(όποιος βρει ποιο είναι το αντικείμενο της φωτογραφίας …την κερδίζει σε υψηλή ανάλυση, μαζί με το πρωτότυπο)
Τα παιδιά τους αρέσει να παίζουν με κούκλες και στρατιωτάκια. Να τις ντύνουν ή να τα εξοπλίζουν και στο τέλος να φτιάχνουν με την φαντασία τους ιστορίες στις οποίες να πρωταγωνιστούν. Όταν πάλι τα παιδιά μαλώνουν, πριν έρθουν στα χέρια, φωνάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν για να τρομάξουν τον αντίπαλο, ή αν είναι λίγο μεγαλύτερα εξαντλούν όλο το αποθεματικό “κακών” λέξεων που γνωρίζουν, ώστε να υπερνικήσουν τον εχθρό: είσαι τέτοιος, είσαι αλλιώτικος, είσαι έτσι είσαι αλλιώς και πάει λέγοντας… Όποιος ξεμείνει από πυρομαχικά σκύβει το κεφάλι και αποχωρεί από το πεδίο της μάχης!
Εδώ και χρόνια λοιπόν είμαι …μια κούκλα ή ένα στρατιωτάκι, στα χέρια ενήλικων παιδιών. Με ντύνουν ή με εξοπλίζουν όπως θέλουν και στην συνέχεια πλάθουν ιστορίες για μένα. Και όπως θα περίμενε κανείς από παιδιά, στην εξέλιξη της ιστορίας κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο για τον εαυτό τους. Με συμβουλεύουν, με παιδαγωγούν και στο τέλος με σώζουν από τον δράκοντα, ή τα αντίθετο: προβλέπουν την καταστροφή μου, με οραματίζονται να κείμαι κατασπαραγμένος από τα αδηφάγα δόντια του.
Το αστείο είναι ότι οι ενήλικες αυτοί που παιδιαρίζουν, το κάνουν πολύ στα σοβαρά! Μιλούν σαν να κατέχουν τας κλεις της αβύσσου, την γνώση του καλού και του κακού και προσπαθούν να με κάνουν να τους προσέξω και να τους παρακαλέσω να …με σώσουν. Δεν λέω το διασκεδάζω πολλαπλώς το θέμα. Είναι δεκάδες αυτοί που με θεωρούν σαν κούκλα με την οποία μπορούν να παίξουν και, όπως και να το κάνουμε, αρχίζω να νοιώθω και λίγο …σταρ! Όπου νάναι θα κρυφοκοιτώ πίσω μου να δω τους παπαράτσι που με κυνηγούν. Τόσοι άνθρωποι να ασχολούνται με την ψυχική και την πνευματική μου υγεία, να ανησυχούν για την σωτηρία μου, δεν είναι και λίγο!
Βέβαια πάνω από όλα, δεν το κρύβω, αισθάνομαι δικαιωμένος, η δικαίωση είναι σπουδαίο συναίσθημα. Δικαιωμένος γιατί αντιδρούν όπως ακριβώς έχω περιγράψει ότι θα κάνουν. Η πλάκα είναι ότι κάνουν αυτό που έχω περιγράψει δημοσίως και εγγράφως ότι θα κάνουν, και δεν καταλαβαίνουν πόσο εκτίθενται.
Πιστοποιημένες γνώσεις ψυχολογίας δεν έχω, αλλά ας μην ξεχνούμε ότι για δεκαετίες ασχολούμαι με ανθρώπους, κάτι έχω καταλάβει και εγώ. Πολλές φορές έχω τον πειρασμό να …αντεπιτεθώ, αλλά ύπαγε οπίσω μου σατανά!
Δεν κρατιέμαι όμως κάτι θα πω! Όλοι αυτοί εκφράζουν με την συμπεριφορά τους ακριβώς την διαστροφή που προκαλεί σε καλούς ανθρώπους η χριστιανική θεολογία. Αν δεν έχουν πρόβλημα να βάλουν την θεότητα στο κρεβάτι της ψυχανάλυσης, θα διστάσουν να το κάνουν σε εμένα; Αν κατέχουν την υπέρτατη αλήθεια, θα δυσκολευτούν να αποφανθούν τα περί εμέ; Και πάει λέγοντας, τα έχω ήδη περιγράψει με μεγάλη λεπτομέρεια.
Είναι όμως και οι άλλοι, αυτοί που νομίζουν ότι θα με νικήσουν αν κραυγάσουν δυνατότερα, αν πουν έξυπνες ατάκες ή αν με συντρίψουν με χαρακτηρισμούς. Τους έχω περιγράψει και αυτούς τόσο αναλυτικά… Στον εικονικό κόσμο που ζούνε, είσαι ότι δηλώσεις, και εφόσον καταφέρουν να μου βάλουν την κατάλληλη κατά την γνώμη τους ταμπέλα, για μένα ή για αυτά που λέω, αισθάνονται ότι τέλειωσαν μαζί μου και μπορούν να γυρίσουν πλευρά και να συνεχίσουν τον μακάριο ύπνο τους…
Θα μου πείτε γιατί δεν αντιδρώ. Η αυστηρότητα δεν είναι το δυνατό μου χαρτί. Ρωτήστε τους μαθητές μου γι’ αυτό. Ύστερα δεν μπορώ να θυμώσω με ανθρώπους που γνωρίζω πολύ καλά ότι είναι αξιόλογοι και είναι απλά θύματα ενός συστήματος που αν μη τι άλλο εξαπάτησε και εμένα… Και το κυριότερο, προσωπικά δεν έχω καμιά αγωνία να πείσω κανένα. Λέω αυτά που λέω και αν κάποιος τα βρίσκει καλά, είναι καλό γι’ αυτόν, αν όχι και πάλι είναι θέμα δικό του. Αυτό που εγώ έχω ανάγκη είναι να εκφραστώ και ζω σε μια εποχή και μια κοινωνία που αυτό είναι εφικτό.
Συγχωρέστε όμως που θα πω ακόμα μια κακία. Αναλύοντας την δομή των θεολογικών διαλόγων, δεν μπορώ να μην δω την ομοιότητα με τους διαλόγους των πολιτικών, τουλάχιστον των περισσοτέρων, στα τηλεοπτικά παράθυρα και να μην σκεφτώ: όντως στην Ελλάδα η πολιτική είναι μπάσταρδο παιδί της εκκλησίας…
Για μένα η εκκλησία έχει πρωτίστως πολιτική σημασία.
