Διαβάζω και ακούω διαρκώς αυτές τις μέρες για την οικονομική κρίση. Εντάξει αυτήν την φορά τα πράγματα είναι αρκούντως κατανοητά. Έχουμε ένα επίπεδο ζωής, διάβαζε μέγεθος εξόδων, που δεν το τροφοδοτούμε με δικά μας έσοδα αλλά με λεφτά άλλων. Είτε χαριστικά, είτε δανεικά. Τα χαριστικά, διάβαζε επιδοτήσεις, τελείωσαν και έμειναν μόνο τα δανεικά. Και οι δανειστές φοβούνται …τα δανεικά και αγύριστα και μας λένε ότι δεν θα μας δώσουν άλλα, αν δεν νοικοκυρευτούμε. Ως εδώ καλά.
Έρχεται η νέα κυβέρνηση και δηλώνει σε όλα τα πλάτη και τα μήκη και σε όλους τους τόνους ότι οι δανειστές δεν έχουν λόγο να φοβούνται γιατί (έχει την ξεκάθαρη θέληση να) θα κάνει ότι χρειάζεται για το νοικοκύρεμά μας. Πλην όμως δεν πείθει κανένα ούτε από τους δανειστές, ούτε από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. (Μεταξύ μας ούτε και εμένα…). Το ερώτημα που είχα είναι γιατί άραγε είμαστε άπιστοι; Καλά, εγώ από συνήθειο, οι δανειστές και οι ξένοι πολιτικοί τι ξέρουν και δεν πείθονται; Γιατί θεωρίες περί κερδοσκόπων και κακόβουλων οικονομικών αναλυτών είναι ιστορίες για ιθαγενείς (θα έλεγα για αγρίους…).
Σταδιακά όμως κατάλαβα τι τρέχει. Αν θυμάμαι καλά, τα τελευταία 20 χρόνια βρεθήκαμε άλλες δύο φορές σε ίδια θέση, υποτίθεται ότι πήραμε τα αναγκαία μέτρα, αλλά πριν φωνήσει ο αλέκτωρ τρις ήμασταν ξανά στην ίδια κατάσταση. Τώρα προφανώς οι ξένοι δεν έχουν διάθεση να υποστούν μια εκ νέου κοροϊδία, γιατί η δική μας σπατάλη έχει αρνητικές συνέπειες στο κοινό νόμισμα. Τι όμως φοβούνται οι δανειστές; Ότι η κυβέρνηση δεν έχει την διάθεση να κάνει αυτό που πρέπει; Δεν νομίζω. Αντιλαμβάνομαι ότι φοβούνται τον ελληνικό λαό και όχι την ελληνική κυβέρνηση!
Νομίζω ότι κατάλαβα τι φοβούνται, διαβάζοντας κάποιες ειδήσεις. Μέσα στο κλίμα των ημερών βγήκαν στην φόρα μερικά από τα απίστευτα προνόμια που απολαμβάνουν συγκεκριμένες ομάδες μέσα στην ελληνική κοινωνία. Προνόμια πέραν πάσης λογικής. Π.χ. ότι οι υπάλληλοι της Βουλής παίρνουν 16 μισθούς, τους δύο μάλιστα αφορολόγητους, αν και η Βουλή είναι κλειστή σχεδόν 5 μήνες τον χρόνο! Και μόνο που κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα περικοπεί αυτό το προνόμιο εξέφρασαν την απόλυτη αποφασιστικότητά τους, να χύσουν το αίμα όλων των άλλων, προκειμένου να υπερασπιστούν τα …κεκτημένα τους!
Κάτι ανάλογο έκαναν και οι βουλευτές μας: είπαν ότι δεν μπορούν να περικόψουν τις αποδοχές τους, γιατί έτσι δεν θα μπορούν να κάνουν την δουλειά τους …αξιοπρεπώς. Βέβαια δεν έχουν δυσκολία να ψηφίσουν νόμους που θα περικόβουν τα εισοδήματα άλλων, να χύσουν το αίμα των άλλων προκειμένου να είναι αυτοί …αξιοπρεπείς. Μαθαίνω ότι και οι στρατιωτικοί θα συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν …νομίμως, η αυτοτελής φορολόγηση είναι χαριστική (από το κόμμα) φοροδιαφυγή. Αυτοί δεν χρειάστηκε να σηκώσουν καν απειλητικά το χέρι… Οι αγρότες λέει είναι έτοιμοι για την ετήσια κατάληψη των Τεμπών, δεν ξέρω αν τους χαλάει καθόλου η κατολίσθηση, και πάει λέγοντας.
Καταλαβαίνω λοιπόν ότι αυτό που ξέρουν οι άλλοι είναι το γεγονός ότι αντιλήφθηκαν την ποιότητα της ελληνικής κοινωνίας. Ξέρουν ότι είμαστε μια κοινωνία κατακερματισμένη σε κλειστές κοινωνικές ομάδες που κάθε μια είναι έτοιμη να χύσει το αίμα όλων των άλλων προκειμένου να μην θιχθούν τα κεκτημένα της, στην κατάχρηση και τον αναίτιο πλουτισμό. Κάθε ένας που έχει σώας τας φρένας, έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι και αυτή η κυβέρνηση θα σπάσει τα μούτρα της μπροστά στην αγριάδα των κεκτημένων. (Ναι υπάρχουν και πραγματικά θύματα σε αυτήν την κοινωνία, γιατί οι πολλοί δεν θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα κεκτημένα αν δεν υπήρχαν τα υποζύγια. Τα υποζύγια όμως υπάρχουν όχι γιατί το θέλουν, αλλά γιατί δεν μπορούν, και στις παρούσες συνθήκες, δεν μπορούν ακόμα περισσότερο…)
Η ελληνική κοινωνία είναι μια βαθιά κατακερματισμένη κοινωνία, όπου κάθε κομμάτι της έχει κάψει τις γέφυρες με τους γύρω της, δεν ξέρει παρά μονάχα τα δικά της. Και θυμήθηκα όσα έγραφα στον Πλανήτη της Θεολογίας για τον εκκλησιαστικό χώρο που και αυτός είναι εντελώς ανάλογα κατακερματισμένος. Εκεί εξηγούσα τις πολιτιστικές προϋποθέσεις αυτού του κατακερματισμού. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς το γεγονός ότι ανάλογες, πιθανόν και ακριβώς, οι ίδιες προϋποθέσεις οδηγούν στον γενικευμένο κατακερματισμό της ελληνικής κοινωνίας.
Έχω λοιπόν την άποψη ότι όσο η κουβέντα έχει αποκλειστικά τεχνοκρατικό χαρακτήρα, η ελληνική κοινωνία δεν έχει δυνατότητα αυτοδύναμης ανάταξης. Και έρχονται οι ξένοι για μια νέα κατοχή. Και τι ειρωνεία, φαντάζει αυτό να είναι η μόνη μας ελπίδα!
Τραγικές οι διαπιστώσεις σας. Και το γεγονός οτι αυτά που λέτε είναι η πραγαματικότητα τις κάνει ακόμη τραγικώτερες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δεδομένο ότι "ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη", πόσο μάλλον να έρθει η άνοιξη σε μια κοινωνία εντελώς κατακερματισμένη.
Η κατάσταση μου θυμίζει την μετα επανάστασης 1821 εποχή. Οι βολεμένοι φοβούνται μη χασουν το βόλεμα, οι μη βολεμένοι ψάχνουν να βολευτούν τρώγοντας τους άλλους, οι δικοι μας πολιτικοί λενε "όλα θα πάνε καλά" και ο απλός πολίτης δεν ξέρει προς τα που να πάει..
Λέτε στο τέλος να έρθει και καποιος Οθωνας υπο άλλη μορφή φυσικά; (αστειέυομαι..)
Είμαστε μια χώρα που απο την μεταπολίτευση κ μετά λέμε πως έχουμε δημοκρατία , αλλα κανείς δεν σεβεται και δεν εφαρμόζει τους νόμους. Επειτα μιλάμε για τη διαφθορά που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Δεν υπαρχουν ούτε ελεγκτικοί μηχανισμοί ούτε τίποτε. Και 35 χρόνια μετά προσπαθούμε να συμμαζευτούμε εν μια νυκτί δίοτι δεν μας εμπιστεύονται.
Αν σήμερα ήμουν κάτοικος μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας δεν θα μας "χώνευα" καθόλου. Παρόλα αυτά, εξακόλουθώ να μη μας χωνεύω!!!
Και το ανέκδοτο της ημέρας :
Μπαίνω στο αεροδρόμιο της Θεσ/νικης (μετα απο άφιξη πτησης εξωτερικού) κ μας λενε "Απο εκει δεν μπορειτε να περασετε. Κανονικά αυτο ειναι δουλειά του security αλλα σήμερα δεν ήρθε επειδη ειναι Πρωτοχρονια".
Με τετοια νοοτροπία που παμε άραγε;
Πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε;
Εγω ελεγα για πλακα "καιρος να μεταναστεύουμε σιγα-σιγά" αλλα τελικά αρχίζω και το βλέπω σοβαρά!
Πριν από μερικούς μήνες, σε ένα post στο blog μου, το είχα θέσει έτσι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να το πω αλλιώς, το όφελος που κερδίζει κάποιος με το προσωπικό του βόλεμα, έρχεται με ένα μεγάλο κόστος, κόστος που δεν πληρώνουν μόνο οι άλλοι, αλλά και ο ίδιος. Το να ζεις σε ένα κράτος που έχει τόσα προβλήματα δεν είναι κάτι που πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.
