Έγραψε σε ένα σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτησή μου ένας …φίλος ανώνυμος: «Απλά, απόδειξέ μου ότι δεν είσαι μια νέα τυραννία...». Αυτή η φράση είναι τόσο, μα τόσο αποκαλυπτική που αναγκαστικά θα την σχολιάσω γιατί είναι μια απόδειξη της δύναμης του λόγου. Ο φίλος με νοιώθει ως τύραννο που τον καταδυναστεύω. Πλην όμως σε όλες μου τις αναρτήσεις αποφεύγω συστηματικά να αναφέρομαι ή να σχολιάζω πρόσωπα. Απόψεις και ιδέες λέω τις οποίες απλώς τις λέω, ούτε καν κάνω τον κόπο να τις στηρίζω.
Το φίλο ούτε τον ξέρω, ούτε μπορώ να φανταστώ ποιος είναι και δεν φαντάζομαι ότι κάποιος υποθέτει ότι γράφω για να …τον τυραννήσω! Προφανώς είναι οι ιδέες και οι απόψεις που καταθέτω αυτές που τον τυραννούν. Ομολογουμένως δικαιώνεται το ευαγγέλιο που λέει ότι ο λόγος είναι πιο κοφτερός από μαχαίρι. Κάτι ξέρουν οι θρησκευόμενοι και προσπαθούν να τον περιορίσουν όσο μπορούν, αλλά τώρα έχουν ατυχήσει. Στην εποχή του διαδικτύου, άντε να περιορίσεις τον λόγο!
Δεν είναι όμως μόνο ο δικός μου λόγος …βασανιστικός, αλλά και ενός σχολιαστού σε αυτό το μπλογκ, του Ζηνά, κάτι που φανερώνει το τελευταίο σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση. Κάποιος φιλάδελφος ανώνυμος θέλει να μας προφυλάξει από τον λόγο του Ζηνά και του προσάπτει ότι κάνει την μέγιστη αμαρτία: Δεν κάθεται ο αφιλότιμος μέσα σε ένα μόνο κουτάκι, αλλά κυκλοφορεί σε πολλά και γίνεται επικίνδυνος, μας μπερδεύει!
Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω ακόμα την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο (πρώτος) ανώνυμος που τον κάνει να θεωρεί αυτονόητο ότι εγώ πρέπει να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Αναμενόμενο καθώς οι άνθρωποι αυτοί εκπαιδεύονται στην ιδέα ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τους ίδιους ή επί το ταπεινότερο γύρω από το (όπως το είπε κάποιος άλλος σχολιαστής) γκρουπάκι τους!
Την ανάρτηση όμως αυτή την γράφω για άλλο λόγο. Μου άρεσε πολύ αυτό που …του απάντησα! Δεν λυπάμαι για το ότι …τον τυραννάω γιατί του δίνω την ευκαιρία να μάθει το τι τον τυραννάει. Φυσικά ήταν μια ειρωνική απάντηση στο στυλ των δικών του λόγων. Καθώς όμως την ξανασκέφτηκα συνειδητοποίησα το πόσο σημαντική απάντηση είναι. Είναι ο δρόμος προς την ιερή αντανάκλαση του εαυτού! Και για να είμαι πιο ακριβής ένας από τους δρόμους, ή πιθανόν ένα απαραίτητο τμήμα του δρόμου.
Πως μπορεί κανείς να δει την ιερή αντανάκλαση του εαυτού του; Αν μάθει να βλέπει την αντανάκλαση του εαυτού του στους άλλους και ασχοληθεί, όχι με τους άλλους αλλά με τον εαυτό του. Να αφομοιώσει την πληροφορία που του δίνουν οι αντανακλάσεις και να κάνει τις αναγκαίες διορθώσεις έτσι ώστε η τελική εικόνα που θα σχηματίζεται από αυτές τις αντανακλάσεις να γίνεται όμορφη. Μετά από μακροχρόνια τέτοια εκπαίδευση θα δει την ιερή εικόνα του εαυτού του!
