Μπορεί να είναι ιδέα μου, μπορεί και όχι. Δεν είμαι μικρός, αλλά λόγω συνθηκών δεν είχα όλα τα χρόνια της ζωής μου άμεση επαφή με το οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Έτσι δεν μπορώ να είμαι βέβαιος ότι η αίσθηση που έχω είναι πραγματική και όχι ιδέα μου.
Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι πρώτη φορά η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει την γύμνια της με ανοιχτά τα μάτια. Δεν υπάρχει κανένας μπερντές ανάμεσα στον εαυτό της και …τον καθρέπτη. Αυτό το αισθάνομαι από τα άρθρα που διαβάζω, τις συζητήσεις που ακούω και βέβαια από τα σχόλια που γράφουν και στο μπλογκ αυτό, οι ελάχιστοι από τους αναγνώστες που μπαίνουν στον κόπο να γράψουν την σκέψη τους. Πλην όμως το αυτομαστίγωμά μας δεν μου φαίνεται καθόλου πρωτότυπο. Μια ζωή τα ίδια ακούω, τα ίδια διαβάζω, είμαι βέβαιος ότι και εσείς τα ίδια θα λέτε. Εντάξει, με μερικές παραλλαγές, άλλος κλίνει προς τα δεξιά και άλλος προς τα αριστερά.
Είμαι και εγώ μαζί σας, μαζί με όλους που …αυτομαστιγώνονται, έχω να προσθέσω και εγώ πολλές …βουρδουλιές στην πλάτη της κοινωνίας μας. Ίσως όμως θα έχετε προσέξει ότι δεν μένω εδώ. Σηκώνω το χέρι και δείχνω κάπου και εξοργίζω τον φίλο μου τον Βασίλη και πιθανώς πολλούς άλλους, …και θα το κάνω και πάλι, γιατί βαρέθηκα τις εκρήξεις αυτογνωσίας και …αυτομεμψίας γιατί στην ζωή μου έχω μάθει πράγματα που μαθαίνουν λίγοι. Και ένα πράγμα που έχω μάθει σε πλάτος και βάθος, μου φανερώνει ότι όλο αυτό το ντελίριο αυτογνωσίας είναι ένα σόου, ένα σόου μιας κοινωνίας που δεν θέλει να κάνει αυτοκριτική και ελπίζει, ανομολόγητα βέβαια, ότι με τον τρόπο αυτό θα γλυτώσει τις συνέπειες των αταξιών της. Όπως ακριβώς τα παιδιά …συγνώμη κύριε…
Σε ένα βιβλίο, που δεν θα σας πω ποιο, διαβάζω: «Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά προσπαθώντας να ζούμε στο Παρελθόν, αλλά μόνο μαθαίνοντας από το Παρελθόν, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο Μέλλον με τις επιλογές και τις αποφάσεις που παίρνουμε στο Παρόν.» Ο ορισμός της δημιουργικής σχέσης με το Παρελθόν. Δεν κρίνω το Παρελθόν για να καταδικάσω κάποιον, αλλά για να μην επαναλάβω στο Παρόν τα τυχόν λάθη και υποθηκεύσω το Μέλλον.
Δεν θα μακρηγορήσω και θα ρωτήσω: Μήπως θυμάται κάποιος κάποια πολιτική παράταξη που να είπε, ναι κάναμε λάθη και για να τα διορθώσουμε, τώρα αναλαμβάνουμε αυτήν ή την άλλη πρωτοβουλία. Δεν νομίζω να έχει συμβεί ποτέ αυτό στην Ελλάδα. Και όχι μόνο αυτό. Ακόμα και τα πλέον εξόφθαλμα λάθη που απαιτούν αναγκαστικές ενέργειες, πάντα η διόρθωσή τους μετατίθενται για το μέλλον, όσο πιο μακριά γίνεται και όχι μόνο. Ψάχνουν οι πολιτικοί μας κάποιον τρίτο για να αποδώσουν σε αυτόν …το κακό. Αυτός (συνήθως η Ε.Ε) μας αναγκάζει να διορθωθούμε! Εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η εθνική μας υπερηφάνεια εξαντλείται στο ότι πήραμε περισσότερα χρόνια παράταση! Και αν δεν υπάρχει αυτός, το τρενάρουμε για πάντα. Βλ. Ελληνοτουρκικά, Σκοπιανό, Κυπριακό κλπ.
Και θέλω να ρωτήσω πάλι: Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει κάποιο γονίδιο στο DNA των Ελλήνων που μας καταδικάζει σε μια τέτοια συμπεριφορά; Πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι δεν είναι θέμα γονιδιακό, κληρονομικό. Τότε δεν μένει παρά να είναι θέμα πολιτιστικό. Στο πολιτιστικό μας υπόβαθρο θα πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες που μας κάνουν …χοντρούς και ντρεπόμαστε όταν κοιτιόμαστε στον καθρέπτη!
Και θα ρωτήσω πάλι: Είναι δυνατόν να είναι άσχετο το γεγονός ότι ένας πυλώνας του πολιτιστικού μας υποβάθρου έχει από αιώνες αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά; Πότε η χριστιανική θεολογία ομολόγησε έστω και ένα λάθος της; Ποτέ. Και τώρα που η πίεση από την επιστημονική γνώση και τις κοινωνικές εξελίξεις είναι αφόρητη, τι κάνουν οι θεολόγοι; Μεταθέτουν την επίλυση των προβλημάτων, την εύρεση των απαντήσεων στα δύσκολα ερωτήματα …στο μέλλον. Τι λένε; Είναι καιρός να φέρουμε στο προσκήνιο …την εσχατολογία!
Φταίει λοιπόν …η Ορθοδοξία; Μόνος όποιος δεν θέλει να καταλάβει το παίζει …ποδοσφαιρικά. Είσαι γαύρος ή βάζελος; Η Ορθοδοξία δεν με ενδιαφέρει, αρκεί ως κοινωνία να αποβάλουμε τις εξόφθαλμα λανθασμένες αντιλήψεις με τις οποίες μας τροφοδοτεί. Η Ορθοδοξία ας κάνει την αυτοκριτική της και ας ενταχθεί στην κοινωνία μας. Αν δεν θέλει να το κάνει δικαίωμά της, αλλά λέω ότι εμείς θα πρέπει να προχωρήσουμε σε μια δημιουργική αυτοκριτική και να αφήσουμε πίσω αυτή την θεολογικού τύπου αυτοκριτική με την οποία μας πλημμυρίζουν οι πολιτικοί και ο τύπος.
Συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις Αρσένιε.Ήρθε ο καιρός που πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική,να ασχοληθούμε σοβαρά με τον έτερο πόλο της σχέσης ανθρώπου-θείον,το ανθρώπινο υποκείμενο,να καταδυθούμε στο 'εαυτόν γνώναι' με όρους ευθύνης και προαίρεση αρετής.Ήρθε ο καιρός να κάνουμε τις καθάρσεις μας από θρησκειοποιημένες ιδεολογικοποιημένες προσεγγίσεις στα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα και να γίνουμε μιά κοινωνία πολιτών,οχι μεμονωμένων ατομικών συμφερόντων.Έχουμε σήμερα περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να αρθρώσουμε ορθό λόγο,να γίνουμε πολίτες,για να ανθήσουν επιτέλους σχέσεις προσώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχουμε παράδοση κριτικής και αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο το να κάνουμε αυτοκριτική! Και για αυτό φταίει και ο πολιτισμός μας, και το σύστημα και εσείς οι δάσκαλοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως όταν κάποιος πάει να ασκήσει κριτική σε κάποιον άλλο, εκείνος το παίρνει σαν ολομέτωπη προσωπική επίθεση και... αντεπιτίθεται. Ένα σωρό κόσμος δεν καταλαβαίνει πως η κριτική είναι δημιουργική, πως μας βοηθάει να διορθώνουμε τα λάθη και να προχωρούμε μπροστά στη σωστή κατεύθυνση. Αντίθετα μένουμε στο επιφανειακό "όσοι συμφωνούν μαζί μας είναι καλοί, όσοι διαφωνούν είναι αντίπαλοι".
Δεν είναι εύκολο να αποκτήσει ο λαός συνολικά κριτική σκέψη. Κάποιοι μεμονωμένα τα καταφέρνουν περίφημα με δική τους μελέτη κυρίως του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς Ευρωπαίων και Αμερικανών διανοητών αλλά σε γενικές γραμμές μένουμε σε συμπεριφορά οπαδών.
Από πού μπορεί να προκύψει αλλαγή; Η βελτίωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου βοηθάει σε έναν μικρό βαθμό, αλλά δεν είναι αρκετή. Από το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δύσκολο να προέλθει η αλλαγή στον τρόπο σκέψης, γιατί και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι μέρος του προβλήματος. Από την πολιτική ηγεσία θα μπορούσε να προέλθει μια αλλαγή με κατεύθυνση προς τα κάτω αλλά ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της νέας διακυβέρνησης που φέρνει κάποιες ελπίδες αλλά και οι σημαντικές αλλαγές στο κράτος και τη νοοτροπία που επιχειρεί χάνονται μέσα στην αβεβαιότητα της κρίσης.
Δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος λοιπόν ότι θα αποκτήσουμε νοοτροπία κριτικής και συνθέσεων και θα φτάσουμε και σε αυτοκριτική στο άμεσο μέλλον.
Νομίζω πως συμφωνούμε όλοι πως η αυτοκριτική έχει νόημα όταν έχει ως στόχο την διόρθωση και όχι την αυτομαστίγωση. Προσωπικά δεν έχω υπόψη μου καμμιά ομολογία λάθους από την πλευρά της Εκκλησίας, ακόμη και στα τελευταία γεγονότα που εκκλησιαστικοί βρέθηκαν στο επίκεντρο των γνωστών προβλημάτων όχι μόνο δεν άκουσα αυτοκριτική αλλά το αντίθετο, επίθεση εναντίον όλων των κακών που τα βάζουν με την Εκκλησία. Επηρεάζει όμως η τακτική αυτή της Εκκλησίας και την τακτική της πολιτείας; Προφανώς ναι αν και δεν ξέρω σε ποιο βαθμό. Πάντως με προβληματίζει το γεγονός ότι το θέμα του χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας (κράτους και όχι λαού) είναι ακόμη θέμα ταμπού και για τις δύο πλευρές. Και για την εκκλησιαστική ηγεσία μπορούμε να φανταστούμε το γιατί υπάρχει αντίδραση αλλά απ την πλευρά της Πολιτείας γιατί; όχι ότι και αυτό θα αλλάξει τα πάντα αλλά αν ούτε και αυτό δεν μπορούμε να το συζητήσουμε τι να περιμένουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και πολλές φορές στο σχολείο ακούσαμε το "λαός που δεν έχει ιστορία δεν έχει μέλλον" και το "πρέπει να βλέπουμε την ιστορία μας, να διδασκόμαστε απο αυτήν" δεν είδα να λειτουργούμε έτσι σε εθνικό επίπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γιατί μου είναι αγνωστο.
Πέρα απο αυτό, γυρίζοντας στις αρχές του αιώνα, η κατάσταση μοιάζει να προσεγγίζει την χρεωκοπία του τότε κράτους.
@Αρσένιος Μέσκος
Εγω θύμαμαι και το Πασοκ (προ 6-7 ετών,πριν την κυβέρνηση Καραμανλή) αλλα και τη ΝΔ (προεκλογικά αλλά και όσο κυβερνούσαν)να λενε "ναι καναμε λάθη", αλλα ουσιαστικά το λέγανε για λόγους επικοινωνιακούς.
Στην ουσία δεν αλλαξε ποτε κάτι!Ή αν προσπάθησαν να αλλαξουν κάτι, μαλλον δεν καταφέραν και πολλα.
Όπως είπε κ ο Αντρέας πιο πάνω, την κριτική την εχουμε ταυτίσει με "προσωπική επίθεση". Και δύσκολα αλλάζει αυτό. Εμεις ας προσπαθούμε παντως. Καλό θα κάνουμε.
Γιατί δεν διορθωνόμαστε; Σίγουρα δεν φταίει ούτε η αυτοκριτική ούτε η αυτογνωσία. Είναι θέμα ανδρείας. Όλοι όσοι ξέρουν οικονομικά γνωρίζουν ποια είναι τα προβλήματα της Ελλάδας. Ξέρουν ότι ο δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος και πως γίνονται φριχτές σπατάλες. Ξέρουν επίσης πως η λύση δεν είναι η αύξηση των φόρων, αλλά η ιδιωτικοποίηση, το άνοιγμα των αγορών και συνάμα ο περιορισμός των δαπανών. Με μια κουβέντα: η λύση είναι νεοφιλελεύθερη.Δεν προχωρούν όμως γιατί κατ' αρχάς μπορεί να μην θέλουν να διορθώσουν τα πράγματα, απλώς νοιάζονται μόνο για την πολιτική τους καριέρα. Έπειτα ενδέχεται να 'ναι δέσμιοι του κομματικού μηχανισμού που τους ανέδειξε. Τέλος, μπορεί να δειλιάζουν μπροστά στα οργανωμένα συμφέροντα, στον συνδικαλισμό και στην καταδικαστική ψήφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορούμε να πούμε το ίδιο και για την θεολογία. Γνωρίζω π.χ. πολλούς (δηλαδή θεολόγους και κληρικούς)που θεωρούν παρωχημένη την ερμηνεία των Πατέρων στα τρία πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, δεν βρίσκουν κάποιο εμπόδιο στην ένωση των εκκλησιών, δέχονται την εξέλιξη και αντιλαμβάνονται διαφορετικά το έργο του Χριστού. Δεν τολμάν όμως να μιλήσουν γιατί φοβούνται τον διασυρμό του Ορθόδοξου Τύπου, τον Δεσπότη και τον όχλο.
Και στις δυο περιπτώσεις χειάζεται ανδρεία και τόλμη. Τόλμη ήρωα και προφήτη.
Η άλλη σκοπιά:
ΑπάντησηΔιαγραφήη λογοτεχνία ανθίζει στις δύσκολες συνθήκες. Οι λογοτέχνες μας θα έπρεπε να είναι πολύ χαρούμενοι με την παρούσα κατάσταση της κοινωνίας.
