Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι είμαι Fan της ποδηλασίας. Μετά από 4 μήνες απραξίας, σήμερα με τον υπέροχο καιρό, πήρα την ανηφόρα, αλλά αυτή η αθεόφοβη, στην αφετηρία είναι απότομη και έτσι προσπέρασα με μικρή σχετική ταχύτητα μια ομάδα 4 ανδρών, στην ηλικία μου, που είχε περικυκλωμένη μια νέα κοπέλα, πιθανόν η κόρη κάποιου από αυτούς και άκουσα ένα μέρος της συνομιλίας τους.
«Αν ρωτήσεις και τον πιο δεξιό από τους δεξιούς ποιος φταίει που φτάσαμε εδώ, θα σου απαντήσει: ο Καραμανλής» έλεγε ο ένας.
«Ε ποιος άλλος, φυσικά ο Καραμανλής» απάντησε ένας άλλος, που φαίνεται ότι ήταν ο πιο δεξιός από δεξιό γιατί αμέσως ο προηγούμενος λέει: «είδες!» και συμπλήρωσε αμέσως, «Αυτό φανερώνει το χαμηλό πολιτικό κριτήριο του λαού!» Πάνω στην ανηφόρα δεν σταματάς και έτσι τους άφησα πίσω μου χωρίς να ακούσω την συνέχεια. Σκέπτομαι, μέρα που βρήκα να ακούσω αυτήν την κουβέντα…
Όλοι βρίζουν τους πολιτικούς για την κατάντια μας και ίσως δεν έχουν άδικο, πλην όμως γιατί άραγε δεν έχουμε άξιους πολιτικούς; Έχω μια θεωρία: πολιτικός είναι αυτός που μπορεί να αναλάβει την ευθύνη και να πάει μπροστά από τους άλλους. Πολιτική σημαίνει σωστή κρίση, τόλμη και πρωτοβουλία. Πως είναι δυνατόν να υπάρξουν πολιτικοί σε μια κοινωνία που διαχρονικά μητροκρατείται; Προσέξτε δεν λέω γυναικοκρατείται, αλλά μητροκρατείται. Όταν η μαμά θέλει να έχει κάτω από την φούστα της διαπαντός τα παιδιά της πως είναι δυνατόν αυτά να αποκτήσουν τόλμη και σωστή κρίση, να γίνουν καλοί πολιτικοί ή το κυριότερο να επιλέγουν σωστούς πολιτικούς;
Πως όμως είναι δυνατόν μια κοινωνία που κρύβεται διαχρονικά πίσω από την ψεύτικη φούστα της Μεγάλης Μητέρας να ωριμάσει και να παράγει άξιους πολιτικούς; Πως είναι δυνατόν μια κοινωνία που δέχεται να καλλιεργεί ψεύδη προκειμένου να μπορεί να κρυφτεί πίσω από την ψεύτικη φούστα της Μεγάλης Μητέρας, δηλαδή που παράγει τον μύθο της 25ης Μαρτίου ή μεταθέτει την γιορτής της Μεγάλης Μητέρας στην 28η Οκτωβρίου προκειμένου να εξορκίσει τις ανασφάλειες τις φοβίες και ότι άλλο, άλλοι πιο αρμόδιοι από εμένα μπορούν να αναλύσουν καλύτερα το θέμα, πως λέω μια τέτοια κοινωνία μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με κοινωνίες που διώχνουν τα παιδιά τους από το σπίτι όταν φθάσουν τα 16;
Σήμερα λοιπόν από την μια ζητιανεύουμε, δεν έχουμε καν το θάρρος να το πούμε στα ίσια, λεφτά, αλλά λέμε πολιτική στήριξη και από την άλλη καλλιεργούμε τα εθνικά μας ψεύδη προκειμένου να μην θίξουμε τον θεσμό του ψεύδους ο οποίος μας παρέχει την ψεύτικη φούστα της Μεγάλης μας Μητέρας…
Ας γίνω ξεκάθαρος. Δεν έχω τίποτα με την Μεγάλη Μητέρα, ούτε με την μητρική προστασία ούτε με τις μητέρες γενικά, όταν αυτά αφορούν παιδιά και εφήβους. Θεωρώ όμως σχεδόν αποκρουστικό το θέαμα ενηλίκων να κρύβονται πίσω από την φούστα της μαμάς τους, όσο γελοίο το θέαμα των αρχών και των εξουσιών του τόπου μας να κάθονται κορδωμένοι στις σημερινές δοξολογίες, απέναντι στις χοντρές κοιλιές των πλουμιστών καταλοίπων του παρελθόντος…
Αυτό για τις μαμάδες πολύ σημαντικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους πολιτικούς, εδώ θα διαφωνήσω. Είχαμε και έχουμε άξιους πολιτικούς. Καποδίστριας, Τρικούπης, Βενιζέλος, Γ. Παπανδρέου, Καραμανλής, Α. Παπανδρέου, Σημίτης, Γ. Α. Παπανδρέου...