Αυτός είναι ο δρόμος: Αντί ο ανώνυμος φίλος να μου ζητά να πάψω να τον τυραννάω να εκμεταλλευτεί την …αμαρτία μου και να διορθώσει έτσι τον εαυτό του ώστε αισθάνεται όμορφα …μαζί μου!
Κον Μέσκον
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτες σας περίμενα στη συγκέντρωση της "Δράσης". Κρίμα που δεν ήρθατε !
(εντελώς άσχετο με την ανάρτηση)
Το κακό είναι ότι στους θρησκευόμενους χώρους πως όταν διαφωνείς μαζί τους είσαι με το μέρος του σατανά οπότε αμέσως αφήνεται στην άκρη το περιεχόμενο της διαφωνίας και δέχεσαι επίθεση προσωπική.Δεν επιτίθεσαι πια σε έναν αδελφό σου αλλά στο σατανά οπότε επιτελείς και θείο έργο από πάνω. Νομίζω γι αυτό η εκκλησία (και η Ορθόδοξη και η Καθολική)αγάπησαν και στήριξαν χουντικά και απολυταρχικά καθεστώτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια συγκέντρωση της Δράσης; δεν την πήρα χαμπάρι.
@Σιμούδης Δημήτριος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι μπορούμε να αφήσουμε τους θρησκευόμενους χώρους να θρησκεύουν και εμείς να ζήσουμε την ζωή μας.
κ.Μέσκο
ΑπάντησηΔιαγραφή......συμφωνώντας και διαφωνώντας πολλές φορές με τα γραφόμενα
σου....κατί που είναι και φυσικό ….μου ήρθε μια σκέψη που με κυριάρχησε...
Εσύ έχοντας το όποιο χάρισμα του λόγου και των υψηλών σκεπτομορφών, μπορείς
και προχωρείς σε μονοπάτια σκέψης ίσως δύσβατα για πολλούς!!
κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα τα βρεις και με τον εαυτό σου, αλλά και
με την όποια κοσμοθεωρία σου!!!
τότε ως σώφρων, πάλι θα εξαφανιστείς και ρωτώ : έχεις σκεφτεί τι θα γίνει με
τους διαφόρους επωνύμους και ανωνύμους αναγνώστες fan σου?
αφού έχουν "ενεργοποιηθεί" με τις αμφισβητήσεις σου...και πιθανόν να
έχουν συρθεί άθελα σου σε μονοπάτια "άπατα" γιαυτούς θα μείνουν μόνοι
να τρώνε τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου τους προσπαθώντας να λύσουν
σκέψεις που δεν τις είχαν γεννήσει οι ίδιοι αλλά εσύ....
αυτό με τίποτα μη το πάρεις σαν κατηγορία...αλλά είναι μια σκέψη μου...
( μη μου απαντήσεις σαν αργοπορημένος οπαδός της β΄ Πανελλαδικής
λέγοντας ότι δικό τους πρόβλημα είναι...και όχι δικό σου!!! ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ
ΔΙΚΟ ΣΟΥ)
σε ξέρω από τα φοιτητικά χρόνια...εγώ φρικιό ...εσύ καθωσέπρεπε φοιτητής
και ζήλευα την ηρεμία σου και την σιγουριά των λόγων σου, ενώ εγώ
χιλιοβασανιζόμουνα μέσα στα πολλά γιατί.....εάν....πότε…ποτέ....κλπ κλπ!!!
αλλά χαίρομαι για σένα, γιατί κάτι νέο γεννιέται ...κάτι διαφορετικό ίσως κάτι πιο ώριμο για σένα και πιο
σίγουρο αλλά συνάμα απλό και γήινο...και όπως έλεγε και ο γλυκύτατος σύντροφος των δύσκολων βραδιών του χειμώνα στη φοιτητική εστία τότε ο Raine Maria Rilke στα «γράμματα σένα νέο ποιητή» εμπιστέψου το νέο που έρχεται και μη φοβάσαι το διαφορετικό!!
άντε καλά κουράγια!!!
Εύχου γιατί η δικιά σου τώρα ευχή πιάνει πιο πολύ από ενός βολεμένου!!