Ο άντρας μου σχολίασε: Δεν είδα κανέναν άλλον(μέσα στο μπλογκ τουλάχιστον) να νοιάζεται για τη σωτηρία του Μέσκου, εκτός απο σένα, Σαλογραία μου! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουκλάκι μου, Αρσένιε, :-) μήπως η φωτό είναι θαλάσσια ανεμώνη; :-ο
Αρσένιος Μέσκος @
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω ότι όλα αυτά (σου) συνέβησαν ή συμβαίνουν ακόμα και έχεις δίκιο.
Απλά θεωρώ ότι συμβαίνουν και σε πολλούς ακόμα απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που δεν κάθονται ή δεν έχουν την δυνατότητα να τα εξηγήσουν, απαντήσουν ή αναλύσουν σε τόνους από χαρτί ή διαδυκτιακά.
Εκτός και αν δεν είσαι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, όπως όλοι μας.
καλό βράδυ
Μάλλον είμαι κατά τι μακροβιότερος του μπλογκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την φωτογραφία την έπαθα. Φαίνεται ότι μόνο εγώ είδα φέτος για πρώτη φορά τόσο μεγάλη ανεμώνη. Δεν είναι μόνο που την κατάλαβε η κ. Σαλογραία, είδα και μια ίδια και καλύτερη φωτογραφία στο γραφείο του καταδυτικού κέντρου...
Πάντως τόσα χρόνια στον βυθό δεν είχα ξαναδει τέτοια και υπέθεσα ότι ούτε άλλοι θα είχαν δει...
Αυτά παθαίνει όποιος ....οντολογικοποιεί τις ...εμπειρίες του!
Λατρεμένε τους κ. Μέσκο
ΑπάντησηΔιαγραφή(όλο και για κάποιους- ζωντανούς ή κεκοιμημένους- θα είστε λατρεμένος, επιμένω, άντε...και βοήθεια σήμερα οι Αγιορείτες Πατέρες, μακάρι να γίνετε και σεις κάποτε ΜΕΤΑ-ΝΟΗΜΕΝΟΣ Αγιορείτης πατήρ σε καμιά ξεχασμένη σκήτη, στην Καψάλα π. χ. ή στον Αγιο Γεώργιο της Προβάτας, ή στην Κερασιά...)
θα σας πώ με κοκκινισμένα ελαφρώς απο τη ντροπή μάγουλα ότι ΠΟΤΕ ΩΣ ΤΩΡΑ στη ζωή μου ΔΕΝ είχα δει θαλάσσια ανεμώνη(σχεδόν δεν ήξερα αν υπάρχει) διότι δεν έχω ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ σχέση με καταδύσεις, δεν διαβάζω σχετικά βιβλία και άρα...ΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ μπορούσα να γνωρίζω.
Ομως...διαβάζοντας την ερώτησή σας...ΕΝΟΡΑΤΙΚΑ σχεδόν, με την έννοια μιας αστραπιαίας έλλαμψης, ακούστηκε η φράση στο μυαλό μου!
ΕΙΝΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΝΕΜΩΝΗ!
Το έγραψα πάραυτα και κέρδισαααα, τι χαρά, τι χαρά!
(κάνω σκασάκια στο Σπύρο που δεν πρόλαβε να δοκιμάσει...)
Πολύ σπάνια έχω τέτοια καλή τύχη...:-)
Η φωτό καταπληκτική και στο γαλάζιο φόντο της και στο ...πειραγμένο...
Στο ...πειραγμένο, μου θύμισε ΉΛΙΟ...
(Υπάρχει κανας πληροφορημένος εδώ να μας κάνει ανάλυση των προβολών μας; )
Αυτά τα λίγα για την ώρα...
Θα επανέλθω...
ΑΝΏΝΥΜΕ
Οσοι έχουν την ανάγκη να αναλύσουν σε τόνους χαρτί ή διαδικτυακά τα όσα τους συμβαίνουν, δεν είναι τόσο εγωκεντρικοί όσο υποπτεύεσαι..
Απλά μπορεί να είναι
υ π ε ρ ε υ α ι σ θ η τ ο ι,
πολύ
μ ο ν α χ ι κ ο ί άνθρωποι.
Και ο Κύριος Ιησούς π ο λ ύ μ ο ν α χ ι κ ό ς ήταν, ώς προς την ανθρώπινη φύση Του...
Το να γράφεις με ε ι λ ι κ ρ ί ν ε ι α δεν είναι αναγκαστικά, κάτι κακό...
Επιμένω στην αρετή της ε ι λ ι κ ρ ί ν ε ι α ς.
Ο Κύριος Ιησούς, τα συχώρεσε όλα και έβαλε πρώτο τον τρυφερό Ληστή στον Παράδεισο.
Τα συχώρεσε ΟΛΑ , Ε Κ Τ Ο Σ απο τη Σκληροκαρδία και την υποκρισία των Φαρισαίων, που ήταν κάτι σαν δεσποτάδες του σημερινού καιρού, α τι τέλεια που τους αποδίδει ο Μέλ Γκίμπσον στα φοβερά του, ΠΑΘΗ!
(Την είδα π έ ν τ ε φορές την ταινία στο σινεμά. Την είδα π έ ν τ ε φορές , ρίχνοντας κάθε φορά και ένα κουβά δάκρυα...Ο ΜΕΛ έφτιαξε την ταινία καθοδηγημένος απο το Πνεύμα το Αγιο, που σε κάθε περίπτωση, είναι Ο ΆΠΑΙΧΤΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ!)
Εγωκεντρικότητα, μοναχικότητα, υπερευαισθησία, ειλικρίνεια, συγχωρητικότητα, μετάνοια, σκληροκαρδία, αρετή ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υποπτεύτηκα κάτι από τα παραπάνω… για απλούς καθημερινούς ανθρώπους έγραψα και για το αν υπάρχει κάποια σχέση.