Δεν φταίνε όλοι οι πολιτικοί συλλογικά. Φταίνε συγκεκριμένα άτομα, όπως συγκεκριμένοι πολίτες ήταν και αυτοί που τους ψήφισαν.
Δυο παρατηρησεις εχω να κανω μονο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"πως λέω μια τέτοια κοινωνία μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με κοινωνίες που διώχνουν τα παιδιά τους από το σπίτι όταν φθάσουν τα 16;". Πειτε μου μια κοινωνια που διωχνει τα παιδια της απο το σπιτι οταν αυτα ειναι 16. Δεν υπαρχει ουτε μια ειδικα στην Ευρωπη.
Για τον κυριο στο απο πανω σχολιο το μονο που θελω να πω ειναι να μην επηρεαζεται απο τις κομματικες του πεποιθησεις. Αν ο Σημιτης ηταν πρωθυπουργος σε κυβερνηση της Ν.Δ. ειμαι κατι παραπανω απο σιγουρος οτι θα τον θεωρουσε οτι τον θεωρουν ολοι οι ανοιχτομυαλοι Ελληνες πολιτες, εναν καιροσκοπο πολιτικο που φιλουσε κατουρημενες ποδιες. Για τομ ΓΑΠ εχουμε χρονο ακομα μπροστα να κρινουμε το εργο του.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, είναι προς συζήτηση ποιες είναι αυτές, όμως εν γένει η Ελλάδα δεν έχει ικανούς πολιτικούς. Μια σύγκριση με την Τουρκία λέει πολλά.
Χαρακτηριστικά, μέχρι πριν ένα χρόνο ο Καραμανλής ήταν ο κατά πολύ καταλληλότερος για πρωθυπουργός...
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις περισσότερες βόρειες χώρες οι γονείς προωθούν τα παιδιά σε μια ανεξάρτηση και οικονομικά ζωή. Το διώχνουν δεν το εννόησα κυριολεκτικά αλλά ως ώθηση προς την ανεξαρτησία. Αυτό το γνωρίζω για την Αγγλία αλλά βέβαια από προσωπικά περιστατικά και όχι από επιστημονική έρευνα.
Για τον Σημίτη ενδεχομένως άλλοι ανοικτόμυαλοι Έλληνες να έχουν ριζικά αντίθετη άποψη, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας.
Ναι αλλα φυσικα οχι απο τα 16 αλλα απο την στιγμη που πηγαινουν για σπουδες.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ... καταλληλότητα του Καραμανλή λέει περισσότερα για τον κόσμο παρά για τους πολιτικούς!
Πάντως, γενική είναι η γκρίνια με τους πολιτικούς. Και στην Αγγλία τα ίδια λέει ο κόσμος. Με ένα σωρό Άγγλους που μιλάω, η εικόνα που μου δίνουν είναι πως δεν έχουν καμία σοβαρή πρόταση μπροστά τους για να επιλέξουν.
Για να μη μιλήσω για την Αμερική. Δεν ξέρω αν έχετε ενημέρωση για το τι γίνεται εκεί, αλλά με αφορμή τη μεταρρύθμιση στην υγεία έχει ξεσηκωθεί το φανατικό θρησκευόμενο κομμάτι των ρεπουμπλικανών και το τι αντιδημοκρατικά που συμπεριφέρονται δε λέγεται!