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ παλιέ γνωστέ, δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι το γεγονός ότι χρησιμοποιείς το κλασσικό επιχείρημα όλων των ...μαντριών. "Καλό μου πρόβατο μην βγαίνεις από το μαντρί γιατί θα σε φάει ο λύκος". Το έχω περιγράψει ήδη στο Σοκ και Δέος αυτό το επιχείρημα και τώρα θέλω να προσθέσω κάτι.
Στον πραγματικό κόσμο το μαντρί της εκκλησίας είναι ένα από τα μικρότερα και πλέον αδύναμα. Εδώ έξω υπάρχουν πάμπολα άλλα μαντριά και κάποιος που πρέπει ντε και καλά να ζει σε μαντρί δεν έχει παρά να επιλέξει. Πλην όμως υπάρχουν και πολλοί πολλοί άλλοι άνθρωποι που δεν χρειάζονται να ζήσουν σε ένα μαντρί.
Και θα τελειώσω με το εξής: οι άνθρωποι που έχουν απόλυτη ανάγκη να μένουν στο μαντρί της εκκλησίας, ότι και να πω δεν το κουνούν από εκεί. Επηρεάζονται από εμένα μόνο όσοι ήδη από μόνοι τους έχουν μισοβγεί. Και αν δεν τους έβγαζα εγώ, θα τους έβγαζε κάποιος ή κάτι άλλο.
Και αφού βγουν έχουν πολλές επιλογές ήδη δοκιμασμένες από πλήθος άλλων ανθρώπων.
Τώρα το γιατί κάποιοι βασανίζονται από ερωτήματα ενώ κάποιοι βρίσκουν ή νομίζουν ότι βρίσκουν απαντήσεις νομίζω ότι έχει την ίδια απάντηση με το ερώτημα γιατί κάποιοι είναι ξανθοί και κάποιοι μελαχρινοί...
Σαν τι θέλεις να ευχηθώ; μήπως να πάψεις να είσαι βολεμένος; Αυτό δεν στο εύχομαι. Απόλαυσε αυτό που έχεις!
Α! επίσης δεν νομίζω ότι έχω fan!
@Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ πλήρως με το ποιος βγαίνει απ΄το μαντρί, συμβάλει όμως όταν βγάζοντας το κεφάλι έξω απ΄ το μαντρί βλέπεις ότι υπάρχει κάτι αξιόλογοεκεί έξω και όχι μόνο το ¨άγνωστο¨.
Μάλλον η ζωή είναι πιο μπερδεμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άλλοι είναι ταυτόχρονα οι συμπολίτες, οι άνθρωποι με τους οποίους ζούμε μαζί. Στις σημερινές συνθήκες για τους περισσότερούς μας, οι άνθρωποι με τους οποίους πρέπει να εγρασθούμε μαζί για να τα βγάλουμε πέρα. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα οι αξίες μας δεν μπορούν να ζουν τις ανεξάρτητες ζωές τους αλλά σε κάποια σημεία θα συναντηθούν και θα συνδιαλλαγούν.
Πως θα συνδιαλλαγούν όταν πχ επειδή εγώ έχω πεισθεί ότι κάτι είναι λάθος θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα στα βιβλία μου να ονομάζω απατεώνες όσους επιμένουν να έχουν διαφορετική άποψη από τη δική μου; Όταν στοχοθετώ με βάση "ιδέες" που έχω για την αιτία των κακών στην Ελλάδα, χωρίς καμιά, απολύτως καμιά έγκυρη υποστήριξη από σχετική βιβλιογραφία που να την αναφέρω, την Ορθόδοξη εκκλησία και διδασκαλία ως το αίτιο της σημερινής κακοδαιμονίας (άρα τις μάγισσες που πρέπει να κυνηγήσουν στη σημερινή περίσταση οι "υγιώς σκεπτόμενοι" έλληνες); Τι μας λέει ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα "αστικό μύθο" που παπαγαλίζει μια ομάδα ελλήνων;
Καταλαβαίνω το να κρίνει κανείς τις αποψεις άλλων αυστηρά. Καταλαβαίνω ακόμη στα πλαίσια ενός blog να γράφει κανείς "ιδέες". Δεν εκτιμώ όμως το να ανακατεύει κανείς στα βιβλία του την κριτική εξέταση με την προπαγάνδα, τα επιχειρήματα με την υποτίμηση των διαφωνούντων και να χρησιμοποιεί το κύρος του πρώτου για να καλύψει την αυθαιρεσία του δεύτερου.