Μπορούμε να φτάσουμε σε μια κατάσταση που ο πολίτης οικειοθελώς θα παραιτείται από προσπάθειες "βολέματος" για να ωφελήσει έτσι το κράτος; Ή, για να το πω πιο γλαφυρά, θα δεχόσασταν να χάνατε το επιπλέον κέρδος που προσπαθείτε να εξασφαλίσετε με το βόλεμα, αν, σε αντάλλαγμα, ζούσατε σε μια δυτική χώρα όπως είναι η Ολλανδία ή η Δανία;
Ουσιαστικά, για αυτό το πράγμα μιλάμε. Ένα κράτος που δεν επιβαρύνεται από τη διευθέτηση ατομικών εξυπηρετήσεων σε βάρος της κοινωνίας, είναι ένα κράτος που μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα, που μπορεί να σεβαστεί τον πολίτη, που μπορεί να δώσει βάρος στην ανάπτυξη και την πρόοδο.
Άσε που όλα αυτά είναι προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη των πολιτών. Δηλαδή με τον τρόπο αυτό, πέρα από κοινωνική ανάπτυξη έχουμε και οικονομική ανάπτυξη, αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι προσπαθούν να πετύχουν κάποιοι σε ατομικό επίπεδο με το "βόλεμα".
Μόνο αν κατανοήσουμε βαθιά πως το συμφέρον του εμείς ωφελεί και το εγώ και μάλιστα περισσότερο από την προσπάθεια για βόλεμα του εγώ θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την νοοτροπία παρακμής που έχουμε ως κοινωνία.
"Μαθαίνω ότι και οι στρατιωτικοί θα συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν …νομίμως, η αυτοτελής φορολόγηση είναι χαριστική (από το κόμμα) φοροδιαφυγή."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρσένιε αυτο δεν ειναι σωστό να λέγεται και να γράφετε γενικά και αόριστα. Ναι, δεν ξέρω αν είναι φοροδιαφυγή, αλλά σε μια συγκεκριμένη ειδικότητα συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Οι άλλοι όμως όχι μόνο δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν αλλά και δεν πληρώνονται για τα ημερόνυχτα γιορτές και αργίες που βρίσκονται μακριά απο τις οικογένειες τους. Ασε τις μεταθέσεις κάθε τρεις και λιγο. Μπόρουμε να πούμε ακόμα περισσότερα για το μπάχαλο που επικρατεί στο σκοτεινό πραγματι αυτό χώρο αλλά αυτά δεν ειναι για τώρα νόμιζω.
@Ανέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά πιστεύω πως δεν είναι εύκολη η αλλαγή διότι μπορεί το κράτος να έχει τα χάλια που έχει αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του λαού είναι βολεμένη μια χαρά, περιχαρακωμένη βέβαια η καθεμιά στα οριά της.Και αυτοί που ανήκουν σε κάποια από αυτές τις ομάδες είναι η πλειοψηφία του λαού.Πχ κλειστά επαγγέλματα,γιατροί δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ.16 μισθοί οι υπάλληλοι της Βουλής;; 16000 τεκμαρτό όλοι οι ταξιτζήδες;;; Και ήδη να απειλούν ότι αν προσπαθήσει η κυβέρνηση να τους φορολογήσει με βάση το πραγματικό εισόδημα του καθενός θα γίνει χαμός; Ζω σε αγροτική περιοχή και ξέρω από πρώτο χέρι πως εδώ και δεκαετίες οι αγρότες έμαθαν να ζουν από επιδοτήσεις ανεξάρτητα από την παραγωγή τους και αυτό απαιτούν να μην αλλάξει αν και το ήξεραν ότι αυτό κάποτε θα τελείωνε.Να αναφερθώ και στον κλάδο μας, εκπαιδευτικός, είμαστε πυρ και μανία με το ενδεχόμενο αξιολόγησής μας. Δεν ξέρω πως θα εφαρμοστεί αλλά εκ των προτέρων να απορρίπτεται ασυζητητί από εμάς που η αξιολόγηση είναι καθημερινό εργαλείο δουλειάς μας; Καθημερινή αξιολόγηση των μαθητών αλλά για μας όχι; Γιατί; Ισχύει αυτό που αναφέρει ο κ. Μέσκος Ο καθένας βολεμένος στον "πλανήτη " του και το κράτος θα επιβιώσει κουτσά στραβά, άλλωστε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.Και είμαστε πολοί αυτοί
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά ανήκω στη μεριά του κόσμο που δεν θέλει να βολεύεται, κ προτιμώ το κοινό καλό απο το ίδιον συμφέρον. Αυτο δεν λεει κάτι όμως σε ευρύτερο κοινωνικό συνολο. Αν οι επιχηρηματιες/βιοτεχνες/γιατροι/δικηγόροι/στρατιωτικοί/εκκλησία κλπ φορολογηθούν οπως πρέπει τότε αυτό λεει κατι.
Τις γελοιότητες "μαζέψτε αποδείξεις" σήμερα τις ακουμε; Δηλαδη 40 χρόνια τι κανουμε; Αλωνιζουμε. Κ τωρα μαζεψτε αποδείξεις για να δούμε τι γίνεται στην αγορά; Κ εχεις κ τον κάθε "ειδικό" στα κανάλια (αντε να μην πω για ποιον μιλάω) που τα έχει με την "παραοικονομία των μεταναστών/κινέζων/ασπρων/μαύρων/κίτρινων και δεν κοιτάνε τα καζινο που ξεπλένουν χρήμα, ούτε τα νυχτερινά μαγαζιά εστιατόρια κλπ που δηλώνουν εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρω..
Αυτα τα μηνύματα περνάμε σήμερα; Αν είναι δυνατόν!!
Πραγματικά αναρωτιέμαι : ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ; Ποιος κοροιδεύει ποιον;
Ολοι οι εχοντες/κατέχοντες εχουν στήσει τις υπερποντιες επιχειρήσεις τους, θα μας πουν κ ενα αντιο, κ μην τον είδατε. Εμεις που θα μείνουμε εδω τι θα κάνουμε; Θα ψάξουμε να βρούμε τι εγινε το χρήμα που ποτε δεν είδαμε;
Αχ κατακαημένη Ελλάδα πως σε καταντήσαμε με την στενοκέφαλη νοοτροπία μας..
Καλά είπε ο κ. Αρσένιος στο παρελθόν "το τραίνο εφυγε κ εμεις μειναμε πίσω". Εχει πολυ δίκιο σ αυτό.
@Γιώργος Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την γνώμη μου το πρόβλημα της Ελλάδας δεν βρίσκεται στους (πολύ) πλούσιους, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους που είναι οι πολλοί που τρώγοντας από λίγο δημιουργούμε το τεράστιο χρέος. (Όχι ότι οι πολύ πλούσιοι είναι άγιοι, αλλά δεν είναι αυτοί το πρόβλημα, με την έννοια ότι αν εμείς ήμασταν σωστοί, τότε δεν αρκούσαν αυτοί για να μας οδηγήσουν στο αδιέξοδο.) Η επίκληση στο μεγάλο κεφάλαιο είναι διαχρονικά το άλλοθι για διαρκές πλιάτσικο του δημοσίου χρήματος...
@ Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ ανώνυμε, η κάθε κάστα της ελληνικής κοινωνίας έχει άπειρες δικαιολογίες για να δικαιολογήσει τις κατ' εξαίρεση απολαβές της. Δεν έχει όμως ούτε μια κουβέντα να πει για την σχέση του κόστους προς το πραγματικό έργο το οποίο παράγει, π.χ. σε σύγκριση με τι γίνεται αλλού.
Αυτό όμως που έγραψα δεν έχει να κάνει με το αν δικαίως ή αδίκως οι στρατιωτικοί (οι περισότεροι) φοροδιαφεύγουγουν νομίμως, αλλά για το γεγονός ότι πριν ακόμα καν τεθεί το θέμα, κάποιοι εξασφάλισαν ότι θα εξαιρεθούν. Κατόπιν τούτου εγώ φαντάζω ηλίθιος αν δεχθώ την μείωση του μισθού μου αδιαμαρτύρητα...
Θυμήθηκα και εκπρόσωπο των ...δικαστικών που έλεγε, ε όχι και να μειωθεί το εισόδημά μας... (εννοόντας ότι αυτό θα συμβεί με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης)
Χάος!
@ Δημήτρης Σιμούδης,
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλωστε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Το θέμα τώρα είναι ότι είμαστε στην ζώνη του ευρώ και πρέπει να πεθάνουν νοοτροπίες, αλλά πως μπορεί να γίνει αυτό όταν είναι η εκπαίδευση και η γενικότερη κουλτούρα που τις αναπαραγάγει. Τ έγραψαν σήμερα οι εφημερίδες; Ότι ο πρωθυπουργός αποφάσισε να περιορίσει την περίοδο προσαρμογής στα τρία χρόνια, έτσι ώστε να είναι εκτός επιτήρησης την προεκλογικη χρονιά ώστε να μπορεί να κάνει ...παροχές!
Να γκρεμίσει δηλαδή ότι έχτισε προηγουμένως, γιατί εμείς, όχι κανείς άλλος, αλλιώς θα τον καταψηφίσουμε!
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μόνο αν κατανοήσουμε βαθιά πως το συμφέρον του εμείς ωφελεί και το εγώ και μάλιστα περισσότερο από την προσπάθεια για βόλεμα του εγώ θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την νοοτροπία παρακμής που έχουμε ως κοινωνία."
Για να γίνει κάτι τέτοιο πραγματικότητα χρειάζεται μαι πολιτιστική επανάσταση η οποία θα εμπνεύσει νεες ιδέες ξεκινώντας από την παιδεία. Στην Φιλανδία έγινε με τα γνωστά αποτελέσματα, στην Ιρλανδία το ίδιο, μπορεί τώρα να υποχωρούν λίγο, αλλά οι δικοί μας φωστήρες διαρκώς αποσιωπούν ότι οι Ιρλανδοί βρέθηκαν από τον πάτο στην κορυφή της Ευρώπης σε λιγότερο από 20 χρόνια και όσο και να υποχωρήσουν θα μας κοιτούν από ψηλά... Εδώ όμως είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε...
