Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τελευταία χρόνια η …θεά Τύχη με ευνόησε πολύ. Πέτυχα πράγματα τα οποία ήταν απίθανο να πετύχει κάποιος χωρίς την σκανδαλώδη εύνοια της θεάς. Το τελευταίο χρόνο ακόμα περισσότερο. Η …θεά Τύχη με έκανε ευτυχή!
Και όμως ακόμα και η θεά Τύχη δεν τα καταφέρνει καλύτερα από τον θεό του χριστιανισμού ή των άλλων θρησκειών. Γιατί κάνει και αυτή διακρίσεις. Σε άλλους χαρίζει απλόχερα την εύνοιά της και σε άλλους την …απέχθειά της!
Πως μπορεί να είναι κανείς ευτυχής εν μέσω γενικευμένης δυστυχίας; Πολύ εύκολα. Δημιουργεί μια φούσκα, ένα πομφόλυγα, κλείνεται μέσα σε αυτόν και απομακρύνει την δυστυχία των άλλων από την δική του ευτυχία. Υπάρχουν πολλές τέτοιες …φούσκες. Μπορεί να είναι μια ψηλή μάντρα με κάμερες και ηλεκτρικά καλώδια και συστήματα ασφαλείας που απομακρύνουν τους ανεπιθύμητους, είτε μπορεί να είναι διαφόρου τύπου ιδεολογήματα, π.χ. κάτι ξέρει ο Θεός ή η Τύχη και απεχθάνεται τους …δυστυχείς. Συνήθως τα ιδεολογήματα συνοδεύονται με επεξηγήσεις του γιατί κάποιος είναι μέσα από την φούσκα και κάποιος είναι έξω από αυτήν.
Πολλές φορές, τις πιο πολλές, το ιδεολόγημα εξηγεί, στα κρυφά, γιατί ο ιδεολόγος δεν έχει την …θεία εύνοια, έτσι ώστε να είναι ανοικτή μια τέτοια πιθανότητα. Που θα πάει, πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θα είναι…
Άλλοτε πάλι, …μια συνάδελφος μετά το πέρας των μαθημάτων με βλέπει προβληματισμένο και μου λέει, εσύ που είσαι ευτυχής δεν πρέπει να στενοχωριέσαι εδώ. Δεν το συζήτησα να δω τι εννοεί, αλλά μάλλον εννοούσε ότι ένας ευτυχής δεν πρέπει να στενοχωριέται με αυτά που γίνονται γύρω του.
Είσαι ευτυχής; με ρωτάει η σύντροφός μου. Μαζί της είμαι τόσο ευτυχής όσο δεν μπορούσα ποτέ να ελπίσω. Πλην όμως δεν θέλω ούτε δευτερόλεπτο να χάσω την ανθρωπιά μου, να πάψω να αισθάνομαι τον συνάνθρωπό μου, δεν θέλω ούτε μια στιγμή να πάψω να αισθάνομαι θλίψη και πόνο για την θλίψη και τον πόνο που υπάρχει τόσο άφθονα γύρω μου.
Είμαι πια αρκετά μεγάλος και αρκετά έμπειρος για να ξέρω ότι δεν μπορώ να απαλλάξω τους συνανθρώπους μου από τα προβλήματά τους. Τι μπορώ άραγε να κάνω;
Να αποδεχθώ το γεγονός ότι είμαι άνθρωπος και η ανθρώπινη μοίρα δεν εμπεριέχει την ευτυχία ως μόνιμη κατάσταση. Στην συνέχεια να είμαι βαθύτατα ευγνώμων για τη ευτυχία που μου δωρίζεται, όση και να είναι αυτή. Και να μην μεθάω μέσα σε αυτήν, δωρίζοντας ένα κομμάτι της και σε αυτούς που δεν την έχουν…
Θα μου πείτε, λόγια. Και όμως δεν είναι λόγια, ή αν θέλετε και τα λόγια έχουν μυστική δύναμη και χαρίζουν αυτό που μπορεί να αποκτήσει ένας θνητός. Μια βαθιά αρμονική σχέση με τον εαυτό του, το ανθρώπινο και το φυσικό του περιβάλλον. Ναι συμπεριλαμβάνω και το φυσικό περιβάλλον, αλλά όχι τόσο τους …πάγους της Ανταρκτικής όσο τα αντικείμενα που με περιβάλλουν στην καθημερινότητά μου!