Γι' αυτό και εγώ προτιμώ κάθε περίπτωση να την εξετάζω μεμονωμένα και να μη γενικεύω... Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι γύρω από τις επιλογές κάθε πολιτικού ή κάθε μερίδας του κόσμου που υποστηρίζει τη μια ή την άλλη πολιτική θέση.
Για παράδειγμα, στη δικιά μας περίπτωση η αδιαφορία για τα πολιτικά και η έλλειψη ενημέρωσης νομίζω πως παίζει σημαντικό ρόλο για πολύ κόσμο.
Και κάτι άλλο;
Πώς νομίζετε εσείς πως θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτή την "μητριαρχία" να ατονίσει στην Ελλάδα;
@ Ανώνυμος
Είναι ενδιαφέρον πως μια πολιτική αξιολόγηση ερμηνεύεται ως "κομματικές πεποιθήσεις".
Εμένα πάντως μου χτυπάνε καμπανάκια όταν κάποιος λέει πράγματα του στυλ "όλοι οι ανοιχτόμυαλοι Έλληνες συμφωνούν με μένα και διαφωνούν με σένα"!
@Αντρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τη γνώμη μου οι Καποδιστριας - Τρικούπης - Βενιζελος δεν εχουν καμία σχέση με τις φατριες που ακολούθησαν. Δεν λέω, καποιοι κάνανε έργο, αλλα κάποιοι είναι αναξιοι σύγκρισης.
Σε μια κοινωνία που μεγαλώνει τα παιδιά της με το σκεπτικό "το δικό μου παιδί είναι καλύτερο απο τα άλλα κ μη τολμίσει κανεις παιδί μου να σου πει κάτι" τι να περιμένει κανείς; Μαθαινουμε πάντα να μεταβιβάζουμε τις ευθύνες μας.Μαλώνει δάσκαλος μαθήτη; Ο μαθητης θα φερει τη μαμα του για να κάνει φασαρία. Μαλώνουν παιδάκια στην παιδική χαρα; Θα επεμβουν οι μαμαδες. Μαλώνει το ζευγάρι; Θα επεμβουν οι πεθερες.
Μ'αρεσει το "δεσιμο" που εχει η ελληνική οικογένεια. Δεν μ αρέσει όμως το "μαμά-μπαμπά δώσε ούτε το μαμά-μπαμπά σώσε με".
Αντι να εξελισουμε πρώτυπα και μονέλα αλλων κρατών, μενουμε εγκλωβισμένοι στον δικό μας υπέροχο κόσμο. Κ αυτος ο δικός μας κόσμος θεωρεί ότι εμεις είμαστε οι ανώτεροι. Ότι κακό και να παθουμε είναι εργο των "Αλλων" που θέλουν να μας εξαφανίσουν,αλλα εμεις δεν φταίμε. Ενω στην ουσία εμεις είμαστε αυτοκαταστροφικοί με τις επιλογές μας.
Ποιός είναι "ο μύθος της 25ης Μαρτίου";
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ελληνική κοινωνία δεν μητροκρατείται διαχρονικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά έχω την εξής παρατήρηση:
Αγαπητοί φίλοι υπάρχουν οι κοινωνικές επιστήμες οι οποίες όπως και οι φυσικές δεν μαθαίνονται από εκλαικευτικά έργα αλλά με κόπο. Απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν έντονες κοινωνικές αλλάγες δεν μπορούν να βρεθούν χωρίς να κάνουμε τον κόπο να διαβάσουμε και να συζητήσουμε με ειδικούς, τόσο όσο πχ θα κάναμε για να καταλάβουμε την Μηχανική του Νεύτωνα ή κάποια ειδική περιοχή της βιολογίας.
Ερμηνείες μπορούν να κατασκευαστούν εύκολα πολλές
ο Αρσένιος λέει: είναι η Μεγάλη Μητέρα
εγώ λέω: (στην τύχη) είναι η μεγάλη πτώση του ανδρικού πληθυσμού από τον πόλεμο και τη μετανάστευση σε συνδιασμό με τη μεταφορά στις πόλείς όπου εξαφανίστηκε ο παραδοσιακός χώρος κοινωνικοποίησης για τους άνδρες (ο δημόσιος χώρος τους) που ισορροπούσε την επιροή του σπιτιού.
