Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Το χάραγμα

Μπορεί κανείς να επιζήσει των πλέον απίθανων καταστάσεων και να …πεθάνει έχοντας σκοντάψει και πέσει μέσα στο μπάνιο του! Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπινου είδους, απίστευτα ανθεκτικό και απίστευτα ευάλωτο. Έτσι λοιπόν και εγώ, καθότι ανήκω στο ανθρώπινο είδος, απέκτησα ένα …χάραγμα στο μέτωπο στην τελευταία πράξη μιας διαδρομής κατά την οποία είχα άφθονες ευκαιρίες από το να σκοτωθώ μέχρι να τραυματισθώ λίγο ή πολύ σοβαρά.

Τελευταία πράξη ενός ταξιδιού, να πάρεις τα πράγματά σου από το πορτμπαγκάζ του ταξί που σε έφερε σπίτι σου. Τότε το άτιμο το καπό, αντί να μείνει ψηλά στην θέση του, έχοντας ελαττωματικό ελατήριο, εκτελεί ταλάντωση σαν εκκρεμές και σου κουτουλά το κεφάλι που έσκυψε για να πάρει τα πράγματα. Και ξαφνικά βλέπεις τον ουρανό με τ’ άστρα! Το πρόσωπο γεμίζει με αίματα και ο ταξιτζής έντρομος και φιλότιμος, καθότι αλλοδαπός, προσπαθεί να σε βοηθήσει.

Η βοήθεια έπιασε τόπο και σε λίγο στον καθρέπτη του σπιτιού μου βλέπω ότι έχω αποκτήσει ένα χάραγμα στο μέτωπο. Το μυαλό δουλεύει, πρέπει να κάνω αντιτετανικό και ενδεχομένως να μου ράψουν την πληγή. Από αδιαφορία για κτυπήματα έχω αποκτήσει αρκετά σημάδια, ας μην προσθέσω ακόμα ένα στο μέτωπο! In.gr, εφημερεύοντα, Ερυθρός, τηλέφωνο μου λένε που περίπου πέφτει, δεν είχα ξαναπάει, καβαλάω το αυτοκίνητο και τρέχω, λίγο κτυπημένος, λίγο ζαλισμένος και αγχωμένος, ξύπνησαν τα ραλλιστικά μου γονίδια που έχω καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αποκοιμίσω και σκέπτομαι. Είναι πιο πιθανό να πάθω κάτι πηγαίνοντας τώρα στο νοσοκομείο παρά από το κτύπημα στο κεφάλι.

Ο φύλακας του νοσοκομείου μου λέει, πάρκαρε λίγο πιο καλά το αυτοκίνητο, μην νομίζεις, όπως όντως νόμιζα, ότι θα ξεμπερδέψεις εύκολα… Δεν έχω ξαναβρεθεί σε τέτοια περίσταση, την χαοτική κατάσταση ενός νοσοκομείου που εφημερεύει, στα εξωτερικά ιατρεία ενός μεγάλου αθηναϊκού νοσοκομείου. Για μια ακόμα φορά σκέπτομαι, το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ενημέρωση σχετικά με την διαδικασία. Αποδέχομαι την μοίρα μου και …ρωτώντας πάς στην Πόλη! Αφού έκανα τα προκαταρτικά βρέθηκα στο χειρουργικό ανάμεσα σε άλλους, πραγματικά τραυματίες.

Ώχ λέω, θα φάω τουλάχιστον ένα δίωρο εδώ και κάθομαι περιμένοντας να δω την τύχη μου. Που εντέλει δεν είναι και τόσο κακή γιατί μια νεαρή γιατρός με συμπάθησε και με παίρνει κατά μέρος και περιποιήθηκε το χάραγμα αποκρούοντας την γκρίνια των νοσοκόμων γιατί προηγούνταν δύο βαριά τραυματίες. Τους απαντάει, νάναι καλά η γυναίκα, τρία λεπτά θα κάνω, μια άλλη νοσοκόμα μου έκανε τον αντιτετανικό τόσο καλλιτεχνικά που έχω αμφιβολία αν πράγματι με …τσίμπισε! Έτσι πριν στεγνώσουν τα δάκρυα από το μοιρολόι για τις ώρες που θα περίμενα στο χειρουργείο, βρέθηκα στο αμάξι να επιστρέφω με το πάσο μου σπίτι. Όλη η ιστορία στοίχησε μια ώρα και ένα τέταρτο.

