Τελικά τον βρήκα τον ένοχο. (Φυσικά τον είχαν βρει άλλοι πολύ πριν από εμένα). Τον ένοχο για την ξεφτίλα που υφιστάμεθα αυτούς τους τελευταίους μήνες. Τι δα, μήπως τώρα γίναμε χειρότεροι, δεν νομίζω, μάλλον δε, νομίζω ότι είμαστε καλύτεροι από πριν, δεν έχω καμιά αμφιβολία για αυτό. Για όλα φταίει ο Καραμανλής, ο παλιός, αυτός που μας έβαλε στην ΕΕ. Οι δύο νεώτεροι, Καραμανλής και Παπανδρέου, απλά ατύχησαν και έγινα πρωθυπουργοί σε λάθος ώρα και πληρώνουν το λάθος του παππού. Και το λάθος του παππού ήταν ακριβώς ότι μας έβαλε στην ΕΕ με την ελπίδα να μάθουμε …να κολυμπάμε, αλλά δεν φρόντισε αρκετά ώστε να μάθουμε και τώρα εμείς πνιγόμαστε και οι άλλοι κάθονται από μακριά και μας σχολιάζουν!
Μπορώ να βεβαιώσω ότι σε όλα αυτά τα χρόνια είχα διαβάσει άρθρα που προλέγαν το κακό, αλλά δεν τα είχα δώσει (προφανώς όχι μόνο εγώ) σημασία. Από την στιγμή που δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους δασμούς και την υποτίμηση του νομίσματος, σαν πετσέτα για να κρύψουμε την γύμνια μας, τώρα είμαστε πάνω σε ένα τραπέζι και μας βλέπουν όλοι, μόνο που …μας έπεσε η πετσέτα! Και τώρα λέει θα μας παρακολουθούν από κοντά την κάθε μας κίνηση! Τι ντροπή!
Το πρόβλημα είναι ότι αλλιώς βλέπουν την γύμνια μας οι ευρωπαίοι και άλλη είναι στην πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που γνωρίζουμε όλοι εμείς οι υπερήφανοι Έλληνες. Για τους ξένους η λύση είναι απλή, αφού δεν μπορείτε να βάλετε δασμούς και να υποτιμήσετε το νόμισμα μια επιλογή έχετε να μειώσετε τους μισθούς και να αυξήσετε τους φόρους.
Δεν το παίζω οικονομολόγος, αλλά μια γνώση περί τα οικονομικά έχω, και κυρίως έχω άμεση και έμμεση πληροφόρηση και γνωρίζω τι παίζεται στον τόπο μας, όπως το γνωρίζετε και (σχεδόν) όλοι σας. Και η κοινή λογική λέει ότι μια τέτοια συνταγή θα είναι καταστροφική. Δεν είμαι προφήτης αλλά γνωρίζω ότι στο τέλος αυτήν την συνταγή θα ακολουθήσει και ο Παπανδρέου και θα φύγει κακήν κακώς, και γρηγορότερα από τον Καραμανλή… Και τι ατυχία, πραγματικά ο Παπανδρέου μου είναι ο πλέον συμπαθής πολιτικός!
Η συνταγή θα ήταν αποτελεσματική αν η αιτία των ελλειμμάτων ήταν οι μεγάλοι μισθοί. Μια απλή σύγκριση με τους ευρωπαϊκούς μισθούς φανερώνει ότι δεν είναι μεγάλοι οι μισθοί, ούτε στον ιδιωτικό ούτε στον δημόσιο τομέα. Ας μείνουμε στον δημόσιο τομέα. Γιατί λοιπόν το κράτος ξοδεύει αναλογικά μεγαλύτερα ποσά για τους δημόσιους υπαλλήλους; Όλοι ξέρουμε την απάντηση: γιατί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αργόμισθοι υπάλληλοι. Αυτοί είναι που παράγουν τα ελλείμματα. (Μην κοροϊδεύτε τους εαυτούς σας λέγοντας ότι ειδικά στην δική σας κάστα δεν ισχύει αυτό, Δεν εξαιρείται κανένας τομέας και η παρουσία η δική μου και η δική σας, που είμαστε εκεί που είμαστε χωρίς να υπάρχει κανένας μηχανισμός ελέγχου για το αν όντως είναι αναγκαία η παρουσία μας, είναι που παράγει τα ελλείμματα!)