αλλά τι βγαίνει όταν αυτό γίνεται χωρίς την αντίστοιχη υποδομή;
Αρσένιε, καταλαβαίνω ότι είναι το blog σου αλλά αυτή η εμπάθειά σου
("στις χοντρές κοιλιές των πλουμιστών καταλοίπων του παρελθόντος…")
αρχίζει να γίνεται αποκρουστική η ίδια
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική περνάει κρίση παγκοσμίως, αλλά τώρα που κατέρρευσαν οι ιδεολογίας. Στην Ελλάδα η έλλειψη πολιτικών είναι διαχρονική. Οι αιτίες μπορεί να είναι, και προφανώς είναι ποικίλες, εδώ σημειώνω μία από αυτές.
Για να ξεφύγουμε από αυτήν, ένα που πρέπει να κάνουμε είναι να την δούμε, να την συζητήσουμε, να μην την κρύψουμε κάτω από το χαλί...
@Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και δεν είμαι ειδικός, σταδιακά αντιλαμβάνομαι ότι όλο το 21 είναι λίγο-πολύ μύθευμα. Εδώ όμως αναφέρομαι στο γεγονός ότι λέμε ότι η Επανάσταση ξεκίνησε την 25/3 από κάποιον επίσκοπο, κάτι που βέβαια δεν συνέβη.
@Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαρκώς προσπαθείς να κρύψεις τα πράγματα ...κάτω από το χαλί.
@Mέσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, όποιος έχει ρίξει εστω μια ματια σε ένα βιβλίο που αφορά την επανάσταση γνωρίζει πως η ιδεά της επανάστασης δεν ξεκίνησε την 25η Μαρτίου του 1821, αλλά πολύ νωρίτερα! Κ όχι στον ελλαδικό χώρο αλλα πολύ βορειοτερα.
Θέλετε να πείτε πως για Χί λόγους καθιερώθηκε η επετειος λόγω της εορτής του Ευαγγελισμού; Για να τονιστεί/αναδειχτεί ο ρόλος της εκκλησίας στον αγώνα; (κάτι σαν εκκλησιαστική προπαγάνδα - αν μου επιτρέπετε την έκφραση)
@Λιάγκας Γεώργιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτό και έτσι έγινε, δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά οι διάφοροι ιστορικοί. Το ίδιο έγινε και την γιορτή της 28/10 όπου μετατέθηκε η γιορτή της Αγίας Σκέπης της Παναγίας, από 1/10 σε 28/10 για να συμπίπτει με την εθνική γιορτή.
@Mέσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο πάλι και τούτο!
Τελικά δίκιο είχε ο Oliver Stone που είπε "οι Έλληνες πρέπει κάποτε να μάθουν την ιστορία τους" (σε σχόλιο που είχε κανει σχετικά με την ταινία Αλέξανδρος , την οποία κ σκηνοθέτησε)
Αντιλαμβάνομαι τις προθέσεις της κριτικής και κυρίως το στόχο που έχει, αλλά όπως αρθρώνεται η επιχειρηματολογία και προστίθενται οι διάφορες απόψεις των φίλων, μου δημιουργεί αντανακλαστικά κάποια ερωτηματικά. Διάβασα 2 φορές όλα τα κείμενα αυτής της ανάρτησης (τη δεύτερη για επιβεβαίωση της αρχικής εντύπωσης) . Και τις 2 φορές έμεινα με την ίδια τελική εντύπωση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιέκρινα αφενός μια αρνητική αξιολόγηση του ίδιου του φαινομένου του μύθου, σαν να υπάρχει συνειδητά ή υποσυνείδητα μια λανθασμένη ταύτιση της έννοιας του μύθου με το ψέμα. Τεράστιο το θέμα - κατά τη γνώμη μου από τα κυρίαρχα προβλήματα του δυτικού πολιτισμού…
Αφετέρου διέκρινα μια παραγνώριση της σημασίας και της θέσης του αρχετυπικού συμβόλου της Μεγάλης Μητέρας, που είναι παν-πολιτισμικά και ως εκ τούτου με ποικίλες απεικονίσεις καθιερωμένο και θεμελιωμένο στον άνθρωπο (όχι μόνο στο νεογνό και τον έφηβο αλλά και τον ενήλικα). Μιλάω για τη σημασία αυτή καθαρά περιγραφικά, με την έννοια ότι αποτελεί μια δεδομένη συνιστώσα του ατομικού ψυχολογικού υποβάθρου που αναπόφευκτα προβάλλεται και στο συλλογικό σε κάθε απόπειρα κοινωνικής οργάνωσης.