Κατά την ανεξέλεγκτη περιφορά μου στο χάος του νοσοκομείου, υπάρχει και αυτή η απίθανη γραφειοκρατία, πήγαινε να πάρεις μια σφραγίδα από εδώ και μια άλλη από εκεί, άκουσα ευκρινώς κάποιον να λέει με ένταση: “δεν δίνει σημασία, ρε!” Ήταν κάποιος, νομίζω εύσωμος, ασθενής που προφανώς παραπονιόταν για την αδιαφορία κάποιου γιατρού. Αυτά τα λόγια με πλήγωσαν. (δεν είχα ακόμα πάει στο χειρουργικό για να περιποιηθούν το τραύμα). Πόσο εγωπαθείς είμαστε εμείς οι Έλληνες, πόσο δεν μπορούμε να δεχθούμε την πραγματικότητά μας… Όπως πάντα οι σκέψεις πέρασαν από τον νου μου αστραπιαία.

Μέσα σε αυτό το πανδαιμόνιο κανένας γιατρός ή νοσοκόμα δεν μπορεί να κάθεται ή να τεμπελιάζει. Αλλά είναι εντελώς άδικο να απαιτεί κανείς από αυτούς να ταυτίζονται, να συμπάσχουν με τον κάθε ασθενή. Κάτι τέτοιο ελάχιστοι έχουν την ψυχική αντοχή να το υποστούν. Οι περισσότεροι είναι υποχρεωμένοι να αποστασιοποιηθούν κάπως από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν, να φέρονται κάπως ψυχρά, γιατί είναι όρος επιβίωσης γι’ αυτούς. Δεν αντιλέγω ότι αν το σύστημα ήταν πιο οργανωμένο θα έδινε περισσότερα περιθώρια και το νοσηλευτικό προσωπικό να εργάζεται με λιγότερη πίεση, αλλά είμαστε στο ελληνικό ΕΣΥ!

Ο έλληνας είναι εθισμένος στην ιδέα ότι είναι μοναδικός και αυτό βγαίνει στις δύσκολες καταστάσεις. Όταν τα βρίσκει σκούρα θεωρεί αυτονοήτως ότι όλοι πρέπει να τα παρατήσουν όλα και να ασχοληθούν με αυτόν. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι υπάρχουν και άλλοι ασθενείς, ότι οι γιατροί, το σύστημα, το κράτος δεν υπάρχουν μόνο για τον ίδιο, ότι δεν αποτελεί το κέντρο του κόσμου…

Πόση γκρίνια, πόσος αρνητισμός βγαίνει από ανθρώπους μιας κοινωνίας της οποίας η κουλτούρα έχει ως δεδομένο ότι …το σύμπαν φτιάχτηκε για χάρη μας!

Πόσο δύσκολο είναι να αποδεχθούμε το ότι είμαστε ένα ακόμα άτομο του ανθρώπινου είδους, να αποδεχθούμε την ανθρώπινη ζωή, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι ο πόνος, η θλίψη, η ασθένεια, η …ατυχία!



25 σχόλια:

  1. Αυτό: "Ο Έλληνας είναι εθισμένος στην ιδέα ότι είναι μοναδικός και αυτό βγαίνει στις δύσκολες καταστάσεις. Όταν τα βρίσκει σκούρα θεωρεί αυτονοήτως ότι όλοι πρέπει να τα παρατήσουν όλα και να ασχοληθούν με αυτόν.",δεν εξηγείται με αυτό :"Πόση γκρίνια, πόσος αρνητισμός βγαίνει από ανθρώπους μιας κοινωνίας της οποίας η κουλτούρα έχει ως δεδομένο ότι …το σύμπαν φτιάχτηκε για χάρη μας!".Αποτελεί διαστροφή τούτη η ερμηνεία που δίνετε.Η μοναδική εξήγηση της απαίτησης του νεοέλληνα,που τους θέλει όλους να ασχολούνται με αυτόν όταν κάτι του πηγαίνει στραβά,είναι η αλλοτρίωση που άλλοι του έχουν καλλιεργήσει.Είναι το "εγώ σε πληρώνω" και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων του,που θέλει τους άλλους υπηρέτες του,αφού τους πληρώνει.