Ναι μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχής. Πάντα υπήρξα ευτυχής. Όχι με τον χολιγουντιανό τρόπο, αλλά με τον τρόπο που διδάσκει η σοφία της ανατολής, με τον τρόπο της χαρμολύπης.
Αποδέχομαι το ότι είμαι άνθρωπος, ακόμα και αν και κανείς δεν με ρώτησε γιαυτό…
@Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καλύπτεις πλήρως με αυτη την ανάρτησή σου.
Πρέπει και εμεις όμως να δημιουργούμε τις συνθήκες για να ευτυχήσουμε.
Κι αυτο το λέω γιατί μόνο στο παρκάρισμα ειμαι τυχερος. Αλλα τολμάω να δηλώνω και εγω ευτυχης. Τα τελευταία δύσκολα για εμενα χρόνια δεν ημουν, αλλα πλεον είμαι.
Είναι πολύ ωραίο να ακούει κανείς πως είστε ευτυχισμένοι. Ιδιαίτερα εσένα Αρσένιε που είσαι και σε σχολείο. Πολύ μαυρίλα ακούνε οι μαθητές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιάγκας Γιώργος
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που είσαι ευτυχής και εύχομαι η ευτυχία να σε κάνει σοφότερο και επιεικέστερο!
Βασίλης Κόλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η μαυρίλα είναι γενικευμένη...
@Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα αρχίσει να ανησυχώ με την σιωπή σου αλλά επέστρεψες δριμύτερος...πολύ καλά τα λες.
Προφανώς, ύστερα από ιδιαίτερες πνευματικές ταλαιπωρίες, ήρθες σε επαφή με τους αληθινούς σου πόθους, (ανάμεσα σε αυτούς και ο Έρωτας) και συγκίνησες το Σύμπαν αρκετά ώστε να "συνωμοτήσει" υπέρ σου...
Έχει παρατηρηθεί πως όταν οι άνθρωποι, (αφήνοντας την θαλπωρή της φούσκας), κάνουν άλματα που οδηγούν σε σημαντικές συνειδητοποιήσεις, συμβαίνουν τα πιο απίθανα πράγματα... Λες και πράγματι κάποιος Νους είναι πίσω από την "Στατιστική Υπηρεσία του Σύμπαντος" και επηρεάζει τον νόμο των πιθανοτήτων...
Θεά Τύχη vs Ανθρώπινη Βούληση λοιπόν...
Θεωρώ, πως άν είχες άλλες εσωτερικές τοποθετήσεις, τα όσα βίωσες ή βιώνεις θα μπορούσαν να μην είχαν συμβεί, ή χειρότερα, θα μπορούσαν να σε είχαν αφήσει αδιάφορο...
Θέλω να πω πως έχεις παίξει σημαντικό ρόλο ως Αρσένιος σε ότι έχεις καταφέρει να νοιώσεις και αυτό από μόνο του είναι λόγος να χαίρεσαι...
Κόντρα στη γενικευμένη μαυρίλα λοιπόν, έχεις γίνει πηγή φωτός (γιατί όταν είμαστε ευτυχισμένοι λάμπουμε)...
Μεγάλη χαρά μου δίνει η χαρά σου και εύχομαι να είσαι καλά να την μοιράζεσαι με τους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν...
Γεια σου Αρσένιε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραια μέσα σε αυτην την μαυρίλα να βγαινεις και να μιλάς για ευτυχία!
Α¨σ πω και εγώ κάτι!
Μια φίλη μου είχε ενα σκυλάκι. Το σκυλάκι έπαθε εγκεφαλικό, το μισό του σώμα παράλυσε και όταν περπατούσε έσερνε την αριστερή του μεριά. Η φίλη μου μου είπε ότι η χαρά που έκανε το σκυλάκι οταν την έβλεπε ήταν αμείωτη, έτρεχε κοντά της, σέρνοντας χαριτωμένα την μια του μεριά, τελειως εξοικιωμένο με την καινούργια του κατάσταση.