Να είστε καλά
Αγαπητή «Salograia», έχω την αίσθηση (κι ασφαλώς μπορεί να έχω και λάθος), ότι έχετε αυτοαναγορευθεί μέγας Πάπας (όσο κι αν τον αντιπαθείτε) κάτοχος της απολύτου αληθείας που χωρίς καμμιά αμφιβολία ξέρετε ποιος είναι άγιος και ποιος αμαρτωλός, ποιος ορθοδοξεί και ποιος είναι αιρετικός, κι έχετε αναλάβει εργολαβικά να οδηγήσετε τους άλλους (με πρωτο τον κ. Μέσκο ασφαλώς) στην μετάνοια. Με κάθε post προσπαθείτε να μας πείσετε πόσο καλή χριστιανή είστε, πόσο αγαπάτε τον Χριστό και την Εκκλησία, κτλ. Κάντε και λίγο κράτει. Έχει καταντήσει το λιγότερο αντιαισθητικό. Μπορείτε να εκθέσετε τις απόψεις σας και με περισσότερη αυτοσυγκράτηση. Ακολουθήστε στην νηφαλιότητα τον κ. Σπύρο (που τον κατηγορείτε ατυχώς ως οικουμενιστή, αλλά είπαμε εσείς ξέρετε καλύτερα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΛ
Δεν εννοώ πλήρως το νόημα του αρχικού κειμένου. Αλλά θα επιχειρήσω έναν σχολιασμόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ'αρχάς είναι τω όντι λυπηρόν επί ενός ζητήματος θεολογικού να εκτοξεύονται προσωπικαί επιθέσεις ή να αποφαίνεται πας τις άγνωστος επί της σωτηρίας ή καταδίκης του συγγραφέως.
Ολως διάφορον είναι να εγείρονται ενστάσεις αιτιολογημέναι είτε ως προς το πόνημα καθ' όλου είτε ως προς σημεία αυτού. Τεκμαίρεται από αυτήν ταύτην την ύπαρξιν του διαδικτυακού χώρου των διαλόγων πως ο συγγραφεύς τας επιθυμεί.
Ένιοι θεωρούν υποχρέωσίν των να κηρύξουν διά τον Χριστόν μεταφέροντες εμπειρίας και εμμένοντας εις μίαν οιονεί βιωματικήν προσέγγισιν του θέματος. Προσωπικώς, νομίζω ότι αυτή η στάσις, αν και την θεωρώ ενδιαφέρουσαν, παρελκύει το αντίκείμενον του διαλόγου από τας ιδέας εις θέματα προσωπικά, ενέχει δε τον κίνδυνον να πληγώση βαθέως, διά τούτο κηδόμενος της προσωπικότητος των συμμετοχόντων εις την συζήτησιν την αποφεύγω. Αν κάπου παρεσύρθην από την μεσογειακήν ιδιοσυγκρασίαν ζητώ συγγνώμην. Ελέγχομαι διά μιάν αποστροφήν του λόγου μου προς την καν Σαλογραίαν. Θα παρεκάλουν να θεωρήση τα γραφόμενα ως μη γραφθέντα, δηλονότι δεν απειχούν τας διαθέσεις μου. Δυστυχώς, οι πιετισταί έχομεν περιδεή την συνείδησιν.
Έρρωσθε εν παντί!
Ο διάλογος έχει νόημα και είναι επιθυμητός όταν γίνεται πάνω στις απόψεις και τις ιδέες και όταν αυτό που λέμε το τεκμηριώνουμε με κάποια επιχειρήματα. Από την άλλη ένα μπλογκ δεν είναι επιστημονική ανακοίνωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που κατά την γνώμη μου είναι λάθος είναι οι προσωπικοί και δη ψυχολογικοί χαρακτηρισμοί και το ...παπικό ύφος. Δηλαδή ότι σε κάποιον φαίνεται σωστό να θεωρεί ότι αυτονοήτως είναι σωστό!
Eντάξει κ. Μέσκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλήφθη!
Επιθυμείτε ένα σαλόνι με
δια-νοούμενους.
Ολο φαίνεται να ξεχνάτε ότι ο άνθρωπος δεν είναι μ ό ν ο ξερή λογική
(κάποιος σοφός την ξερή λογική, την παρομοιάζει επιτυχώς με ένα λεπτό στρώμα πάγου στην επιφάνεια μιας λίμνης με βαθιά νερά
( συμβολιζόμενα απο πάθη-συναισθήματα)
ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι και ΒΙΩΜΑΤΑ που ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΨΕΙΣ
( ο Γκόλμαν στην ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ του ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ το ανέλυσε ωραία αυτό πώς συμβαίνει...)
Επιθυμείτε, λοιπόν, ένα σαλόνι με διανοουμένους, το καταλάβαμε!
Για μένα βέβαια, είναι εξαιρετικά δύσκολο, απο τα αλώνια που μεγάλωσα να προσαρμοστώ στα μπλογκοσαλόνια πρώην παπάδων, αλλά τι να πώ!
Μια ύ σ τ α τ η προσπάθεια- η Σαλογραία- θα την κάνω! :-)
Απ' ότι φαίνεται σας είναι αδύνατον να μιλήσετε χωρίς υποτιμητικούς για τους άλλους χαρακτηρισμούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε σας είπα την γνώμη μου γι' αυτό!
Καλησπέρα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω αξίζει να πούμε όλοι τη γνώμη μας στο γιατι γίνεται αυτό που περιγράφει ο κ. Μέσκος.
Αρχικά, χωρίς να γνωρίζω σε ποιους αναφέρεται, είμαι βέβαιος οτι κάποιοι σίγουρα θα τον έχουν στολίσει με διάφορα... καλλυντικά και θα εχουν αρχίσει να ψάχνουν για βαθύτερα ψυχολογικά αίτια κλπ κλπ.
Για αυτά που λέει όμως δεν ακούγεται τίποτα και αυτό είναι το φοβερότερο. Αντί να βγουν οι "ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας" να πουν "κοιτάξτε αυτα που λέει ο Μέσκος είναι λάθος διότι..." υπάρχει απίστευτη σιγή.
Αλλα θα μου πείτε τι περίμενες και απο ποιόν;
Απο τους επισκόπους-ιερείς που νοιάζονται έστω και λίγο για το ποίμνιο (για τους άλλους δεν τίθεται θέμα) ένα μεγάλο ποσοστό δεν έχει τα γνωστικά (θεολογικά, εμπειρικά, επιστημονικά) εφόδια να ασχοληθεί με το θέμα. Οι λοιποί είμαι βέβαιος οτι δεν κάνουν τίποτα γιατί θυμούνται τα περί ευθύνης τους και φοβούνται μην τυχον παρασύρουν τον λαό του Θεού σε λάθος δρόμους και
δεν τους σώσει τίποτα.Οπότε λένε βγάλτε τα πέρα μόνοι σας.