Αν καταλαβαίνω τον Αρσένιο, λέει και κάτι σαν το εξής: είμαστε στη φάση του ευχολογίου. Ακολουθούν και άλλα στάδια όπου τα πράγματα αγριεύουν: δεν είναι αφηρημένη σκέψη για το μέλλον της Ελλάδας αλλά πολύ συγκεκριμένη σκέψη για το μέλλον μας, το μέλλον των ανθρώπων μας, το μέλλον εκείνων των πραγμάτων, θεσμών, ανθρώπων για τα οποία πραγματικά νοιαζόμαστε.
@Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς! Έρχονται, έτσι τουλάχιστον φαίνεται, πράγματα που θέτουν υπό αμφισβήτηση όλα όσα ξέρουμε. Και ερωτώ, εμείς τι κάνουμε;
@Κωνσταντίνος Τσίγγας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι αυτό που έχουμε διαχρονικά έλλειμα είναι η κοινωνία πολιτών. Μια τέτοια κοινωνία είναι προϊόν συγκεκριμένης πολιτιστικής διαδικασίας η οποία ακόμα δεν έχει δρομολογηθεί κατά ένα συγκροτημένο τρόπο...
Όλα τα σχόλια έχουν δίκιο από την πλευρά τους και δεν έχω να προσθέσω κάτι, πέραν από την πάγια εμμονή μου, ότι αλλαγή θα έχουμε όταν επενδύσουμε στα σοβαρά στην παιδεία. Μέχρι να το κάνουμε αυτό, απλώς θα μπαλώνουμε μεταθέτοντας τα προβλήματα στα παιδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι τυχαιο οτι ολα τα ορθοδοξα κρατη εχουν τα περισσοτερα προβληματα απο πολλεσ αποψεις?
ΑπάντησηΔιαγραφή@ παναγιωτης (και @ Μέσκος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα με τις πολιτισμικές πτυχές των προβλημάτων είναι ότι είναι αρκετά υποκειμενικές.
Και οι άλλες ορθόδοξες χώρες έχουν προβλήματα, θα πει κάποιος, εννοώντας πως υπάρχει κάτι στο πολιτισμικό υπόβαθρο που οδηγεί στα προβλήματα.
Ναι, αλλά οι άλλες ορθόδοξες χώρες είχαν για δεκαετίες κομμουνιστικά καθεστώτα, θα απαντήσει κάποιος άλλος, εννοώντας ότι τα προβλήματα κάθε χώρας έχουν διαφορετική και ιδιαίτερη φύση.
Είναι όμως τυχαίο ότι ο κομμουνισμός ρίζωσε σε ορθόδοξες χώρες και όχι στη Δύση, θα αναρωτηθεί ένας τρίτος.
Η Κίνα και το Βιετνάμ δεν ήταν ορθόδοξα κράτη, θα παρατηρήσει ένας άλλος.
Και πάει λέγοντας.
Δεν είναι παράξενο ότι οι χώρες που δε συμμετείχαν στη διαμόρφωση αυτού που σήμερα λέμε Δύση, έχουν προβλήματα αφομοίωσης των δυτικών θεσμών και τρόπων λειτουργίας του κράτους. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να τα ρίχνουμε και όλα στους... βυζαντινούς ημών πρόγονους υπάρχει μια απόσταση. Άλλωστε, πρέπει να σημειωθεί, και συχνά παραβλέπεται από αυτούς που θεωρούν τις πολιτισμικές μας ρίζες ως αιτία των προβλημάτων μας, πως πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε αντιμετωπίσει τα προβλήματα με επιτυχία, πως έχουμε κάνει σημαντικές κατακτήσεις, πως έχουμε πετύχει νίκες και αποτελέσματα εφάμιλλων των καλύτερα αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη και αυτό δε θα πρέπει να το αγνοούμε.
Θεωρίες μπορούν να αναπτύσσονται από τους φιλόσοφους και τους ιστορικούς αλλά δε νομίζω πως θα πρέπει να φτιάξουμε ένα ιδεολογικό πλαίσιο (ιστορικό αυτή τη φορά) για την εξήγηση των αδυναμιών μας. Κάθε τέτοιο πλαίσιο τείνει να απολιθωθεί και να μείνει σε δόγματα / κλισέ τα οποία δεν μπορούν να περιλάβουν την πραγματικότητα.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα της συμβολής του πολιτιστικού υποβάθρου στην οικονομική εξέλιξη μιας κοινωνίας δεν είναι και τόσο ...υποκειμενικό, ούτε άγνωστο στην βιβλιογραφία, ειδικά όσον αφορά την Δύση. Αυτό που ισχύει στην Δύση είναι μάλλον απίθανο να μην ισχύει και στην ΕΛλάδα.
Θα παρατηρήσω επίσης ότι επιχειρηματολογείς με ...θεολογικό τρόπο! Κανείς δεν τα ρίχνει όλα ...στους βυζαντινούς προγόνους! Επιπλέον μια απροκατάληπτη προσέγγιση της ιστορίας καθιστά φανερό το γεγονός ότι το Βυζάντιο δεν περιορίζεται στην Ορθοδοξία! Αυτός είναι ένας μύθος που χρησίμευσε στην μεγάλη του γένους ιδέα, αλλά οι ιστορικοί πλέον τον έχουν αφήσει πίσω. (ένα άλλο ενδοαφέρον θέμα)
Επιπλέον ένα ιδεολογικό πλαίσιο γίνεται δογματικό όταν δεν λαμβάνει υπόψη του τον πολιτιστικό παράγοντα που εξορισμού είναι ρευστός και εξελίξιμος. Εδώ κρύβεται η αποτυχία των διαφόρων οικονομικών συνταγών που οδήγησαν το παγκόσμιο σύστημα στην τρέχουσα κρίση...
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω πειστεί πως συνδέονται.
Λέμε π.χ. για το χρέος και το έλλειμμα. Πολύ μεγάλο χρέος και έλλειμμα έχει και η Ισπανία και η Ιταλία και η Ιρλανδία. Και εσείς ο ίδιος είπατε πως δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς είμαστε στην ίδια κατηγορία με αυτές τις χώρες. Και όμως είμαστε!
Και ποιοι μεγάλωσαν το χρέος και το έλλειμμα; Άνθρωποι που έχουν σπουδάσει στη Δύση, που διδάσκουν σε σημαντικά πανεπιστήμια της Δύσης, που έχουν λίγο ή πολύ Δυτική νοοτροπία.
