Το σκοτάδι μοιάζει να είναι …φανερό. Κρίση!
Και όμως δεν είναι και τόσο φανερό. Γράφονται τόσα και από τόσους σχετικά, που στο τέλος χάνεις τον λογαριασμό. Μπορώ να καταλάβω αρκετά την κρίση στην Ελλάδα, αλλά δεν υπάρχει κρίση μόνο στην Ελλάδα. Και επειδή κρίση μόνο στην Ελλάδα είναι αδιανόητη, μόνο αν καταλάβει κανείς και την γενικότερη κρίση μπορεί να ισχυρίζεται ότι κάτι καταλαβαίνει. Και μάλλον δεν υπάρχει κάποιος που να τα καταλαβαίνει όλα… Άρα το σκοτάδι είναι …σκοτεινό. Και αν το σκοτάδι είναι σκοτεινό, δεν μπορεί κανείς να φαντασθεί το τι θα μπορούσε να είναι ο Ήλιος!
Δεν μπορώ να καταλάβω την λεπτομέρεια, όμως έχω την αίσθηση ότι καταλαβαίνω την γενική εικόνα. Αισθάνομαι λοιπόν, το διαισθάνομαι και δεν το καταλαβαίνω λογικά, ότι ξεκίνησε η διαδικασία που θα καταλήξει στην δημιουργία μεγάλων υπέρ-κρατών. Είναι κάτι που το προανήγγειλαν αρκετοί από τα χρόνια που ήμουν νέος, αλλά αισθάνομαι ότι υλοποιείται με διαφορετικούς τρόπους τώρα. Είναι μια διαδικασία εξαιρετικά οδυνηρή γιατί κανένας μεγάλος ή μικρός λαός δεν θέλει να αφήσει την ανεξαρτησία του και να ενταχθεί σε ένα υπέρ-κράτος. Όμως δεν πιστεύω ότι υπάρχει επιστροφή.
Δεν είναι όμως μόνο η διάθεση για ανεξαρτησία, είναι και πλήθος άλλων αιτίων για αντίδραση, είτε ιδεοληπτική, είτε θρησκοληπτική, (αυτή θα πρωτοστατήσει στον τόπο μας), είναι τα διαφορετικά συμφέροντα, ακόμα είναι και η έλλειψη οραμάτων και προοπτικής. Όλα αυτά και άλλα πολλά που δεν γνωρίζω, θα κάνουν αυτήν την πορεία Γολγοθά για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Και ο Ήλιος που θα μας περιμένει στο τέλος θα είναι Ήλιος με δόντια. Δόντια που θα κατασπαράξουν πολλούς από εμάς. Πολλοί περισσότεροι όμως θα ζήσουμε και θα ξαναζεσταθούμε. Δεν ξέρω πως, ούτε με ποια σειρά, ούτε σε πόσο χρόνο, όμως θυμηθείτε με, εκεί θα καταλήξουμε.
Όλα όσα ξέραμε χάνονται, όμως εμείς θα μείνουμε και αυτό μας δείχνει τον δρόμο. Πέρα από τον αγώνα για την οικονομική επιβίωση, που στην πραγματικότητα ελάχιστα εξαρτάται πλέον από εμάς, (για τον λόγο αυτό υπάρχει εντυπωσιακό έλλειμμα αντίδρασης εκ μέρους των λαών) υπάρχει ο αγώνας για την προσωπική, υπαρξιακή επιβίωση. Ο αγώνας μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των ανακατατάξεων να διατηρηθεί η προσωπική μας υπόσταση αλώβητη και ακόμα να αναπτυχθεί έτι περισσότερο. Ένας αγώνας κατεξοχήν πνευματικός, όπως και να εννοεί την λέξη ο καθένας.
Είμαι πεπεισμένος ότι όσοι τον αγωνισθούν, αγωνισθούν να συνεχίσουν να αγαπούν, να νοιάζονται, να αναρωτιούνται: άραγε αυτό που σκέπτομαι ή κάνω είναι σωστό; να αναμοχλεύουν τα βάθη του εαυτού τους αναζητώντας καλύτερη ποιότητα ζωής, όλοι αυτοί, αν η μοίρα δεν τους αλέσει μέσα στα δόντια του ανατέλλοντος ηλίου, θα αποτελέσουν την μαγιά για τον νέο κύκλο του φωτός.
Ως γνωστό, το φως πάει παρέα με το σκότος!
Καλά Χριστούγεννα!