Στο πρόβλημα αυτό δεν υπάρχει παρά μία λύση: απόλυση όσων περισσεύουν! Κάτι που δεν μπορεί να συμβεί ούτε σε σενάρια επιστημονικής ή θρησκευτικής φαντασίας. Αν και θα μπορούσα να σκεφτώ ένα σενάριο θρησκευτικής φαντασίας όπου επεμβαίνει ο Θεός και …μας αραιώνει όσο χρειάζεται, στο στυλ της Ινδονησίας ή της Αϊτής που κάποιοι ευλαβείς θεωρούν ότι οι εν λόγω καταστροφές είναι …θεία πρόνοια.
Υπάρχει πολιτικός που είναι σε θέση έστω να θέσει το πρόβλημα; Όχι, όλοι, όσον αφορά τα ψέματα που μας λένε είναι ίδιοι. Θα μας μειώσουν λοιπόν τους μισθούς, θα αυξήσουν τους φόρους, θα πετύχουν τους στόχους για λίγο, εμείς θα δυσφορήσουμε, θα στείλουμε τον Παπανδρέου σπίτι του, πιο γρήγορα από τον Καραμανλή, αυτός το διασκέδασε πέντε χρόνια, πήρε πτυχίο και η γυναίκα του, τα ελλείμματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται και τότε…
Η προφητεία μου σταματά έως εδώ σαν τις χρονολογίες των Μάγια και λέω …ένα 2012 θα μας σώσει!
Αν παρ’ ελπίδα δεν μας σώσει, τότε έχω να σας εξηγήσω ότι η μόνη μας ελπίδα είναι …να καταργηθούν τα θρησκευτικά! Αν λοιπόν είναι να σωθεί η πατρίς, από αύριο είμαι πρόθυμος να ψάχνω για δουλειά!
Δηλαδή η λύση ενός οικονομικού προβλήματος είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού προβλήματος; Και το κοινωνικό πρόβλημα πώς θα λυθεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι άλλη ερώτηση:
Πώς είναι λύση οι απολύσεις τη στιγμή που το σύνταγμα τις απαγορεύει με τη μονιμότητα; Δηλαδή η λύση είναι μια μη-λύση;
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτό περιγράφω: ένα αδιέξοδο και χαίρομαι που δεν είμαι αρμόδιος να προτείνω λύσεις για να βγούμε από αυτό. (καλά, για το ...πως θα μας σώσουν τα θρησκευτικά, θα το πω άλλη φορά!)
Από την άλλη δεν πιστεύω ότι ο πολιτικός κόσμος μπορεί να επαναλάβει το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και να κάνει παραγωγικό τον δημόσιο τομέα χωρίς να θίξει ουσιώδη κεκτημένα.
Μόλις τώρα στις ειδήσεις λέγεται ότι στο τραμ προσλήφθηκαν απ το 2004 εως το 2009 500 νέοι υπάλληλοι χωρίς μάλιστα να αυξηθούν οι γραμμές του τραμ ούτε κατά ενα μέτρο και έτσι από 192 οι υπάλληλοι έφτασαν τους 700.Προσελήφθη μάλιστα οδηγός χωρίς δίπλωμα οδήγησης και υπεύθυνος ασφαλείας δικτύου με προυπηρεσία .... μάγειρα. Το έλλειμα;; φαντάζεσε!!! Είμαστε ωραία χώρα, βουλιάζαμε τη βάρκα και ακόμη και αυτή την ώρα φωνάζαμε "ελάτε χωράνε κι άλλοι στη βάρκα μας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σχολείο που εργάζομαι έχουμε 3 γυμναστές για τη θέση ενός και δύο πληροφορικής για τη θέση ενός, ε;;;
ΥΓ
Εγώ δεν παραιτούμαι πάντως , ας με βάλουν να κάνω τον τροχονόμο στην αυλή του σχολείου
Όσο για την εικόνα γυμνοί πάνω στο τραπέζι δεν μου φαίνεται και άσχημη.Έχουμε κορμάρα να επιδείξουμε με ιδιαίτερα προσόντα μάλιστα. Εκτός αν και αυτό τελικά ειναι μύθος και αποδειχτεί μια μέρα ότι ήταν κι αυτό κάτι σαν τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας
Άλλες μικρές ιδέες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα αγοράζουμε ελληνικά (ή όσο ελληνικά γίνεται) κι ας υποστούμε κάπως κατώτερη ποιότητα, να περιορίσουμε ταξίδια στο εξωτερικό με δικά μας λεφτά, να μην κρύψουμε το κομπόδεμα στην τράπεζα αλλά να ξοδέψουμε και μάλιστα με βάση το τι τομέα της οικονομίας μας ενισχύουμε ξοδεύοντας όπως ξοδεύουμε, να κάνουμε κουμπαριές με τους αλλοδαπούς (βάλτε κι άλλα)
και
να κάνουμε ο καθένας μας όσο το δυνατό καλύτερα τη δουλειά μας (σε όλες τις διαστάσεις της και λιγοστεύοντας κάποιες από τις δικαιολογίες με τις οποίες χαριζόμαστε στον εαυτό μας)
(μάλλον δεν πρέπει να το γενικεύω. Θεωρήστε ότι μιλλω μόνο για τον εαυτό μου)
Και
να μην μας γίνει έμμονη ιδέα η κρίση αυτή σε βαθμό που να δηλητιριάσει τη ζωή μας: η σημαντικότερη (κατά τη γνώμη μου) κίνηση του καθενός μας είναι η επένδυση στις σχέσεις με τους γύρω μας. Αυτές είναι που θα δοκιμαστούν πολύ έντονα και αυτές πρέπει να τις προστατέψουμε για να μη βρεθούμε στη ζούγκλα.