    Αυτά τα άκουγα μονίμως για 37 ολόκληρα χρόνια στη δημοσιοϋπαλληλική μου "καριέρα".Και όταν κάποτε είπα σε έναν :"αφού με πληρώνεις,κάνε μου αύξηση,για να σου παρέχω καλύτερες υπηρεσίες",κοινώς 'το βούλωσε' και μου συνέστησε να κάνω απεργία ... .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως πάντα έχεις ...τις μοναδικές εξηγήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κ. Μέσκο, σε κάθε ιστορία σας περιγράφετε το πώς η ορθόδοξη παράδοση/κουλτούρα επηρεάζει μια ολόκληρη κοινωνία (και αυτούς που δε θρησκεύουν). Υπάρχει όμως και μία άλλη παράμετρος που φαίνεται να μη λαμβάνετε υπόψη σας. Το γεγονός ότι ελάχιστοι βιώνουν αυτή την παράδοση στο σύνολό της(αυτούς που θεωρείτε γραφικούς). Οι υπόλοιποι που παίρνουν αποσπασματικά ότι τους αρέσει είναι λογικό να οδηγούνται σε στρεβλώσεις γιατί πολύ απλά ακολουθούν τη "θεραπεία" κατά βούληση. Δε φταίει, κατά την άποψή μου, η κουλτούρα της ορθοδοξίας για όλα τα δεινά που περιγράφετε αλλά εμείς που την κοιτάζουμε αποσπασματικά. Για να βγάλεις κάποια στοιχειώδη συμπεράσματα για ένα φάρμακο δε μπορείς να μελετάς αυτούς που το παίρνουν μισό αλλά αυτούς που ακολουθούν με συνέπεια "τη συνταγή του γιατρού".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ κύριε.Αν οι εξηγήσεις μου,παρά τα εισαγωγικά,συμβαίνει (τονίζω,συμβαίνει) να είναι μοναδικές,αυτό δεν οφείλεται σε μένα.Οφείλεται στο ότι πάντα υπάρχει μια και μόνη εξήγηση. Τολμώ να πω,για όλα τα πράγματα.Την οποία άλλοι μεν καταλαβαίνουν και έτεροι,οχυρωμένοι πίσω από ποικίλες ατομικές ιδιοτέλειες και εγωκεντρικά συμπλέγματα,δεν την καταλαβαίνουν.Ή μάλον καλύτερα προσποιούνται ότι δεν την καταλαβαίνουν.Στο τέλος όμως επιδεινώνουν τη θέση τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μάλλον οφείλεται στην αχρωματοψία που έχεις και δεν βλέπεις την ποικιλία των χρωμάτων.
    Όταν η κουβέντα πέφτει σε αυτό το επίπεδο, εγώ (επειδή είμαι καλός) καταλαβαίνω και εσύ (επειδή είσαι κακός) δεν καταλαβαίνεις, την κόβω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Ανώνυμος
    Αγαπητέ, όλα τα αποτυχημένα συστήματα πιπιλίζουν την ίδια καραμέλα. Δεν φταίει το σύστημα, αλλά οι άνθρωποι που δεν το εφαρμόζουν σωστά.
    Την ορθόδοξη εκδοχή της καραμέλας αυτής την έχω φανερώσει και σχολιάσει με πολλές ευκαιρίες και δεν έχει υπάρξει απάντηση.
    Σε κάθε περίπτωση θεωρώ φυσικό σε κάποιους να αρέσει. Δεν γράφω για αυτούς, αλλά για όλους τους άλλους.