Ακούγοντας τέτοιες ιστορίες μαθαινω και εγώ σιγά σιγά το τι μπορει να είναι ευτυχία!
Χαιρετώ
Ιάσων
Συμφωνώ μαζί σου Αρσένιε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω αυτό ή κάπως αυτό είναι το "μυστικό" της ζωής, αποδοχή της ομορφιάς της και μοίρασμά της.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΧΩ,,,ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ...ΑΛΛΛΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ.
ΓΕΝΙΟΜΑΣΤΕ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΩΣΤΗΣΟΥΜΕ ...ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΡΩΣΤΗΣΟΥΜΕ.
ΟΥΦ ΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
Ας επισημάνω ότι δεν με απασχολεί η ...ευτυχία και δεν έγραψα για αυτήν. Μιλώ για κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ μονιμότερο, για μια αρμονία που συνεπάγεται βαθειά ικανοποίηση. Καμμιά σχέση με ότι συνήθως καλούμε ευτυχία που είναι μια (καλή αλλά πρόσκαιρη) συναισθηματική έξαρση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η αίσθηση και αυτό το βίωμα μπορεί να είναι και ανέκαθεν επιδίωκα να είναι ανεξάρτητο από τις εξωτερικές συνθήκες.
Κατανοητό αυτό που εξηγείς. Το θεώρησα αυτονόητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς είπατε; "Η σύντροφός μου"! Ε, όχι αυτό παραπάει! Δηλαδή δεν φτάνει που αφήσατε την καλογερική, μπλεχτήκατε και με γυναίκες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους! Να, κι ένα ευχάριστο νέο! Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτήν την εξέλιξη.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...ΑΠΟΛΥΤΑ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΨΑΧΝΩ.
ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ.
ΚΑΙ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ.
ΚΟΥΒΑΛΟΥΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
ΛΕΝΕ ΕΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ...Η ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΕΤΣΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ;
KAI EXOYN ΧΟΜΟΓΕΛΟ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.
ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ.
ΠΡΟΚΤΙΚΟΤΕΡΑ Η ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΟΚΙΣΙΣΟΦΙΑΣ.
ΕΓΩ ΞΥΠΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
ΜΑΛΟΝ ΛΑΘΟΣ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
@ Αρσένιο
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτή η αίσθηση και αυτό το βίωμα μπορεί να είναι και ανέκαθεν επιδίωκα να είναι ανεξάρτητο από τις εξωτερικές συνθήκες"
Αν έχεις δίκιο και το κακό δεν το αγγίζει τοτε προς τι εξανίστασαι για το πως μπορούν λογικοί άνθρωποι να αποδέχονται ένα αγαθό παντοδύναμο Θεό;
Γιατί αυτό που γράφεις εγώ το διαβάζω ως "τελικά το κακό μπορεί να μην έχει δόντια"
ή είναι το βίωμα αυτό τελικά ασήμαντο; (με την έννοια ότι θα γίνει χώμα όπως όλα ή ότι η ευτυχία θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ εντονότερο και καλυτερο απο αυτό που κάποιοι θα το άκουγαν σαν τσαγάκι για γέρικα παλλικάρια ή το είδος του μυστηρίου που λιγώνει ψαγμένες γυναίκες)
ή θα μπορούσε να το έχει κανείς by default χωρίς να χρειάζονται οι περιπέτειες της εμπειρίας;
Ξαναγράφω το κείμενο καθώς κόπηκε το ρεύμα και δεν γνωρίζω αν το προηγούμενο "σώθηκε¨...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Βασίλης Κόλλιας
Έχεις δίκιο για τον προβληματισμό που θέτεις. Η ανθρώπινη ψυχή πράγματι έχει αναπτύξει διάφορες ικανότητες εκ των οποίων και η "απάθεια". Είτε μέσα από την περιπέτεια της εμπειρίας, είτε (αν το θες) από φυσικό "ταλέντο" κάποιοι άθρωποι ναι, βιώνουν αυτή την βαθύτερη μονιμότερη αρμονία. Την νοιώθω και εγώ. So what though?
Oφείλω να παραδεχτώ πως αν δεν υπάρχει κάτι απώτερο, το βίωμα αυτό δεν διαφέρει στην ουσία από όλα τα άλλα (ειρηνικά) "κολπα" που σκαρφίζεται ο άνθρωπος για να αντέξει την ύπαρξή του...