Αλλά και σε ό,τι αφορά τον απλό κόσμο, ποιες ακριβώς είναι αυτές μας οι πολιτισμικές επιρροές, τη στιγμή που όλοι βλέπουν ξένες ταινίες, ακούνε ξένη μουσική, αγοράζουν ξένα προϊόντα, παίζουν παιχνίδια που έρχονται από το εξωτερικό κλπ κλπ;
Ένα μικρό παιδί, από πού παίρνει αυτές τις πολιτισμικές επιρροές που έχουν ρίζες αιώνων; Τα εξωτερικά του ερεθίσματα είναι ως επί το πλείστον δυτικά. Άρα δεν είναι η ΤV, το computer, η μουσική, το cinema, το internet, τα ηλεκτρονικά που το επηρεάζουν. Το σχολείο που λειτουργεί με όρους... Γερμανικού 19ου αιώνα ενώ εμείς είμαστε στον 21ο, μπορεί να μην προάγει την δημιουργικότητα, αλλά δε μπορώ να πω πως η άλγεβρα ή τα κείμενα επηρεάζουν το παιδί, πως του μεταφέρουν πολιτισμικές επιρροές που έχουν ρίζες αιώνων στην Ελλάδα.
Πώς μεταφέρονται αυτές οι πολιτισμικές επιρροές κατά τη γνώμη σας; Γιατί έτσι όπως το βλέπω τώρα, αυτό που εσείς εξηγείται με το πολιτισμικό στοιχείο, μπορεί κάλλιστα να εξηγηθεί με μια προσαρμογή στις συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να ζήσουμε. Εξ ου και οι ομοιότητες στα οικονομικά με Ισπανία και Ιταλία και οι διαφορές με Γερμανία...
Δεν έχεις υψηλό βιοτικό επίπεδο και δε στηρίζεσαι στις εξαγωγές; Αυξάνεις το έλλειμμα και το χρέος. Φοβάσαι την δημοσιονομική εκτροπή γιατί αυτή εξέθρεψε τον φασισμό και σε διέλυσε με τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο; Γίνεσαι "σφιχτός" δημοσιονομικά, έχεις πλεονάσματα και δε θες οι άλλες χώρες να ξεφεύγουν από το σύμφωνο σταθερότητας. Έχεις κρίση χρηματοπιστωτική; Μοιράζεις λεφτά με τα ελικόπτερα και αυξάνεις το χρέος σου, το οποίο όμως το "τρως" με υποτίμηση του νομίσματος.
Δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις γιατρούς, καθηγητές κλπ; Υπάρχει φακελάκι, ιδιαίτερα και φοροδιαφυγή. Και ούτω καθεξής.
Δε θα έλεγα πως αναλύσεις τύπου Ράμφου με πείθουν πλήρως. Βλέπω περισσότερο τα προβλήματά μας ως πολιτικά παρά ως πολιτισμικά, αν και δεν αρνούμαι πως έχει μια γοητεία η πολιτισμική εξήγηση. Ακόμα και το εκπαιδευτικό δεν είναι τόσο θέμα πολιτισμού, όσο θέμα πολιτικών, γιατί το παλιό μοντέλο του 19ου αιώνα με έμφαση στην αποστήθιση και τα... αρχαία, δεν μπορεί να σταθεί στον αιώνα της δημοτικής, των greeklish και της Wikipedia.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν έχω πειστεί πως συνδέονται." Δεν είναι απαραίτητο να πεισθείς!
Εγώ απλώς θα παρατηρήσω ότι τα λεγόμενά σου στηρίζονται σε μια μηχανιστική κατανόηση της οικονομίας που ήδη το 1992, όταν έγραφα την Αγιότητα και τον Πολιτισμό της Πληροφορίας, εξηγούσα σε αυτό το γεγονός ότι είναι ξεπερασμένη... (Διάβασε αν το βρεις το κεφάλαιο για τις επιτυχημένες επιχειρήσεις)
Δεν μπορεί κάπου θα έχεις διαβάσει ότι οικονομία είναι πρωτίστως ...ψυχολογία.
Δεν θα πρσθέσω κάτι άλλο, παρά μόνο θα σε προτρέψω (εντάξει είναι περιττό) να προσέξεις τι θα γίνει τους επόμενους μήνες, όταν τα ευχολόγια θα αποδειχθούν ευχολόγια και θα αρχίσει να δουλεύει το ...μαχαίρι!
Τις δε παρατηρήσεις σου κράτησέ τις μέχρι το τέλος της τριετίας για να δεις σε πόσο (λίγο) χρόνο θα ξαναγυρίσουμε σε χειρότερο σημείο από ότι είμαστε σήμερα...
Το έργο αυτό το έχουμε δει ήδη αρκετές φορές, στα δικά μου χρόνια, και τίποτα δεν δείχνει ότι τώρα κάτι αλλάζει, ακριβώς επειδή οι πολιτικοί που δημιούργησαν το πρόβλημα μας υπόσχονται ότι θα το λύσουν. (Γιατί στην πραγματικότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο να λυθεί, εξαιτίας όχι των πολιτικών αλλά ήμών των ιδίων, κάτι που το έχουν καταλάβει οι ξένοι!)
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ερώτησή μου ήταν απλή. Οι ταινίες, η μουσική, τα ψώνια, το internet, είναι όλα δυτικά. Πώς μεταφέρεται αυτή η πολιτισμική επιρροή από τα βάθη των αιώνων και προκαλεί τα προβλήματά μας; Από πού;
Τώρα, στα υπόλοιπα:
α) το βιβλίο έχει εξαντληθεί και δεν το βρίσκω με τίποτα
β) άλλο ψυχολογία (όπως η ψυχολογία του όχλου που οδήγησε τις αγορές μετά το Ντουμπάι να πανικοβάλλονται με την Ελλάδα) και άλλο πολιτισμικές καταβολές!
γ) εννοείτε πως σε τρία χρόνια θα έχουμε χειρότερο έλλειμμα και spreads από σήμερα; Εγώ βάζω στοίχημα πως αυτοί οι αριθμοί θα είναι πολύ καλύτεροι!*
δ) δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι. Οι πολιτικοί που μας έβαλαν στην ΟΝΕ, δεν είναι ίδιοι με αυτούς που μας έβαλαν στην... επιτήρηση!
* Ο Παπανδρέου είναι αξιόπιστος και για αυτό έχει και κύρος στο εξωτερικό. Η μόνη πιθανότητα που δίνω να μην του βγει η δέσμευσή του για 3% έλλειμμα είναι αν η ψυχολογία που λέγαμε οδηγήσει σε spreads τέτοια που θα καθιστούν τον δανεισμό αδύνατο (ενδεχομένως με αφορμή χρεωκοπίες και άλλων χωρών).
υπαρχει η λογικη εξηγηση των φαινομενων συμφωνα με τις δυνατοτητες του εγκεφαλου μας που μπορουμε να προσεγγισουμε και υπαρχει ενα βαθυτερο πεδιο καταγραφης γεγονοτων στη ζωη των ανθρωπων που επηρεαζει σημαντικοτατα την διαμορφωση σκεψης και συμπεριφορας. αυτο το βαθυτερο πεδιο πιστευω οτι σε λιγα χρονια θα περιγραφει στις εξισωσεις των επιστημονων. τα δε γεγονοτα οταν αφορουν την αγωνια των ανθρωπων για τα υπαρξιακα ερωτηματα, τοτε αποκτουν τεραστια επιρροη χωρις ομως πολλες φορες να το καταλαβαιανουν. και τοτε ερχεται καποιος διαχειριστης αυτης της αγωνιας και τους βαζει σε ενα λουκι.π.χ. σωτηρια, απωλεια, μετανοια κ.λ.π. οσο και αν φαινεται παραξενο δημιουργειται μια εσωτερικη πληγη που εχει αντικτυπο ακομα και στην κοινωνικη συμπεριφορα και σε ατομικο και σε συλλογικο επιπεδο. μιλω μονο απο προσωπικη εμπειρια. πριν απο καποια χρονια εξαιτειας ενος δυσαρεστου συμβαντος μπηκα πολυ δυνατα και ακραια στον χωρο αυτο του διαχειριστη,βλ. και οταν βγηκα διαπιστωσα ολα αυτα που περιγραφω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανδρέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι μόνο πρόβλημα οικονομικό και λειτουργίας της αγοράς.