    Το γεγονός ότι διαρκώς αυτοί εκφράζουν διαρκώς την δυσφορία τους σημαίνει πολλά...
    Αντί να στρέφονται σε μένα και να ζητούν να σταματήσω, θα ήταν καλύτερα να ζητήσουν απαντήσεις από τους καθ' ύλην αρμοδίους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κ. Μέσκο, ένα σύστημα δεν κρίνεται μόνο λογικά αλλά και με βάση την επίδραση που έχει πάνω σ' αυτούς που έχουν επιλέξει να το ακολουθήσουν. Δε μπορείς να επιβεβαιώνεις την αποτυχία του φορτώνοντας του όλα τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας. Πώς μπορώ να βγάλω συμπέρασμα για την ορθοδοξία κοιτώντας όσους την έφεραν στα μέτρα τους; Αυτό δεν είναι λανθασμένη μεθοδολογία (ανεξάρτητα απ' το αν είναι ή όχι αποτυχημένη αυτή η παράδοση);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για τον κάθε άνθρωπο, η εξήγηση που αυτός δίνει είναι μοναδική για αυτόν. Αυτό τι πρέπει να σημαίνει? Οτι μία κ μόνο άποψη είναι η σωστή? Ο καθένας απο τη δικιά του μεριά έχει (ή νομίζει οτι έχει) δίκιο. Χαριτολογώντας, θα πώ πως μόνο άσπρα ή μόνο μάυρα, είναι μόνο αυτά που μετράνε οι ζυγαριές κ τα μέτρα.Τα περισσότερα είναι εντελώς υποκειμενικά, κ ο καθένας τα βλέπει απο το δικό του πρίσμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η κατάληξη αυτού του συστήματος δεν οφείλεται μόνο στην ορθοδοξία. Προσωπικά πιστεύω ότι πρωτεύοντα ρόλο έχει η παιδεία! κατά συνέπεια ευθήνονται όσοι σχετίζονται με την παιδεία γονείς, σχολείο, "εκκλησία" ή καλήτερα εκπρόσωποι της εκκλήσιας. Εξάλλου η κουλτούρα της εκκλησίας και της θρησείας ελάχιστα έως καθόλου έχουν επηρρεάσει τις νέες γενιές(τουλάχιστον). Αλλά θα ήθελα να μεταφέρω το πρόβλημα που έθεσε ο κ.Μέσκος "της γκρίνιας του πελάτη στο δημόσιο νοσοκομείο" στο πρόβλημα της γκρίνιας του πελάτη σε όλες τις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες... Κατά τη προσωπική μου άποψη το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι πρόβλημα νοοτροπίας και κουλτούρας ή παράδοσης! απλά είναι θέμα δημοσίου - σιγουρία μονιμότητας, ούτε θέμα Έλληνα είναι.. ο οποιοσδήποτε θα διάλεγε να κάθεται και να πληρώνεται από το να δουλεύει και να πληρώνεται. Ας γινόταν ξαφνικά ιδιωτικές οι δημόσιες υπερεσίες, και θα άλλαζαν κουλτούρα και νοοτροπίες και "θρησκείες" οι υπάλληλοι "εν μια νυκτή" και τέρμα και οι γκρίνιες..
    ΥΣ: με όλο το σεβασμό κ.ΚυπριανέΧ. η άποψη ότι για όλα υπάρχει μόνο μία εξήγηση είναι τόσο μεσαιωνική όσο και το ότι ο ήλιος γυρίζει γύρω από τη γή.πέραν του ότι σε καμιά επιστήμη δεν ισχύει ο ισχυρισμός σας, θέτω ένα απλό παράδειγμα που το συναντάμε κάθε μέρα.. "βάλτε όσους δικηγόρους, επιστήμονες και δημοσιαγραφους θέλετε για να βρουν μία και μόνο εξήγηση στην αιτία - αιτίες ενός διαζυγίου..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Γιώργος Λιάγκας
    Τα πράγματα δεν είναι τόσο υποκειμενικά. Πλήν όμως ούτε και απλά. Η επιστημολογία, η γνωσιλολογία και η φιλοσοφία της επιστήμης είναι κλάδοι της φιλοσοφίας που επιδιώκουν να δώσουν απαντήσεις. Έχω γράψει πολλά επ' αυτών και δεν είναι δυνατόν να συζητηθούν ουσιαστικά εδώ.
