Θα ήθελα να χαρώ, αλλά δεν μπορώ. Οι αγρότες, αφού ταλαιπώρησαν χιλιάδες συμπολίτες τους, και οδήγησαν πολλούς από αυτούς στην καταστροφή, τα μαζεύουν και φεύγουν. Φεύγουν χωρίς να πάρουν αυτό που είχαν στο μυαλό τους. Ίσως γιατί οι αρχηγοί τους δεν είχαν (πολιτικό) μυαλό. Μάλλον όμως γιατί κάτι δείχνει να αλλάζει. Το γεγονός ότι οι αγρότες δεν πήραν αυτό που ήθελαν, κατά την γνώμη μου σηματοδοτεί μια πρώτη νίκη της ελληνικής κοινωνίας κατά του κακού εαυτού της. Μια πρώτη νίκη της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο οποίος την εσχάτη στιγμή πήρε το παιχνίδι επάνω του. Πιστεύω ότι ήταν μια ιστορική κίνηση με πολλά επίπεδα ανάγνωσης.
Σε ένα πρώτο επίπεδο εμένα μου φαίνεται ότι μετά από πολλά χρόνια ένας πολιτικός αποφασίζει να εκπληρώσει το καθήκον του και να λειτουργήσει ως πολιτικός και όχι ως επικοινωνιολόγος, δημοσκόπος ή ρουσφετοπάροχος. Είδε το αδιέξοδο είδε το παγόβουνο που μας πλησίασε επικίνδυνα και άλλαξε πορεία. Δεν μας άφησε να πέσουμε επάνω του αλλά γύρισε το πηδάλιο. Τη τελευταία στιγμή, μετά από πολλές παλινδρομήσεις και πανάκριβες καθυστερήσεις. Πάλι καλά. Η ατζέντα άλλαξε. Οι αγρότες αναγκάσθηκαν να κάνουν πίσω, οι εφοριακοί απέργησαν για την τιμή των όπλων, μπας και γλυτώσουν κάτι. Το ίδιο θα συμβεί και με τις υπόλοιπες απεργίες, θα είναι μάχες οπισθοφυλακής. Η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε σήμερα αποδεικνύει ότι το πήραμε απόφαση.
Δεν ξέρω κατά πόσο έγινε αντιληπτό το τι συνέβη. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι τα αλλάζουν, δεν μας λένε το πράγμα με το όνομά τους. Ο Παπανδρέου βγήκε και μας είπε: δυστυχώς κύριοι χάσαμε και πρέπει να συνθηκολογήσουμε. Πάλι καλά που δεν συνέχισε να σφυρίζει αδιάφορα, όπως έκαναν κάποιοι από την κυβέρνησή του. Το ενδιαφέρον είναι ότι ελάχιστοι έχουν το θάρρος να πουν από ποιούς χάσαμε. Μα θα πείτε από τους ...κερδοσκόπους. Όχι αγαπητοί δεν χάσαμε από τους κερδοσκόπους αλλά από το σκοτεινό παρελθόν μας. Χάσαμε από ένα σκοτάδι που είναι τόσο παλιό όσο και το παρελθόν μας. Αυτό μας έριξε βορά στα χέρια των “κερδοσκόπων”, όπως ακριβώς στο παρελθόν μας έριξε στα χέρια των Τούρκων. Τώρα, μετά τους Σέρβους, τους Ρώσους, ήρθε και η σειρά μας.