Είμαστε πρώτοι στη διαφθορά στη φοροδιαφυγή στις μίζες. Δεν είμαστε πιο ανόητοι από τους άλλους ευρωπαίους αλλά γιατί έχουμε μια τέτοια συμπεριφορά; Δεν είναι δυνατόν να την αποδώσουμε στους Δυτικούς αφού ηγούμαστε αυτών. Μελέτησε λίγο την πολιτική του Βυζαντίου, της Τουρκοκρατίας που βρισκόταν στα χέρια της Εκκλησίας και ίσως εκπλαγείς όπως και γω. Είναι εκπληκτικό το πως έβλεπε η εκκλησία την οθωμανική διακυβέρνηση και τις προσπάθειες απελευθέρωσης ..θα σου σηκωθεί η τρίχα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν δημιουργήθηκε και ένας μεγάλος πολιτισμός στο Βυζάντιο.
Γιατί οι το κράτος θεωρεί τους Έλληνες (όχι άδικα) κλέφτες και οι Έλληνες το κράτος (όχι άδικα) ότι και αυτά που πληρώνουν δεν τα διαχειρίζεται σωστά;
Μέσκος
Στον Αγγελιοφόρο σήμερα ο Χρυσόστομος Σταμούλης λέει ότι η Εκκλησία αρνείται να ζήσει και να δημιουργήσει μετά το 14ο αιώνα!!!
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παναγιώτης και ο Δημήτρης σου έδοσαν κάποιες απαντήσεις.
Τι περιμένω να συμβεί μετά από τρία χρόνια; όχι να μην πιάσουμε τους στόχους, αυτούς θα τους πιάσουμε, αλλά αμέσως μετά θα ...τους χάσουμε όπως ακριβώς έγινε με το 2004...
Τι περιμένω να συμβεί μετά από τρία χρόνια; όχι να μην πιάσουμε τους στόχους, αυτούς θα τους πιάσουμε, αλλά αμέσως μετά θα ...τους χάσουμε όπως ακριβώς έγινε με το 2004...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το σχόλιο του κ.Μέσκου τα λέει όλα!
Εκτός και αν αλλάξει η νοοτροπία της κοινωνίας μας σε αυτό το διάστημα. Εχουμε μάθει να λειτουργούμε με έναν "μπαμπούλα" πάνω απο το κεφάλι μας. Αν φύγει ο "μπαμπούλας" γινόμαστε μπάχαλο. Μόλις νιώσουμε την παρουσία του προσπαθούμε να συμμαζευτούμε. Από μόνοι μας πάντως, δύσκολα νοικοκυρευόμαστε.
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αμφιβάλλω ότι αν μετά από τρία (ή 4) χρόνια, ο ελληνικός λαός ψηφίσει κυβέρνηση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ θα χάσουμε όλα τα οφέλη της διακυβέρνησης Παπανδρέου. Όπως έγινε και το 2004.
Δεν οπισθοδρομήσαμε το 2004 επειδή ήταν μοιραίο. Αλλά επειδή άλλαξε η κυβέρνηση και έγιναν λάθος πολιτικές επιλογές. Αν είχε βγει στην εξουσία τότε ο Παπανδρέου, σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
@ Σιμούδης
Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς μεταφέρονται αυτές οι πολιτισμικές επιρροές. Εξήγησα πως αυτό δε γίνεται από τις ταινίες, τη μουσική, το ίντερνετ, το σχολείο. Από πού γίνεται τέλος πάντων;
Όσο για τη φοροδιαφυγή και τις μίζες, αυτά γίνονται σε όλον τον κόσμο στο σημείο που το σύστημα τα επιτρέπει. Εδώ δεν είχαμε ηλεκτρονική διασταύρωση ενώ στη δυτική Ευρώπη και Αμερική αυτά τα ηλεκτρονικά συστήματα είχαν εισαχθεί εδώ και καιρό. Μην είστε απαισιόδοξος και μοιρολάτρης. Εδώ έχουμε κάνει την αρχή. Συνέχεια χρειάζεται. Το πρόβλημά μας ήταν η ασυνέχεια 2004-2009 και όχι το... πολιτισμικό DNA μας!
Όσο για τις μίζες, και αυτό είναι πρόβλημα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το οικονομικό σύστημα σε μερικές χώρες. Δεν είναι τυχαίο που η Γερμανική Siemens λάδωνε όλον τον κόσμο!
Η δικιά μου γνώμη είναι πως δεν πρόκειται για πολιτισμική επιρροή τόσο, όσο για το γεγονός ότι οι επιλογές αντιμετώπισης ενός προβλήματος είναι περιορισμένες.
Έτσι, όταν δε δίνεις λεφτά στην υγεία και υπάρχει χρήμα στην αγορά θα έχουμε φαινόμενα με φακελάκια, όταν δεν υπάρχει ηλεκτρονικός έλεγχος και δικλείδες ασφαλείας στη φοροδιαφυγή θα έχουμε φοροδιαφυγή, και ούτω καθεξής.
Εκεί που υστερούμε, όπως το βλέπω εγώ, είναι στον βαθμό αφομοίωσης των δυτικών θεσμών. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!
@Aνδρεας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε Ανδρέα,
Δεν πιστευω ότι το Πασοκ θα εκανε την τεραστια διαφορα (στην τετραετια 2004-2009). Αντιθετως θυμαμαι εναν Σιμήτη να φευγει τρέχοντας, εναν Παπανδρεου να ζηταει συγγνώμη προεκλογικά κ ο Κουλούρης να τρεχει στις λαϊκές
κάνοντας τον Roben των φτωχών. Εν ολίγοις, η τοτε κυβερνηση εφαγε τα μουτρα της διότι εκανε λάθη. Λάθη εκανε κ η ΝΔ κ πήρε δρόμο. Γιατι αραγε; Θεμα νοοτροπίας μαλλον..
Ειδικά ΣΗΜΕΡΑ δεν νομίζω οτι καποια πολιτική παράταξη είναι αξια υμνολογίας!
Εχεις απολυτο δίκιο κ συμφωνώ μαζί σου πως έχουμε πρόβλημα στην αφομοιωση δυτικών θεσμών. Και αυτό εννοοει κ ο Δημήτρης Σιμούδης πιο πανω.
@ Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τι... θυμάται καθένας σε αυτή τη χώρα είναι σχετικό.
