωρώ ότι υπάρχουν άνθρωποι ή και ολόκληροι θεσμοί απολιθώματα. Δεν κατακρίνω δεν σημαίνει ότι δεν κρίνω, δεν καταλαβαίνω ή δεν έχω άποψη.
Επομένως ναι, εγώ βρίσκομαι εν εξελίξει, χωρίς να είμαι σίγουρος για το τι είναι η αλήθεια, αλλά έχω κριτήρια με τα οποία διακρίνω το λάθος, το ψέμα και την απάτη και ναι υπάρχουν άλλοι που είναι κολλημένοι στην αρχαιολογία και πουλάν το λάθος, το ψέμα και την απάτη ως την θεία αποκάλυψη και ναι αυτοί οι τελευταίοι έχουν αξιόλογο πελατολόγιο.