Για χρόνια έλεγα ότι ανήκω στην πρώτη γενιά Ελλήνων που δεν είδαν, και δεν θα δουν πόλεμο. Και σε αυτό έκανα λάθος. Μπορεί να μην χάνονται ζωές, αλλά το τοπίο είναι τοπίο πολέμου. Και πόλεμος σημαίνει θύματα. Και τα θύματα πάντα ανήκουν στους ασθενέστερους. Μπορεί να μην τους βλέπουμε να κείνται νεκροί στους δρόμους, όμως είναι ανάμεσά μας και γίνονται διαρκώς πολυπληθέστεροι. Περίπου ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας αργά μα σταθερά οδηγούνται στην ανεργία, το περιθώριο, στον αργό θάνατο. Χωρίς ελπίδα…
Θα ήθελα να χαιρόμουν για το γεγονός ότι ο Παπανδρέου μας γλύτωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή, προτίμησε τον έντιμο συμβιβασμό και την μερική παράδοση και έτσι, ας πούμε εγώ και πολλοί σαν εμένα, την γλυτώσαμε. Όμως είναι πολύ αργά για πάρα πολλούς άλλους, τι να πω και για τους ταλαίπωρους τους μετανάστες…
Θα ήθελα να κάνω μια ευχή. Όλοι αυτοί που δραστηριοποιούνται για τα (διαφόρων ει-δών) θύματα σε χώρες μακρινές, ας στρέψουν την ματιά τους στα θύματα του πολέμου που μαίνεται σιωπηλά στην δική μας χώρα και ας κάνουμε κάτι για αυτά.
Η Αμερική ας μας δείξει, και στο θέμα αυτό, τον δρόμο.
Πολύ αισιόδοξο σας βρίσκω! Εγώ είμαι αρκετά προβληματισμένος για το πού θα πάει τελικά το πράγμα. Ενώ η αγορά ομολόγων ήταν μια βαρετή υπόθεση με εξασφαλισμένα κέρδη, ξαφνικά μετατράπηκε σε μια αγορά με ταπεραμέντο, εκρήξεις και πάθη. Αυτό, σε συνδυασμό με την φούσκα του δημοσίου χρέους σε παγκόσμιο επίπεδο (που δημιουργήθηκε για να διορθωθεί η χρηματοπιστωτική φούσκα) δημιουργεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι τα δύσκολα ακόμα δεν τα έχουμε δει. Δεν αμφιβάλλω για την προσήλωση του Παπανδρέου στους στόχους του προγράμματος σταθερότητας, αλλά δε νομίζω πως το θέμα βρίσκεται μόνο στα χέρια του καπετάνιου. Έχουμε καλό καπετάνιο, αλλά να δούμε πόσο ισχυρά θα είναι και τα νερά. Άλλωστε τα παγόβουνα μπορεί να εμφανιστούν μπροστά σου χωρίς να το καταλάβεις!
Όσο για τη δημοσκόπηση, δε νομίζω πως ο κόσμος συντάχτηκε ξαφνικά με την κυβέρνηση. Η γνώμη μου είναι πως επειδή τα μέτρα θίγουν τους δημοσίους υπαλλήλους κυρίως (με την μεγάλη περικοπή των επιδομάτων και το πάγωμα των μισθών) η πλειοψηφία εξέφρασε τη συμφωνία της με τα μέτρα επειδή ακόμα δεν την αγγίζουν. Είναι άλλωστε γνωστή η αντιπάθεια που υπάρχει από πολύ κόσμο για τους δημοσίους υπαλλήλους.
Όπως το βλέπω, η κρίση αυτή έχει βγάλει σε όλους μας τον χειρότερό μας εαυτό. Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά δεν έχω την αίσθηση της συστράτευσης από την κοινωνία μπροστά σε έναν μεγάλο κίνδυνο.
"Ἁμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα".
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, σύμφωνα με ότι μπορεί να καταλάβει κανείς. Η πάρέμβαση Παπανδρέου απλώς μας γλύτωσε από το άμμεσο βύθισμα, αλλά υπάρχουν πολλά παγόβουνα και στροφές μπροστά μας.