Προς υπερεθνικούς σχηματισμούς πηγαίναμε και τον καλό καιρό (δεκαετία 90). Απλά η πορεία επιβραδύνθηκε σημαντικά όταν κέρδισαν την πλειοψηφία σε Ευρώπη (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) και Αμερική δεξιές κυβερνήσεις. Και τώρα η κρίση αποδεικνύεται καταλύτης για το ξεκόλλημα των παγωμένων διαδικασιών. Ήδη η αναθεώρηση της Λισαβόνας (και του Μάαστριχτ), η κουβέντα για παγκόσμιο governance και για εργαλεία υπερκρατικά (ευρω-ομόλογο) για να αναφερθώ μόνο στα καθ' ημάς, δείχνει προς τα πού πρέπει να πάει το πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη η δυνατότητα μετακίνησης και οικονομικής δραστηριότητας που έχει εδώ και καιρό επιτευχθεί στην Ευρώπη είναι άνευ προηγουμένου. Με το καλό και σε ακόμα μεγαλύτερη ενότητα. Αν και λυπάμαι γιατί οι εξελίξεις (ανάδυση τεράστιων αγορών χωρών ΒΙΡΚ) οδηγούν σε μετατόπιση του παγκόσμιου καπιταλισμού ανατολικότερα και τελική παράκαμψη της Δυτικής ηγεμονίας.
Καλές γιορτές!
καλα Χριστουγεννα Αρσενιε και σέυχαριστω για τις "καταθεσεις" σου..να εισαι παντα καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαν όλη η τρομακτική έμφαση που έχει δοθεί ως τώρα στην εξασφάλιση "συνόρων" μεταξύ των λαών, να έγινε προς εξυπηρέτηση ενός προϋπάρχοντος σχεδίου. Απομονωμένοι λαοί με "φουσκωμένους εγωισμούς" είναι η συνταγή της επιτυχίας για όσους οραματίζονταν την παγκόσμια κυριαρχία. (Διαίρει και βασίλευε δηλαδή...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην κρίσιμη στιγμή, που το "σχέδιο" χρειάζεται το "ανακάτεμα των πληθυσμών" για να προχωρήσει, όλη η έμφαση δίνεται πλέον στο ανεφάρμοστο "αγαπάτε αλλήλους". Έξυπνο το κόλπο. Την ώρα που οργανώνεται το σχέδιο συσσώρευσης του πλούτου από παγκόσμιες πηγές, οι απλοί άνθρωποι καλούνται να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ αγνώστων, που απέχουν πολιτισμικά, ταξικά, εθνικά, φυλετικά, ιδεολογικά, θρησκευτικά, μορφωτικά, φιλοσοφικά...
Ξαφνικά έχουμε γίνει όλοι "αδέρφια" με κοινούς "κηδεμόνες"...Ότι δεν κατάφερε η θεωρία του Χριστιανισμού, το καταφέρνει τώρα η πράξη της παγκοσμιοποίησης...(αν και διαισθάνομαι ύποπτη σχέση μεταξύ τους...)
Προσωπικά, εντοπίζω μια αναμενόμενη "εκδήλωση" και όχι κάποια "κρίση", καθώς η προηγούμενη "ευφορία,' (όπως όλες), ήταν μια ψευδαίσθηση...(μόνο η Εφορία ήταν και είναι αληθινή...). Εντοπίζω ακόμα, την ανάγκη να παραδεχτούμε πως οι ανθρώπινες κοινωνίες ΑΝΕΚΑΘΕΝ οργανώνονταν σαν τα μικρόβια. Αναπτήσσουν συνεχώς "ανθεκτικά στελέχη" κατά του καλού. Με έναν παράδοξο τρόπο, συμμετέχουμε όλοι σε αυτό, όσο και αν δεν το θέλουμε ή δεν το κατανοούμε...
Τα γεγονότα μας το λένε κατάμουτρα, αιώνες τώρα: "όσο και να μας μελετάτε, ΔΕΝ θα αλλάξει τίποτα τελικά..." και εμείς μένουμε να μετράμε τις εναλλαγές του σκοταδιού με το "φως"...Ζητάμε να αλλάξουμε το ορατό κοινωνικό κακό, χωρίς να είμαστε σε θέση ν'αλλάξουμε τις αόρατες αιτίες του, που κρύβονται βαθιά μέσα μας...Είμαστε όντως απλά ανθρωπάκια, ανίκανα ή αδύναμα κατά κανόνα, να γνωρίσουμε, να καταλάβουμε και να συμμορφώσουμε καν τον εαυτό μας. Το γεγονός αυτό εξασφαλίζει την μαζική γέννηση άλυτων μαζικών προβλημάτων που εκδηλώνονται με την μορφή "κρίσεων" στις κοινωνίες...