Το τελευταίο καταφύγιο αν θες να ξεμπερδέψεις με την υπόθεση Σοκ και δεος στο μυαλό σου είναι είναι να υποβαθμίσεις τη σημασία του Μέσκου αφου δεν μπορείς να το κάνεις για τα λεγόμενά του.
Το κακό της υπόθεσης είναι οτι μάλλον θα υπάρχουν και αρκετοί ιερείς που εν μέρει συμφωνούν με τον κ.Μέσκο αλλά φοβούνται να εκδηλωθούν.
Ποιος ήταν ο υποτιμητικός χαρακτηρισμός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Σαλογραία το είπα για τον εαυτόν μου, δηλαδή θα μου απαγορεύσετε τώρα και τους χαρακτηρισμούς για τον εαυτόν μου, για ΟΝΟΜΑΑΑ ή το πρώην παπάδων που περιέγραψα μια πραγματικότητα;
Πραγματικά, εκπλήσσομαι,με την αυστηρότητά σας...ευτυχώς που δεν είστε δάσκαλός μου σε τάξη!
www.religion-and-mathematics.com
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ
Η ιστοσελιδα δεν ειναι δικη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι του κ Λεκατη
@Γιάννη Τσίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο απόγευμα
Τοποθετήθηκες πολύ σωστά...
Τον κ. Μέσκο, οι πρώην συνάδελφοί του, τον θάβουν δια της σιωπής τους.
Αυτό ίσως τον απογοητεύει τον κ. Μέσκο.
Ισως να φανταζόταν, με το Σοκ και Δέος, σκάνδαλο, χλαπαταγή, να γράφουν και να ξαναγράφουν οι εφημερίδες, να γίνεται χαμός στο ίσωμα, όμως...τηρούν όλοι σιγήν ιχθύος.
Μαλλον αρέσει και σε αυτούς το υποβρύχιο ψάρεμα! :-)
Ισως και να παρήλθε ανεπιστρεπτί, η εποχή που μια διαφωνία απο λόγιο θρησκευόμενο έφτιαχνε άλλη Ομολογία
(Βλέπε Λούθηρο και Αικατερίνη φον Μπόρα π.χ.)
Ισως επειδή σήμερα ΔΕΝ κοστίζει η Αίρεση ή η Αθεία(ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ) μάλλον δε και ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ, γι αυτό και ένας τίμιος
(το τίμιος φαντάζομαι είναι δεκτό σαν χαρακτηρισμός)
άνθρωπος σαν τον κ. Μέσκο,ο οποίος ενεργεί όπως ενεργεί, απο τον κοινωνικό του περίγυρο, δεν φαίνεται να έχει κυρώσεις.
Ισως δεν έχει κυρώσεις , διότι διαθέτει ΑΚΡΙΒΩΣ την επιθυμητή συμπεριφορά για το ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ.
ΙΣΩΣ Ο κ. ΜΕΣΚΟΣ να είναι λατρεμένο -έστω και εκ κλεψιγαμίας- τέκνο, αυτού του συστήματος..
Το ίδιο έκανε και μια πεθερούλα που ήξερα...
Έθαβε τη νυφούλα δια της σιωπής της...
για τον κ. Σπύρο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περιμένουμε να γράψετε και στην ομηρική διάλεκτο?
Τουλάχιστον προσέχετε τα ορθογραφικά λάθη: γεφέντα αντί "γραφθέντα" και απηχούν αντί "απειχούν"
Για το βιβλίο, www.religion-and-mathematics.com:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυθαίρετα συμπεράσματα, λήψη του ζητουμένου, ψευδεπίγραφη χρήση της επιστήμης και των μαθηματικών. Εφαρμόζει ερμηνείες τύπου "λάστιχο", προκειμένου να αποδείξει την επιστημονικότητα της Γραφής και τη θεοπνευστία του Μωυσή. Αντιγράφει εν πολλοίς ιδέες των δημιουργιστών.
Με αφήνει έκπληκτο η φράση:
"Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα της φρίκης που ένοιωσα, όταν κατάλαβα ότι χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας έχουν λανθασμένη εικόνα για τα πορίσματα της επιστήμης. Πιστεύουν ότι η επιστήμη οδηγεί στην αθεΐα, ενώ οδηγεί στο Θεό! Με βέβαιο και απόλυτο τρόπο!" Άλλος ένας που αισθάνεται φρίκη για όσους δεν συμφωνούν με το δικό του δόγμα. Φρίκη προφανώς για την απώλειά τους.
Όπως ακριβώς αισθάνεται και η κα Σαλογραία (τι όνομα κι αυτό!) όταν λέει: “Οι λοιποί, εκτρέπεσθε εις β ε β ή λ ο υ ς κενοφωνίας που λέει και ο άγιος Απόστολος...
και αυτό δυστυχώς θα έχει ερεβώδεις συνέπειες...”
Κύριε Ανώνυμε σας ευχαριστώ πάντα για την αγάπη...:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι λογικό να περιμένει κανείς απάντηση στα όσα έχω γράψει. Από τον Πλανήτη πέρασαν σχεδόν 8 χρόνια και δεν υπήρξε καμιά αντίδραση. Αυτό όμως είναι φυσιολογικό. Η ορθόδοξη θεολογία δεν τοποθετήθηκε με σαφήνεια απέναντι σε κανένα από τα προβλήματα της νεωτερικότητας. Ούτε σε ένα! Πως μπορεί να το κάνει τώρα που τα πράγματα έγινα πολύ περισότερο σκούρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι επιλογές είναι ή να γίνει κανείς γραφικός, όπως το κάνει διασκεδάζοντας η κ. Σαλογραία, η εφόσον δεν μπορεί, θολώνει τα νερά στον δικό του κύκλο, εκεί που δεν θα τον κάνουν δύσκολες ερωτήσεις. Δεν μπορεί όμως να το κάνει δημοσίως γιατί για να θολώσει τα νερά πρέπει να αφήσει την πεπατημένη. Ναι αλλά τι από όλα να αφήσει. Άλλο π.χ. αφήνει ο Χατζηνικολάου, άλλο ο Λουδοβίκος και άλλο ο Γιανναράς! Αν το κάνουν δημοσίως και γραπτώς θα έχουν να κάνουν ο ένας με τον άλλο και βέβαια και με όσους δεν είναι πρόθυμοι να φάνε παραμύθια...