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και το κοινωνικό πρόβλημα πως θα λυθεί"
όταν υπάρχει ποιότητα στις σχέσεις των ανθρώπων (πχ οι μικρασιάτες της Κοκκινιάς αλλά και αλλού) λύνεται αργά με πολύ κόστος και με αλληλοβοήθεια.
όταν η ποιότητα των σχέσεων των ανθρώπων είναι χαμηλότερη τότε δημιουργείται ανομία και η κατάσταση γίνεται κλάφτα.
Κάποιοι έχουν την εμπειρία ότι αυτή η ποιότητα των σχέσεων βλάπτεται από την Ορθοδοξία. Άλλοι ότι οφελείται. Η πραγματικότητα μας κάνει την τιμή να μας δείξει πολλά στο εγγύς μέλλον.
Λες για τους θεσμούς. Είναι σημαντικοί οι θεσμοί αλλά υπάρχουν στιγμές που μετρά το πόσοι άνθρωποι που μπορού να αντέξουν στην κρίση υπάρχουν. Πόσοι υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα; (Για εμένα) άγνωστο.
ΥΓ Θυμήθηκα κάτι που μου είχαν πει κάποτε για μια δυσάρεστη κατάσταση:
"Η ζωή σου παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα και είναι ακριβά"
Λίγα λόγια περί του κοινωνικού προβλήματος. Το κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας δεν υπάρχει. Η λύση του διορισμού στο δημόσιο, που δόθηκε στο παρελθόν, ήταν ένα μπάλωμα. Στα κράτη που 'χουν ελεύθερη οικονομία δουλειά υπάρχει, αρκεί το άτομο να μπορεί να προσαρμοστεί στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και όχι σώνει και καλά να γίνει λ.χ. φιλόλογος.Γι'αυτό και οι μετανάστες και ιδίως οι Αλβανοί, των οποίων την οικονομική πορεία είμαι σε θέση να παρακολουθώ στενά,δούλεψαν σχεδόν όλοι, πολύ σκληρά και υπαμοιβόμενοι στην αρχή, τώρα όμως μπορούν και αγοράζουν ακίνητα και δεν χρωστούν μία στις τράπεζες! Πώς βρήκαν δουλειά αυτοί; Απλούστατα δούλεψαν εκεί που ο Έλληνας δεν καταδέχεται να εργαστεί.Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι το βόλεμα, η τεμπελιά και ο βερεσές. Όταν λοιπόν προτείνεται η εκκαθάριση των δημοσίων υπαλλήλων,στην πραγματικότητα τίθενται οι βάσεις για την σωστή επίλυση των προβλημάτων, μιας και διορθώνουμε παλιά λάθη.
ΑπάντησηΔιαγραφή‘Ολη η ελληνική πολιτεία από καταβολής της πάσχει από έλλειψη ορθολογισμού και αξιοκρατίας.Υπάρχουν σίγουρα πολλές αιτίες για την διαχρονική αυτή διαπίστωση που είναι άλλωστε κοινός τόπος.Μία δομική αιτία είναι το πολιτιστικό(δηλαδή το πολιτικό) υπόβαθρο θέσμισης της κοινωνίας μας.Χρόνιοι πολιτιστικοί εθισμοί έχουν οδηγήσει σε αντιλήψεις διαχείρησης των κοινών όχι με όρους αξίας,δικαίου και ορθολογικής ιεράρχισης, αλλά με όρους οικογένειας στην πατερναλιστική εκδοχή της.Έτσι η πολιτεία καθίσταται ποιμένας και οι πολίτες ποίμνιο δημοσιουπαλληλικό χωρίς τις δημιουργικές εξάρσεις νέων δυνάμεων που οφείλουν να επιχειρήσουν.Ο καιρός όμως και ανάγκη αδήριτη επιβάλλουν πολιτιστικές μεταλλάξεις για να διεκδικήσουμε το δικαιωμά μας να παραμείνουμε εν ζωή και παρόντες στη νέα οικουμενικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνος Τσίγκας
@ Βασίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι θεωρίες περί ακριβών μαθημάτων της ζωής είναι πολυτέλειες που μπορεί να ισχύουν για ανθρώπους όπως ο... Παΐσιος, αλλά για τους υπόλοιπους ανθρώπους απλά είναι προσβλητικά λόγια. Μια ματιά μόνο σε καταστροφές τύπου Αϊτής ή στην κακή οικονομική κατάσταση πολλών ανθρώπων σε όλον τον κόσμο αρκεί για να πείσει πως οι θεωρίες αυτές δεν ισχύουν για όλους.
Όσο για την "ποιότητα", εγώ προτιμώ να είμαι Ανδρέας το 2010, παρά Μικρασιάτης της Κοκκινιάς. Για δε το "αγοράστε ελληνικά" δεν έχω καμία διάθεση να δώσω τα χρήματά μου σε ανθρώπους που θέλουν να με εξαπατήσουν. Προτιμώ να αγοράσω προϊόντα και υπηρεσίες καλής ποιότητας από το εξωτερικό, παρά να κατασπαταλήσω λεφτά σε κακής ποιότητας και υψηλού κόστους αγαθά εδώ. Αν δεν αλλάξει ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα, να μην περιμένει σωτηρία.
@ Ζηνάς
Το πρόβλημα δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πράγματι, ο δημόσιος τομέας δε λειτουργεί σωστά (και ποτέ δε θα λειτουργήσει και εντελώς σωστά, πάντα και σε όλο τον κόσμο υπάρχουν προβλήματα) αλλά μια σειρά απολύσεων το μόνο που θα καταφέρει είναι να δείξει τη γύμνια του ιδιωτικού τομέα.
Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές χώρες του κόσμου, δεν υπάρχει εργασιακή κινητικότητα. Ο ιδιωτικός μας τομέας είναι ανίκανος να απορροφήσει τους υπάρχοντες ανέργους (πολύ περισσότερο νέους ανέργους από απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων). Δεν υπάρχει καινοτομία, δεν παίρνονται ρίσκα, δε γίνονται αλλαγές και δεν υπάρχουν οι ραγδαίοι ρυθμοί που οδηγούν στην ανάπτυξη.
Επομένως, όσοι νομίζουν πως το πρόβλημα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι απλά αυταπατώνται.
Πέρα από αυτό, είναι λάθος, κατά τη γνώμη μου, να φέρνετε το παράδειγμα των Αλβανών. Δεν μπορεί να είναι λύση να γίνουν οι Έλληνες οικοδόμοι ή βοηθοί στους αγρότες, ειδικά τη στιγμή που ο αγροτικός τομέας (και άρα και οι... Αλβανοί που δουλεύουν εκεί) ζει με επιχορηγήσεις από το κράτος!
@ Σιμούδης Δημήτριος
Η περίοδος 2004-2009 ήταν μια περίοδος κακοδιαχείρησης που έβαλε την Ελλάδα στην εντατική. Εντελώς ενδεικτικά αναφέρω τους 695 νέους δημόσιους φορείς που ίδρυσε ο... συντηρητικός Καραμανλής (σύμφωνα με καταμέτρηση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου). Οι 500 νέοι υπάλληλοι στο ΤΡΑΜ είναι μια σταγόνα στον ωκεανό!
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι είσαι κάπως απόλυτος σε αυτά που λες. Μοιάζεις να τα θεωρείς ως την Αλήθεια. Ο χρόνος πιθανόν να σε διδάξει ότι τα θέματα έχουν πολλές όψεις.
Το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η παραγωγικότητα και έχει άπειρες μορφές και η κάθε μια τους συνιστά μείζον εθνικό πρόβλημα.
Αν για να κάνω ένα μη κερδοσκοπικό επιστημονικό σύλλογο χρειάζονται 14 μήνες γραφειοκρατικής διαδικασίας τίποτα δεν μπορεί να πάει μπροστά και σε αυτήν την καθυστέρηση συνεργάζονται αρμονικά και ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας...
Παρακολούθησε ...την συνέχεια! (εννοώ των γεγονότων)
κ. Ανδρέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά, οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν να γίνουν εργάτες κι αγρότες, από διευθυντές κι απάνω...
Γι' αυτό παρακαλώ το πασοκοκράτος να διευρύνει τον δημόσιο τομέα πιο πολύ από ότι έκανε το νεοδημοκρατικό ώστε να βολευτούμε όλοι σε μια διευθυντική θέση.
Αν περισέψει καμιά θεσούλα και για μένα να μου το πείτε γιατί τώρα τελευταία ζορίζουμαι στο ελεύθερο επάγγελμα.
θα συμφωνήσω με τον κ. Ζηνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπρεπε να τακτοποιήσω ένα θέμα του μακαρίτη του πατέρα μου, και πήγα στη διεύθυνση μεταφορών. Είδα (με θλίψη μου κ προς έκπληξή μου) πως εκει μέσα υπήρχαν άτομα/θέσεις, η εργασία των οποίων μπορεί πολύ ευκολα να ανατεθεί σε εναν υπολογιστή. Αλλά μαλλον συμφέρει στο κράτος να πληρωνει 50 άτομα, παρά εναν υπολογιστή..
Δεν είναι δυνατόν να παίρνω χαρτακι με αριθμο, να το πηγαίνω στον υπεύθυνο του αρχείου, ο κύριος αυτός (αν τον βρεις) να δει τον αριθμό μου, να ψάξει στο αρχείο, να μου δώσει τον φάκελο μου (οταν βρει ευκαιρία, γιατι ο καφές προηγείται), να τον πάω στον αλλον υπεύθυνο, να βάλει μια σφραγίδα κοκ...
Με λιγα λόγια το search που θα εκανε ενας υπολογιστης, το κάνουν 5 ατομα..Κ πληρώνει το κρατος, δηλαδη εγω κ εσεις..
Το αλλο κορυφαίο : αν θες την αδεια κυκλοφορίας τωρα, δίνεις 30 ευρω. Αλλιως σε 15 μερες ελα να την παρεις. (τα 30 ευρω είναι το κερμα για το juke Box. Aν το ρίξεις, θα σου τραγουδίσουν - με το αζημείωτο φυσικα. Αλλιώς περιμενεις τη σειρά σου, μιας κ πρεπει να εξυπηρετηθουν ΠΡΩΤΟΙ αυτοι που "Ασήμωσαν")
Με την ίδια λογική, σε προσφατο άρθρο, είδα σωματια judo τα οποία υπηρχαν μόνο στα χαρτια, περνανε επιχορηγησεις ως σύλλογοι, κ οι συλλογοι δεν υπήρχαν πουθενα..Μιλάμε για εκατονταδες χιλιάδες ευρώ..
Αυτά κ άλλα πολλά είναι τα "μαργαριτάρια" που βλέπουμε καθε μέρα.
Ο ευκολος τρόπος να γεμίζουν τις τσεπες..
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε διαφωνώ. Αυτό ακριβώς θέλω να πω. Ότι και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας έχουν μεγάλα προβλήματα και είναι λάθος να αναγάγουμε μια όψη του ζητήματος στο κεντρικό πρόβλημα (π.χ. δημόσιοι υπάλληλοι).
@ Ζηνάς
Περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας και είδα κάτι αφίσες ακροαριστερών ομάδων που έλεγαν πως η λύση θα έρθει από τους... εργάτες. Μα δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος άλλαξε, ότι είμαστε στον 21ο αιώνα, ότι οι εργάτες στη χώρα μας είναι ελάχιστοι και επιμένουν να θεωρούν πως οι λαϊκές δυνάμεις είναι εργάτες; Μα πού τις είδαν πια αυτές τις πανίσχυρες ελληνικές βιομηχανίες που απασχολούν όλον τον λαό;
Αυτό μου θύμισε το post σας! Δεν είναι ή εργάτες ή διευθυντές! Η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο σπουδαία. Η δε βιομηχανία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Άρα αν γινότανε ο κόσμος αγρότες και εργάτες θα ψάχναμε... καλλιέργειες και βιομηχανίες.
