Ηνιοχείν

Όπως σημειώνει φίλος αναγνώστης δεν είναι όλοι οι Έλληνες ψεύτες ή απατεώνες. Είμαι βέβαιος ότι οι ψεύτες και οι απατεώνες είναι μειοψηφία που όμως την ευνοεί η γενικότερη κουλτούρα της αποφυγής του ελέγχου της σχέσης έργων και λόγων, της πάσης φύσεως αξιολόγησης. Οι πολλοί πάσχουμε για ότι συμβαίνει και κυριολεκτικά βράζουμε στο ζουμί μας. Δύο τέτοιοι φίλοι και εγώ είπαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε και όπως θα περίμενε κανείς, ο καθένας δραστηριοποιείται στον χώρο που μπορεί, είπαμε να βγάλουμε ένα περιοδικό. Το περιοδικό βαπτίσθηκε Ηνιοχείν και το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε ήδη αλλά όχι στα μεγάλα βιβλιοπωλεία λόγω κάποιου νομικού προβλήματος. Σύντομα θα έρθει το δεύτερο τεύχος και αυτό θα κυκλοφορήσει κανονικά. Το πρώτο σε λίγο θα είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά στην διεύθυνση http://heniohein.wordpress.com/

Στην συνέχεια παραθέτω ένα κείμενο που γράφτηκε εν είδη editorial και δείχνει τους στόχους τις κατευθύνσεις και τον προσανατολισμό του περιοδικού.

«Στην Ελλάδα, από τις αρχές της δεκαετίας του 70 και μετά είμαστε μάρτυρες μιας αλληλουχίας οικονομικών κρίσεων και αντιστοίχων εξαγγελιών από τις διάφορες κυβερνήσεις προγραμμάτων λιτότητας και διαρθρωτικών αλλαγών, υποσχέσεων για εκσυγχρονισμό του κράτους και εξορθολογισμού της κοινωνικής μας ζωής. Τα εναλλασσόμενα προγράμματα σταθερότητας και οι διαρκείς "επανιδρύσεις" του κράτους είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της αποτυχίας των προσπαθειών μας για την συγκρότηση μιας κοινωνίας η οποία να μας ικανοποιεί τόσο σε οικονομικό-πρακτικό, όσο και ψυχολογικό-κοινωνικό επίπεδο.

Γιατί συμβαίνει αυτό, τι είναι αυτό που ακυρώνει τις καλές προθέσεις και σπαταλά τις θυσίες που καλούμαστε κατά καιρούς να καταβάλουμε; Οι περισσότεροι αναλυτές μένουν στην περιγραφή των αποτυχημένων προσπαθειών ή των διαφόρων λαθών του παρελθόντος, ελάχιστοι όμως αναζητούν τις βαθύτερες αιτίες, το γιατί της αποτυχίας. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να είναι απλή, μονοδιάστατη ή μονοσήμαντη. Το ερώτημα αυτό αν και απασχολεί όσους από τους συμπολίτες μας δεν συνηθίζουν να ζουν παθητικά τα γεγονότα, προφανώς δεν έχει απαντηθεί επαρκώς, η ζωή μας δείχνει ότι μένει ανοικτό.

Το περιοδικό Ηνιοχείν θέλει να συμβάλει σε αυτόν τον προβληματισμό δημιουργώντας ένα χώρο στον οποίο να διατυπώνονται νέες ιδέες και προτάσεις. Ιδέες και προτάσεις που δεν έχουν αποκλειστικά τεχνικό-τεχνοκρατικό χαρακτήρα. Θεωρούμε ότι η οικονομικοτεχνική διάσταση κρίσεων συζητείται επαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο. Πιστεύουμε επίσης ότι αν στον τόπο μας δεν ευδοκίμησαν λύσεις οι οποίες σε άλλες κοινωνίες ήταν επαρκείς, αυτό οφείλεται στις πολιτιστικές μας ιδιαιτερότητες.

Η μελέτη και ανάδειξη της πολιτιστικής διάστασης της τρέχουσας κρίσης φαίνεται να είναι ένα κλειδί για την κατανόηση της επαναλαμβανόμενης αποτυχίας μας να αξιοποιήσουμε σαν κοινωνία τις πολλές ευκαιρίες που μας δόθηκαν. Νοοτροπίες συνήθειες και παραδόσεις που κληρονομήσαμε από το παρελθόν μας και αναπαραγάγουμε στο παρόν υπονομεύουν διαρκώς την προσαρμογή μας στο σύγχρονο γίγνεσθαι. Μέσα από αυτήν την οπτική καθίσταται αναγκαίος ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης μας με το ιστορικό-πολιτικό -θρησκευτικό παρελθόν μας. Κατά συνέπεια είναι αναγκαία η ανάδειξη της σχέσης της πολιτικής με τον πολιτισμό και την κουλτούρα, η επισήμανση του γεγονότος ότι η πολιτική δεν μπορεί να μην είναι συνάρτηση της κουλτούρας, με άλλα λόγια πολιτικές που αγνοούν την πολιτιστική παράδοση είναι εξ αρχής αποτυχημένες.

Ηνιοχείν είναι η πράξη του ηνίοχου, του οδηγού δηλαδή του άρματος της ψυχής του ανθρώπου στον πλατωνικό “Φαίδρο”. Είναι επομένως μια πράξη πλοήγησης μέσα σε ένα ιδιαίτερα ανοικτό και πολύπλοκο περιβάλλον. Κατ' επέκταση, “Ηνιοχείν” είναι η αναζήτηση της πορείας της ελληνικής κοινωνίας στο εξαιρετικά πολύπλοκο και αβέβαιο περιβάλλον του σύγχρονου κόσμου και το περιοδικό Ηνιοχείν καταγράφει στοχασμούς, αναζητήσεις και προβληματισμούς αναφορικά με αυτήν την πορεία.

Είναι λοιπόν ευνόητο ότι η θεματολογία του περιοδικού είναι ευρύτατη, πλην όμως δεν αρκείται στην επανάληψη όσων έχουν ήδη ειπωθεί, αλλά φιλοδοξεί να προκαλέσει την διατύπωση νέων ιδεών και προτάσεων. Στοχεύει στην αξιοποίηση αλλά και περεταίρω ανάπτυξη του υπάρχοντος, μέχρι στιγμής, σχετικού προβληματισμού της ελληνικής κοινωνίας. Θέματα λοιπόν ταυτότητας, γεωπολιτικής, φιλοσοφίας, ιστορίας, θεολογίας, τέχνης και ανθρωπιστικών και θετικών επιστημών και οι μεταξύ τους συσχετισμοί αποτελούν αντικείμενα διερεύνησης των συγγραφέων του περιοδικού.»