    Υπάρχει τεράστια σχετική βιβλιογραφία για όποιον ενδιαφέρεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Ανώνυμος
    Εγώ κοιτάω τους ανθρώπους που αφήσαν την Ορθοδοξία όπως είναι...
    Μια άλλη καραμέλα είναι και αυτή, δεν φταίει το σύστημα γιατί πάλι κακοί άνθρωποι που το χαλάσαν!
    Αγαπητέ αυτά είναι επιχειρήματα ανθρώπων που δεν θέλουν να σκεφτούν. Και πάλι επαναλαμβάνω έχω γράψει τόσα επ' αυτού που έμειναν αναπάντητα ώστε δικαιούμαι να ισχυρίζομαι ότι απλώς δεν υπάρχουν απαντήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγω θα συμφωνήσω με τον κ.Σταύρο. Η παιδεία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Κ η παιδεία ξεκινάει πρώτα απο την οικογένεια. Το πρώτο κοινωνικό σύνολο στο οποίο εντάσεται κάποιος είναι η οικογένειά του. Αν δεν πάρει σωστές δομές απο εκεί, ο ρόλος/έργο όλων των υπολοίπων παραγόντων που θα τον διαμορφώσουν ως χαρακτήρα θα είναι αρκετά δύσκολος. Μακάρι να είχαμε τη νοοτροπία των Γιαπωνέζων. Έχει περάσει ένας αιώνας απο την εποχή που έπαψαν να υπάρχουν σαμουράι αλλα ο Bushido ζεί μέσα τους. Έτσι έμαθαν να λειτουργούν ως λαός. Όσον αφορά το "ο καθένας θα προτιμούσε να κάθεται κ να πληρώνεται" δεν με βρίσκει σύμφωνο! Σίγουρα οι περισσότεροι αυτό αποζητούν, αλλά σίγουρα όχι όλοι. 2 φορές "πέρασα" στο δήμοσιο τομέα (αστυνομία & λιμενικό σώμα), κ καμία φορά δεν παρουσιάστηκα στη σχολή. Γιατί απλά, δεν μ αρέσει η νοοτροπία του δημοσίου..(γι όσους αναρρωτηθούν γιατι μπήκα στον κόπο, η απάντηση είναι: για να αποδείξω σε κάποιους οτι μπορώ αλλά δεν θέλω κ οχι θέλω αλλα δεν μπορώ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Σταύρος
    Αν το θέμα ήταν έτσι, πρώτα θα είχε λυθεί, γιατί αυτά λέγονται δεκαετίες τώρα και εντούτοις τα πράγματα παραμένουν ίδια. Μια καλύτερη επαφή με τον ιδιωτικό τομέα φανερώνει τα ίδια προβλήματα με τα του δημοσίου.
    Από την άλλη σε χώρες με διαφορετική κουλτούρα ο δημόσιος τομέας λειτουργεί εντελώς διαφορετικά. Οι πραγματικές αιτίες των δυσλειτουργιών μιας κοινωνίας βρίσκονται στο πολιτιστικό υπόβαθρο, όπως και των επιτυχιών της. Στην Ελλάδα δεκαετίες λέγονται τα ιδια και τα ίδια χωρίς αποτέλεσμα γιατί η συζήτηση μένει μόνο στην επιφάνεια,αφήνει ανέγγιχτες τις αιτίες που παράγουν την ανεύθυνη και εγωκεντρική συμπεριφορά.
