Ο νοητός ήλιος

Επί τη ευκαιρία των εορτών έστειλα στους γνωστούς μου ένα e-mail με την παρακάτω ευχή:

Χρόνια Πολλά!!

Καλά Χριστούγεννα και ευτυχές το νέο έτος!

Είθε ο νοητός ήλιος να μας φωτίζει και οι εκλάμψεις του να μας τροφοδοτούν με αρμονία, δημιουργικότητα και αγάπη!

Αρκετοί από τους παραλήπτες εξέφρασαν την απορία, ποιος είναι αυτός ο ήλιος που εύχομαι να μας φωτίζει. Μερικοί ήταν ευγενικοί κάποιοι όμως με αποπήραν που τόλμησα να οικειοποιηθώ τον ήλιό τους. Ξέρετε, οι μονοθεϊστές συχνά θεωρούν ότι έχουν τα πνευματικά δικαιώματα της λέξης Θεός και οτιδήποτε παραπέμπει σε αυτήν.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά μου φαίνεται καλό να πω τι εννοώ, γιατί και πάλι καθώς με έκαναν να σκεφτώ διαπίστωσα ότι πίσω από αυτήν την ευχή κρύβονται αρκετά ενδιαφέροντα νοήματα. Κατ’ αρχάς ήλιος είναι …ο ήλιος που μας φωτίζει, μας ζεσταίνει, μας ζωοποιεί, μας κάνει να χαιρόμαστε την ζωή μας. Φυσικά εδώ χρησιμοποιώ την λέξη μεταφορικά, αλλά πάλι με την ίδια έννοια. Ο ήλιος για τον οποίο μιλώ είναι κάθε τι που μας φωτίζει, μας ζεσταίνει, μας ζωοποιεί, κάθε τι που αγαπάμε, που θέλουμε, που επιθυμούμε, κάθε τι που μας κάνει να χαιρόμαστε την ζωή μας. Η ευχή λοιπόν έχει το νόημα τέτοιοι «ήλιοι» να υπάρχουν στην ζωή μας και να μας την κάνουν αρμονική, δημιουργική, γεμάτη αγάπη. Εύχομαι δηλαδή να υπάρχουν στην ζωή μας όλα τα απαραίτητα στοιχεία που συγκροτούν τον ήλιο ο οποίος είναι τόσο αναγκαίος για όλους μας.
Ο σκληρός πυρήνας του μονοθεϊσμού θεωρεί ότι μόνο ένας τέτοιος ήλιος υπάρχει, ο δικός τους θεός και κάθε άλλο από αυτά που εγώ εύχομαι τα θεωρεί ανταγωνιστικά προς τον δικό τους ήλιο και γι’ αυτό καταλήγουν να μισούν την πραγματική ζωή… Οι πιο προοδευτικοί μονοθεϊστές πασχίζουν να δώσουν ένα νόημα σε αυτούς, τους δικούς μου, ήλιους αλλά ποτέ δεν μπορούν να τους δεχθούν ως αυτόνομους, τους φαντάζονται κάπως σαν την …σελήνη, ότι αντανακλούν τρόπον τινά το φως του δικού τους ήλιου. Μου λεν λοιπόν, αφού εσύ δεν πιστεύεις στον δικό μας ήλιο, τι στο καλό εύχεσαι; Ας βρουν οι ίδιοι την απάντηση.
Εγώ για άλλο πράγμα θέλω να μιλήσω. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ο …αυθεντικός ήλιος, ανατέλλει καθημερινά …βρέξει χιονίσει. Ότι και να κάνουμε εμείς αυτός είναι εκεί και μας χαμογελά! Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους νοητούς, ή περιληπτικά με τον νοητό ήλιο! Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αύριο το πρωΐ θα είναι εκεί και θα μου χαμογελά! Ο νοητός ήλιος εξαρτάται από εμένα. Αν δεν τον φροντίσω αυτός θα αρνηθεί να ανατείλει! Ή αν ανατείλει μπορεί να είναι σκεπασμένος από σύννεφα και να μην τον βλέπω! Απ’ ότι αντιλαμβάνομαι πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν αυτήν την σκληρή πραγματικότητα. Οι περισσότεροι πέφτουν να κοιμηθούν πιστεύοντας ότι αυτοδικαίως και αυτονοήτως το πρωΐ θα τους φωτίσει ο νοητός ήλιος, ότι σχεδόν έχει υποχρέωση να το κάνει. Και όταν συχνά πυκνά αυτός αρνείται να είναι εκεί, τα βάζουν μαζί του ή με όποιον άλλον, παρεκτός την δική τους αμέλεια!
Θα σας πω και ένα μυστικό! Δεν είναι μόνο που δείχνω περισσή φροντίδα ώστε κάθε πρωΐ να ανατέλλει ο ήλιος μου, αλλά φροντίζω τον πλανήτη μου να τον φωτίζουν πολλοί ήλιοι, έτσι ώστε όταν δύει ο ένας να ανατέλλει ο άλλος και αν κάποιος δυστροπήσει και μείνει στο σκοτάδι, να υπάρχει πάντα ένας …αναπληρωματικός! Έτσι στον πλανήτη μου να υπάρχει πάντα φως!
Αυτό λοιπόν σας εύχομαι για την νέα χρονιά: Πάντα στο φως. Υπάρχουν τόσοι τρόποι, δεν μπορεί κάποιον θα βρείτε και εσείς!
Καλή Χρονιά!