Τίποτα το περίεργο. Απλή μαθηματική σκέψη. Είναι ανόητο να περιμένουμε το σύνολο (κοινωνία), να διαφέρει στην ουσία του από τα υποσύνολά του (άτομα)...Ξανά επιθυμούμε αυτό πού είναι πάνω από τις δυνάμεις μας...Μικρά απλά ανθρωπάκια με μεγάλες πολύπλοκες αξιώσεις...
Αρσένιε, ευχήθηκες τα εύκολα. Στο "ευτυχισμένο το Νέο Έτος" σε θέλω... :-)
Ευχές για αισιόδοξα όνειρα σε όλους!
Χρόνια Πολλά σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάτε για το νέο κύκλο του φωτός...που αρχίζει μετά το 2012;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέγεται ότι πλησιάζει τη γή μας ένας πλανήτης ο οποίος θα μας επηρεάσει τόσο ώστε να αλλάξει η καθημερινότητά μας, γνωρίζετε σχετικά;
Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά!
Η παγκοσμιοποίηση είναι γεγονός από τα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα είναι κάτι το πρωτόγνωρο, η μεταφορά εξουσιών από την εθνική περιφέρεια στο υπερεθνικό κέντρο. Αυτό δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό και ισχυρές ομάδες αντιδρούν σθεναρά.
Άρτεμις
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ και εγώ και σου εύχομαι το ίδιο!
Παρ*αλογη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν πιστεύω ότι "Ζητάμε να αλλάξουμε το ορατό κοινωνικό κακό, χωρίς να είμαστε σε θέση ν'αλλάξουμε τις αόρατες αιτίες του, που κρύβονται βαθιά μέσα μας" γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχουν αόρατες αιτίες βαθειά μέσα μας. Όπως επίσης δεν πιστεύω σε κανενός είδους συνομωσία...
Πιστεύω στα ...μικρά ανθρωπάκια, που με κανένα τρόπο δεν μπορούν ν δεχθούν ότι είναι ...μικρά, και αντ' αυτού είναι πρόθυμα να πιστέψουν το οποιοδήποτε ψέμα τους γλυκαίνει τα αυτιά. Εύλογον και φυσικό εφόσον είναι ...μικρά ανθρώπάκια!
Για την ευτυχία κάτι είπα, ίσως μου ξανάρθει και τίποτα άλλο.
Ιστολόγα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρίν από την μυθολογία του 2012 έχουν προηγηθεί ανάλογες μυθολογίες για το 1991, το 2000, το 2009 και πάει λέγοντας.
Όσο για τον πλανήτη, αυτό ξεπερνά τα όρια της φαντασίας...
Αρσένιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια συνωμοσίες δεν μπορούν να κατηγορηθούν οι άνθρωποι περισσότερο από ότι τα λιοντάρια στην άγρια ζούγκλα, που οργανώνονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζουν μεγαλύτερο μερίδιο τροφής...
Οι δε "αόρατες" αιτίες βαθιά μέσα μας, αφορούν μονάχα στα όσα "δεν θέλουμε" να δούμε, ήτοι πνευματική τεμπελιά και απαράδεκτοι φόβοι..Κάνω αναφορά μονάχα γιατί καθορίζουν τις επιλογές μας γενικότερα...Αρέσει ότι είναι υπαρξιακά πιό ανώδυνο, με ότι αυτό συνεπάγεται...
Ως άμυνα, αναπτύσσουμε λογιστικές τάσεις και μετράμε το "ύψος" μας βάσει οικονομικών μεγεθών...ΟΚ.
Ζούμε σε κοινωνίες Α.Π.Ε. (ατόμων περιορισμένης ευθύνης), όπου ο άνθρωπος υπάρχει ως "μέσον" και όχι ως "σκοπός". ΟΚ.
Τα "μικρά ανθρωπάκια" ως κομμάτια της άγριας ακατέργαστης φύσης είναι ανύμπορα να αντιληφθούν ή ν' αλλάξουν τα δεδομένα.ΟΚ.
Απλά, στα πλαίσια αυτά, χάνουν το νόημά τους οι σχετικές με το αρχικό θέμα συζητήσεις. Θα πρέπει να μας παρακολουθούμε ως φαινόμενο μόνο σε ντοκυμανταίρ...