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιτιστική επανάσταση όντως... Αν αναλογιστεί κανείς πως δεν είχαμε αναγέννηση, μεταρρύθμιση, διαφωτισμό, πως ξαφνικά από τον μεσαίωνα βρεθήκαμε σε έναν μοντέρνο κόσμο που άλλοι δημιούργησαν, το να αποκτήσουμε ως λαός τη νέα νοοτροπία που απαιτεί η εποχή είναι τιτάνιο έργο.
Θα τα καταφέρουμε; Δεν έχω ιδέα. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί και αλλάζει η κοινωνία είναι τόσο πολύπλοκος που κανένα απλό μέτρο, ακόμα και αν πρόκειται για καταιγίδα πολιτικών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα, δεν εγγυάται πως θα βγούμε από το τέλμα. Οι προβλέψεις είναι αδύνατες, τουλάχιστον για μένα...
Και φυσικά, επειδή ακριβώς είμαστε μια μικρομεσαία χώρα στην περιφέρεια του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, το να μην τα καταφέρουμε δε θα έχει και κοσμοϊστορικές επιπτώσεις (εκτός και αν πετύχουμε να δημιουργήσουμε... ντόμινο πανικού!) αλλά θα είναι άσχημο για μας και για το μέλλον των κατοίκων αυτού του τόπου.
Τώρα όσον αφορά στην Ιρλανδία και τη Φινλανδία, να θυμίσω πως τα προβλήματά τους (άρα και οι λύσεις που δίνουν) δε μοιάζουν με τα δικά μας προβλήματα, γιατί οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Η Ιρλανδία μπορεί να είναι πριν την χρεωκοπία, αλλά επειδή έχει εξωστρεφή οικονομία με μια μείωση των μισθών γίνεται αυτόματα πολύ ανταγωνιστική και έχει μεγάλη ανάπτυξη. Ενώ μια μείωση μισθών σε εμάς θα εξοικονομούσε μόνο τη δαπάνη που θα αντιστοιχούσε στη μείωση (συν ό,τι άλλο πρόβλημα έφερνε στην αγορά γιατί θα μείωνε το διαθέσιμο χρήμα) και δε θα βοηθούσε στην ανάπτυξη της οικονομίας...
Γενικά τα προβλήματα κάθε χώρας έχουν τη δική τους φύση και είναι κακή πρακτική να προσπαθείς να εφαρμόσεις σε μια χώρα λύσεις που δούλεψαν σε μια άλλη χώρα χωρίς πρώτα να έχεις λάβει υπόψη σου όλες τις παραμέτρους... Δεν είναι εύκολο να είσαι ηγέτης!
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Φιλανδία και η Ιρλανδία αλλάξαν τις δομές της εκπαίδευσης, όσο τουλάχιστον γνωρίζω και σε ένα βάθος χρόνου ήρθαν τα οικονομικά αποτελέσματα.
Στην χώρα μας η γενικευμένη μείωση των μισθών είναι μέγα λαθος γιατί αφήνει ανέγγιχτο το μείζον πρόβλημα, αυτό των πάρα πολλών ανθρώπων που παίρνουν χρήματα για πράγματα που δεν κάνουν. Και πάλι μάλλον θα κρύψουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, γιατί αυτοί οι τελευταίοι είναι εκτατοντάδες χιλιάδες...
@Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε διαφωνώ. Αρκεί να έχουμε υπόψη μας πως μας λείπει η ουσιαστική και συγκροτημένη ενσωμάτωση του πακέτου αναγέννηση-μεταρρύθμιση-διαφωτισμός-μοντερνικότητα ενώ στους Ιρλανδούς/Φινλανδούς και λοιπούς δεν έλειπε αυτό το πακέτο.
Το κάθε τέλμα δηλαδή διαφέρει από το άλλο και κάποια τέλματα αντιμετωπίζονται πιο εύκολα και με διαφορετικό τρόπο από κάποια άλλα.
Βλέπω προσπάθειες να γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ολόκληρο το πρόγραμμα της "ανοιχτής διακυβέρνησης" βοηθά στην αλλαγή νοοτροπιών. Μια δέσμη μέτρων δείχνουν πως υπάρχει προσπάθεια, αλλά οι δυνάμεις της αδράνειας είναι πολύ μεγάλες.
Μετά από πολύ καιρό έριξα μια ματιά σήμερα στην τηλεόραση και είδα το τέλμα σε όλο του το μεγαλείο. Ήταν τόσο απελπιστικά αυτά που έβλεπα που απλά σταμάτησα να τα βλέπω...
Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν τόσο ισχυρές νοοτροπίες και ούτε είναι εύκολο να γίνει μια συγκροτημένη μεταρρύθμιση στην παιδεία σε μία τετραετία αν και δεν αμφιβάλλω πως μέχρι το τέλος της τετραετίας θα έχουν γίνει τομές στην εκπαίδευση μολονότι δυστυχώς, λόγω του οικονομικού μας προβλήματος, η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση που πρέπει να διαχειριστεί κρίση, και όχι μια κυβέρνηση καιρού "ειρήνης" που θα μπορούσε να θέσει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας τα ζητήματα της παιδείας.
Ήδη ο πρωθυπουργός έχει δώσει μεγάλη προτεραιότητα στην παιδεία. Άλλαξε τον προσανατολισμό του υπουργείου, έβαλε στην ηγεσία του ανθρώπους με μεγάλη εμπειρία, μίλησε για το ηλεκτρονικό βιβλίο και δεσμεύτηκε για εκσυγχρονισμό και ανταγωνιστικότητα...
Παρακολουθώ το blog του κ. Πανάρετου και μου έχουν κάνει εντύπωση οι θέσεις του. http://panaretos.blogspot.com Άκουσα τις απόψεις της κ. Διαμαντοπούλου για τις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών. Διαπίστωσα πως συμμερίζεται τη γνώμη ότι χρειάζεται αποφασιστικότητα και δράση. Είμαι αισιόδοξος για την εκπαιδευτική πολιτική, αλλά ξέρω πως χρειάζεται χρόνο, ενώ τα προβλήματα τρέχουν.
@ Μεσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφώνω ότι το πρόβλημα μας ως χώρα, είναι ότι όλοι προσπαθούν να βάλουν το χέρι στο βάζο με το μέλι. Αν απο την ανάρτησή μου άφησα να εννοηθεί ότι τα "εχω με τους πλούσιους" είναι λάθος μου.Δεν μου φταίνε σε κάτι.
Η νοοτροπία του κόσμου είναι αυτή που διαμορφώνει την κοινωνία μας.
Απλα τυχαίνει οι βολεμένοι να έχουν ευκολότερες προσβάσεις στο "κουτί με τα γλυκά".
Πιστεύω ότι η κυρίαρχη νοοτροπία είναι η "ληστρική". Ο καθένας κοιτάει να "φαει" απο οπου μπορεί, όσο μπορεί. Οταν αυτό είναι στο DNA δύσκολα αποβάλλεται. Εδω σε ιδιωτικες επιχειρήσεις (που θεωρητικά ελεγχονται απο τα αφεντικά) οι καρεκλοκένταυροι αλωνίζουν, στήνουν "παράγκες" και λειτουργούν παράλληλα μα κ ανταγωνιστικά ως προς τον εργοδότη τους, στήνοντας παράλληλα καταστήματα, εισαγωγές κλπ (μιλάω απο προσωπική εμπειρία). Φανταστείτε σε ένα ελληνικό δημόσιο που ουσιαστικά δεν ελεγχεται, τι χάος θα επικρατεί..
Δεν είμασταν ετοιμοι ως οικονομία για ένταξη στην ευροζώνη (ετσι νομίζω εγω), κ απο τη στιγμή που ως χώρα ειμασταν συνέχεια στα δανεια, δεν μπορούμε να σηκωσουμε κεφάλι ευκολα. Κ τωρα που το χάλι μας εχει αμεσο αντικτυπο στην ευροζώνη, αλίμονο μας...
Αγαπητέ Αρσένιε τα λεγόμενά σου με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη δική μου άποψη η ρίζα του κακού βρίσκεται σε δύο πράγματα:
1. στην πελατειακή σχέση μεταξύ πολιτικών και πολιτών (κατάργηση του σταυρού προτίμησης θα περιόριζε το φαινόμενο)και
2. στην μη εφαρμογή του συντάγματος πάνω στο θέμα της διάκρισης των τριών εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική). Οταν ο βουλευτής είναι και υπουργός, δηλαδή ο ελέγχων είναι συνάμα και ελεγχόμενος, όταν άξιοι τεχνοκράτες σχεδόν ποτέ δεν γίνονται υπουργοί γιατί δεν έχουν την βουλευτική ιδιότητα, σ' αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν περιθώρια σωστής αντιμετώπισης των προβλημάτων της. Η διάκριση των εξουσιών μαζί με το δικαίωμα της ψήφου είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της δημοκρατίας.
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τις εξελίξεις. Αναρωτιέμαι με ποιο τρόπο θα τα μπαλώσουμε αυτή τη φορά!
@Γιώργος Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Απλα τυχαίνει οι βολεμένοι να έχουν ευκολότερες προσβάσεις στο "κουτί με τα γλυκά"." Αυτό πρέπει να είναι αλήθεια!