Ο Γιανναράς έχει δώσει κάποιες απαντήσεις σαφώς έξω από την πεπατημένη. Έχει προσπεράσει τα πάντα και μένει στο Ευαγγέλιο. Προσωπικά κάθε άλλο παρά μένω ικανοποιημένος. Η πρόθεσή μου όμως δεν είναι να δείξω ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις, αλλά ότι οι παραδοσιακές απαντήσεις είναι αναληθείς. Όπως έχω γράψει αν φύγει κανείς από τα όρια της Εκκλησίας, τότε έχει πολλαπλές επιλογές...
Κον Ανώνυμον
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη διά τα λάθη. Δεν γνωρίζω καλώς τον υπολογιστήν και δυσκολεύομαι να γράψω και να ελέγξω τα γραφέντα. Μέχρι προ τινος έγραφα με πένα. Η μετάβασις από την πένα εις τον ηλ. υπολογιστήν με δυσχεραίνει αφαντάστως. Επικαλούμαι την επιείκεια όλων.
Κον Μέσκον
Χαίρω επί τη τελευταία παρατηρήσει σας. Τω όντι ο κ. Γιανναράς είναι μία σοβαρά θεολογική φωνή, εκτος των ορίων της πεπατημένης αναμηρυκαζούσης ευσεβολογίας. Προσωπικώς μένω ικανοποιημένος από τας θέσεις του αν και επιδέχονται βελτιώσεων και αγωνίζομαι διά μίαν αλλάγη εκ των έσω.
Επίσημη απάντηση απο την Ιεραρχία αποκλείεται (αυτο είναι το τραγικότερο όπως είπα - ακυρώνουν οι ίδιοι αυτα που διδάσκουν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περίμενα όμως μια απόπειρα απάντησης έστω απο μεμονωμένους θεολόγους ή ομάδες.
Το θέμα είναι οτι μένει αναπάντητο και περνάει χωρίς συζήτηση ένα βιβλίο που πιστεύω οτι θα δώσει, μαζί με κάποια άλλα αναπόφευκτα γεγονότα, το έναυσμα για αλλαγές. Μακάρι να είναι έτσι.
Όσο για τη φυγή απο τα όρια της Εκκλησίας, νομίζω οτι λίγο πολύ όλοι όσοι παίρνουν στα σοβαρά τη σχέση τους με το Θεό και έχουν τις προϋποθέσεις να προβληματιστούν, την πραγματοποιούν αυτή τη φυγή. Αναγκάζονται δηλαδή να σκεφτούν, να λειτουργήσουν και να ζήσουν έξω απο επίσημα δόγματα, διατυπώσεις, πεποιθήσεις κ.λ.π ακόμα και αν αυτά είναι θεμελιώδη.
Για αυτο λέω οτι ενδεχομένως το βιβλίο είναι έναυσμα για αλλαγές. Γιατι συμβάλλει στην κοινή έκφραση των ανθρώπων που προανέφερα.
@Γιαννη Τσίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες, διάβασε το βίο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου γραμμένον απο τον καθηγητή της Θεολογικής Στυλ. Παπαδόπουλο...
Εμαθα πράγματα απο κεί, είδα ότι οι εποχές επαναλαμβάνονται..
Κύριε Σπύρο
(τι ωραία που γράφατε με πένα! αραγε χρησιμοποιούσατε και ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΑ; )
τον καιρό που ζούσε ο Άγιος Γρηγόριος στην Κωσταντινούπολη- μια πόλη 300.000 κατοίκων- είχαν κυριαρχήσει οι Αρειανοί και είχαν ΑΡΠΑΞΕΙ ΒΙΑΙΩΣ , με τη δύναμη του χωροφύλακα της εποχής τους, Ό λ ο υ ς τους πρώην Ορθόδοξους ναούς της πόλης...
Προσωπικά, όταν βλέπω δήθεν χριστιανούς ρασοφόρους- όποιας βαθμίδας- να χρησιμοποιούν τη ΔΥΝΑΜΗ του χωροφύλακα για να ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ τις θελήσεις τους, ξέρω ότι ο Χριστούλης δεν έχει πολλά πάρε δώσε μαζί τους και ότι και γω αυτούς τους ρασοφόρους, , για το καλό της δικής μου ψυχής και επιδερμίδας πρέπει ΣΑΝ ΧΟΛΕΡΑ να τους αποφεύγω...
Το σημειώνω αυτό, επειδή κάποτε, σε κάτι άλλα προηγούμενα γραψίματα, μού φάνηκε σαν να εννοούσατε ότι μας κάνει χάρη
(ΑΝ είναι δυνατόν) ο κ. Βαρθολομαίος, που δεν μας χώνει στη φυλακή, εμάς που του βγάζουμε με αναίδεια(κατά την άποψή του- θάρρος το ονομάζει η σαλογραία)
τη γλώσσα, φέρνοντας αντιρρήσεις στα όσα ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ και πράττει, μα δεν θα αντέξω, θα το σχολιάσω: Οταν νίκησε η Παπαρίζου στη Γιουροβίζιον
(της οποίας πριν το διαγωνισμό, της είχε ευλογήσει το μπλουζάκι, μήπως και γι αυτό αρρώστησε κατόπιν σοβαρά η κοπέλα; )
Είπε, λοιπόν, στην τραγουδίστρια-χορεύτρια Παπαρίζου, μετά τη νίκη- με την υπέροχη μπάσα φωνή του Φαρισαίου που διαθέτει και με Πατριαρχικό στόμφο:
ΣΥΓΧΑΙΡΟΜΕΝ ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ!
Ελεος Παναγία μου , έλεος δηλαδή...ΕΛΕΟΣ!
Τι ακούνε τα αυτάκια μας και δεν μετακομίζουνε;
(Εδώ που τα λέμε , τα εμά ώτα, μετεκόμισαν ...)