@ΑΝΩΝΗΜΟΣ
Αυτό που διακρίνεις στο χωριό γενικότερα, μπορεί να είναι ηρεμία, όμως όχι "εσωτερική γαλήνη"...΄Οπως και να έχει πάντως, προτείνω να ασχολείσαι περισσότερο με το τι κάνεις εσύ. Οι λύσεις δεν έρχονται έτοιμες από "έξω" μας...Καλός και ο Παπαδιαμάντης, αν και καταθλιπτικός, όμως περισσότερο θα λάβαινα υπ'όψη μου την υπόθεση του Καζαντζάκη, πως μπορεί "ότι δεν έχουμε, να μην το ποθήσαμε αρκετά"...
Χαλάρωσε... όλοι στο ίδιο ζουμί βράζουμε...
το θεμα με την ευτυχια που θιγεις θα το θεωρουσα συναφες με το θεμα της ηθικής... (που ειχα θιξει σε προηγουμενο post).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θεση να εχουν αραγε οι "λογοι" στην ευτυχια.
Μαζι με το Ζηνα θα εκφρασω κι εγω την έκπληξή μου (ευχαριστη ισως?) η οποία μπορει να ειναι ανακατεμενη με λιγη ζηλεια (καλως εννοούμενη...).
Σου ευχομαι να ειστε ευτυχισμενοι και περιμενω περισσοτερες "οντολογικες" δημοσιευσεις...
π.Δημήτριος
Παραλογη
ΑπάντησηΔιαγραφή"Oφείλω να παραδεχτώ πως αν δεν υπάρχει κάτι απώτερο, το βίωμα αυτό δεν διαφέρει στην ουσία από όλα τα άλλα (ειρηνικά) "κολπα" που σκαρφίζεται ο άνθρωπος για να αντέξει την ύπαρξή του..."
Πράγματι η ειρήνη είναι ένα "κόλπο"που κάνει ανεκτή, ίσως και όμορφη την ζωή. Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι για να έχει αξία αυτή πρέπει να υπάρχει κάτι "ανώτερο". Μου αρέσει αυτή από μόνη της.
π. Δημήτριος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λόγοι είναι η αιτία της ευτυχίας. Το δύσκολο είναι το να τους "ακούσεις"!
Προς τι η έκπληξη; Ποτέ δεν ήμουν κατά του γάμου και ήταν απλώς θέμα τύχης το να συναντήσω τον κατάλληλο άνθρωπο. Θα μπορούσε πολύ ωραία και να μην τον συναντούσα ποτέ.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗς ΑΓΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΩ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕς ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, ΕΊΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ΕΙΤΕ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΑΣ ΚΛΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ, ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ, Ας ΠΡΟΣΕΧΑΝ...
Βασίλης Κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου απάντησε η Παράλογη
πάλι με μπερδευεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήνα υποθεσω οτι αφου εισαι ευτυχισμενος "ακους" τους λόγους? Κι οσοι δεν "ακουν" τους λογους, (που ειναι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων υποθετω) με ποιον τροπο μπορουν να ειναι ευτυχισμενοι?
Η ευτυχία τους ερμηνευεται καθαρα ψυχολογικά σαν σταση ζωής?
Ναι σιγουρα δεν ησουν κατα του γαμου, αλλα οχι και οτι εγινες μοναχος επειδη δεν ειχες βρει τον καταλληλο άνθρωπο...Γενικα ησουν (ετσι τουλαχιστον καταλαβαινω αλα κι εσυ το εχεις αναφερει) οτι ησουν μια ειδική (και σπάνια) περίπτωση...
Αλήθεια η "τυχαιότητα" στην εξελιξη της ζωης ενος ανθρώπου εχει καθόλου σχεση με τους λογους?
Το σημαντικότερο προβλημα πιστευω στην παρούσα αναλυση ειναι πάλι η ερμηνεια του κακού στον κόσμο. Εαν ερμηνευσουμε σωστα (?) το γιατι υπαρχει δυστυχια γυρω μας τοτε μπορουμε να "φιλοσοφήσουμε" στο ερωτημα κατα ποσο μπορουμε να ειμαιστε ευτυχεις με τοσο πονο γυρω μας...
π.Δημήτριος
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μου αρέσει αυτή από μόνη της."
Γιατί είστε "σχεδιασμένος", με μηχανισμούς και διεργασίες χιλιάδων χρόνων, να σας αρέσει. Δεν έχει κάτι που να την κάνει αντικειμενικά αρεστή. Το ίδιο και για την άλλη όψη του νομίσματος. Φόβοι, θλίψεις, και άλλα... θλιβερά, έχουν την επίδραση που έχουν πάνω μας απλά επειδή έτσι έχει εξελιχθεί ο εγκέφαλός μας. Αν είχε εξελιχθεί αλλιώς ο εγκέφαλος, άλλα πράγματα θα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα μέσα μας, ή θα βιώναμε και διαφορετικά βιώματα που τώρα ούτε που τα φανταζόμαστε.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαντζώνεσαι πάνω απο ένα μοντέλο για τη θεωρία της εξέλιξης με την εμπιστοσύνη φανατικού
π. Δημήτριος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που σε μπερδεύει είναι το γεγονός ότι δεν προσέχεις το ότι δεν κάνω καμμιά ανάλυση, και ούτε έχω πρόθεση να κάνω κάτι τέτοιο εδώ. Η "ακρόαση" των λόγων και ο "συντονισμός" με αυτούς προκαλεί αισθήματα ευτυχίας. Είναι προφανές ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι και ίσως δεν μπορούν και να είναι.
Δεν θεωρώ ότι πρέπει να έχω απαντήσεις για όλα ή να τα ξέρω ή να τα καταλαβαίνω όλα για να είμαι ευτυχής. Και το "είμαι ευτυχής" μια ιδέα, μια λέξη είναι...
Όσο για το ...κατάλληλο πρόσωπο προφανώς δεν αναφέρομαι στο παρελθόν αλλά στο παρόν.
Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και δέχομαι ότι αυτά που λες έχουν μια βάση, δεν έχω πεισθεί καθόλου, όχι βέβαια από τα δικά σου επιχειρήματα, αλλά αυτών που αναπτύσσουν αυτές τις ερμηνείες ότι είναι τόσο απόλυτες και τόσο καθολικές, όσο τις παρουσιάζουν και όσο φαίνεσαι να δέχεσαι και εσύ.
@Arsenios
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ, το καταλαβα για το καταλληλο προσωπο...
Εσυ εχεις βρει μια (λογική) ερμηνεια του κακού στον κόσμο μας? Δηλ. μια "καλυτερη" από αυτη των θρησκειών? (υποθετω πως ναι, αλλα θα ηθελα εαν γινεται, να τοποθετηθεις λιγο πιο αναλυτικά).
@Ανδρεας
Εγω θα ελεγα οτι ο Ανδρεας και ο Αρσενιος πιστευουν στη "φυση", αλλα ο Αρσενιος υποστηριζει οτι υπαρχει και μια διαφορετική διασταση (εαν εχω καταλαβει καλα).
Ο Ανδρεας σκεφτεται νατουραλιστικά αλλα και πολύ ντετερμινιστικά. Συμφωνα με τις απόψεις του, δεν υπαρχει νοημα στον κοσμο...
π.Δημήτριος
π. Δημήτριος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιστεύω ότι υπάρχει "λογική" ερμηνεία του κακού στον κόσμο μας, γιατί ο κόσμος μας δεν φαίνεται ότι περιορίζεται στην "λογική" μας.
Και εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει (ένα καθολικό) νόημα στον κόσμο. Ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να βρει το δικό του.
@Αρσενιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βρει το δικό του νοημα, εννοεις να "πραγματωσει" τους "λογους" του? (μανία με τους λογους εχω, αλλα εσυ μας εμαθες να σκεφτομαστε ετσι...)
π.Δημήτριος
Όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν λόγοι που πρέπει να πραγματόσουμε, αλλά "πληροφορία" που πρέπει να αξιοποιήσουμε και αυτή είναι ποικίλη αλλά και υπάρχουν πολλοί δρόμοι αξιοποίησής της.
ΑπάντησηΔιαγραφή