@Γιώργος Μιχαηλίδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και εγώ με όσα λες. Και εγώ έχω περιέργεια να δω τι θα γίνει. Μέσα από μια τέτοια δυσκολία, υπάρχει πάντα η πιθανότητα και η δυνατότητα να προκύψει κάτι καλό! Ίδωμεν
@ Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αν ήμασταν έτοιμοι ή όχι κρίθηκε όταν γίναμε αποδεχτοί στην ευρωζώνη. Και αν τώρα δεν είχαμε το κοινό νόμισμα θα είχαμε μείωση στο βιοτικό μας επίπεδο κατά ένα 40%. Νομίζω αξίζει να αναλογιστούμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο...
Το θέμα με τα οικονομικά μεγέθη είναι πως μπορούν να φτιάξουν αν στο τιμόνι βρίσκεται καλός καπετάνιος. Ένας οικονομολόγος του επιπέδου του Ανδρέα Παπανδρέου μπορούσε να επιβλέψει με άνεση το πρόγραμμα σταθερότητας και ένας πολιτικός του αναστήματος του Κώστα Σημίτη μπορούσε να το υλοποιήσει και να αυξήσει ταυτόχρονα το βιοτικό μας επίπεδο.
Αυτό είναι καλό, γιατί είναι πολύ πιθανό η παρούσα κυβέρνηση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το δημοσιονομικό ζήτημα. Αν υπάρχει κάποιος που να μπορεί αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, αυτός βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Όσον αφορά στα οικονομικά το πρόβλημα είναι πράγματι η δυσκολία δανεισμού σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον αβεβαιότητας και φόβου. Αυτό δε μας ξεχωρίζει από άλλες χώρες όμως! Για να μιλήσουμε για το χρέος της ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και στα χέρια τίνος βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι υπερδυνάμεις αυτές!
Δεν πρέπει να αισθανόμαστε μειονεκτικά απέναντι όλων αυτών, ούτε να καθόμαστε να ακούμε τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου να μας μαλώνει τη στιγμή που η δικιά του οικονομία είναι πλυντήριο ξεπλύματος χρήματος, ούτε τους Γερμανούς που περιμένουν να αγοράζουμε τα προϊόντα τους επειδή εμείς κάνουμε εισαγωγές και αυτοί εξαγωγές να μας λένε να λύσουμε τα προβλήματά μας μόνοι μας!
Ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε και δεν έχουν θέση αισθήματα μειονεξίας!
Δεν είναι όμως μόνο τα οικονομικά. Αυτά φτιάχνονται στο βαθμό που ο παράγοντας τύχη το επιτρέπει (γιατί όσο και super οικονομολόγος να είσαι, οι συγκυρία μπορεί να το φέρει έτσι ώστε ό,τι και να κάνεις να μην υπάρχει σωτηρία!). Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα κάθε κράτος έχει και προβλήματα νοοτροπίας.
Και πάλι δεν είμαστε μοναδικοί στον τομέα αυτό! Μια ματιά στο τέλμα της Γαλλίας ή της Ιαπωνίας αρκεί για να μας πείσει πως κάθε χώρα έχει ξεχωριστά προβλήματα στην νοοτροπία. Ο κρατικός καπιταλισμός της Γαλλίας ή το φεουδαρχικά ιεραρχικό σύστημα του καπιταλισμού των μεγάλων εταιριών στην Ιαπωνία είναι τόσο παράγοντας του τέλματός του, όσο είναι για μας τα δικά μας προβλήματα νοοτροπίας!
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δε θέλει απογοήτευση. Ο πόλεμος είναι σκληρός και αξίζει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό!
@Aνδρεας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πούμε ότι συμφωνώ μαζί σου όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο. Τι σε κάνει να πιστεύεις οτι θα καταφέρουμε να το κρατήσουμε; Οι ευρωπαικές χώρες είναι χρόνια μπροστά σε ποιοτητα υπηρεσιών, ζωης/καθημερινότητας. Απεχουμε πολύ.
ΔΙαφωνώ ως εκεί που δεν πάει όσον αφορα τα περι κυβερνήσεων Παπανδρέου κ Σιμήτη. Υποτιμήσεις δραχμής, σκανδαλα, καταχρήσεις κ βολέματα κ καθαρά λαϊκίστικες νοοτροπίες. Ας μην αναλωθούμε σε όλα αυτα όμως, κ μη νομίζεις ότι είμαι υπερασπιστής της "γαλαζιας παραταξης".
Το αν κ οι αλλες χώρες εχουν προβλήματα, είναι δικό τους θέμα, κ καλούνται αυτοι να το λύσουν . Εμεις ας δούμε το δικό μας προβλημα, κ ας μη κρυβόμαστε πίσω απο το γεγονός ότι όντως υπάρχει κ αλλού πρόβλημα.
@Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα να κρυφτούμε. Αλλά όχι και "κατακαημένη Ελλάδα πώς σε καταντήσαμε" ή "το τρένο έφυγε"!
Πώς ήταν δηλαδή η Ελλάδα και την "καταντήσαμε"; Μια γη της επαγγελίας που τώρα χάλασε; Πότε ήταν καλύτερα; Το 1920? Το 1950? Το 1970?
Ή είναι κατάντια να έχει ο καθένας δυο αυτοκίνητα, τρεις τηλεοράσεις, δυο σπίτια ιδιόκτητα και δυο υπολογιστές; Να μπαίνουν σχεδόν όλοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Να κάνει ένα σωρό κόσμος ταξίδια στο εξωτερικό;
Ούτε "χαλάσαμε", ούτε "έφυγε το τρένο".
@ Αντρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Αντρέα,
νομίζω ότι είναι κατάντια να εχεις 3 αυτοκίνητα, κ στην ουσία να είναι χρεωμένα σε τραπεζες . Το ίδιο ισχύει κ για τα υπόλοιπα αγαθα που αναφέρεις.
Αυτο το παράδειγμα, δείχνει την "πεινασμένη" νοοτροπία μας. Να παρουμε, να εχουμε (ακόμη κ αν δεν μας χρειάζεται). Γιατι δεν νομίζω οτι μας χρειάζονται 3-4 αυτοκίνητα. Ουτε 3-4 υπολογιστές/χρήστη.
Γιατι στην ουσία τις υπερβολές μας εχουμε χρεωμένες. Μα δυστυχώς υπάρχουν κ αυτοί που εχουν χρεωμένα ακομη κ τα προς το ζην.
Γη της επαγγελίας δεν είμαστε, αλλα αυτό δεν είναι επιχείρημα. Ουτε το γεγονός ότι παλιότερα δεν ήμασταν καλα. Εμενα με προβληματίζει το γεγονός ότι ΠΟΤΕ δεν ήμασταν καλα.
Προσωπικά πιστευω ότι την Ελλάδα την καταντήσαμε στο χάλι που εχει τώρα. Δεν εγινε απο μόνη της! Οι λόγοι είναι πολλοί.
Ο Χαρι Κλιν είχε πεί κάποτε "τη ζημιά που κάνανε οι πολιτικοί τα τελευταία 30 χρόνια, δεν την κάνανε οι Τουρκοι στα 400 χρόνια". Το είπε χαριτολογώντας, αλλα εχει μια δόση αληθειας..
Παρόλα αυτα όμως, θαυμάζω την αισιοδοξία σου.
Δεν θα συμφωνήσω με τον κ. Κλιν. Αν δεν υπήρχε η ζημιά στα θεμέλια της ελληνικής ψυχής (μιλώ συμβολικά) θα είχαμε καλύτερους πολιτικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ νομίζω ότι δεν είμασταν ποτέ καλά, απλώς κάποιες περίοδοι ήταν καλύτερες, αλλά όχι καλές...
Και τώρα δεν είμαι αισιόδοξος. Ο Ανδρέας έχει πιστέψει κάποια πράγματα και αισιοδοξεί. Εύχομαι να δικαιωθεί!
Αν υποθέσουμε ότι η "νοοτροπία" είναι μια καλή έννοια για να εξηγήσουμε όσα συμβαίνουν, δεν έπεται ότι οι ζημιογόνες νοοτροπίες υπήρχαν ανέκαθεν. Οι πελατιακές σχέσεις με τους πολιτικούς είναι πράγματι από παλιά σύντροφός μας. Αλλά έχουμε και νοοτροπίες άσχημες που υποχώρησαν(πχ σε σχέση με τις σχέσεις άντρα και γυναίκας στο ζευγάρι) και νέες νοοτροπίες άσχημες που γεννήθηκαν (πχ το διαπιστωμένο πέρασμα στη δεκαετία του 90 από την πορνεία της ανάγκης στην πορνεία της διασκέδασης με τα πλήθη των γυναικών που δούλεψαν με εξαναγκασμό στο χώρο αυτό, ή την κατάσταση κομματοκρατίας στο Δημόσιο). Άρα δεν πείθομαι ότι η σημερινή κατάσταση είναι απλώς συνέχεια των παλαιών. Μήπως το σημερινό έλλειμα είναι το ίδιο με του 1980; Και αυτό παρά την εισροή κεφαλαίων από την ΕΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης να παρατηρήσω ότι το να επιρεαστεί κανείς από τις ιδέες του διαφωτισμού δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι θα καταλήξει και σε ηθική συμπεριφορά (αυτό είναι το άλλο άκρο του αν δεν είσαι πιστός Χριστιανός δεν έχεις ηθική).
Τέλος, όπως επισημαίνετε υπάρχουν ηγέτες γνώμης (βουλευτές, ισχυροί καναλάρχες, προβαλόμενοι δημοσιογράφοι κλπ) που με τη συμπεριφορά τους (όχι μόνο τα λόγια τους) δίνουν τον τόνο στους πολλούς. Εγώ εκεί βλέπω μια σημαντική αδυναμία μας. Στη χαμηλή ποιότητα πολλών ελίτ μας. Και αυτός είναι ένας λόγος που δεν με πείθει το εξηγητικό σχήμα του Αρσένιου (ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται πίσω από τα σημαντικά δεινά μας): οι ελίτ μας δεκαετίες τώρα έχουν μικρό ποσοστό "κλασσικών" πιστών, έχουν σπουδάσει αλλού, ενημερώνονται από ξένο τύπο κλπ.