Και πριν σπεύσετε να μου υπερασπιστείτε πάλι τον πατριάρχη-ή και τον κ. Ιερώνυμο που απένειμε χρυσούς δίσκους στο Γαιτάνο, εντός ναού, ομολογώντας με την πράξη του αυτή ότι ο η Εκκλησία των Μαρτύρων ένα κακού λογού καρακιτσαριό θ ε α τ ρ ι κ ό εκατάντησε-να ερωτήσω ε υ θ έ ω ς:
Αλείφεται η φέτα σας απο εκκλησιαστικούς κύκλους;
Τουτέστιν είσθε μίσθαρνον όργανον, κοινώς ματσώνεστε, απλούστερον , έχετε έσοδα ή και κοινωνικές επιρροές μέσω αυτών;
Διότι εγώ δεν πληρώνομαι απο ΚΑΝΕΝΑ παπά κύριε Σπύρο μου, ούτε έχω μαγαζάκι, με εκκλησιαστικά είδη και βιβλιαράκια για την αγιότητα ντε και καλά του μακαρίτη Παίσιου - έλεος πια και με αυτό το μάρκετιγκ, δεν τον αφήνουνε τον αθρωπάκο ήσυχο, ούτε και πεθαμένο- εκεί! να κερδοσκοπήσουνε όσο μπορούνε, οι διάφοροι Μελι-στάλαχτοι...μπλιαχ...
Ασκώ και γω κάποιο λειτουργημα και είμαι υπερήφανη για την ανεξαρτησία της γνώμης που μπορώ να διαθέτω...
Φιλάκια(και ποια ακριβώς πένα θεωρείτε πιο φίνα;)
........................ κ. Ανωνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήμια και μου δίνετε αφορμή σχολιάζοντας το ψευδώνυμό μου, θα σας πω ότι το επέλεξα, διότι κάποτε, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο:
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ του Χρ. Γιανναρά.
Εκεί , υπήρχε ένα έξοχο κεφάλαιο για τους δια Χριστόν Σαλούς των οποίων αγνοούσα πλήρως, έως τότε την παρουσία στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας, όπως επίσης αγνοούσα και το νόημα του φ ο β ε ρ ο ύ τους αγώνα .
Η ανάλυση του Γιανναρά με καθήλωσε και έκτοτε, για τους δια Χριστόν Σαλούς έπαθα ένα ντουβρουτζά, -να το είπω πιο απλά να το καταλάβει και ο Σπύρος- εξεκαύθη εν τη καρδία μου εις μανικός έρως δια το είδος τούτον της ασκήσεως...πλήν ...ου παντός πλείν ες Κόρινθον!
Ετσι αρκούμαι, εκ του μακρόθεν τους σαλούς να τους θαυμάζω.
Το γραία το συνάπτω πρώτον διότι υπό μίαν έννοιαν είμαι και γραία, αλλά και να μη συνέβαινε το τοιούτον, πάλιν εν ταις ηλεκτρονικαίς ρύμαις, ως γραία θα με πολιτογραφούσα, διότι πολύ με ενοχλούνε όσοι βλέπουνε ένα όνομα γυναίκας και φαντάζονται μια βυζαρού ξανθιά Μπάρμπι, ενώ όπισθεν του χαριτοβρύτου θηλυκού ονόματος, μπορεί να κρύβονται οι τριχωτές ποδάρες αίφνης, του...Μπάμπη!
Τι Μπάρμπι, τι Μπάμπης θα μου πείς, έτσι τουρλουμπούκι που έγινε η των ανθρωπίνων κατάστασις...
Προς αποφυγήν , λοιπόν, νοσηρών φαντασιών, οι οποίες παρακωλύουν το έργον της σοβαράς επικοινωνίας
(τι έπαθα Παναγία μου; πώς μιλάω έτσι; Σπύροοοο!; )
η οποία -ΛΕΓΩ- σοβαρά επικοινωνία δι εμέ είναι των εφετών η ακρότης
(στο περίπου,για να είμαι ακριβολόγος)
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
(και η τρικυμία εν κρανίω κραταιούται, ευτυχώς που δεν πίνω κιόλας)
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΝ, Ανώνυμε κύριε!
Το κατΕλάβετε; :-)
Καν Σαλογραίαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυχί. Το επάγγελμά μου ουδεμίαν σχέσιν έχει με την Εκκλησίαν της Ελλάδος. Θέλω όμως να σας είπω πως η ερώτησις ήτο προσβλητική και δεν σας αρμόζει.
Επίσης δεν απολογούμαι διά τον Οικουμενικόν μας Πατριάρχην. Δεν έχω σχέσεις με εκκλησιαστικάς αρχάς.
Όσον αφορά τον φονταμεταλισμόν υμών και άλλων τινών: Πέποιθα πως ο προσφορότερος τρόπος δια την αντιμετώπισίν σας δεν είναι αι φυλακαί και αι εξορίαι και όλα αυτά τα ηρωϊκά που προσκαρτερείτε. Είναι ο συνεπής και συνεχής διάλογος με τους συνανθρώπους μου και δη τους νέους της πατρίδος μου, ούτως ώστε ν'αντιληφθούν ότι υπάρχει και μία άλλη Εκκλησία. Μία Εκκλησία που δεν φωνασκεί, δεν διατυμπανίζει εμπειρίας, δεν θορυβεί, δεν μάχεται τον κόσμον, δεν μισεί τας ανθρωπίνους εκδηλώσεις του έρωτος, ούτε θέλει να εξευτελίση τον γάμον εις μίαν νομιμοποίησιν εκσπερματίσεων. Μία Εκκλησία που διαλέγεται με την επιστήμην, με την τέχνην και την φιλοσοφίαν. Μία Εκκλησία που δεν έχει θέσφατα και αυταποδείκτους αληθείας. Μία Εκκλησία που κομίζει ένα και μόνον μήνυμα:Αγάπη προς όλους και όλα. Δίχως όρια. Δίχως επιφυλάξεις. Μία Εκκλησία που δεν τρέμει την ετερότητα. Μία Εκκλησία που δεν πνίγεται εις ένα κοχλιάριον ύδατος διότι έχει ευρείαν την αντίληψιν της πραγματικότητος. Μία Εκκλησία καθολική διά πάσαν ψυχήν. Μέ τας ταπεινάς μου δυνάμεις και πολλάς πληγάς αποκλειστικώς από θρησκευτικούς ανθρώπους συνεχίζω τον αγώνα μου. Δεν πτοούμαι.