Προσωπικά νομίζω ότι σήμερα οι Έλληνες είμαστε περισότερο υποψιασμένοι από ποτέ και αυτό συνιστά ελπίδα. Το ζητούμενο είναι να καταλάβουμε πλήρως το τι μας συμβαίνει, να αναζητήσουμε σε βάθος τις αιτίες και βοηθήσουμε τα θύματα που μπορεί να είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την κατάστασή τους, αλλά δεν παύουν να είναι άνθρωποι σε ανάγκη...
@Aνδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πρώτη φορα κ. Ανδρέα είσαι απαισιόδοξος. Δεν έχεις και άδικο. Σχετικά με τη συστράτευση της κοινωνίας στην οποία αναφέρεσαι, πιστεύω πως είναι μονοδρομος. Αν κάποιοι μείνουν εκτός συστράτευσης (με αντιδράσεις σε στυλ αγροτών), θα τους "φάει" ο όχλος. Δεν νομίζω πως υπάρχουν περιθώρια υπεράσπισης ατομικών συμφερόντων. Η κατάσταση δεν αντέχει ουτε αγρότες, ούτε εφοριακούς στους δρόμους..Θα καταλάβουν (με το καλό ή όχι) πως το παραμύθι τελείωσε. Welcome to my nightmare (που λεει και το ομότιτλο τραγούδι). Πληγες υπαρχουν παντου. Καιρος να τις επουλώσουμε, οχι να τις ξύσουμε.
@Ζηνάς
Λακωνικός όπως πάντα, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Εξάλλου ανήκω στην κοινωνική ομάδα που δεν θα πάρει σύνταξη..
Πρέπει να ομολογήσω κάτι. Μολονότι, ποτέ δεν ψήφισα ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζω ότι ο πρωθυπουργός μας μαζί με τον υπουργό οικονομίας εργάζεται σοβαρά κι υπεύθυνα.Αν δεν ενδώσει μέχρι τέλους στην "ήπια προσαρμογή" και βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, θα 'χουμε να κάνουμε μ' ένα αισιόδοξο μεταπολιτευτικό φαινόμενο. Είχαν δίκαιο οι αρχαίοι που λέγανε:"ἐξ ἀκάνθης ῥόδον"
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένε ότι οι πόλεμοι συμβάλουν στο να ενισχυθεί η εθνική ταυτότητα. Εδώ φαίνεται να υπάρχει ένας άλλος κοινός κίνδυνος (οικονομικός αυτή τη φορά). Αλλά σε συμβολικό επίπεδο η κυβέρνηση μοιάζει να μην βλέπει και πολύ πίσω καθώς επιχειρεί να κινητοποιήσει το λαό αυτό. Μάλλον αντιμετωπίζει το παρελθόν όπως ο επιτυχημένος νέος τους χοντρούς τρόπους ενός γονιού παλιάς κοπής. Δεν πρόκειται για τη συσπείρωση ενός λαού σε ένα κοινό στόχο αλλά για μια διάκριση αμνών και εριφίων. ("Σε ποιόν αξίζει η Ελλάδα; ")
ΑπάντησηΔιαγραφή@Λιάγκας Γιώργος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο βήμα έγινε, αλλά ήταν αναγκαστικό. Το αν θα πάμε καλά ή όχι εξαρτάται από το αν θα γίνουν τα άλλα, αυτά που λέμε διαρθρωτικές αλλαγές. Οι προθέσεις και τα λόγια υπάρχουν, το ερώτημα είναι αν θα συνοδευτούν με έργα...
Πάντως μου μου δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Παπανδρέου ...ξύπνησε και αυτό δημιουργεί αισιοδοξία!
@Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να δούμε αν φτάσει μέχρι το τέλος!
@ΒΑσίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω την εντύπωση ότι υπάρχει κάποιο όραμα που μας κινητοποιεί, παρά το ένστικτο της επιβίωσης και αυτό δεν δικαιολογεί και πολύ μεγάλες προσδοκίες. Αν όμως επιβιώσουμε ανοίγει χώρος για πολύ κουβέντα...