    Η άποψή μου είναι ότι μόνο όταν η αναζήτηση και η συζήτηση φθάσει στο πολιτιστικό βάθος, τότε θα μπορεί να υπάρξει παιδεία που θα διαμορφώσει ανθρώπους που θα είναι σωστοί είτε δημόσιοι είτε ιδιωτικοί υπάλληλοι είτε ότι άλλο. Και φυσικά, όπως έχω ξαναπεί, δεν θεωρώ ότι για όλα φταίει η Ορθοδοξία! απλά θίγω κάποια θέματα. Η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι εξαιρετικά πολύπλοκη για να μπορεί κάποιος να την ανάγει σε μια ή δυό αιτίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κ.Μέσκο συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σας σχόλιο. Αναρρωτιέμαι αν πρακτικά κάποτε καταφέρουμε να αλλάξουμε μέσα μας, ωστε να μπορέσουμε και ως σύνολο να αλλάξουμε "πορεία" γιατί παμέ "στα τυφλά", για κ δεν παμε πουθενά ουσιαστικά. Αλλά για να περάσουμε στην πράξη, πρέπει πρώτα όντως "η αναζήτηση και η συζήτηση φθάσει στο πολιτιστικό βάθος" οπως έιπατε. Αλλά κατά τη γνώμη σας, υπάρχει διάθεση για κατι τέτοιο απο ανθρώπους στην κοινωνία μας? Προσωπικά είμαι απογοητευμένος απο το "σκοτάδι" κ τις αναχρονιστικές τάσεις που επικρατούν. Αναρρωτιέμαι αν τελικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να μιλάνε επιφανειακά οπως είπατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Να το πω αλλιώς, είναι ορθόδοξος κάποιος που δε μετέχει συνειδητά στα μυστήρια της εκκλησίας, που δεν ασκείται, που ...; Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν κριτήρια; Νομίζω ότι τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα. Μπορώ να τους λάβω όλους υπόψη μου; Εγώ νομίζω πως όχι. Προσέξτε, δε μιλάω για καλό σύστημα και κακούς ανθρώπους, αναφέρομαι καθαρά στη μεθοδολογία αξιολόγησης του συστήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σε όλα τα παραπάνω θα ήθελα να προσθέσω ένα σχόλιο για τη συμβολή ενός ιστορικού παράγοντα στη διαμόρφωση, της εν λόγω νοοτροπίας, όχι όμως άσχετου με τα λεγόμενα παραπανω. Πιστεύω ότι η περίοδος της τουρκοκρατίας έχει συμβάλει αρκετα στη διαμόρφωση αυτής της νοοτροπίας και δεν έχει αποβληθεί ακόμη. Ο Έλληνας έμαθε(;),αναγκάστηκε(;) να θεωρεί το κράτος αγά το οποίο πρέπεινα κλέψει και το κράτος να θεωρείτον Έλληνα δεδομένο απατεώνα. Δεν ξέρω αν η ορθοδοξία συνέβαλε και αυτή αλλά προσωπικά με σοκάρει ότι στην πολιορκία της Πόλης πολλές χιλιάδες προσευχόταν έξω από τα τείχη για το τάχα τέλος του κόσμου, ενώ ένας μικρός μόνος αριθμός δέχτηκε να πολεμήσει και να την υπερασπιστεί.Κι ακόμη πιο πολύ ότι απ΄αυτούς (τους πολλούς) προέκυψαν οι δεσποτάδες που ανέλαβαν να κρατούν υπάκοο το ποίμνηο στον κατακτητή και μάλλον τα κατάφεραν καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Λιάγκας Γιώργος
    Δεν ξέρω. Αυτήν την στιγμή έχω την αίσθηση ότι ως κοινωνία έχουμε χάσει (για μια ακόμα φορά) το τραίνο. Δηλαδή γεγονότα που συμβαίνουν μακριά μας, μας στερούν τις δυνατότητες αυτοπροσδιορισμού, γιατί δεν έχουμε προλάβει να αναπτύξουμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να συνεχίσουμε την πορεία μας ως μια, τουλάχιστον πολιτιστικά, αυτοδύναμη κοινωνία. Θα δούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Ανώνυμος
    Δεν έχω καμιά πρόθεση να σε πείσω ότι η Ορθοδοξία είναι ένα κακό "σύστημα". Για τους περισσότερους αυτό είναι αυτονόητο και μου αρκεί. Αφού όμως επιμένεις θα σε ρωτήσω, για ποιό λόγο ισχύει αυτό που λες, ότι ελάχιστοι μετέχουν συνειδητά στα μυστήρια; Μήπως επειδή είναι καλοί άνθρωποι ή μήπως είναι κακοί; Να το θέσω και αλλιώς, πως είσαι τόσο βέβαιος ότι το να μετέχεις στα μυστήρια συνειδητά είναι καλό; Εγώ θα σου πω ότι τα μυστήρια είναι κάτι το κακό και για τον λόγο αυτό οι καλοί άνθρωποι τα αποφεύγουν...