Κάτω από το πρίσμα αυτό δεν μπορώ να δω ως πρόβλημα τη μυθική αποτύπωση ενός αγώνα απελευθέρωσης, όπως αυτή συνοψίζεται κυρίως στην ίδια τη συμβολική αναπαράστασή του με μια ημερομηνία που συνδέεται με το αρχετυπικό σύμβολο της Μεγάλης Μητέρας (στον ιστορικό χρόνο και τόπο που έλαβε χώρα η απελευθέρωση αυτή το σύμβολο αυτό αναμφίβολα ήταν η Παναγία). Ο λόγος είναι ότι το σύμβολο αυτό εκφράζει αρχετυπικά (όχι δογματικά και ιδεολογικά) το θάνατο και την αναγέννηση. Ως εκτούτου θα έβρισκα μάλλον αφύσικο το να μη συνέβαινε η σύνδεση αυτή σε οποιοδήποτε πολιτισμό δίνει σημασία στον ιστορικό χρόνο και ως εκ τούτου έχει εισάγει επετειακούς κύκλους. Ίσως μια μελέτη άλλων παραδειγμάτων να το επιβεβαίωνε – δεν το έχω ψάξει.
Φυσικά είμαι σύμφωνος με την κριτική απέναντι σε κάθε προσπάθεια που αντικειμενοποιεί το μύθο και το σύμβολο, παράγοντας τελικά παραμύθια. Νομίζω όμως ότι είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Η στοχοποίηση του παραμυθιού (που υποθέτω ότι είναι η πρόθεση της κριτικής των περισσοτέρων) δεν μπορεί να ισοδυναμεί με στοχοποίηση του μύθου και του συμβόλου αλλά καταρχάς με την ερμηνεία και πρόσληψή τους.
Επίσης, είναι άλλο θέμα το αν στη σημερινή Ελλάδα, η Παναγία εξακολουθεί να σημαίνει τη Μεγάλη Μητέρα. Ακόμη και σε μια τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να τίθεται θέμα κατάργησης του συμβόλου αλλά αντικατάστασης της απεικόνισής του. Προσθέτω φυσικά ότι δεν μπορώ να φανταστώ ένα τέτοιο σύμβολο να εμπίπτει στο πλαίσιο της τυπικής λογικής αληθούς και ψευδούς, καθότι νομίζω ότι την υπερβαίνει. Είναι θεωρώ αληθές ως υπαρκτό και δεδομένο σύμβολο καθεαυτό ενώ ως απεικόνιση δεν μπορεί να «λέγεται» παρά μόνο ως μύθος.
@Kkat
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το εμπεριστατωμένο σχόλιό σου. Δεν διαφωνώ σε τίποτα από όσα λες εκτός από το ότι είμαι αρνητικός απέναντι στον μύθο γενικά. Αυτό είναι λάθος και για να μην παρεξηγηθώ έγραψα την τελευταία παράγραφο. Θεωρώ τον μύθο της Μεγάλης Μητέρας πολύ σημαντικό. Πλην όμως στην ελληνική κοινωνία νομίζω ότι τα πράγματα είναι μπερδεμένα γιατί ο μύθος αντικειμενοποιείται και γιατί μάλλον γίνεται κατάχρησή του προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία το εκκλησιαστικό σύστημα.
Όλα αυτά τα λέω όχι για να αποφανθώ αλλά για να δώσω αφορμή για σκέψη και προβληματισμό. Η πίστη μου είναι ότι μέσα από τέτοιες ζυμώσεις μπορεί να προέλθουν νέες ιδέες και ρεύματα που θα ωθήσουν τον τόπο προς τα μπρος.