Π. Μπεγλίτης: Θα αγοράσουμε έξι φρεγάτες από την Γαλλία
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2010, 17:11
H Ελλάδα θα προχωρήσει με την αγορά έξι φρεγατών από τη Γαλλία, παρά τα οικονομικά της προβλήματα, δήλωσε ο υφυπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης, σε διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.
«Θα εφαρμόσουμε τη συμφωνία τής προηγούμενης κυβέρνησης για την αγορά έξι φρεγατών Fremm», διευκρίνησε ο κ. Μπεγλίτης.
Το θέμα συζητήθηκε κατά την συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Νικολά Σαρκοζί στο Παρίσι, αναφέρουν δημοσιογραφικές πηγές.
Σύμφωνα με την La Tribune, το κόστος υπολογίζεται σε 2,5 δισ.ευρώ και το συμβόλαιο αναμένεται να υπογραφεί εντός του έτους.
Υ.Γ. Γιαυτό μας βοηθάνε????
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει βοήθεια σε πολιτικό επίπεδο χωρίς αντάλλαγμα; Δεν νομίζω..
@Αρσένιος Μέσκος
Τι θέλετε να πείτε με την πρόταση
"Η Αμερική ας μας δείξει, και στο θέμα αυτό, τον δρόμο.";;;
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον κόσμο που ζούμε τίποτα δεν είναι τζάμπα. Ας μας βοηθήσουν να δανειζόμαστε φτηνά και ας μας πουλήσουν κάποια όπλα. Εμείς φταίμε που χρειαζόμαστε και τα δανεικά και τα όπλα. Σε δεύτερο χρόνο ας δούμε που καταντήσαμε και ας αναρωτηθούμε το γιατί, μπας και γλυτώσουμε τα παιδιά μας από την επανάληψη του ίδιου σκηνικού σε λίγα χρόνια.
@Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Αμερική, που έχει τα ίδια προβλήματα, πολλές ομάδες πολιτών και οργανώσεις παρέχουν βοήθεια σε όσους έχασαν ξαφνικά την δουλειά τους και βρέθηκαν κυριολεκτικά ή μεταφορικά στον δρόμο. Κάτι πρέπει να γίνει και εδώ.
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ακόμα και πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα βασίζονται σε χρηματοδότηση από το... κράτος. Άσε που τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση γινόταν με αδιαφανείς διαδικασίες...
Συμφωνώ 100% πως οι πολίτες πρέπει να δραστηριοποιηθούν με τις δικές τους δυνάμεις στα αμερικάνικα πρότυπα και να δείξουν αλληλεγγύη σε αυτούς που τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Αλλά δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση στο άμεσο μέλλον. Προς το παρόν ο ένας θέλει να πληρώσει την κρίση ο διπλανός του...
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά σημάδια δείχνουν ένα γενικευμένο αλληλοφάγωμα, την στιγμή που οι Βρυξέλλες μπορούν να επιβάλλουν μέτρα ερήμην της κυβέρνησής μας...
Λές 'αραγε στο τέλος να πάψουμε να είμαστε το τελευταίο σιοβετικού τύπου κράτος;
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πάγκαλος το περιέγραψε ωραία στην Ελευθεροτυπία:
"Κοινωνία έχουμε όταν υπάρχει μια στοιχειώδης κοινή αντίληψη των πραγμάτων, λογική και αίσθηση της πραγματικότητας. Αν δεν υπάρχουν αυτά δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν φυλές. Θα μπορούσαν οι συντεχνίες να γίνουν φυλές και να ζουν μέσα στα ερείπια: για παράδειγμα η φυλή των ταξιτζήδων, η φυλή των εφοριακών, των γιατρών, των δικηγόρων και ανάμεσά τους και οι πολιτικές φυλές, του κ. Τσίπρα, της κ. Παπαρήγα με κόκκινες και ροζ σημαίες. Αν είμαστε τέτοιου είδους συνονθύλευμα, τότε δεν είμαστε κοινωνία."
Με τη διαφορά ότι ο Πάγκαλος είναι αισιόδοξος και νομίζει ότι έχουμε κοινωνία, ενώ εγώ νομίζω πως δεν υπάρχει συνειδητοποιημένη κοινωνική συνοχή.
Το κακό τώρα είναι πως σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα πρέπει να γίνουν πολλά και αυτό υπό την πίεση παραγόντων που δεν μπορούν να ρυθμιστούν από την Ελληνική κυβέρνηση.
Δεν αμφιβάλλω πως αν το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν διαφορετικό το 2004 τώρα ούτε η κρίση θα είχε την οξύτητα που έχει, και θα είχαν αλλάξει πολλά στους θεσμούς και στους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί η κοινωνία. Αλλά αυτή η πολυτέλεια χρόνου δεν υπάρχει. Και δεν εξαρτάται πια μόνο από εμάς το αποτέλεσμα. Οψόμεθα!
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι τώρα θα καταλαβαίνεις κάποια που είχα γράψει παλιότερα. Όλα δείχνουν ότι επίκειται καταστροφή από την οποία δεν γλυτώνει κανείς.
Έχω όμως την ελπίδα ότι μετά από αυτήν μπορεί κάτι να αλλάξει. Εκεί πιστεύω ότι πρέπει να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας. Το αναπόφευκτο φυγείν αδύνατον, όμως η αξιοποίησή του είναι ένα ανοικτό στοίχημα.
Ο ΓΑΠ είναι ένας άνθρωπος μεθοδικός και πεισμωμένος και το απέδειξε οταν βρέθηκε σε πλήρη απαξίωση μετά την ήττα του το 2007. Δύο μόλις χρόνια μετά βγήκε θριαμβευτής. Ο λαός τον επέλεξε με τη λογική του "λιγότερο ανίκανου". Είναι βέβαιο πως είναι και εργατικός και ειλικρινής. Έχει ένα μεγάλο πρόβλημα: βρίσκεται σε λάθος χώρα και σε λάθος κόμμα. Είναι άριστος για προθυπουργός κάποιας σκανδιναβικής χώρας και βέβαια άσχετος με το "βαθύ ΠΑΣΟΚ", το οποίο ποτέ δεν τον ενδιέφερε αφου είχε σίγουρη την ηγεσία κληρονομικώ δικαιώματι. Ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που έχει είναι πως καλείται για πρώτη φορά, ως επικεφαλής μιας ΠΑΣΟΚΙΚΗΣ κυβέρνησης να κυβερνήσει με άδεια ταμεία. Ποτέ στο παρελθόν το ΠΑΣΟΚ δεν κυβέρνησε σε δημοσιονομικό χάος. Παρελάμβανε εύρωστα και νοικοκυρεμένα οικονομικά και παρέδιδε πάντα άδεια ταμεία. Τώρα που παρέλαβε άδεια ταμεία ίσως αφήσει μιά έρημη χώρα...Αυτή η προοπτική δίνει σίγουρα πιθανότητες δημιουργικότητας στους επήλυδες που ήδη είναι παρόντες. Τι θα γίνει με τους έλληνες; Μάλλον το Finis Graeciae του Γιανναρά δεν είναι μακριά...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με τον Γιανναρά στο τέλος ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά "δένει" το "γλυκό" του "άσχετου" Παπανδρέου, του ΠαΣοΚ που "αδειάζει τα ταμεία", τα "νοικοκυρεμένα" οικονομικά της Νέας Δημοκρατίας, της "πλήρης απαξίωσης" του 2007 και του "βαθιού ΠαΣοΚ".
Καλή... χώνεψη!
Εγώ εκτίμώ ότι σε λίγο καιρό θα έχει τελειώσει ο Γιανναράς...
ΑπάντησηΔιαγραφή