Πολλά πρόσωπα που ηγήθηκαν από το 80 και μετά ήταν ακριβώς άνθρωποι με αυτό το διαφορετικό προφίλ.
Σταματώ όμως γιατι πρέπει να κάνω τη δική μου δουλειά.
ΥΓ Ίσως η μεγάλη δυσκολία είναι να συνδιάσουν οι πολιτικοί τη μέριμνα για τον πολύ κόσμο με τη σκληρότητα του να λες σε αρκετούς από αυτούς τους αδικημένους πολλούς(και να το πιστεύεις έχοντάς το επεξεργαστεί ηθικά): ναι είναι άδικο αλλά θα σου το επιβάλω ακόμα και με τη βία γιατί αυτό είναι το καλύτερο δυνατό σήμερα. Δεν έχουν δηλαδή το ηθικό σθένος που χρειάζεται η δουλειά τους.
Νομίζω ότι ένα μέρος της ρητορικής σε αυτή την ανάρτηση αυού εδώ του blog περί του "φταίει ο λαός, δεν είμαστε καλός λαός" κλπ είναι μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν σκληρά μέτρα χωρίς να δέχεται κανείς την ευθύνη της σκληρότητάς του ("το έπαθαν γιατί το άξιζαν"). Όμως μπορεί να χρειάζεται κάποιος που έχει αδικιθεί να "αδικηθεί" ακόμη περισσότερο για να ξεφύγει από εκεί που είναι, για να πάει κάπου καλύτερα.
Καθώς δεν αναγνωρίζουμε στους άλλους το δίκιο τους (για να μην φανούμε εμείς άδικοι, για να μην σηκώσουμε την ευθύνη της αδικίας που υποστηρίζουμε και έτσι να διατηρήσουμε την υψηλή ιδέα για τον εαυτό μας) οξύνουμε την αντίδρασή τους ή τους βάζουμε σε σύγχυση.
@ Βασίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καθώς δεν αναγνωρίζουμε στους άλλους το δίκιο τους (για να μην φανούμε εμείς άδικοι, για να μην σηκώσουμε την ευθύνη της αδικίας που υποστηρίζουμε και έτσι να διατηρήσουμε την υψηλή ιδέα για τον εαυτό μας) οξύνουμε την αντίδρασή τους ή τους βάζουμε σε σύγχυση."
Τι είναι αυτό όμως που μας κάνει να υιοθετούμε μια τέτοια συμπεριφορά; Να έχουμε υψηλή ιδέα για τον εαυτό μας και να μην αναγνωρίζουμε στους άλλους το δίκιο; Γιατί δεν υποχωρούμε από την πεποίθηση ότι εμείς (μόνο) έχουμε το σωστό και οι άλλοι το λάθος;Αν δεν το ψάξουμε στην παράδοσή μας αυτό τότε μένει να μας έχει έρθει από έξω
Καλή Χρονιά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι παλιό, αλλά το μεγάλο άνοιγμα ξεκίνησε με τις κρατικοποίησεις. Το εγχείρημα, δήθεν για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας το βαλε μπρος η δικτατορία, το συνέχισε ο Καραμανλής και την χαριστική βολή την έδωσε ο Πανανδρέου. Ο Παπανδρέου έκανε και το άλλο: Χρήματα που έδωσε η Ε.Ο.Κ. για αναπτυξιακά έργα τα μοίρασε εδώ και εκεί,λες και ήταν δικά του. Οι επόμενες κυβερνήσεις μολονότι φραστικά σκίζονταν για την οικονομία δεν έκαναν τίποτα. Ο ελληνικός λαός είχε κακομάθει και οι συνδικαλιστές της αριστεράς τον ξεσήκωναν μόλις θίγονταν τα προνόμιά του.Ποιά προνόμια; Όλα δανεικά ήταν, "μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα". Γι' αυτό και εγώ δεν ελπίζω πως θα γίνει τίποτα. Η εθελούσια έξοδος των λιμενεργατών θα μας κοστίσει (εμείς θα τα πληρώσουμε) 82 εκατομ. ευρώ. Το εξασφάλισε η Υπουργός για να υπάρξει "εργασιακή ειρήνη". Δεν έλεγε καλύτερα πως σκιάζετε να τα βάλει με τους συνδικαλιστές που οι πιο πολλοί είναι δικοί τους άνθρωποι; Τι τα θέλετε, η διόρθωση των οικονομικών περνά μέσα από αιματηρές συγκρούσεις που κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει.
@ Βασίλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα με τον Διαφωτισμό είναι ότι επί τέλους η συζήτηση θα ξέφευγε από το επίπεδο της ηθικής. Ο τρόπος λειτουργίας του κράτους σε μια χώρα που έχει αιώνες πίσω της με την πολιτική θεωρία του διαφωτισμού, δεν είναι θέμα της προσωπικής ηθικής αυτών που κυβερνούν. Ή υπάρχει κράτος νόμου όπως στη Δύση, ή υπάρχουν αυτές οι μεσοβέζικες λύσεις που επικρατούν στην Ελλάδα...
@ Ζηνάς
Το θέμα δεν είναι το κόστος. Είναι η διαφορά κόστους - ωφέλειας. Το τραγικό, από ό,τι έχω καταλάβει δεν είναι η μεγάλη δαπάνη της εθελουσίας. Αλλά ότι παρόλο που η δαπάνη είναι μεγάλη, το κέρδος από την εθελούσια είναι μεγαλύτερο!
By the way, δεν το εξασφάλισε η υπουργός για την εργασιακή ειρήνη. Το ψήφισε νόμο του κράτους η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ξανά @ Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα με τον Παπανδρέου είναι αρκετά πιο περίπλοκο από αυτό που λέτε. Καταρχάς, η Ένωση δεν εμπιστεύτηκε στην Ελλάδα εν λευκώ χρήματα. Ούτε τότε το έκανε, ούτε τώρα το κάνει. Υποτίθεται πως υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί για το πού πάνε τα λεφτά.
Πράγματι η Ένωση έχει μια εποπτεία της κατάστασης, στον βαθμό όμως που η ίδια το επιλέγει. Έτσι, μας άφησαν τόσα χρόνια χωρίς να τους απασχολεί το χρέος και τώρα εν μέσω κρίσης ζητάνε δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς να αναλαμβάνουν και εκείνοι τις ευθύνες τους.
Δεν έχει νόημα εμείς να καθόμαστε να "τα ακούμε" από τους άλλους Ευρωπαίους λες και εκείνοι δεν έχουν ευθύνες... Ήταν όλοι ήσυχοι πίσω από δόγματα όπως "οι τράπεζες δε χρεοκοπούν", "τα κράτη δε χρεοκοπούν". Ε, να που χρεοκοπούν!
Εδώ υπάρχει τεράστια ευθύνη των οικονομικών αναλυτών σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό το γεγονός έχει θέση στη διαπραγμάτευση που γίνεται τώρα στην Ευρώπη.
Έπειτα, ο Παπανδρέου παρέλαβε μια Ελλάδα διχασμένη. Από τη μια οι εθνικόφρονες και από την άλλη τα μιάσματα. Από τη μια "οι δικοί μας" και από την άλλη οι κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αποκλεισμένοι. Ε, ο Παπανδρέου τερμάτισε τον διχασμό. Έφερε στο παρασκήνιο κοινωνικές ομάδες που ήταν αποκλεισμένες και βελτίωσε θεαματικά το βιοτικό επίπεδο όλων των Ελλήνων.
Στη βελτίωση αυτή του βιοτικού επιπέδου έπαιξαν ρόλο και τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και λεφτά από δανειστές. Που παίζουν ακόμα ρόλο. Αυτό δεν το κάνει "μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα". Δε μας δανείζει κανείς "για την ψυχή της μάνας του", ούτε είναι κορόιδα αυτοί που μας δίνουν λεφτά.
Τα λεφτά, ειδικά στην περίπτωση του δημόσιου χρέους, έρχονται από ανθρώπους που ξέρουν ότι θα τα πάρουν πίσω τα λεφτά τους και μάλιστα με καλή ανταμοιβή για τη διευκόλυνση που μας έκαναν, για αυτό άλλωστε και μας τα δίνουν! Γιατί ξέρουν ότι εμείς, από τον πλούτο που παράγουμε οι ίδιοι, θα τους τα δώσουμε πίσω αυξημένα.
Επομένως ούτε χάρη μας κάνουν ούτε μάθαμε να ζούμε με δανεικά. Δεν είναι τόσο απλό!
Το πρόβλημα προέκυψε τώρα επειδή σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει αβεβαιότητα για το αν μπορούν κάποια κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, να δώσουν πίσω τα λεφτά. Μετά την χρεωκοπία της Ισλανδίας και του Ντουμπάι, ο φόβος μεγάλωσε με αποτέλεσμα να ζητούν μεγαλύτερο κέρδος για να μας δανείσουν. Αυτό είναι όλο.
Φυσικά, από τη στιγμή που μπαίνει η ψυχολογία μέσα στο παιχνίδι και η θεωρία των αγορών που κάνουν ψυχρούς υπολογισμούς συμφερόντων πάει περίπατο, όλα μπαίνουν στο τραπέζι ακόμα και το ενδεχόμενο να μην μπορούμε πια να δανειστούμε άλλο σε υποφερτές τιμές και άρα να έχουμε πρόβλημα.
Πάντως, από μόνα τους τα πράγματα δεν οδηγούν στην κατάρρευση. Αν το δούμε ρεαλιστικά, όλα παίζουν, αλλά δεν είναι και σωστό να απελπιζόμαστε!
"Πάντως, από μόνα τους τα πράγματα δεν οδηγούν στην κατάρρευση. Αν το δούμε ρεαλιστικά, όλα παίζουν, αλλά δεν είναι και σωστό να απελπιζόμαστε!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια είναι έτσι, αλλά είναι ντροπιαστικό να βρίσκεσαι ως χώρα στην θέση που είμαστε τώρα και να ακους ένα έστω υψηλόβαθμο, υπάλληλο της Ε.Ε. να λέει ότι τα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας είναι μαγειρεμένα...
Όλοι μαγειρεύουν αλλά δεν εκτείθενται σε τέτοιο βαθμό και το ερώτημα είναι τι πρέπει να γίνει για να μην ξαναβρεθούμε σε τέτοια θέση. Η απάντηση δεν είναι απλή και ούτε μονοδιάστατη και ο καθένας μας προσφέρει κάτι από την δική του σκέψη και εμπειρία.
Το τραγικό είναι να νομίζει ο καθένας μας ότι λέει ...την αλήθεια! Και δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί από τα παιδικά μας χρόνια στο σχολείο να έχουμε τέτοιες ιδέες...
κ. Ανδρέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα με συμπαθάτε αλλά δεν συμφωνώ. Το γεγονός ότι η ΕΟΚ έδωσε χρήματα με επιτόκιο χαμηλό και ο Παπανδρέου τα μοίρασε εδώ και εκεί σημαίνει ένα πράγμα: Ήταν ανεύθυνος.Τα χρήματα δόθηκαν για αναπτυξιακά έργα. Πήγαν σε παροχές λαϊκίστικες και σε "εξυγειάνσεις" προβληματικών. Οι εταίροι μας δεν φέρουν καμιά ευθύνη. Την ευθύνη την έχουν οι Έλληνες που δεν ξέρουν τι θα πει χρηστή διαχείριση. Κάποια στιγμή θα ρχόταν η ώρα να πληρώσουμε. Ήρθε τώρα.
Το άλλο που λέτε για την άρση του διχασμού από τον Παπανδρέου δεν έχω πρόβλημα να το δεχτώ. Αν εννοείτε ότι σταμάτησε η περιθωριοποίηση των αριστερών, να το δεχτώ. Αν εννοείτε ότι άνοιξε η πόρτα του Δημοσίου για τους σοσιαλιστές, έχω να σας πω πως δεν με νοιάζει. Όπως η Δεξιά βόλευε τα παιδιά της βόλεψε και ο Αντρέας τους αριστερούς και κατάφερε δυο πράγματα:χαντάκωσε την παραδοσιακή αριστερά και δημιούργησε μια στρατιά αφοσιωμένων πασόκων. Η ζημιά όμως στα δημοσιονομικά ήταν καίρια, αφού για να βολέψει όλο αυτό το συρφετό διόγκωσε το κράτος ακόμη περισσότερο. Το μεγάλο κράτος έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι παραγωγικό και μονάχα ζημιά προκαλεί. Κανένας υπάλληλος δεν είναι παραγωγικός (εκτός από κάποια θύματα) γιατί είναι εξασφαλισμένος από όλες τις πλευρές. Αυτό το κράτος-τέρας είναι δημιούργημα του Παπανδρέου με την σοσιαλμανία του.
Λέτε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση υποσχέθηκε την εξασφάλιση των λιμενεργατών. Να σας απαντήσω όπως το νιώθω; Φοβάμαι μην προσβάλλω τον κ. Μέσκο που μας φιλοξενεί, αλλά δεν κρατιέμαι... Τα ίδια σκατά ήταν και η Ν.Δ. !
Φταίμε όμως γιατί ψηφίζουμε με γνώμονα την βολή μας. Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε πως για να ευημερήσουμε μεις πρέπει πρώτα να να πάει μπροστά η χώρα μας.
Ξέρετε, μετά τον πόλεμο η Γερμανία ήταν ένα ερείπιο. Ανέλαβε καγκελάριος ο Κόνραντ Αντενάουερ. Με πολλή δουλειά και θυσίες η Γερμανία ανέλαβε γρήγορα τις δυνάμεις της. Κάλεσε ο καγκελάριος τους συνδικαλιστές και τους είπε:
- Παιδιά πάμε καλά. Η κυβέρνηση θα σας δώσει μια αύξηση της τάξης του 5%.
Και κείνοι απάντησαν:
- Δεν τη θέλουμε. Να πάνε όλα για την εθνική μας οικονομία.
Αυτό το φρόνημα πρέπει να αποχτήσουμε...Καλά κούμαρα!
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε διαφωνώ ότι είναι ντροπιαστικό, αρκεί να μην κυριαρχεί η ντροπή για τα μαγειρέματα.
Όταν πάει να μας κάνει μάθημα το πλυντήριο της Ευρώπης (κατά δήλωση Σαρκοζί) Λουξεμβούργο, δε θα αφήσουμε τη ντροπή να κυριαρχήσει! Αν πάμε με νοοτροπία ντροπής στη διαπραγμάτευση την έχουμε χάσει από χέρι. Είναι λάθος νοοτροπία και δε λύνει και προβλήματα. Δεν είμαστε "οι χειρότεροι" της Ευρώπης, ούτε "οι απατεώνες".
@ Ζηνάς
Με ένα θα συμφωνήσω: Πρέπει να ευημερήσει η χώρα για να ευημερήσουμε και εμείς!
Το οικονομικό μας ζήτημα είναι σύνθετο. Σε μια εποχή που αιχμή της οικονομίας στη Δύση είναι οι υπηρεσίες, σε μας στο επίκεντρο βρίσκεται το κράτος. Σχεδόν όλη η οικονομική δραστηριότητα κινείται γύρω από το κράτος.
Από τον Τύπο, που εξαρτάται οικονομικά άμεσα από την κρατική διαφήμιση και τις άλλες... παροχές που η πρόσβαση στο κράτος προσφέρει, μέχρι τις διευκολύνσεις που κάνει το κράτος στις τράπεζες χωρίς όμως αυτές [οι τράπεζες] να αυξάνουν τη ρευστότητα στην αγορά, δε μένει χώρος για δημιουργία και ανάπτυξη, αφού η επιχειρηματικότητα και η νοοτροπία περί την επιχειρηματικότητα είναι στρεβλή.
Πέρα από το κράτος, αυτό που κάνουμε είναι εισαγωγές. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι δεν μπορεί μια τέτοια χώρα να είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική και, κακά τα ψέματα, συγκρινόμαστε με χώρες που είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικές.
Τι χρειάζεται να γίνει; Όχι πάντως να τα ρίχνουμε μοιρολατρικά στη δεκαετία του 80! Και ειδικά τη στιγμή που την επόμενη δεκαετία μπήκαμε στην ΟΝΕ! Ή στους δημόσιους υπαλλήλους. Τη στιγμή που η γραφειοκρατία, η μειωμένη παραγωγικότητα, η αναποτελεσματικότητα και οι παράτυπες πρακτικές κυριαρχούν και στον ιδιωτικό τομέα.
Περιορισμός της γραφειοκρατίας, ανοιχτή διακυβέρνηση, διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα, διάκριση των εξουσιών, μείωση της σπατάλης, μεταρρυθμίσεις απαραίτητες που μπορούν να γίνουν και γίνονται πράξη από την κυβέρνηση*.
Και αυτό με κάνει να αισιοδοξώ. Συγκρατημένα, γιατί η πολιτική και η οικονομία δεν είναι μόνο ψυχρές αποφάσεις. Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο. Και η ψυχολογία των... Αμερικανών συνταξιούχων (γιατί οι δικές τους αποταμιεύσεις είναι τα περίφημα... δανεικά που παίρνουμε αυξάνοντας το χρέος) είναι δύσκολο να προβλεφτεί.
* Τώρα αν οι δαπάνες πρέπει να μειωθούν πολύ πιο δραστικά όπως λέει ο Σ. Μάνος ώστε στο τέλος της τετραετίας να έχουμε και πλεόνασμα, ή αν είναι αρκετό το τρία τοις εκατό έλλειμμα που λέει ο Παπανδρέου στα τρία χρόνια, ή αν το σχέδιο Παπανδρέου είναι ρεαλιστικό, αυτό είναι άλλη συζήτηση που μπορεί να γίνει εφόσον όλες οι πλευρές πατάνε γερά στην πραγματικότητα και βλέπουν τα πράγματα στο βάθος τους.
@Αντρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ μαζί στο ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των ευρωπαίων (οσον αφορά τον έλεγχό μας) ήταν ανεύθυνοι! Οταν κάποιος σου δίνει 5 φράγκα για να κάνεις κάτι συγκεκριμένο κ εσύ κάνεις κάτι άλλο, δεν φταίει ο έλεγχος, αλλά η υποκρισία σου! Και αυτό είναι ένα άλλο θέμα, αλλά ΕΛΕΟΣ όχι και μας δανίζουν και δεν μας ελεγχουν και φταίνε κιόλας! Ε, να που καλά μας κάνουν λοιπόν αφου με βάση αυτά που λες, είμαστε "απατεώνες"!
@Ζηνάς
Συμφωνώ μαζί σου 100%
Οι πληγές που έχουν μείνει ανοιχτές σ'αυτή τη χωρα αντί να επουλωθούν μετα απο τοσα χρόνια, έχουν μολυνθεί και μολύνουν και το υπόλοιπο σώμα του αρρωστημένου κράτους.
Και "κατα φωνή", ιδού το παρακάτω δημοσίευμα :
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1093573&lngDtrID=251
Κάπου στη μέση λέει
"H Επιτροπή επισημαίνει ότι το πρόβλημα της αξιοπιστίας των ελληνικών στατιστικών στοιχείων δεν είναι «μεθοδολογικής φύσεως», αλλά πηγάζει από αμιγώς εθνικές ιδιαιτερότητες."
Τι να κάνουν οι άνθρωποι; Δεν βγάζουν ακρη..Ειμάστε πέρα απο κάθε λογική και φαντασία..
Συμφωνώ σε πολλά με την τοποθέτηση του Ζηνά. Επίσης να παρατηρήσω ότι δεν είναι κακό να νοιώθουμε και καμιά φορά ευγνομοσύνη για το καλό που μας γίνεται ακόμα και αν αυτό αφορά οντότητες όπως η ΕΕ. Ούτε σημαίνει ότι το να πάει κανείς άσχημα και να βοηθηθεί τον μετασχηματίζει σε β κατηγορίας άνθρωπο (ή β κατηγορίας έθνος). Το να αυτοκατηγορούμαστε είνδεν είναι πρακτικό: ή βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε πρακτικά ή μεταναστεύουμε (όσοι θέλουν και μπορούν)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με το
"Την ευθύνη την έχουν οι Έλληνες που δεν ξέρουν τι θα πει χρηστή διαχείριση."
Την ευθύνη την έχουν οι συγκεκριμένοι Έλληνες που ήταν σε καίριες θέσεις διοίκησης. Πώς να το κάνουμε; Υπάρχει αντιστοιχία εξουσίας-ευθυνών.
Το να πεις "φταίνε αυτοί που ψήφισαν" είναι σωστό μεν πρακτικά (σπρώχνει όλους μας να είμαστε πιο υπεύθυνοι) αλλά λάθος αντικειμενικά. Ακόμα και στις δημοκρατίες υπάρχουν ελίτ με ιδιαίτερα προνόμια και ευθύνες (πχ η ομάδα των Καταμανλικών βαρώνων και βουλευτών -και φαντάζομαι και ανθρώπων από την οικονομία κλπ- που προώθησαν το Καραμανλή). Δεν έχει ο καθένας μας την εμπειρία να κρίνει κάθε χώρο και βασιζόμαστε αναγκαστικά στις κρίσεις άλλων (διαμορφωτών γνώμης).
Τώρα που τα γράφω αυτά σκέφτομαι: να λοιπόν ένα κρίσιμο σημείο: πώς διαμορφώνεται στην ελλάδα το σύστημα των "διαμορφωτών γνώμης".
Για τον Παπανδρέου νομίζω ότι έπαιξε όλη τη χώρα σε μια ρουλέτα και βγήκε λάθος η πρόγνωσή του. Περίμενε μια επέκταση του σοσιαλισμού στον κόσμο και του βγήκε η φιλελεύθερη αναγέννηση στον πλούσιο κόσμο. (αν και αυτό είναι πολύ απλοποιητικό. Ο Παπανδρέου ήταν μια πολύ περίεργη προσωπικότητα, πολύ πιο μορφωμένος και εμπειρος στη ζωή πιθανώς από όλους μας εδώ και από τη συντρηπτική πλειοψηφία του κόματός του. Και όμως το πρόγραμμά του αποδείχθηκε από πολλές πλευρές καταστροφικό)
Να ένα άλλο σημείο: σώστε μας από τους φανατικούς της μιας λύσης (σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός, δυτικός ορθολογισμός, δεν ξέρω τι)
Και ένα τελευταίο (και χριστιανικό): η ασκητική της αγάπης.
Ερώτηση: εσείς πιστεύετε ότι αν αντί του Καραμανλή είχε βγει ο Παπανδρέου στην πρώτη τους αναμέτρηση θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα;
(προσοχή: αν πείτε όχι τότε αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει την πλήρη ευθύνη της όποιας κατάντιας μας)
Και κάτι για τον Αρσένιο
Αν δω απλά συσχετισμούς χρονικούς τότε μου ΄φαίνεται ότι είναι η απομάκρυνση από την Ορθοδοξία και όχι η προσέγγιση μαζί της που συνδέεται με την οικονομική στρέβλωση, την επέκταση των άσχημων νοοτροπιών κλπ. Πως το εξηγείς αυτό; Η ελλάδα απελευθερώνεται από τα συντηρητικά δεσμά της και να την βουτά προς το φούντο.
Μια και λέμε για νοοτροπίες
ΑπάντησηΔιαγραφήαλήθεια το υφάκι των σημερινών νέων υπαλλήλων ("τα ξέρω όλα αλλά δεν είχα την ευκαιρία να δείξω πόσο σπουδαίος είμαι", "το αφεντικό πάει να με εκμεταλευτεί και με κλέβει" κλπ κλπ) μήπως έρχεται και αυτό από την παράδοσή μας;
Θέλουμε ανάπτυξη (που σημαίνει συντονισμό πολλών και ικάνών και με διαφορετικά προφίλ) αλλά λίγοι δέχονται να αρχίσουν από χαμηλά ("εσένα παιδί μου σου αξίζουν πολλά"). Δεν ξέρω πια είναι η λύση αλλά υπάρχει μια αναγκαία συνθήκη: Εγώ θα είμαι στους πάνω! (τι δηλαδή θα είμαι υποκριτής και θα κάνω τον ταπεινό; αυτά είναι για τα κορόιδα τους Ορθόδοξους)
@ Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν μεγάλη ευθύνη διότι είχαν αποκοιμηθεί σε βεβαιότητες και δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους όσον αφορά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με αποτέλεσμα τράπεζες να καταρρέουν κάτω από τη μύτη τους (αφού πρώτα τις οδήγησαν στην κατάρρευση με τις πολιτικές των χαμηλών επιτοκίων και του φτηνού χρήματος για όλους) και επειδή δεν ενδιαφέρονταν για το έλλειμμα και το χρέος νωρίτερα.
Τώρα θυμήθηκαν ότι έχουμε έλλειμμα και χρέος; Υποτίθεται ότι μας επιτηρούσαν όλη την πενταετία Καραμανλή! Γιατί άφησαν να φτάσουν τα πράγματα εδώ; Και η πραγματικότητα είναι ότι τα άφησαν τα πράγματα να φτάσουν εδώ γιατί δεν πολυπίστευαν πως θα υπάρξει κίνδυνος κατάρρευσης της οικονομίας και ξαφνικά βρέθηκαν χώρες να χρεοκοπούν και τώρα πανικοβλήθηκαν.
Δεν μπορεί να θυμούνται τη δουλειά τους ξαφνικά και να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Και κάτι τελευταίο. Δε "μας δανείζουν" λες και μας κάνουν χάρη. Όσον αφορά την ΕΕ, όλα τα κράτη μέλη έχουν διάφορες απολαβές. Δεν κάνουν χάρη στην Ελλάδα. Και έχουμε όλοι απολαβές γιατί σκοπός της ένωσης είναι να ωφελούνται όλοι. Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα η Ένωση.
Ούτε οι δανειστές μας με τα ομόλογα μας κάνουν καμία χάρη. Επένδυση κάνουν. Κέρδος αποκομίζουν. Και δεν το κάνουν μόνο με εμάς. Δεν είμαστε οι επαίτες του παγκόσμιου συστήματος! Όλοι δανείζονται. Από την Γκάνα μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι λειτουργεί το παγκόσμιο σύστημα. Και κανένας δεν κάνει χάρη σε κανέναν.
Ούτε τελευταίοι είμαστε, ούτε είμαστε η χώρα που όλοι οι άλλοι μας κάνουν χάρες συνέχεια. Αν έχουμε αυτή τη νοοτροπία τότε πράγματι θα γίνουμε τελευταίοι.
@ Βασίλης Κόλλιας
Το "φανατικοί του δυτικού ορθολογισμού" είναι οξύμωρο. Η ίδια η φύση του ορθολογισμού δεν έχει χώρο για φανατισμούς και δογματισμούς. Είναι ελληνική επινόηση ότι ο ορθολογισμός μπορεί να είναι ακραίος ή ότι μπορεί να είναι δυτικός (λες και υπάρχει και ανατολικός ορθολογισμός ως άλλο είδος!)
κ. Ανδρέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να ομολογήσουμε κάτι: Την ΕΟΚ την βλέπαμε σαν αγελάδα για να την αρμέγουμε. Δανειστήκαμε και ξαναδανειστήκαμε και ματαξαναδανειστήκαμε. Ε, ως που θα πάει αυτή η δουλειά;Το καθήκον της Ελλάδας ήταν να παράξει πλούτο για να συνεισφέρει στην Κοινή Αγορά. Το κανε; Όχι. Φυσικό είναι σε συνθήκες κρίσης να 'ναι περισσότερο αυστηροί και να μας λένε:
- Το πάρτυ τελείωσε. Βελτιώστε τα οικονομικά σας.
Μου κάνει εντύπωση που θίγεστε. Μην συγκρίνετε τον δανεισμό της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι χώρες αυτές παράγουν. Εμείς όχι. Έχουμε μόνο τον τουρισμό και την εμπορική ναυτιλία. Πέραν τούτου ουδέν! Και κάτι άλλο: Στον ιδιωτικό τομέα αν είσαι τεμπέλης σε παίρνει ο διάολος. Στο δημόσιο είσαι μάγκας. Και αν είσαι και συνδικαλιστής ... και δέρνεις. Και εν πάση περιπτώσει δεν τον πληρώνω εγώ τον τεμπέλη ιδιωτικό υπάλληλο.
κ. Κόλλια
Όχι. Φταίμε. Φταίμε γιατί χάψαμε παραμύθια του τύπου "αλλαγή", "επανίδρυση του κράτους", "κάθαρση" και άλλες τέτοιες μπούρδες. Φταίμε γιατί θέλαμε τους βουλευτές να μας διορίσουν το παιδί μας. Φταίμε γιατί ψηφίζαμε επειδή "είμαστε πάππου προς πάππου δεξιοί",επειδή "μας ενώνουν οι κοινοί αγώνες", επειδή " ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Φταίμε γιατί καρφί δεν μας καιγόταν για τον τόπο. Φταίμε γιατί όποιος τόλμησε να μας πει καμιά αλήθεια τον καταδικάσαμε στην αφάνεια. Μπορεί οι Έλληνες να χουμε προτερήματα (έτσι μου λέγαν στο σχολιό, έτσι λέω, πάντως ακόμη τα ψάχνω) αλλά ίσαμε τώρα κατάλαβα πως δεν υπάρχει πιο παρτάκιας, εγωιστής κι άσχετος ψηφοφόρος από τον Έλληνα.
Προσωπικά,υπήρξα ένας βλάκας και μισός. Ψήφιζα συγκεκριμένο κόμμα λόγω ιδεολογίας. Τελικά κατάλαβα πως ήταν ένας άθλιος εσμός συμφερόντων και τίποτα παραπάνω. Δεν μου φταιξε ούτε η Ορθοδοξία, ούτε η νηπτική παράδοση. Αυτά είναι μπούρδες του Ράμφου. Όταν βγήκα στο αγγούρι που λέγεται ελεύθερο επάγγελμα και είδα τι θα πει δουλειά κι ευθύνες τότε συνήρθα. Και έχω ακόμη δρόμο πολύ.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω έχεις δίκιο γι αυτό το "Δυτικού ορθολογισμού" που έγραψα.
Για το "φανατικός του ορθολογισμού" θα το σκεφτώ. Έχω συναντήσει ανθρώπους που λένε ότι είναι ορθολογιστές αλλά για εμένα ανοίκουν στην κατηγορία του φανατικού. Κάπως πολύ ιδανικό μου ακούγεται αυτό το "φανατικός και ορθολογιστής είναι οξύμωρο". Αλλά θα το κοιτάξω καλύτερα.
@Ζηνάς
Δεν λέω ότι δεν έχει ευθύνες ο καθένας. Αλλά οι ευθύνες είναι ανάλογες των εξουσιών που έχει (ακόμα και αν τις έχει κερδίσει με την αξία του)και της πληροφορίας στην οποία είχε πρόσβαση.
Διαφωνώ τελείως με την ιδέα "όλοι φταίμε εξίσου" γιατί ισχύει και το ότι δεν μπορούμε εξίσου να βοηθήσουμε βα βγούμε από την τρέχουσα κατάσταση. Είμαστε αναγκασμένοι ως ψηφοφόροι να εξαρτόμεθα από διαμορφωτές γνώμης, να εμπιστευτούμε και κρίσεις άλλων (αυτη την πεποίθηση έχω εγώ) και άρα η δική μας ευθύνη είναι να μαυρίσουμε, να πάψουμε να ακούμε, αυτούς που διαπιστώνουμε ότι δεν απέδωσαν.
(δεν είναι πολύ καλή η απάντηση που δίνω. καταλαβαίνω ότι το ζήτημα του περάσματος από τον ατομικό κύκλο στο συλλογικό μένει ανοιχτό)
κ. Κόλλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσφαλώς και δεν είμαστε εξ ίσου υπεύθυνοι. Αλλά δεν είμαστε αναγκασμένοι να εμπιστευτούμε κρίσεις άλλων. Μονάχα την κρίση μας. Γι' αυτό και πρέπει και να μελετάμε και να ενημερωνόμαστε και να συζητούμε. Το πιο σπουδαίο όμως είναι να 'μαστε ανοιχτοί, χωρίς προκαταλήψεις, και από τα πριν παρμένες αποφάσεις.
@ Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θίγομαι. Αλλά διαφωνώ με το να υποτιμούμε και να υποβαθμίζουμε τους εαυτούς μας.
Λέτε:
"Την ΕΟΚ την βλέπαμε σαν αγελάδα για να την αρμέγουμε. Δανειστήκαμε και ξαναδανειστήκαμε και ματαξαναδανειστήκαμε."
Καταρχάς δε δανειστήκαμε από την ΕΟΚ. Ο δανεισμός μας είναι άλλο πράγμα από τις επιδοτήσεις τις ΕΟΚ και τα προγράμματα της ΕΕ.
Έπειτα, δανειστήκαμε, ξεπληρώσαμε και με τόκο, ξαναδανειστήκαμε, ξαναξεπληρώσαμε και με τόκο κοκ. Δεν είναι δανειστήκαμε, ξαναδανειστήκαμε και ματαξαναδανειστήκαμε. Κανένας δε δίνει δανεικά και αγύριστα και οι διεθνείς αγορές δεν είναι ηλίθιοι να δανείζουν χωρίς να εξασφαλίζουν τα λεφτά τους και με ένα καλό κέρδος μάλιστα.
Το δεύτερο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι ο ιδιωτικός τομέας. Δεν ξέρω ποιον ιδιωτικό τομέα έχετε δει εσείς, αλλά αυτός που ξέρω εγώ δεν έχει καμία διαφορά με τον δημόσιο για τον πολίτη που προσπαθεί να εξυπηρετηθεί.
Ακόμα και χάος γραφειοκρατίας υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα αν μπλέξει κανείς με εταιρεία που έχει άλλες θυγατρικές με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ασύλληπτη γραφειοκρατία μεταξύ των διαφόρων εταιρειών (που συνήθως δημιουργούνται για να πουλάει η μία προϊόντα στην άλλη ώστε να αυξάνει την τελική τιμή για τον αγοραστή και να κρύβει η μια τα κέρδη της από το δημόσιο χρησιμοποιώντας την άλλη για φορολογικούς λόγους).
Υπάλληλοι που δεν εργάζονται και συμπεριφέρονται στον πελάτη σαν να του κάνουν χάρη, υπάλληλοι που δεν ξέρουν να σε εξυπηρετήσουν, μέχρι και site που σε στέλνουν σε διευθύνσεις που δεν αντιστοιχούν σε πραγματικό κατάστημα...
Και φυσικά υπάλληλοι που εργάζονται, υπάλληλοι που συμπεριφέρονται όπως πρέπει, υπάλληλοι που εξυπηρετούν και εταιρείες αποτελεσματικές. Όπως και στο δημόσιο.
Και κάτι τελευταίο:
Δεν έγιναν αυστηροί σε συνθήκες κρίσεις. Παρακολουθούσαν την οικονομία μας αυστηρά από τότε που μας έβαλε ο Καραμανλής σε επιτήρηση το 2004. Δεν είχαν αντιδράσει με σθένος μέχρι τώρα, ούτε είχαν προτείνει καμία ουσιαστική λύση πέρα από την εύκολη λύση, τη μείωση μισθών και συντάξεων.
Ούτε αντέδρασαν μεσούσης της παρούσης κρίσης, όταν έβλεπαν το έλλειμμα να εκτινάσσεται. Οι εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν διαθέσιμες σε όλους. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης το φώναζε σε όλους τους τόνους. Μέχρι και ο Στέφανος Μάνος είχε μιλήσει για τα νούμερα από το καλοκαίρι.
Ξένα ΜΜΕ λένε πως υπήρχε ανεπίσημο memo για τους υπουργούς οικονομικών σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδος από το Καλοκαίρι. Και λένε ξεκάθαρα πως δε μίλησαν ενώ ήξεραν για κομματικούς λόγους. Εκεί έχει φτάσει το πράγμα. Να ξεφτιλίζονται(1) προσωπικότητες επειδή δεν άσκησαν τα καθήκοντά τους όπως έπρεπε και ήρθαν τώρα, μόλις άλλαξε η κυβέρνηση, να μιλούν "οργισμένοι" περί πάρτι κλπ.
Επομένως να αφήσουν τις αυστηρότητες και τις ανοησίες και να κοιτάξουν να λύσουν τα προβλήματα πριν βουλιάξει για τα καλά η Ευρώπη. Αν κάτι έχει διδάξει η παρούσα κρίση είναι πως κανένας δεν είναι άτρωτος και πως οι "ειδικοί" πρέπει να είναι πιο σοβαροί και να μην επαναπαύονται σε οικονομικές θεωρίες που βρίσκονται μόνο στα χαρτιά.
Ξέχασα να βάλω την υποσημείωση:
ΑπάντησηΔιαγραφή(1) http://www.nrc.nl/international/article2442172.ece/Brussels_knew_about_staggering_Greek_budget_deficit_in_July
Επίσης ένα λάθος από προηγούμενο post: Ο Παπανδρέου έφερε στο προσκήνιο δυνάμεις που ήταν αποκλεισμένες, όχι στο παρασκήνιο... Τυπογραφικό λάθος που νομίζω όμως ότι το καταλάβατε εύκολα από τα συμφραζόμενα.
@ Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άλλοι, ΕΕ, δεν είναι άγιοι και σωστά τα όσα λες, αλλά έκαστος πληρώνει τις δικές του αμαρτίες, το ζητούμενο είναι εμείς να μην επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ...αμαρτίες, και μια που είναι πασιφανές ότι εμένουμε στα ίδια, να αναρωτηθούμε γιατί, ποια είναι η βαθύτερη αιτία. Αν ήσαστα κάπως μεγαλύτεροι θα ξέρατε ότι όλη αυτήν την συζήτηση που κάνετε με τον Γιώργο και τον Τσίνο έχει γίνει άπειρες φορές μέχρι τώρα, και να που πάλι τα ίδια λέμε...
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ πως έκαστος πληρώνει τις δικές του αμαρτίες. Το αυτομαστίγωμα με ενόχλησε αλλά με καλύψατε με το νέο post!
Αρσένιε
ΑπάντησηΔιαγραφήπροφανώς εννοείς Ζηνάς, απλά για τα πρακτικά....
@Γιάννης Τσίνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι εννοώ Ζηνάς!