Ο κόσμος τόχει τούμπανο!

Είμαι ο υπουργός οικονομικών …του σχολείου μου! Μοιράζω λοιπόν λεφτά. Την  τελευταία φορά ένας συνάδελφός μου, καθώς είδε το χρήματα που θα έπαιρνε, άρχιζε να σκούζει γοερά! Αλίμονο πάλι τα ίδια θα πάρω, πάλι δεν έχει αύξηση και πέρσι δεν πήραμε αύξηση. Και εγώ …ο κακός, για να τον παρηγορήσω του λέω: που να δεις τώρα που θα μας μειώσουν τον μισθό. Έφυγε κουνώντας το κεφάλι.

Και πράγματι οι περισσότεροι από εμάς κρίση ακούμε και κρίση δεν βλέπουμε. Η κρίση του εξωτερικού δεν μας ακούμπησε και πολύ, εμάς τους μισθωτούς, όμως τα ψέματα τελειώνουν. Ο Μάιος έρχεται ταχύς και τότε αγαπητοί μας περιμένει σοκ …και δέος! (Κάθε φορά που με βλέπει μια μαθήτριά μου αναφωνεί: Σοκ και Δέος!). γιατί αντί να δούμε αύξηση στον μισθό μας θα δούμε μείωση, αντί να πάρουμε αναδρομικά αύξηση θα πάρουμε αναδρομική, δραματική μείωση. Τότε θα καταλάβουμε τι θα πει πραγματικά κρίση. Θα διαπιστώσουμε ότι πολλά πράγματα που είναι για εμάς αυτονόητα, το υπόλοιπο σύμπαν θεωρεί ότι δεν είναι… Μερικοί που είναι μέσα στα πράγματα ξέρουν τι μας περιμένει και ξεσηκώνονται εγκαίρως αλλά ανοίγουν τον δρόμο και για εμάς τους υπολοίπους. Και ας μην νομίζουν ότι δεν θα στενάξουν και όλοι οι υπόλοιποι, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και ξενοδόχοι, έμποροι και επιτηδευματίες που ζουν από …τα λεφτά μας.

Ως υπουργός των οικονομικών έχω στενές σχέσεις με το Ελληνικό Υπουργείο των Οικονομικών. Επειδή αντιλαμβάνομαι αρκετά και ο νους μου κατεβάζει, μπορώ να δηλώσω υπευθύνως ότι το υπουργείο μου είναι περιττό. Ο κύριος λόγος ύπαρξής του είναι για να παρέχει εργασία σε 3-4 υπαλλήλους του Ελληνικού Υπουργείων Οικονομικών αλλά και της Παιδείας! Και έτσι καταφέρνουμε για μια δουλειά για την εκτέλεση της οποίας δεν είναι κανένας αναγκαίος, να ασχολούμαστε κάμποσοι όχι χαμηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι.

Απέναντι σε αυτό το πρόβλημα υπάρχει το κακό και το πολύ κακό σενάριο. Η μία εκδοχή είναι να απλοποιήσουμε την δουλειά και να στείλουμε όσους περισσεύουν είτε σε άλλη θέση είτε στα σπίτια τους. (εννοείτε προνοώντας για αυτούς όσο μας παίρνει…) Αυτό το σενάριο είναι δραματικό, αλλά έχει ελπίδα, είναι κακό αλλά με νόημα. Το άλλο είναι το χειρότερο. Αφήνουμε στην θέση του τον υπουργό οικονομικών του λυκείου Διονύσου και κόβουμε τους μισθούς όλων των υπαλλήλων (προσέξτε, δεν λέω δημοσίων υπαλλήλων γιατί τα ίδια ισχύουν και στον ιδιωτικό τομέα και οι τυχόν εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα) και αυτών που είναι αναγκαίοι και όσων περισσεύουν.

Μεταγγίζουμε δηλαδή στον ασθενή νέο δανεικό αίμα, μια και οι αγορές θα δουν μείωση του ελλείμματος και θα μας δώσουν ρευστό, αλλά η αιμορραγία  θα συνεχίζεται επαυξημένη,( αφού δεν με πληρώνουν γιατί να δουλεύω;) και επέρχεται ο ονομασθείς αργός θάνατος. Φυσικά ούτε αυτό το σενάριο είναι πιθανό γιατί όπως το θέτει η οικονομικός σχολιαστής του BBC Stephanie Flanders “ Greece has put forward such a plan - to cut borrowing from nearly 13% of GDP to just 3% by 2012. But few believe that the Greek population will put up with it. There's a general strike planned early next month.” Και ένας αναγνώστης της σχολιάζει “I also loved the comment that the Greek population will not accept the necessary cuts. Sorry but the rest of the world does not owe then a living. They have two choices, accept it now or accept a worse version later. If I were a Greek businessman I would have moved my assets out the country years ago.”

http://www.bbc.co.uk/blogs/thereporters/stephanieflanders/2010/01/greeks_denying_gifts.html

Κοινώς μας πήρανε χαμπάρι, αλλά εμείς ακόμα δεν το καταλάβαμε…

Συγνώμη, κ. Ζηνά, δεν έχω αντίρρηση να τα ρίχνεις όλα στον Ανδρέα, εμένα με ενδιαφέρει το τι γίνεται τώρα! Και το τώρα δεν το γέννησε ο Παπανδρέου!