Έρρωσθε.
μια ερώτηση προς όλους και πρωτίστως στον κ. Μέσκο: ΠΟΥ ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπου δυο ή τρείς προσεύχονται στον Χριστό. Όπου μετέχουν σ'ένα δείπνο με άρτο και οίνο. Όπου θυμούνται τα λόγια του Ραββί από την Γαλιλαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα σε αγαπήσω παραπάνω απο ό,τι πρέπει και θα χουμε ντράβαλααα!
Με τρέλανες πάλι με το ΚΟΧΛΙΑΡΙΟΝ...μου θύμισες τη μανούλα μου πού το έλεγε.
Να είσαι ευλογημένος, ευθύμησα πάλι!
Πού είναι ρε, ο Χάρης ο Ρώμας να ξεπατικώσει ατάκες;
Ο Χάρης Ρώμας είναι Θεός!
Και διατί παρακαλώ ήτο απρεπές που ερώτησα δια τον βιοπορισμόν σου;
Για λεφτά σε ρώτησα. Δεν σε ρώτησα τι κάνεις με το πουλί σου, μην είσαι πια τ ό σ ο μυγιάγγιαχτος!
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ρωτάτε εμένα; Άλλοι είναι αρμόδιοι να απαντήσουν. Έχω πει την γνώμη μου αλλά είναι δύσπεπτη και δεν χρειάζεται να την επαναλάβω.
Ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκκλησία διασώζεται όπου είναι δ υ ο
η τ ρ ε ι ς
ΕΝΩΜΕΝΟΙ στο ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ και στο ΒΑΠΤΙΣΜΑ και
στο ΑΙΜΑ του ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ Χριστού,
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΓΑΠΗ...
σύμφωνα με το στίχο απο το Ασμα Ασμάτων που είχα γράψει και στο προσκλητήριο των γάμων μου:
ΘΕΣ ΜΕ, ΩΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΕΠΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΣΟΥ,
ΩΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΕΠΙ ΤΟΝ ΒΡΑΧΙΟΝΑ ΣΟΥ,
ΟΤΙ ΚΡΑΤΑΙΑ
ΩΣ ΘΑΝΑΤΟΣ
ΑΓΑΠΗ...
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ εύστοχη η ερώτησή σου.
Πιστεύω οτι το αν υπήρξε ποτε η εκκλησία ως το Σώμα Χριστού του Θεού, και αν ναι τοτε που διασώζεται, είναι κατα βάθος το ερώτημα που συγκεφαλαιώνει όλες τις σχετικές μας σκέψεις και απορίες. Η αξιόπιστη απάντησή του είναι θεμελιώδης και το μόνο που ξέρω είναι πόσο μακριά είμαι απο αυτη την απάντηση.
Εύχομαι η Σαλογραία και ο Σπύρος να είχαν δίκιο. Δεν ξέρω...
Γιάννη Τσίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός που θα ρθει τη νύχτα μπορεί
να είναι ο Ιησούς. Ή και ο πρώτος του
εξάδελφος. Μπορεί και της μάνας του
η μικρότερη αδελφή ή κι ο πατέρας του.
Ή και κάποιος βρεγμένος χωρικός
που νυχτώθηκε. Περισσεύει μια κλίνη
μου έχει πληρώσει το νοίκι ο Θεός
φυτεύοντας μέσα μου μια
τουλίπα λευκή: την Αγάπη
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Ένα βασικόν πρόβλημα που αντιμετωπίζομεν ως Χριστιανοί είναι η θρησκειοποίησις της Εκκλησίας. Αφ'ης στιγμής κληρικοί και λαϊκοί υποτάσσομεν την αλήθειαν της Εκκλησίας εις την φυσικήν μας ανάγκη διά "θρησκείαν", ήτοι την μεταφυσικήν αυτοκατοχύρωσιν του ατόμου μας, εμφανίζεται η Εκκλησία υποτεταγμένη εις τας σκοπιμότητας του θρησκευτικού "θεσμού". Ποία όμως είναι η αλήθεια της Εκκλησίας που βαναύσως αλλοιούται; Είναι η υπαρκτική μεταβολή δυνάμει του Πνεύματος του Αγίου των ατομικοτήτων εις πρόσωπα. Πρόσωπα εις αγαπητικήν σχέσιν μεταξύ των και μετά του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, η ορμέφυτος θρησκευτικότης είναι δύναμις κραταιά, όπως άπαντα τα ανθρώπινα ένστικτα. Απαιτείται άσκησις διά την υπέρβασιν αυτής, όλως διάφορος από τον ηθικόν πρωταθλητισμόν που κατά κανόνα κηρύττεται.
Αι συντηρητικαί δυνάμεις εν τη Εκκλησία είναι πεπεισμέναι ότι μάχονται διά την Αλήθειαν. Αλίμονον, μάχονται διά την θρησκειοποίησιν.
Ο ελληνικός λαός γίνεται μάρτυς αυτής της αλλοτριώσεως, αλλ'επειδή αδυνατεί να διακρίνη μεταξύ Εκκλησίας και θρησκείας, αρνείται να προσεγγίση, συναισθανόμενος το δυσώδες τέλμα της θρησκευτικότητος.
Ευτυχώς, υπάρχουν και φωναί που ανθίστανται. Υπάρχουν προφητικαί φυσιογνωμίαι, απλοί πιστοί, πεφωτισμένοι ποιμένες που αρνούνται εις έτι να ευτελίσουν την ζωήν της Εκκλησίας εις κώδικας, τυπολατρείας, ψυχολογικάς αγκιστρώσεις, δογματικούς κροταλισμούς επιχειρημάτων.
Άρα γε διά πόσον ακόμη;
@ Σαλογραία
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία τα λόγια όντως. Διάβασε σε παρακαλώ το σχόλιό μου στον Σπύρο
@Σπύρο
Είναι αυτή η αλήθεια της Εκκλησίας (η δυνάμει του Αγ.Πνεύματος...)? Διότι νομίζω οτι αυτό είναι αυθαίρετο δικό σου συμπέρασμα. Άσχετα αν ενδεχομένως είναι σωστό.