Λοιπόν το ψέμα της εκκλησίας και εν γένει του χριστιανισμού είναι η απολυτοποίηση του μύθου, η αντικειμενοποίηση του συμβόλου. Ο χριστιανισμός ως μύθος και σύμβολο έχει πολλές θετικές πτυχές, αλλά και αρκετές σκοτεινές. Όμως είναι μεγάλη η σχετική κουβέντα.
Κατανοώ κι εγώ με τη σειρά μου την ανάγκη του Β. Κόλια να υπερασπιστεί την πίστη του. Θα τον παρακαλούσα όμως να δεί προσεκτικότερα τον τρόπο που λειτουργεί το ανώτατο ιερατείο (και όχι μόνο) στην Ελλάδα. Από προσωπική εμπειρία ως διευθυντής σχολείου γνωρίζω ότι, όποιος δεν τους κάνει τεμενάδες ή δεν τους δίνει την πρωτοκαθεδρία, αποκηρύσσεται και διαβάλλεται ή το λιγότερο απαξιώνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδειγμα: στην προχθεσινή παρέλαση των μαθητών μας ο τοπικός μητροπολίτης ενοχλήθηκε γιατί τα παιδιά με τα τύμπανα παρατάχθηκαν μπροστά από τους επισήμους και αποχώρησε επιδεικτικά από την εξέδρα των επισήμων προσβεβλημένος. Τι ήθος είναι αυτό? Και γιατί ως δημόσιος λειτουργός να μη διαμαρτυρηθώ για την απρέπειά του? Γιατί να μην του υπενθυμίσω τα όρια και το πλαίσιο της συμμετοχής του στη δημόσια ζωή? Και πώς ανεχόμαστε ως κοινωνία οι κύριοι αυτοί να εξαιρούνται από ότι ισχύει για τους υπόλοιπους πολίτες? Δείγμα ωριμότητας του λαού και των πολιτικών μας θα είναι όταν το ιερατείο στην ελλάδα συμμορφωθεί απολύτως με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και καταλάβει τη θέση που οι κανόνες ενός σύγχρονου ορθολογικά οργανωμένου κράτους ορίζουν.
@Άρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο περασμα από τον μητροπολίτη (το συμβάν δεν μπορώ να το κρίνω αφού έχω μόνο τη δική σου ανάγνωση) στους "κυρίους αυτούς" σε εμένα δείχνει απλώς τη λειτουργία ενός αστικού μύθου: οι διεφθαρμένοι (χοντροί, χαζοί) επίσκοποι.
Ως δημόσιος λειτουργός ένα επίσκοπος έχει πολύ μεγαλύτερο κύκλο ευθύνης από ότι εσύ ως διευθυντής σχολείου (όπου φυσικά έχεις σημαντικό κύκλο ευθύνης). Φαντάζομαι ότι με βάση την δημοσιουπαλληλική ιεραρχία τα όποια δημόσια παράπονα ταιριάζει να τα κάνει κάποιος που βρίσκεται σε αντίστοιχο κλιμάκιο.
Αλλά και όταν γίνει η διάκριση πολιτείας εκκλησίας και πχ ήταν στους επισήμους ο εκπρόσωπος της ορθόδοξης κοινότηταας (ή της ισραηλιτικής κοινότητας) και αισθανόταν προσβεβλημένος από κάτι και έφευγε θα του έλεγες κάτι;
@Βασίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέτρεψε μου να διαφωνήσω στα περί "Αστικού μύθου" απο τη στιγμή που γνωρίζω περιστατικά χοντρών επισκόπων που επι 10ετίες γεμίζανε τσέπες με εκατομμυριά αποκαλώντας "μαγαζι" την εκκλησία στην οποία ήταν διορισμένοι.
>28/10 όπου μετατέθηκε η γιορτή της Αγίας Σκέπης της Παναγίας, από 1/10 σε 28/10 για να συμπίπτει με την εθνική γιορτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το πίστεψα και έψαξα, ακόμα δεν το πιστεύω είμαστε για κλάματα
Εορτολόγιον της Εκκλησίας της Ελλάδος Οκτώβριος
http://www.ecclesia.gr/tipikon/2010/10.pdf
Εορτολόγιον του Οικ. Πατριαρχείου
http://www.ec-patr.org/gr/typikon/2007/2007-10-01.htm
&
http://www.ec-patr.org/gr/typikon/2007/2007-10-28.htm