Κοιτάχτε να δείτε, η κυβέρνηση Σημίτη είχε τεράστιες επιτυχίες. Παρόλα αυτά ο λαός (δηλαδή οι 100 ή 200 χιλιάδες που έκαναν τη διαφορά στο εκλογικό αποτέλεσμα, διότι περί αυτού πρόκειται) επέλεξε να την αλλάξει περιμένοντας Κύριος οίδε τι.
Το αποτέλεσμα;
Εκεί που είχαμε εξάρθρωση της 17Ν και του ΕΛΑ, αποδιοργανώθηκε τελείως η αντιτρομοκρατική και έγινε υπηρεσία lux για ημετέρους που παίρνουν πολλά χωρίς να κάνουν τίποτα. Έτσι το τέρας της τρομοκρατίας αναστήθηκε και ήρθε πολύ πιο αιμοβόρο αυτή τη φορά.
Εκεί που είχαμε μια πυροσβεστική που λειτουργούσε και έσβηνε πυρκαγιές πριν γίνουν μεγάλες*, η νέα κυβέρνηση την αποδιοργάνωσε με αποτέλεσμα να καεί η μισή Ελλάδα και οι φλόγες να γλύψουν την ίδια την Αθήνα.
Εκεί που είχαμε το Ελσίνκι και ήμασταν πριν την λύση του Κυπριακού με τις ενέργειες Σημίτη - Παπανδρέου, φτάσαμε στο δίδυμο Καραμανλής - Μολυβιάτης που απεμπόλυσε το Ελσίνκι και είπε όχι στο σχέδιο Ανάν.
Η λίστα σύγκρισης μπορεί να φτάσει εκατοντάδες σελίδες. Τα παραπάνω είναι απλώς ενδεικτικά, για τρία πολύ σημαντικά προβλήματα της χώρας.
Δεν είναι καθόλου θέμα νοοτροπίας. Αλλά θέμα πολιτικών. Ούτε οι λόγοι για τους οποίους έχασε ο Σημίτης είναι οι ίδιοι για τους οποίους έχασε ο Καραμανλής! Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Αντιγράφω από χθεσινό άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη**:
"Σπανίως κοιτάμε τους θεσμούς, οι οποίοι κάνουν τη διαφορά. Δηλαδή, οι Γερμανοί πολιτικοί ή οι Γάλλοι δήμαρχοι δεν είναι καλύτεροι από τους δικούς μας. Απλώς εκεί υπάρχουν οι θεσμοί, που αναγκάζουν και τους χειρότερους να λειτουργούν καλύτερα. Εχουν παράδοση ελέγχων και ισορροπιών της εξουσίας και έχουν αποκεντρώσει πριν από χρόνια το κράτος, έτσι ώστε να είναι πιο διαφανές και δημοκρατικώς ελεγχόμενο."
Θέμα θεσμών είναι, και όχι πολιτισμικών καταβολών. Και οι θεσμοί είναι θέμα πολιτικών επιλογών και πολιτικών κομμάτων. Υπεύθυνο για τα χάλια της πενταετίας 2004-2009 δε θεωρώ το Βυζάντιο αλλά την διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τους πολίτες που την ψήφισαν δύο φορές. Απλά πράγματα.
*Θυμάμαι τις αναλύσεις να λένε πως είχαμε περισσότερες πυρκαγιές το 2004 από τη χρονιά που κάηκε η μισή Ελλάδα, αλλά παρόλα αυτά η Ελλάδα κάηκε τότε και όχι το 2004 επειδή ακριβώς η πυροσβεστική και οι άλλες υπηρεσίες είχαν χάσει την αποτελεσματικότητά τους επί εποχής Νέας Δημοκρατίας.
** http://www.medium.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3428:2010-01-17-15-44-26&catid=71:2008-09-01-08-37-42&Itemid=93
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι απαισιόδοξος και πιστεύω ότι κάνουμε και βήματα μπροστά απλά είμαι πεπεισμένος ότι πατάμε σε δύο βάρκες, της παράδοσης μας( ηρωϊκής και μοναδικής στον κόσμο) και της προσπάθειας αφομοίωσης των δυτικών θεσμών. Ρωτάς πως μεταδίδεται, πχ πόσες φορές ακούμε τις φράσεις κουτόφραγκοι ή ευρωλιγούρηδες? Στο τρέχον τεύχος της Σύναξης υπάρχει ένα ωραίο άρθρο στο οποίο ο συγγραφέας σχολιάζει ένα γραπτό ενός μοναχού που λέει τα εξής εγκωμιάζοντας τη δημιουργία μοναστηριών στην Αμερική στα οποία οι ακολουθίες γίνονται στην Ελληνική γλώσσα."Μόνο η ελληνική γλώσσα μπορεί να εκφράσει όλα τα διανοήματα και αισθήματα του ανθρώπου ως εικόνος του Τριαδικού Θεού και επομένως ΜΟΝΟ με αυτή μπορεί ιεροπρεπώς να αναφέρεται ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά αλλά και ως Σώμα της Εκκλησίας στον Θεό. Σ΄αυτή τη γλώσσα κατ εξοχήν απαντά ο Θεός στα πλάσματά Του που τον αγαπούν και Τον θέλουν πάντα κοντά τους , στην καρδιά τους"
Τουτέστιν εμείς (οι Έλληνες ) είμαστε κάτι παραπάνω από τους άλλους!!! Εγώ αυτό καταλαβαίνω απ το παραπάνω απόσπασμα, κάνω λάθος;
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ πλήρως με τα λεγόμενα του κ Μανδραβέλη.
Το ερώτημα παραμένει, γιατί μετατρέπει ο Έλληνας το θεσμό στον οποίο προϊσταται τσιφλίκι του, δεσποτάτο του και δεν παραμένει απλά προϊστάμενος αυτού του θεσμού!!!
Μακάρι το νέο ΠΑΣΟΚ να τα καταφέρει. Το πρώτο δείγμα με τους λιμενεργάτες απογοητευτικό. Μπροστά μας οι αγρότες ίδωμεν
@ Σιμούδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα μου φέρνετε ως παράδειγμα την Σύναξη;;; Τα περί "ευρωλιγούρηδων" κλπ αντιπροσωπεύουν πολύ μικρούς κύκλους, οι οποίοι επειδή ήταν γραφικοί είχαν ένα κομμάτι τηλεθέασης (π.χ. Ζουράρις). Αλλά δεν είναι αυτά η κοινωνία μας.
Οι συζητήσεις περί λειτουργικής γλώσσας δεν αφορούν κανένα στην ελληνική κοινωνία πέρα από πολύ μικρές ομάδες ανθρώπων που τα αναγάγουν σε μείζονα ζητήματα για να έχουν και κάτι να ασχολούνται!
Στην πλειοψηφία της η κοινωνία έχει αποδεχτεί τον δυτικό τρόπο ζωής, με εξαίρεση τους περισσότερους διανοούμενους που επιμένουν σε αντιδυτικές σαχλαμάρες. Αλλά και πάλι, αυτό δεν είναι προνόμιο των Ελλήνων. Και στη Γαλλία λ.χ. η διανόηση έχει παρακμάσει και εκφέρει λόγο αντιδυτικό και γαλλοκεντρικό σε μεγάλο βαθμό. (Δεν είναι τυχαίο που η δικιά μας διανόηση σε ένα μεγάλο βαθμό είναι γαλλοσπουδασμένη, αλλά αυτό είναι άλλου... παπά ευαγγέλιο!)
Όσον αφορά τον Μανδραβέλη, ο ίδιος απαντά στο ερώτημά σας! Το πρόβλημα δεν είναι στον άνθρωπο αλλά στον θεσμό! Οι έλεγχοι για την αποτελεσματικότητα των θεσμών είναι και αυτοί θεσμοί και η αυθαιρεσία αντιμετωπίζεται θεσμικά. Στην Ελλάδα έχουμε κάνει τα πρώτα βήματα (π.χ. ο Μανδραβέλης αναφέρει το σχέδιο Καποδίστριας το οποίο πέρασε το ΠΑΣΟΚ με μεγάλο κόστος την εποχή εκείνη και πολεμούμενο από όλους) και η λύση των προβλημάτων είναι και άλλα βήματα (π.χ. Καλλικράτης)!
Όσον αφορά στους λιμενεργάτες, αυτό ήταν νόμος της προηγούμενης κυβέρνησης όχι της παρούσας. Γιατί λοιπόν θεωρείται πρώτο δείγμα γραφής αυτής της κυβέρνησης;
Εγώ πάντως αισιοδοξώ που βλέπω αυτή την ωραία συζήτηση όπου φυσικά καμιά φορά καθένας λέει πιο ακραίες απόψεις από το νέφος των πεποιθήσεών του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως υπάρχει κάτι αστάθμιτο στο οποίο για εμένα η επιτακτική ανάγκη δράσης του καθενός μας βρίσκεται στην ενίσχυση της ποιότητας των σχέσεών μας στην κοινωνία μας (τοπικά, όπου μπορούμε): η αύξηση της εγκλιματικότητας.
Φυσιολογικά η ανεργία θα ανέβει και θα φέρει εντάσεις. Τα του ταμείου ανεργίας είναι ψίχουλα και η μείωση των συντάξεων, το κράτημα του πλούτου (ή η φυγή του), τα εξασθενημένα συγγενικά δίκτυα, η παρουσία πολλών μεταναστών χωρίς συγγενικό δίκτυο, θα κάνουν τα πράγματα σκληρότερα. Όσοι πιστεύουν σε ριζοσπαστικές λύσεις θα θεωρήσουν ότι είναι η μεγάλη τους ευκαιρία για μεγάλες ανατροπές.
Μου φαίνεται ότι είναι μια κατάσταση που θέλει πολύ πολύ καλή κρίση από τον καθένα μας προσωπικά έστω και αν ο βαθμός επιροής μας είναι μικρός.
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήσιμοι και οι θεσμοί, χρήσιμη και η ποιότητα του καθενός μας. Ή καλύτερα η άσκηση του καθενός μας.
@Ανδρεας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν κανω λαθος (διορθώστε με) οι πολιτιστικες καταβολές, το περιβάλον η ιστορία , οι παραδόσεις, οι ιδιαιτερότητες κλπ είναι παράγοντες που επηρεάζουν και καθορίζουν τους θεσμούς. Το αν τους σεβεται ή όχι καποιος δεν είναι θεμα θεσμών, αλλα θέμα νοοτροπίας και παιδείας γενικότερα. Το να βάλεις νόμους σε αλογα όντα πχ στη ζούγκλα δεν ωφελεί σε τίποτε. Οπως κ το να εχουμε νόμους κ να μη τους τηρούμε. Το γεγονός πως εμεις ως κράτος εχουμε νόμους / θεσμούς κλπ αλλα δεν τα υπολογίζει κανεις, είναι απορίας άξιον!!! Γι αυτό απορούν και οι Ευρωπαίοι μαζί μας, και εμείς με τον εαυτό μας!!!
Όσον αφορα τα περί πολιτικής, ασε να κρίνει η ιστορία τον καθένα πολιτικό. Προσωπικά δεν κουνάω κανένα σημαιάκι για καμία παραταξη. Αλλα δεν μ αρεσει ΣΗΜΕΡΑ να ακούω απαντήσεις του στυλ "φταίνε οι προηγούμενοι". Η δικιά μου θέση σε αυτό είναι "αφου οι προηγούμενοι φταίνε, πήρανε δρόμο, και αφού επιλέξαμε τους άλλους ως καλύτερους τότε απαιτώ να τα διορθώσουν". Θεωρώ καθαρό λαϊκισμό απαντήσεις του στυλ φταίνε οι αλλοι. Δεν με νοιάζει ποιος φταίει οταν καίγομαι, με νοιάζει να σωθω όχι να καω. Και οταν σωθω ας τοτε βρίσκω τους υπαίτιους κ τους τιμωρώ. Αλλα κόρακας, κόρακα μάτι δεν βγάζει..
Αλήθεια, ο Σιμήτης που τόσο θαυμάζεις γιατί χάθηκε απο την πολιτική σκήνη; Απορώ που δεν βλέπω σχόλιά του, θέσεις του κλπ. Πρώην πρωθυπουργός είναι. Πολύ περίεργο μου φαινεται.
Αν δεν κάνω λαθος η 17Ν κ ο ΕΛΑ εξαρθρώθηκε επι κυβερνήσεων ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ. Και μιας και τυχαίνει να έχω φιλο στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία, τολμω να σου πω ότι τα πραγματα είναι υπερβολικά πολυπλοκότερα απ ότι δείχνουν, και δυστυχώς δεν μπορώ να πώ κατι παραπάνω. (όσον αφορα πυρκαγιες, τρομοκρατία κλπ) Τα πολιτικά παρασκήνια ειναι πέραν καθε νοσηρης φαντασίας.
Για τα οικονομιά μπορείς να επισκευτείς την ιστιοσελίδα της eurostat για να δεις την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία πολλά χρονια και να βγάλεις τα συμπεράσματά σου.
Όσον αφορά τον δυτικό τρόπο ζωης κλπ, νόμιζω ότι είμαστε "απο έξω κούκλα και απο μέσα πανούκλα" οπως ελεγε κ ο πατέρας μου.
Σαν κοστούμι με παντόφλες είμαστε, γιατι τα κένα που έχει οι κοινωνία μας δεν τα φέρνει σε ισσοροπία ούτε το Black Berry ούτε το facebook. Eκει εξαντλείτε η επιρροή μας απο τη δύση. Εντελώς επιφανειακά. Πιστη σε θεσμους / αξιες / αρχες κλπ δεν βλέπω.
Αντιθέτως οι Ιάπωνες επηρρεάστηκαν απο τη δύση, αλλα παρεμειναν Ιαπωνες! Κ εξακολουθούν να έχουν καπου μέσα τους το bushido κ το Katana κάπου αναρτημένο μέσα στο σπίτι τους.
Δεν σου έκανε ποτέ εντύπωση γιάτι να είναι οι Γιαπωνέζοι τόσο μα τόσο κολλημένοι στη λεπτομέρεια και στην τελειότητα; Γιατι αυτός ήταν ο πολιτισμός τους. Ετσι γαλουχήθηκαν. Εμαθαν να είναι εντιμοι απο την πρώτη τους ανάσα και να σέβονται τα πάντα.
Κατι σαν κ εμας δηλαδη!! (θα θέλαμε..)
@ Βασίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το αφήσουμε στην... άσκηση, σωθήκαμε! Επειδή ακριβώς είναι αδύνατο να περιμένεις από τους πολίτες να γίνουν όλοι ενάρετοι και με υψηλή ποιότητα, υπάρχουν οι θεσμοί, οι νόμοι, οι κανόνες και οι συντεταγμένοι και συντονισμένοι έλεγχοι.
Η ιστορία έχει δείξει πως είναι ουτοπικό να ζητάς μια κοινωνία από τόσο καλούς ανθρώπους. Μέχρι και ο Χριστιανισμός αναγκάστηκε για να μη διαλυθεί να φτιάξει ένα σωρό θεσμούς. Πόσο μάλλον η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη θεσμούς για την εύρυθμη λειτουργία της.
@ Λιάγκας
Εδώ δε μιλάμε για άλογα ζώα. Μιλάμε για ανθρώπους. Και η ποιότητα των ανθρώπων δε διαφέρει τόσο πολύ μόλις περάσουμε την... Αδριατική!
Η τήρηση των κανόνων δεν είναι θέμα αρετής και νοοτροπίας σεβασμού. Αυτά μπορεί να υπάρχουν, μπορεί και να μην υπάρχουν. Η τήρηση των κανόνων είναι θέμα... άλλων κανόνων. Μπορεί να ακούγεται παράδοξο αλλά αν το σκεφτούμε σε βάθος είναι αλήθεια. Όταν γίνονται οργανωμένα έλεγχοι, όταν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο ελέγχου, λογοδοσίας και τιμωρίας των παρανομιών, τότε η κοινωνία λειτουργεί εύρυθμα, ανεξάρτητα από την ποιότητα των ανθρώπων.
Θες να αποφύγεις τα ρουσφέτια; Θεσπίζεις ΑΣΕΠ παντού, με αντικειμενικά κριτήρια και καταργείς τον σταυρό προτίμησης. Δεν κάνεις πολιτισμικές αναλύσεις για τα αίτια της πτώσης του Βυζαντίου και ελπίζεις ουτοπικά σε αλλαγή νοοτροπίας.
Θες να τηρούνται οι νόμοι; Εξασφαλίζεις την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τη γρήγορη απονομή δικαιοσύνης, θεσπίζεις ελέγχους και αξιολογήσεις αποτελεσματικότητας, βάζεις διαφάνεια παντού. Δεν περιμένεις να γίνουν οι πολίτες gentlemen!
Όσο για την "ιστορία" που κρίνει τους πρωθυπουργούς, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αυτοί που κρίνουν τους πρωθυπουργούς είναι οι πολίτες και αυτό γίνεται είτε όταν οι ηγέτες βρίσκονται στο προσκήνιο των εξελίξεων είτε όταν έχουν αποχωρήσει.
Για αυτό ακριβώς έχει σημασία η σωστή ενημέρωση και η κριτική ανάγνωση των εξελίξεων.
Ο Σημίτης για παράδειγμα ούτε το έβαλε στα πόδια, ούτε εξαφανίστηκε. Όταν είδε από τις δημοσκοπήσεις πως δεν κερδίζει τις εκλογές, έκανε το μοναδικό πράγμα που μπορούσε για να αποτρέψει την καταστροφή. Έφυγε από την ηγεσία του κόμματός του επειδή ο Παπανδρέου είχε πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές. Τελικά η καταστροφή δεν απετράπη. Αυτά που φοβήθηκε ο Σημίτης έγιναν πραγματικότητα μετά από πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης από ανοργάνωτους ερασιτέχνες που ενδιαφέρονταν μόνο για την κατοχή της εξουσίας.
Και δεν κρατάω κανένα σημαιάκι. Αυτή είναι η δική μου ανάγνωση της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας μας.
Υ.Γ. Κάνετε λάθος. Η εξάρθρωση των τρομοκρατικών οργανώσεων αυτών έγινε επί κυβερνήσεως ΠαΣοΚ, το 2002 και το 2003.
@Aντρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά σε ευχαριστώ που με διορθώνεις.
Ολα οσα λες ειναι σωστα εν μερη(κατα τη γνώμη μου παντα). Το προβλημα είναι οτι ή δεν θες να δεις την πραγματικότητα ή την αρνείσαι ή απλα είσαι χαρακτηριστικά αισιόδοξος, και εύχομαι να δικαιωθείς.
Και σήμερα εχουμε νόμους αγαπητε Ανδρέα αλλα δεν τους τηρούμε.
Αυτο δεν σου κάνει αισθηση; ΓΙΑΤΙ; Γιατι απλα ετσι βολεύει καποιους. Αυτοι οι καποιοι βολεύουν καποιους αλλους, και πάει λέγοντας. Μεχρι και για τον ΑΣΕΠ ακούγονται σχόλια περι νοθείας..Ειμαστε Masters στην απατη..
Και σύνταγμα υπάρχει, κ νομοθεσία υπάρχει. Γιατι να φτανουμε σε τετοια χάλια; Αρχη της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός των νόμων και των ελευθεριων, όχι η καταχρήση τους ούτε η μη τήρησή τους.
Κ please μην ακουσω το "και οι άλλοι έχουν χάλια". Ας έχουν. Ας δούμε πρώτα το σπίτι μας, κ όταν το διορθώσουμε, τοτε βλέπουμε και των άλλων.Μεχρι στιγμης , εδω και καμια 150αρια χρόνια, αλλοι προσπαθούν να μας συμμαζεψουν. Απο μόνοι μας δεν καταφέραμε κ πολλά.
Και αυτες οι συμπεριφορες ξεκινούν απο εμενα κ απο εσενα ως ατομα κ γενικεύονται στο σύνολο ως κοινωνια. Οταν πχ εγω σταματάω στη διαβαση για να περάσουν οι πεζοι, κ το πίσω αυτοκινητο με προσπερναεί βρίζοντας κ διακινδυνεύοντας τις ζωες των πεζών, δεν φταίει ούτε ο νομος, ουτε η διαβαση, ουτε οι πεζοι ούτε έγω. Η "εξυπναδα" του "γρήγορου" φταίει. Κ δυστυχώς τετοιους "γρήγορους και έξυπνους" εχουμε σε όλες τις θέσεις.
Εγω αυτο πιστευω : θελει πολύ προσπάθεια και ζύμωση για να αλλάξουμε τα πράγματα. Σιγα σιγά, με υπομονή κ επιμονή. Αν δεν εκπαιδευτούμε σωστά, όσο καλή και άξια να είναι η κυβέρνηση, προκοπή δεν θα γίνει. Και σε αυτου του είδους την εκπαίδευση έχουμε μείνει λίγο πίσω.
Δεν έχω τις γνώσεις του κ.Μέσκου ή του κ.Σιμούδη για να εντοπίσω το "κακό" πίσω στο πέρασμα των αιώνων, στην ορθοδοξία ή στη σχέση εκκλησίας - κράτους, αλλα δεν με παραξενευει κιόλας αυτή η τοποθέτηση.
Αντιθέτως, μου ερμηνεύει πολλά πράγματα.