Έτσι κάνουν τελικά όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι με πίστη στο θεο. Βάζουν τα δικά τους κριτήρια ορθοδοξίας. Μπορεί να κάνουν καλά αλλά αυτο δε σημαίνει οτι παραμένουν ορθόδοξοι (δηλ. μέλη της Μιας Αγιας Καθολικης Αποστολικης Εκκλησιας)αφού λίγο ή πολυ παρεκκλίνουν απο την δεδομένη (απο τους προγόνους)πίστη.
Τελικά καταλαβαίνω οτι αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχθούμε τη κοινή μας μοίρα και τις κατασκευαστικές μας προδιαγραφές ως ανθρώπινο γένος και πολύ ταπεινά να προχωράμε με καρδιά ανοιχτή σε όλους τους ανθρώπους.
Και εδω κολλάνε τα λόγια που ωραία αντέγραψε η Σαλογραία
κον Γιάννη Τσίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είναι προσωπικόν συμπέρασμα, δεν είναι όμως αυθαίρετον. Ερείδεται εις τους Πατέρας και το Ευαγγέλιον. Εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν ανέκαθεν υπήρχαν διαφορετικαί απόψεις. Υπήρχε μία ελευθερία. Υπό την επιρροήν του σχολαστικισμού 16ος-19ος αιώνας (αι ημερομηνίαι αναφέρονται εις την επιρροή της σχολαστικής θεολογίας εις την Ανατολήν)ήρχισε η "συστηματοποίησις". Αυτή η συστηματοποίησις είναι που σας κάνει να λέτε "αλλά αυτό δε σημαίνει ότι παραμένουν ορθόδοξοι ...αφού λίγο ή πολύ παρεκκλίνουν από την δεδομένη πίστη".
Κατά μίαν άποψιν έχετε δίκαιον διότι όλοι εδιδάχθημεν μίαν παγιωμένην άποψιν διά την ορθοδοξίαν και εις την πνευματική καθοδήγηση, το κήρυγμα κλπ προβάλλεται αυτή η σχολαστική θεωρία.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πράγματα δεν αλλάσσουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς το θέμα δεν έγκειται εις την προσωπικήν ανάπαυσιν του καθ'ενός, έχει ιστορικάς και θεωρητικάς προεκτάσεις που μας επιβάλλουν να επανεξετάσομεν τα οιαδήποτε "αυτονόητα".
Έρρωσθε.
Αγαπητε κε. Σπύρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θέμα είναι σημαντικό και πολυ ενδιαφέρον.
Νέο σχόλιό μου μολις ξεμπερδέψω με καποιες υποχρεώσεις.
Να εισαι καλα
Αγαπητε κε. Σπύρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγγνώμη για την αργοπορία στην απάντηση αλλα καθε είδους υποχρεώσεις και δουλειές με κράτησαν μακρια απο το blog.
Δεν διαφωνώ στο οτι στην Ορθοδοξια υπηρχαν ανεκαθεν διαφορετικές απόψεις και μια ελευθερια. Αυτο υπάρχει και σήμερα. Νομίζω οτι πηγάζει απο τον τρόπο που τα μέλη της εντάσσονται ενεργα σε αυτη και μαθαίνουν να σκέπτονται.
Η ένταξη γίνεται με κάποια εσωτερική διαδικασία (ή γεγονος) με έντονη υπαρξιακή ένταση. Έτσι έρχονται σε αυτο που λέμε "επίγνωση αληθειας". Ακολούθως αρχίζει η μετοχη στη μυστηριακη και λατρευτικη ζωη οπου ο πιστος αυξάνει εν Χριστω.
Ειδικα αν υπάρχει και φιλότιμο, ο συνεχης αγωνας και η προσευχη τον φερνουν απο τη μια εκπληξη και αποκαλυψη στην αλλη.
Ολοι λιγο πολυ έχουμε τετοιες εικονες.
Είναι τέτοια η ένταση και ο πλούτος των λογισμών, των συναισθημάτων και των εμπειριων που ευκολα κάποιος το εκλαμβάνει ως τη συγκεφαλαίωση όλης της αλήθειας για τα πάντα σε εναν τρόπο ζωης (τον δικό του).
Έρχεται και η ιστορία της Ορθοδοξίας και οι βίοι παλαιών και σύγχρονων αγίων και επιβεβαιώνουν του λογου το αληθες.
Γιατι τα γραφω αυτα; Απλα για να πω οτι σε ενα τέτοιο πλαίσιο είναι αναμενόμενο να μην γεννιέται αμφιβολία για την αλήθεια της εκκλησίας. Έτσι κάθε φορά που προκύπτει κάποια διαφορά,ασάφεια ή έλλειψη το μόνο που δεν περναει απ το μυαλο είναι οτι ενδεχομένως η βαση ολων των διαφορετικων αποψεων να είναι σαθρη. Και ολοι εφησυχαζουν στο οτι καποιος καπου καποτε (θα) ξερει την Ορθοδοξη λύση. Και μεχρι τοτε καθε γνωμη δεκτη. Μου θυμίζει λιγο την αλλαζονεια κάποιων επιστημόνων που είναι βέβαιοι οτι (παρα τις 1000 διαφορετικες θεωρίες σε ενα θεμα) κάποια μέρα η επιστημη θα φτάσει στην απαντηση των παντων.
Κατα τη γώμη μου λοιπον οι διαφορετικές απόψεις είναι κατα βαθος αποτέλεσμα της αντίληψης οτι κατεχουμε την αληθεια.
'Οσο για την δυνάμει του Αγ.Πνευματος υπαρκτικη μεταβολη των ατομικοτητων εις προσωπα που ειναι η αληθεια της εκκλησιας έχω την εξης απορία:
Ο (ας πουμε) Ινδιανος που ως ανθρωπος εχει πνοη Αγίου Πνευματος και μέσα απο την παράδοση του λαού του καταφέρνει να υπερβει το εγω του και να ερθει σε σχεση με τους άλλους τι είναι; Μέλος της εκκλησιάς;
Το ερώτημα τι είναι εκκλησιά παραμένει. Αισθάνομαι πολυ μακρια απο καθε απαντηση οπως έγραψα και πριν.
Και τέλος κε. Σπύρο, μέσα σε ενα τέτοιο πλαίσιο ποιός θα επανεξετάσει τα οιαδήποτε "αυτονόητα";
Αναμένω σχόλια και σκέψεις. Καλο απογευμα σε όλους.