Σε σχέση με την ευτυχία έχω καταλάβει τι εννοείς και συμφωνώ. Γι' αυτό αστιεύτηκα. Η ευτυχία θέλει τον "κόπο" της ακόμα και όταν την εύχεσαι...
Τότε, τί εννοείτε γράφοντας "νέο κύκλο φωτός";
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται πανικός
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμηθείτε το Σωκράτη στη Μάχη της Ποτίδαιας (η τα τόσα παραδείγματα αγίων και των δυο φύλων)
Υπάρχει το προσωπικό επίπεδο. Εκεί παίζονται πολλά και μου χαλάν τη γεύση αφ υψηλού αναφορές στα "ανθρωπάκια" και το να μιλάμε λες και η υπαρξιακή ιστορία του καθενός είναι ανοικτό γράμμα για εμάς.
Σε κοινωνικό επίπεδο αν η κατάσταση γίνει πολύ ασταθής ή επόδυνη, κινήματα που τώρα είναι στο περιθώριο θα έχουν τη δυνατότητα να ενισχυθούν σπρώχνοντας την ευρύτερη κοινωνία και συγκρουόμενα μεταξύ τους. Όσα έχουν δυναμικότερες μειοψηφίες και επιπλέον δίνουν εργαλεία σκέψης χρήσιμα σε ελίτ με εξουσία (τους δίνουν νόημα κάι όραμα και προοπτικές σε κάποιο τρόπο συνεχείς με τα προνόμια που ήδη έχουν) 'η βοηθούν να σχηματιστούν τέτοιες υποελίτ ή βοηθούν στη χειραγώγηση του όχλου (αφού ο τρομοκρατημένος κόσμος μετατρέπεται σε όχλο),(χωρίς αναγκαστικά σε απόλυτα μέτρα να έχουν την ¨ορθότερη" θέση), αυτά θα δωσουν τις βασικές μελωδίες στις οποίες θα αναγκαστουμε να χορέψουμε
@βασίλης κόλλιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ πως,
α)Την πραγματική Μάχη θα την είχε δώσει ο Σωκράτης αν είχε αρνηθεί να πιεί το κώνειο...
β)Ο όρος "ανθρωπάκια" ίσα -ίσα ενισχύει την έννοια της ισότητας μεταξύ όλων, τονίζοντας επιπλέον τις περιορισμένες δυνατότητες δράσης των ανθρώπων...Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί "αφ΄υψηλού αναφορά".
γ)Η ιστορία του καθενός μας, (υπαρξιακή ή μη), είναι πράγματι προσωπική υπόθεση. Τόσο, που ο Σωκράτης για παράδειγμα, μπορεί να μισούσε περισσότερο απ' όλα να επιστρέψει στην Ξανθίππη και να αυτοκτόνησε έμμεσα...
Το μόνο που μπορούμε σε κάθε περίπτωση να κάνουμε, είναι να παρατηρούμε τα γεγονότα και να κάνουμε υποθέσεις. Σίγουρο δε, τείνει να είναι μόνο ότι αποδεικνύεται επιστημονικά...
Εν τω μεταξύ, το να μιλάμε λες και το υπαρξιακό "μέλλον" του καθενός είναι ανοικτό γράμμα για μας, δεν πρέπει επίσης να μας " χαλάει τη γεύση";
Ιστολόγα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε προσωπικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο υπάρχει μια διαρκής εναλλαγή φωτός με σκότος, δηλαδή θετικών και αρνητικών καταστάσεων. Αυτή η εναλλαγή γίνεται εκ του φυσικού, χωρίς να χρειάζεται να συμβαίνει κάτι το συγκλονιστικό. Είναι, κατά την κατανόηση που έχω, αυτό οφείλεται στους φυσικούς νόμους.
Φυσικός νόμος δεν είναι και η καθορισμένη τροχιά ενός πλανήτη που μπορεί να μετέχει στην διαδικασία εναλλαγής που λέτε θετικού-αρνητικού, φωτός-σκότους, καλού-κακού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστολόγα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει κανένας τέτοιος φυσικός νόμος που να λέει ότι η τροχιά ενός πλανήτη επηρεάζει την ισορροπία καλού κακού. Αν κανείς περάσει στον κόσμο της φαντασίας δεν υπάρχει ανάγκη κανενός φυσικού νόμου. Όλα είναι δυνατά και όλα επιτρέπονται, αρκεί να πιστεύει κανείς...