    Τα λέω όλα αυτά για να σου δείξω ότι η επιχειρηματολογία σου είναι όπως την χαρακτήρισα "παιδική". Ο τρόπος που αξιολογείται ένα σύστημα είναι η αυτοσυνέπειά του, η αληθινότητά του. Με τέτοιου είδους κριτήρια μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε διαφορετικοί άνθρωποι. Η επιστήμη είναι αυτή που μπορεί να μας δώσει τέτοια κοινής αποδοχής κριτήρια για αυτό και εν γένει την εμπιστευόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Δημήτρης
    Συμφωνώ απολύτως και θα προσθέσω ότι η δική μου μελέτη μου έδειξε ότι η Εκκλησία προετοίμασε πολύ πριν την Πτώση και φυσικά συντήρησε αυτήν την κατάσταση. Βέβαια θεωρώ ότι αυτό που λέω είναι μια απλή γνώμη και ότι πρέπει να γίνει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας, στα πλαίσια μιας κριτικής και μη κοματικής μελέτης του παρελθόντος μας. Αυτό πιστεύω ότι ήδη γίνεται και μια τέτοια έρευνα θα ενταθεί περισσότερο στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Με αφορμή το τελευταίο σχόλιο"..να συνεχίσουμε την πορεία μας ως μια, τουλάχιστον πολιτιστικά, αυτοδύναμη κοινωνία." και εφόσον εξετάζουμε στη καρδιά του προβλήματος, θα ήθελα να ρωτήσω πως αντιλαμβάνεστε κ.Μέσκο αλλά και υπόλοιποι μπλόκερς, την έννοια της αυτοδύναμης κοινωνίας σήμερα. Στην εποχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου 8 χώρες ισχυρές (G8) συναντιούνται για να ορίσουν τις τύχες των υπολοίπων, όπου οι ίδιες αυτές χώρες έχουν σχεδόν χάσει τη μεσαία κοινωνική τάξη, είναι πλέον και αυτές χώρες των δύο ταχυτήτων(των βιοπαλεστών και των πλουσίων) πολιτών τους. Και εφόσον ορίσουμε το πως μπορεί να υπάρξει μια αυτοδύναμη κοινωνία, ας ορίσουμε στη συνέχεια και το πως μπορεί να "παράγει" αυτή πολιτισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. προς κ.Σταύρο
    Θεωρώ πως η Ελλάδα σήμερα δεν παράγει πολιτισμό.Η αρχαία Ελλαδα είχε στόχο τη δημιουργία πόλεως(με την πολιτική έννοια του όρου) και ενεργών πολιτών μέσα σ΄αυτή γι΄αυτό και παρήγαγε τον πολιτισμό που γνωρίζουμε. Το ίδιο συνέβαινε και με τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, όσο αυτή παρέμεινε μεγάλη αυτοκρατορία.Απ το 1204 (το εννοώ απ τη στιγμή που έγινε πια ένα μικρό κρατίδιο ανάμεσα σε τόσα άλλα)εγκλωβίστηκε στο βυζαντινό παρελθόν και στη διαφύλαξη αυτού του παρελθόντος.Το νέο ελληνικό κράτος οργανώθηκε απ τη μια κοιτώντας τον δυτικό κόσμο κι απ΄την άλλη το βυζαντινό παρελθόν. Η εκκλησία σήμερα, δυστυχώς μένει πεισματικά εγκλωβισμένη στο δεύτερο και δεν πιστεύω πια ότι μπορεί να αλλάξει κάτι.