Sticks and stones can break my bones, but words can never hurt me.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Σιμούδης Δημήτριος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είναι δυνατόν να μην υπάρχει κάτι το αξιόλογο έξω από ένα μαντρί μιας ελάχιστης μειοψηφίας ανθρώπων; Όλοι οι άλλοι είναι ανόητοι εκτός από το γνωστό γκρουπάκι; Και εν πάση περιπτώσει για αυτό έχουμε τα μάτια, για να βλέπουμε. Και την κρίση για να δοκιμάζουμε.
@Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορώ πως τολμάς και λες "Στις σημερινές συνθήκες για τους περισσότερούς μας, οι άνθρωποι με τους οποίους πρέπει να εγρασθούμε μαζί για να τα βγάλουμε πέρα. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα οι αξίες μας δεν μπορούν να ζουν τις ανεξάρτητες ζωές τους αλλά σε κάποια σημεία θα συναντηθούν και θα συνδιαλλαγούν." χωρίς "καμιά, απολύτως καμιά έγκυρη υποστήριξη από σχετική βιβλιογραφία" Το επιχείρημα αυτό το θεωρώ απλη ένδειξη του αδιεξόδου που προφανώς βρίσκεσαι...
Το άλλο όμως όχι. Είναι καθαρή συκοφαντία γιατί πουθενά δεν θα βρεις να λέω ή να υποννοώ ότι "ονομάζω απατεώνες όσους επιμένουν να έχουν διαφορετική άποψη από τη δική μου".
Εχω πει και το επαναλαμβάνω ότι η Εκκλησία λέει ψέμματα για τον Χριστό και επομένως είναι αναξιόπιστη και αναφέρω εντελώς συγκεκριμένα πράγματα και τα υποστηρίζω με κρυστάλινη επιχειρηματολογία και κανείς δεν βρέθηκε καν να επιχειρήσει να απαντήσει, την στιγμή που δεκάδες κληρικοί και θεολόγοι ομολογουν (off the record) ότι έχω δίκιο. Απλώς ο εκκλησιαστικός χώρος εκτοξεύει τόνους λάσπης και πετάς και εσύ την δική σου κουβαδιά...
Αγαπητέ, σε δουλεύουν ψιλό γαζί και αντί να ζητάς εξηγήσεις από τους αρμόδιους τα βάζεις μαζί μου, γιατί η παρουσία μου και μόνο και ο λόγος μου και μόνο, σου φανερώνει πικρές αλήθειες...
Ο λόγος είναι πιο κοφτερός από μαχαίρι όχι όταν βρίζει, τότε δεν μπορεί να κόψει ούτε βούτυρο, αλλά όταν φανερώνει αλήθειες.
1. Αυτό που λέω το λέω ("να εργασθούμε ..")σε ένα blog και όχι σε ένα βιβλίο. Είναι μια γρήγορη άποψη. Αν πήγαινα να το υποστηρίξω σε ένα βιβλίο θα φρόντιζα να βρω βιβλιογραφική υποστήριξη. Αν δεν την έβρισκα δεν θα συνέχιζα πχ λέγοντας ότι όσοι δεν το βλέπουν αυτό "κοροιδεύουν τον εαυτό τους". Το επιχείρημα για τη βιβλιογραφία είναι ένδειξη του ότι έχω βαρεθεί να ακούω "ιδέες που εξηγούν τα πάντα".
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Εγώ βρίσκω πιο σωστή τη δική σου στάση που κρίνοντας ότι η διδασκαλία της εκκλησίας είναι ψευδής έφυγες. Είναι πολύ καλύτερη από εκείνων που μένουν γιατί είναι κερδοφόρα. Το πόσοι όμως ανοίκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι ζήτημα εικασιών. Ίσως μια λύση εθελουσίας εξόδου (για αυτούς που έχουν χρόνια και τώρα δεν αισθάνονται καλά) θα ήταν λύση. Όσοι έχουν λίγα χρόνια δεν έχουν καμια δικαιολογία να μένουν (απλοί υπάλληλοι εργοστασίων έχουν περισσότερα κότσια από τους ίδιους).
3. Για την κουβαδιά. Μα δεν λές: Εγώ πιστεύω ότι τα τάδε και δείνα είναι λανθασμένα και να τα επιχειρήματά μου και τέλος. Υπονοείς ότι ή α) κάποιος θα βγει δημόσια σε διάλογο μαζί σου και θα ανατρέψει τα επιχειρήματά σου ή β) αναγνωρίζει κατά βάθος ότι έχεις δίκιο και ή κοροιδεύει τον κόσμο ή τον εαυτό του. Δηλαδή δημιουργείς κάτι σαν Προ Αρσενίου και μετά Αρσένιο εποχή για την ελληνική θεόλογία και λες: αν αφού κάποιος διαβάσει το βιβλίο μου δεν πειστεί ή οφείλει να μου απαντήσει γιατί δεν πείστηκε ή (ακολουθεί επιλογή αρνητικών χαρακτηρισμών: δεν αντέχει την αλήθεια όπως εγώ, είναι παγιδευμένος και αναγκάζεται να λέει άλλα από αυτά που πιστεύει, είναι απατεώνας).
Αυτή η στάση σου είναι που με ενοχλεί. Σε καμιά επιστημονική κοινότητα δεν έχει κανείς τέτοιες απαιτήσεις για το πρόσωπό του και για την προσοχή που οφείλουν να τραβήξουν οι θέσεις του.
Μέσα στο κουτί των «ορθοδόξων» υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων που προσλαμβάνουν διαφορετικά ο καθένας το όποιο "μήνυμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν οι Λουκάδες, οι Σωτηρόπουλοι, οι Καρατζαφέρηδες, οι Γιανναράδες, οι Ράμφοι, οι Χριστόδουλοι, οι Σμέμαν, οι Ντοστογιέφσκυ, οι Παπαδιαμάντηδες, οι Παύλοι, οι Λουκάδες, οι Βασίληδες, οι Παλαμάδες κλπ.
Τους βάζετε όλους στο ίδιο κουτί. Οι βασικές αρχές της μεταφυσικής που ασπάζονται σε βασικά θέματα διαφοροποιούνται ορισμένες φορές όσο η μέρα με τη νύχτα, παρότι σημειολογικά χρησιμοποιούν όλοι τα σημαίνοντα Τριάδα, Χριστός, Ανάσταση, πτώση κλπ. Το περιεχόμενο που δίνουν και η μεταφυσική που ξεδιπλώνεται από το περιεχόμενο αυτό πολλές φορές χωρίζεται από άβυσσο.
Προφανώς η κριτική στην ορθοδοξία (σε οτιδήποτε γενικά, όπως πχ στην παγκοσμιοποίηση, το φιλελευθερισμό, την αριστερά κλπ) προϋποθέτει καταρχάς την οριοθέτηση του στόχου που κρίνουμε. Ορθοδοξία είναι «αυτό και αυτό». Το περίεργο είναι ωστόσο, ότι σε μια τέτοια γενικευμένη κριτική, εκ των πραγμάτων έχετε ήδη καταφέρει να βάλετε στο ίδιο τσουβάλι τις απόψεις όλων των ανωτέρω. Και για να μην πάω σε ακραίο παράδειγμα σύγκρισης (πχ Λουκά-Γιανναράς) ας πάμε στη σύγκριση Ράμφου-Γιανναρά, που για όποιον τους έχει μελετήσει κάπως συστηματικά προφανώς αντιλαμβάνεται τη χαώδη διαφορά στον ανθρωπολογικό τύπο που προκύπτει από τη μεταφυσική του καθενός (μιλάω τελείως περιγραφικά, χωρίς αξιολογική κρίση). Επίσης οι γνωσιοθεωρητικές μέθοδοι δεν είναι πάντα κοινές, ακόμη και αν υπάρχει κάποια συνισταμένη. Όλοι ωστόσο δηλώνουν ορθόδοξοι και κανείς δεν τουs αφορίζει.
Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία, ωστόσο κοινά στοιχεία υπάρχουν για όλους τους ανθρώπους και για όλες τις μεταφυσικές. Δεν τολμούμε ωστόσο να τους βάλουμε στο ίδιο κουτί, εκτός και αν ξεχειλώσουμε τα κριτήρια κατηγοριοποίησης (δεν κρύβω ότι με τις κατηγοριοποιήσεις έχω αλλεργία).
Αν κριτήριο του ποιος είναι ορθόδοξος είναι η υιοθέτηση σημαινόντων για τη μεταφυσική περιγραφή και πίστη του όπως τριαδικότητα, σάρκωση του Λόγου, Χριστός, πτώση, ανάσταση, πρόσωπο και όλα αυτά τα χιλιοειπωμένα, τότε το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση, ως προς του πόσο συνεκτικός και σαφής είναι ο στόχος της κριτικής σας.
Αν όχι, πώς οριοθετείτε το τι είναι ορθοδοξία? Και αν το οριοθετείτε, υποθέτω από συνόδους κλπ, κάτω από πιο πρίσμα ερμηνεύετε τα ιστορικά αυτά κείμενα των συνόδων αυτών και οριοθετείτε τελεσίδικα την ερμηνεία, τη στιγμή που αυτό αποτελεί ανοιχτό πρόβλημα γενικά της σύγχρονης ιστοριογραφίας?
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Συνειρμικά τώρα. Μου αρέσει η παράθεση των εικόνων για το λόγο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κοφτερό μαχαίρι που κόβει, το στομωμένο μαχαίρι που δεν κόβει ούτε βούτυρο, το μαχαίρι που διαπερνά χωρίς να αγγίξει αυτόν που δεν προσβάλεται.
@Kkat
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει να πω και σε σένα τα ίδια που έχω πει κάμποσες φορές. Αν θέλεις να ασχοληθείς με εμένα και το τι λέω θα πρέπει να το διαβάσεις, κάτι που δεν είναι εύκολο...
Δεν κάνω τίποτα από όσα λες και δεν διαφωνώ σε κάτι από αυτά. Το τι λέω είναι γραμμένο στο Σοκ και Δέος. Δεν κάνω κριτική σε κάποια κυρία Ορθοδοξία ούτε στην ...θεία Εκκλησία, αλλά σε απολύτως εστιασμένες θεολογικές διδασκαλίες. Και βέβαια δεν θεωρώ ότι είμαι υποχρεωμένος να την επαναλαμβάνω κάθε φορά που κάποιος καθυστερημένος (χρονικά) αναγνώστης προβάλει τέτοια απαίτηση...
@Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να προβάλεις όσες δικαιολογίες θέλεις.
"Δηλαδή δημιουργείς κάτι σαν Προ Αρσενίου και μετά Αρσένιο εποχή για την ελληνική θεόλογία και λες: αν αφού κάποιος διαβάσει το βιβλίο μου δεν πειστεί ή οφείλει να μου απαντήσει γιατί δεν πείστηκε ή (ακολουθεί επιλογή αρνητικών χαρακτηρισμών: δεν αντέχει την αλήθεια όπως εγώ, είναι παγιδευμένος και αναγκάζεται να λέει άλλα από αυτά που πιστεύει, είναι απατεώνας)."
Αν θέλεις να ασχοληθείς μαζί μου ναι τα πράγματα είναι έτσι και ναι πιστεύω ότι δεν αντέχεις την αλήθεια. Αν θεωρείς ότι κάθε ένας που δεν λέει δημοσίως τι πιστεύει κατ' ιδίαν είναι απατεώνας, απλά κάνεις λάθος, δεν είναι αναγκαστικά απατεώνας: πετάς και πάλι λάσπη.
Δεν πρόκειται να δημοσιεύσω άλλο σχόλιο περί του τί είδους άνθρωπος είμαι.
Το βιβλίο σου το έχω στο ράφι και αναμένει να ολοκληρώσω τη μελέτη στο Νίτσε στην οποία έχω δώσει προτεραιότητα αυτό το εξάμηνο. Από χρονικής απόψεως μόνο επομένως δε θα είναι εύκολο, γιατί κατά τα άλλα, δεν έχω εμμονή ούτε με καμία κυρία Ορθοδοξία (δεν μπορώ καν να την προσδιορίσω) ούτε με καμία θεία Εκκλησία. Όταν το διαβάσω θα επανέλθω αν χρειαστεί. Καλές γιορτές σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ανήκω σε αυτούς που ο Αρσένιος δεν υπολόγισε και τόσο καλά όταν έλεγε οτι το τελευταίο του βιβλίο απευθύνεται σε όσους είναι με το ένα πόδι εκτός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν και με τα δύο πόδια εντός, και πολύ εντός.
Για το λόγο αυτό θα συνιστούσα σε όποιον νιώθει όμορφα εκεί που βρίσκεται να μην τα σκαλίζει.
Καθότι η αλήθεια δεν είναι απαραίτητα λυτρωτική!
Ο Αρσένιος έχει τη δύναμη να διαχειρίζεται καλώς την κατάσταση του, αυτό δε σημαίνει πως μπορούν να το κάνουν όλοι..
Οι ''απολογητές'' αυτού του blog, λοιπόν, ας πάψουν να ασχολούνται..
Και δε μιλώ υποτιμητικά για αυτούς παρά μόνο συγκαταβατικά. Κι ας μην είναι φανερό..
Γεια σας, είμαι άσχετη, δε σας ξέρω. Έτυχε να βρεθώ σε αυτή την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το κείμενο της ανάρτησης ήταν λόγος προφορικός, μπορεί να ένιωθα οτι υπήρχε μεγάλη αγάπη, ή μπορεί να ένιωθα οτι υπήρχε υπερηφάνεια και σκληρότητα.
Στον γραπτό λόγο, δεν ακούγεται ο τόνος της φωνής.
Συμφωνώ απόλυτα με την ανάρτηση, όμως, εμένα κάποιες φορές δε θα μου άρεσε να μου μιλούσαν έτσι, διότι θα σκεφτόμουν πως απαιτούν από εμένα να είμαι Αγία, να είμαι θεός που δίνει αγάπη χωρίς ποτέ να παίρνει αγάπη, θα σκεφτόμουν οτι δεν είναι δα τόσο δύσκολο να πει κάποιος "δεν είμαι ελέφαντας" και πως αυτό δεν αναιρεί την δική μου διαδικασία αυτογνωσίας, και πως το "άντε παράτα μας ηλίθιε σχολιαστή που τολμάς να στείλεις σχόλιο" δεν ακούγεται ευγενικό αλλά εντελώς ανελέητο.
Νομίζω ένας δυνάστης θα έλεγε στον δούλο "άμα νιώθεις δούλος είναι πρόβλημά σου",
ενώ ένας δυνάστης που θα έλεγε στον δούλο "νοιάζομαι αν νιώθεις δούλος" θα έπαυε να ήταν δυνάστης.
Έτσι νομίζω. Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω εγώ τι κατάλαβα από την δική μου υποκειμενική πλευρά;
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο σχολιαστής ευθύνεται για το πώς του φαίνεται ο κύριος Μέσκος (φυσικά, ο κύριος Μέσκος δεν ευθύνεται καθόλου για το πώς φαίνεται στον σχολιαστή),
αλλά ο κύριος Μέσκος δεν ευθύνεται για το πώς του φαίνεται η εκκλησία (φυσικά, ευθύνεται η εκκλησία για το πώς φαίνεται στον κύριο Μέσκο)."