Άκουγα την εκπομπή του Μίμη Ανδρουλάκη και είπε πως η αγροτική παραγωγή αξίζει 9 δις ευρώ και οι επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις είναι 10 δις ευρώ (περίπου, δε θυμάμαι καλά τα νούμερα). Είναι φανερό πως οι πιο πολλοί αγρότες μας ζούνε από τις επιχορηγήσεις του κράτους και της ΕΕ. Και μαζί τους και οι Αλβανοί που βγάζουν χρήματα από τις αγροτικές δουλειές, αφού οι αγρότες που τους πληρώνουν τα έχουν πάρει πρώτα από το κράτος.
Άρα το να παρουσιάζουμε τους Αλβανούς στις επαρχίες σαν παράδειγμα εργατικότητας που θα έλυνε το πρόβλημα είναι εντελώς off base. Δεν το είπα επειδή σνομπάρω εργασίες κάτω από τον βαθμό του διευθυντού. Αλλά επειδή δε λύνει το πρόβλημα.
Κατά τη γνώμη μου η λύση δεν είναι να γίνουμε εργάτες, ούτε να ξεκινήσουμε να καλλιεργούμε τη γη (γιατί τέτοιος μαζοχισμός με "επώδυνες" αλλά ανεφάρμοστες λύσεις;). Η λύση είναι... πολλές λύσεις. Στον αγροτικό τομέα θα μπορούσαν να οργανώνονταν αποδοτικά και άλλοι(1) αγροτικοί συνεταιρισμοί και να παράγουν ποιοτικά προϊόντα που θα γίνουν διάσημα, να ενοποιηθούν κομμάτια γης και να μειωθεί ο αριθμός αυτών που δηλώνουν αγρότες. Και πολλά άλλα. Αλλά το μεγάλο κομμάτι της ανάπτυξης δεν μπορεί παρά να έρθει από τις υπηρεσίες. Και όχι από την βιομηχανία!
Σε μια εποχή που ακόμα και τα computers είναι designed in California αλλά assembled in China, τι βιομηχανία να ονειρευόμαστε εδώ; Υπηρεσίες, υπηρεσίες, υπηρεσίες. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και να είμαστε ανταγωνιστικοί. Στη βιομηχανία δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί.
Δεν είναι θέμα σνομπισμού. Αλλά παγκόσμιας πραγματικότητας.
(1) http://www.medium.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3434:2010-01-23-17-02-03&catid=60:e&Itemid=82
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακο με τους ακροαριστερους ειναι οτι εχουν "απαρχαιωθεί" αρκετα. Κατι σαν τη γλώσσα της εκκλησίας.
Αν αντι για εργατες/αγροτες κλπ απευθυνθουν στο σύγχρονο "σφυροδρέπανο" το οποίο είναι πχ ενας υπολογιστής ή ένα γραφείο, ίσως κερδίσουν κ ψηφοφόρους. Και ο υπάλληλος που δουλεύει σε ενα γραφείο, σύγχρομνος εργάτης είναι, δεν χρειάζεται να βγει στο χωράφι. Στο ίδιο καζάνι βράζει.
Για τη βιομηχανία που λες μακάρι να είχαμε κ εμεις designed in Athens assembled in China. Προσωπικά δεν θα με πείραζε καθόλου.
Εμεις εχουμε αλλα Ατου : πως να τρως λεφτα χωρις να σε παρουν πρεφα και να βγαινεις κ λαδι..Τι να λεει το design μπροστα σ αυτο..
Συμφωνώ με το "η λύση είναι... πολλές λύσεις"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης συνειδητοποιώ τά όρια του blog ως μέσου συζήτησης. Συζητώντας σύνθετα θέματα σε σύντομα σχόλια (και μη θέλοντας να δημιουργήσει κανείς διάλογο που μονοπολεί ένα ημιδημόσιο χώρο) τείνει προς την αποφθεγματική διατύπωση, που με τη σειρά της προσφέρεται για αντίστοιχες απαντήσεις και μπορεί να οδηγήσει στην πόλωση ή σε groupthink (χτυπάμε ο ένας την πλάτη του άλλου επαινετικά και λέμε τι καλά που συμφωνούμε και πόσο σωστοί είμαστε).
Κύριε Μέσκο, προσωπικά θα πρότεινα στο κράτος να απολύσει πρώτα και κύρια τους άχρηστους θεολόγους απο τα σχολεία. Αυτό σαν αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά...βλέπουμε.