Αυτοδύναμη κοινωνία, μια κοινωνία που χρυσόβουλα αυτοκρατόρων και φιρμάνια πασάδων έχουν ισχύ όσο και οι σύγχρονοι νόμοι;Είμαι απαισιόδοξος πια ότι έχουμε όραμα για δημιουργία εκτός από την ατομική μας ευμάρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γράφονται ενδιαφέρουσες απόψεις και είναι κρίμα να κολλάω αλλά δύο πράγματα συμβαίνουν. Ή δε μπορώ να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι ή με μπλέκετε με άλλους. Για χάρη της συζήτησης θα πω ότι το να είναι κάποιος ορθόδοξος είναι παιδαριώδες. Μπορούμε να συμφωνήσουμε όμως ότι ΔΕΝ είναι κάποιος ορθόδοξος (σε προηγούμενα ποστ λέτε ότι η ορθοδοξία είναι ένα κλειστό σύστημα κι έχει συγκεκριμένους κανόνες) εαν δε μετέχει στα μυστήρια της εκκλησίας; Δεν κρίνω κατά πόσο είναι καλή η μετοχή στα μυστήρια, υπενθυμίζω ποιός ανήκει σε αυτό το κλειστό σύστημα με βάση τις προϋποθέσεις που έχει αυτό. Γιατί μου καταλογίζετε "παιδική" επιχειρηματολογία σε κάτι που δεν κάνω και επιπλέον βρίσκω ανόητο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Η επικοινωνία με αυτόν τον τρόπο έχει όρια, που γίνονται ακόμα πιο στενά όταν πρόκειται για θέματα τόσο λεπτά όσο αυτά που συζητάμε.
    Από την άλλη δεν έχω ιδιαίτερη διάθεση, δεν βλέπω τον λόγο, να μπω μέσα από αυτό το μπλόγκ σε μια συζήτηση για το ποιος είναι και ποιος δεν είναι ορθόδοξος. Έχω πει πολλά αλλού...
    Παιδική επιχειρηματολογία θεωρώ το να προσπαθεί κανείς να δικαιώσει ή να απαξιώσει μια διδασκαλία ή ένα σύστημα με βάση το αν κάποιοι το εφαρμόζουν σωστά ή όχι. Μια τέτοια επιχειρηματολογία δεν οδηγεί πουθενά, το λέει και η θεωρία αλλά το αποδεικνύει και η πράξη.
    Πάντως αυτά τα θέματα δεν συζητιούνται με αυτόν τον τρόπο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ Σταύρο
    Κατ' αρχάς δεν πρέπει να παίρνουμε μετρητοίς αυτά που λεν οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί. Από τότε που θυμάμαι τα ίδια πράγματα επαναλαμβάνουν περί κρίσης. Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι ο καπιταλισμός είναι το μακροβιότερο σύστημα γιατί έχει εγγενώς την ικανότητα να αυτορυθμίζεται. Κάθε τέτοια διαδικασία ρύθμισης βιώνεται ως κρίση... Επομένως το πραγματικά καίριο ερώτημα, τι σημαίνει αυτοδύναμη κοινωνία, δεν σχετίζεται με την διαδικασία μετεξέλιξης του καπιταλιστικού συστήματος που βιώνουμε τώρα.
    Δεν έχω έτοιμες και πλήρης απαντήσεις, αλλά θεωρώ ότι για χώρες του μεγέθους σαν την δική μας, αυτοδύναμη κοινωνία είναι π.χ. η Αυστρία, η Ολλανδία, η Σουηδία. Τι σημαίνει αυτό; Ίσως το ότι "παράγουν" κάποια καινοτόμα προϊόντα που είναι τόσο ποιοτικά ώστε να συνιστούν αυτοδύναμη συμβολή στο παγκόσμιο πολιτιστικό κοινωνικό επιστημονικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Όλα αυτά είναι στοιχεία του πολιτισμού.
    Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι οι πιθανότητες να εμφανίσει και η Ελλάδα κάτι ανάλογο μειώνονται ραγδαίως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή