Πέρασα πέντε υπέροχες μέρες στην Βαρκελώνη!
Δεν είχα ξαναταξιδέψει στην ιβηρική και δεκαετίες είχα απορία. Μα πως είναι δυνατόν να είναι η Ελλάδα στο ίδιο επίπεδο με την Ισπανία και σε ανώτερο από την Πορτογαλία, μιλώντας για μακροοικονομικά μεγέθη. Πήγα είδα …και έμαθα. Η Ελλάδα είναι πολύ κατώτερη από, τουλάχιστον, την Ισπανία και για να είμαι πιο ακριβής, η Αθήνα είναι πολύ κατώτερη από την Βαρκελώνη…
Η απορία μου οφειλόταν στο γεγονός ότι ξέρω, που λέει ο λόγος, ιστορία και γνωρίζω το παρελθόν των χωρών της ιβηρικής και το γεγονός ότι εισέρρευσε στις χώρες αυτές τεράστιος πλούτος, αλλά και δεν υπέστησαν τις καταστροφές των παγκοσμίων πολέμων. Και από μικρός αναρωτιόμουν, μα πως γίνεται να έχουν αυτές τον ίδιο βαθμό ανάπτυξης με εμάς.
Τελικά δεν έχουν. Μπορεί στα νούμερα να είμαστε καλύτεροι …μάγειρες από αυτούς και στα οικονομικά μεγέθη να είμαστε κοντά, αλλά είμαστε αιώνες πίσω στον πολιτισμό και την κουλτούρα. Δεν είναι μόνο τα κτίρια και τα μουσεία και οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Είναι στον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία. Και θα μου πείτε, τα μουσεία τα είδα, την κοινωνία που την κατάλαβα; Απλά, από τον τρόπο που οδηγούν οι άνθρωποι τα αυτοκίνητά τους και βέβαια από τον τρόπο που (δεν) τα σταθμεύουν…
Αλλά και από τον εξαιρετικά δημιουργικό τρόπο που …σου τα παίρνουν! Είναι ο πρώτος τουριστικός προορισμός της Ευρώπης, και είχα από πάντα την απορία, γιατί άραγε, τώρα δεν την έχω και έχουν εξαιρετικά ευφάνταστο τρόπο να …αρμέγουν τον τουρίστα. Αλλά όχι κλέβοντάς τον, όπως στην (καλύτερη χώρα του κόσμου) πατρίδα μας, αλλά παρέχοντάς του εξαιρετικές υπηρεσίες. Σου τα παίρνουν, αλλά το ευχαριστιέσαι και λες θέλω να ξαναπάω!
Αχ αυτή η κατάρα της ιστορίας!
Όσες γενιές και να περάσουν, ποτέ δεν θα αποχτήσουμε της υποδομές που έχει η Ευρώπη. Και οι υποδομές είναι μέσα στην ψυχή, στην καρδιά και τον νου των ανθρώπων. Μου έμεινε στον νου ο πρόσφατος σχολιαστής σε αυτό το μπλογκ με το όνομα Σπύρος. Πως δηλαδή όλη την εξυπνάδα την βάζει στην προσπάθειά του να κάνει το άσπρο μαύρο… Όλοι έχουμε εξυπνάδα, όλοι οι λαοί είναι εξίσου άνθρωποι, η κουλτούρα όμως επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο που χρησιμοποιούμε αυτό το φυσικό αγαθό. Και η ορθόδοξη κουλτούρα σε εκπαιδεύει στο να δέχεσαι, με επίγνωση ή όχι, ότι ο Χριστός σου χάρισε, εσένα ειδικά, την αθανασία και άλλα σχετικά…
Σε τι διαφέρει η στάση του Σπύρου από τον πολιτικό κόσμο που έχει την υποχρέωση να διαχειριστεί την παρούσα οικονομική κρίση… Όλη η ευφυΐα του καταναλώνεται στην προσπάθεια να μην αντιμετωπίσει την αλήθεια, ότι δηλαδή εμείς ως πολίτες πληρωνόμαστε για πράγματα που δεν παράγουμε και επομένως έχουμε πράγματα που δεν μας ανήκουν και πρέπει να τα δώσουμε πίσω… Και ότι όλοι συμμετείχαμε σε αυτό το φαγοπότι.
Και αυτό δεν αλλάζει. Μας έχει καταδικάσει η ιστορία. Βέβαια η ιστορία είναι πολύ πιο σκληρή για άπειρους άλλους λαούς. Αυτό εμένα δεν με παρηγορεί. Ένα πράγμα σκέπτομαι, όπως μέσα στο ποτάμι που κυλά ορμητικά, πάντα υπάρχουν περιοχές γαλήνιες, λοιπόν μια τέτοια περιοχή δημιουργώ. Με πλήρη επίγνωση της κατάστασης.
Θα με πείτε εγωιστή, είμαι. Δεν ζω για να παρακολουθώ το πώς με χαρακτηρίζουν οι άλλοι.
¨Εχω επισκεφτεί την Ισπανία τρεις φορές μέχρι σήμερα και για μένα είναι ο καλύτερος ταξιδιωτικός προορισμός απο πάσης απόψεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με το άρθρο σας σ' όλα του τα σημεία. Πράγματι οι Ισπανοί έχουν βρεί τον τρόπο να "αρμέγουν" τον τουρίστα, όμως προσφέρουν ως αντάλλαγμα μια χώρα αν μη τι άλλο προσεγμένη που σέβεται πρωτίστως τον εαυτό της (δλδ την Ιστορία και τον πολιτισμό της).
Θα τολμούσα να πω οτι είναι μια Ελλάδα....όπως την ονειρευόμαστε, αν και ξέρω οτι αυτό που λέω ίσως φαντάζει υπερβολικό. Σίγουρα όμως αυτό που έχουν να δείξουν το κάνουν πολύ καλά και είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Φαντάζεστε πως θα 'ταν η Ελλάδα αν μπορούσε να προβάλει σωστά τον δικό της πλούτο; Αν μπορούσε να "εκμεταλλευτεί" κάθε κομμάτι του πολιτισμού της ωστε να συγκεντρώνει τα βλεμματα εκεί που πρέπει και οχι μόνο στα club της Μυκόνου;
Την λεπτομέρεια με την οδήγηση που αναφέρετε την παρατήρησα και γω απ την πρώτη κι' ολας φορά και όντως αντανακλά όλη την κουλτούρα-λειτουργία της ισπανικής κοινωνίας.
Πάντως αν ποτέ ξαναεπισκεφτήτε την Ιβηρική χερσόνησο, δείτε πως αντιμετωπίζουν οι Ισπανοί ένα θέμα ταμπού για τον Ελληνα. Φυσικά αναφέρομαι στον εμφύλιο πόλεμο που επίσης ταλαιπώρησε τους Ίβηρες για τρια χρόνια. Δείτε με τι ωριμότητα αντιμετωπίζουν την ίδια τους την Ιστορία (ανεξαρτήτου πολιτικής παρατάξεως) και θα εκπλαγείτε με την νεοελληνική μισαλλοδοξία και τον στείρο φανατισμό που μας διέπει εδώ στην Ελλάδα.
Δημήτρης Τ.
Καλώς επέστρεψες. Έχω επισκεφτεί και εγώ την Ισπανία και λιγο πολύ συμφωνώ με τα παραπάνω. Το δικό μας πρόβλημα είναι ότι ο καθένας μας θεωρεί πως το δικό του είναι το μόνο σωστό και όλα τα υπόλοιπα λάθος.Ειδικά ο τρόπος που παρκάρουμε δηλώνει ότι ο δρόμος είναι δικός ΜΟΥ και δεν μου καίγεται καρφί για τους υπόλοιπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικα για τον Ελληνικο εμφυλιο πολεμο γνωριζω ελαχιστα, και αυτα μονο απο προφορικες αναφορες.Και οπως ειναι φυσικο, ο καθενας λεει τα δικα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο λυκειο ('94-'95) δεν υπηρχε πουθενα σχετικο κεφαλαιο στο βιβλιο της ιστοριας. Ακομη κ σημερα ομολογω οτι εχω σκοταδι.
Δεν ξερω αν ειναι θεμα πολιτικης, αλλα μαλλον ειναι κατι πολυ ασχημο και ποναει για να "σκεπαζεται" με τετοιο τροπο.
Θα μου πεις, ακομη και σημερα (σχεδον 100 χρονια μετα)καποιοι μαλωνουν για τον Βενιζελο κ τον βασιλια, ποσο μαλλον για κατι που ειναι πολυ πιο προσφατο..
Δεν μπορω να φανταστω πως θα ηταν η Ελλαδα αν ειχε τον πλουτο της Ισπανιας παντως! Την εποχη που αυτοι οργωνανε τους ωκεανους ανακαλυπτοντας νεα εδαφη και νεα αγαθά, εμεις ειμασταν σκλαβοι..
Σημερα καταντησαμε σκλαβοι...του εαυτου μας(μαλλον).Ειμαι περιεργος παντως να δω το μελλον μας.
Πάντως και η πρόοδος της Ισπανίας έφτασε μέχρι ενός σημείου. Μολονότι ήταν η πιο δυνατή χώρα της Ευρώπης μετά από την καταστροφή της Αρμάδας από την Ελισάβετ την Α΄ άρχισε η κατρακύλα. Και φυσικά είναι ο θρησκευτικός φανατισμός που οδήγησε τον Φίλιππο σ' αυτήν την ανοησία. Θρησκευτικός Φανατισμός και Αντιμεταρύθμιση !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιορθώσατε παρακαλώ στο από 10-12-2009 και περί ώραν 1:07 μ.μ. αναρτηθέν σχόλιό μου αντί "αντιμεταρύθμιση" εις στο ορθόν "αντιμεταρρύθμιση".
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θα με πείτε εγωιστή, είμαι. Δεν ζω για να παρακολουθώ το πώς με χαρακτηρίζουν οι άλλοι."
ΑπάντησηΔιαγραφή... και όμως, αυτο κάνεις στη πραγματικότητα... ζεις για το "φαίνεσθαι" και οχι για το " Ειναι"
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φαντάζεστε πως θα 'ταν η Ελλάδα αν μπορούσε να προβάλει σωστά τον δικό της πλούτο; Αν μπορούσε να "εκμεταλλευτεί" κάθε κομμάτι του πολιτισμού της ωστε να συγκεντρώνει τα βλεμματα εκεί που πρέπει και οχι μόνο στα club της Μυκόνου;"
Σταδιακά αντιλαμβάνομαι ότι το πρόβλημά μας είναι ότι απλά δεν έχουμε ποιλιτισμό. Ο πολιτισμός δεν είναι μουσιακό είδος αλλά ζωή και όλα λεν ότι δεν έχουμε κάποιον αξιόλογο πολιτισμό. Τα μνημεία και τα αρχαία δεν είναι πολιτισμός μας.
Και στο θέμα αυτό και σε όλα τα άλλα ζούμε ...την φαντασίωσή μας. Να όμως που η πραγματικότητα μας διαψεύδει.
Οι Ισπανοί αξιοποιούν το παρελθόν γιατί έχουν παρόν. (το οποίο βέβαια δεν είναι άμοιρο προβλημάτων). Εμείς δεν έχουμε παρόν γιατί ζούμε στον δικό μας πλανήτη. Διέστε την κουβέντα που κάνουν οι πολιτικοί μας αυτές τις μέρες...
@Γιώργος Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιστορία μας έχει σφραγίσει, αναρωτιέται κανείς όμως γιατί η ιστορία μας ακολούθησε τις διαδρομές που ακολούθησε, και εκεί εμφανίζεται ...η δράση της Εκκλησίας!
@Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ υποθέτω ότι ο καθολικισμός πήγε πίσω την Ισπανία, αλλά δεν έχω τα στοιχεία (τις γνώσεις) που έχω για την ΕΛλάδα. Πάντως ο Αλμοδοβάρ κάτι λέει σχετικά.
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφή" ... και όμως, αυτο κάνεις στη πραγματικότητα... ζεις για το "φαίνεσθαι" και οχι για το " Ειναι""
Όπως νομίζεις, αλλά δεν αντέχω θα το πω: Σιγά ντε, κάτι μας είπες!
@Μέσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το εκτιμούσα αν είχατε να μου προτείνετε κάποιο καλό βιβλίο σχετικό με τον εμφύλιο.
@Ανώνυμος
Αν είσαι απο αυτούς που προτιμούν να παραμείνουν ανώνυμοι καλώς..
Πιθανόν να συμφωνείς με την άποψη "θα σας κρίνει ο Θεός αν είστε σωστοί ή όχι" που τόσο έντονα προβάλει ο χώρος σας (για να λέτε ότι θέλετε και να βγαίνετε και λάδι ), αλλα θα ήταν ουσιαστικότερο να σχολιάζεις απόψεις και όχι χαρακτήρες. (αν φυσικά μπορείς να διακρίνεις την διαφορά)
@Γιώργος Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι αλλά δεν έχω να σου προτείνω κάτι. Στην βιβλιοθήκη μου έχω 3-4 τέτοια έργα αλλά είναι πολύ παλιά και φαντάζομαι θα έχουν κυκλοφορήσει νεότερα και πιο αξιόπιστα. Μια έρευνα στα βιβλιοπωλεία θα σου δείξει τι κυκλοφορεί τώρα.
Πράγματι πολύ ωραία η Βαρκελώνη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι που θυμάμαι ιδιαίτερα είναι τα αναμνηστικά τους. Πολύ ποιοτικά και όμορφα, ειδικά στο πάρκο Γκουέλ είχε τόσο όμορφα πραγματάκια για δώρα που είχα πάρει ένα σωρό!
Και μια ερώτηση τώρα, φιλοσοφικού περιεχομένου..
Τι σημαίνει ''..ο καθολικισμός πήγε πίσω την Ισπανία..'';
Ποιός ορίζει τις κατευθύνσεις;
@Νικόλαος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι δύσκολη η απάντηση. Το τι είναι μπρος και τι πίσω το καθορίζει η πλειοψηφία ενός λαού. Η χριστιανική εκκλησία, επειδή η ίδια δεν μπορεί να εξελιχθεί, (καθότι έχει την αποκεκαλυμένη αλήθεια και αυτή δεν μπορεί να αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι) τείνει να εμποδίζει την εξέλιξη των κοινωνιών γιατί αυτή η εξέλιξη δημιουργεί εντάσεις στην ίδια. Ένας τρόπος να εμποδίσει την εξέλιξη είναι να πείσει, όποιους μπορεί, ότι η εξέλιξη είναι κάτι κακό...
Αυτό ισχύει σε μέγιστο βαθμό για την ορθόδοξη εκκλησία και σε κάπως μικρότερο βαθμό για την καθολική εκκλησία.
Στην Ισπανία η εκκλησία, όπως και στην Ελλάδα, βοήθησε όσο μπορούσε στην διατήρηση της δικτατορίας. Για να μην αναφερθώ στην περίφημη Ιερά Εξέταση.
Καταλαβαίνω όλα αυτά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στοχασμός μου είναι ποιά κατάσταση άραγε είναι η λιγότερο δυσάρεστη για τον άνθρωπο μεταξύ των δύο: το να έχει μια αντίληψη για το Θεό που θεωρεί πως είναι αληθής μα φέρει μαζί της τις συνέπειες της βεβαιότητας ή το να έρθει σε επίγνωση του ότι η υπόθεση του Θεού (εννοώ των αντιλήψεων περί αυτού) είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα;
Ασφαλώς η απάντηση είναι διαφορετική από άνθρωπο σε άνθρωπο και εξαρτάται ιδιαιτέρως από τη φάση ζωής στην οποία βρίσκεται (πριν ή αφού τον βρουν οι αναπόφευκτες συμφορές της ύπαρξης: θάνατος αγαπημένων προσώπων, ασθένειες, αναπηρίες και τόσα άλλα).
Δεσμευτική ανακούφιση ή χαώδης ελευθερία;
Άλλη μια κατάρα του homo sapiens...
@ Νικόλαος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι μόνος σου δίνεις και τις απαντήσεις στις οποίες και εγώ συμφωνώ.
@Νικόλαος
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Πέρα από το στοχασμό υπάρχει και η αίσθηση της επικοινωνίας. Η διαίσθησή μας μας πληροφορεί αν βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση πραγματικής επικοινωνίας. Μπορεί να σφάλουμε. Μάλιστα μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι κάθε ανθρώπινη επικοινωνία μπορεί να προσομοιωθεί με ένα κατάλληλο αλγόριθμο (όχι όμως να το αποδείξει-δεν έχει γίνει μέχρι τώρα τουλάχιστον κάτι τέτοιο).
Αν όμως δεχθούμε ότι η δύναμη της διαίσθησής μας για το πότε επικοινωνούμε έχει κάτι που τελικά δεν ανάγεται στην μοντελοποίηση του στοχασμού τότε πέρα από την επιλογή που προτείνεις υπάρχει και ένα ερώτημα: υπάρχει προσωπική επικοινωνία με το Θεό; ειδικότερα από την Ορθόδοξη σκοπιά υπάρχουν καταστάσεις που βιώνω επικοινωνία με ένα άλλο και ανώτερο Πρόσωπο;
Ας πουμε ναι. Γιατί να μην πω το Πρόσωπο αυτό "τον ιερό εαυτό μου"; (παρατήρηση: Αρσένιε, λέγοντας ότι προσεύχεσαι στον ιερό εαυτό σου στο άλλο σχόλιο, το επόμενο, μοιάζει να λες ότι βιώνεις αυτή την προσευχή ως επικοινωνία με ένα Πρόσωπο-μπορεί όμως και να μην είναι έτσι οπότε αν θες κάνε μια διευκρίνηση)
Θα μπορούσα να το πω και με άλλα ονόματα. Προσωπικά συμφωνώ με το κριτήριο του Χριστού: Κατάλαβε το δέντρο από τους καρπούς του. Λέει ο τάδε ότι "προσεύχεται στον εαυτό του" αλλά βλέπω σημάδια αγιότητας (στον ίδιο, στην οικόγένειά του, στον τρόπο που λειτουργεί η ομάδα όπου δραστηριοποιείται); Δίνω μια προσοχή. Δεν τα βλέπω; αξιολογώ ανάλογα.
2. Υπάρχει ελευθερία που είναι χαώδης με την έννοια ότι ο άνθρωπος είναι έρμαιο. Και υπάρχει ελευθερία που είναι χαώδης επειδή εκφράζει κάτι που αφορά στο πως είναι η πραγματικότητα. Ο Χριστός λέει κάτι σχετικό για τον άνθρωπο του πνεύματος.
Υπάρχει δεσμευση που είναι σκλαβιά και υπάρχει δέσμευση που είναι απελευθέρωση όπως η δέσμευση του περιορισμένου αριθμού των πλήκτρων του πιάνου που απελευθερώνει το συνθέτη από την αδυναμία του να χειρισθεί το συνεχές των μουσικών ήχων (κατά τον Στραβίνσκυ).
Αυτό λοιπόν που παρουσιάζεις διασταλτικά μπορεί να μπορεί να συνυπάρξει και ας φαίνεται αντιφατικό (ή το ένα ή το άλλο)
@ Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είσαι λίγο πιο προσεκτικός. Δεν λέω ότι προσεύχομαι στον ιερό εαυτό μου! κάτι που δεν έχει νόημα, αλλά στην ιερή αντανάκλαση του εαυτού μου, στην αντανάκλαση του εαυτού μου στο ιερό. Αυτήν την αντανάκλαση μπορείς να την ονοματίσεις όπως θέλεις, Θεό, Υιό του Θεού, Πνεύμα, γιατί όχι και πρόσωπο...