Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Στην χώρα του Αγίου Φωτός


Βλέποντας το πρωθυπουργικό αεροσκάφος να μεταφέρει το …Άγιο Φως, την μεγάλη αυτήν κοροϊδία και τον υφυπουργό παιδείας να το υποδέχεται εκ μέρους της κυβέρνησης, μια κοινωνία να προσκυνά το ψέμα, θυμήθηκα τι έγραφα πέρσι τέτοιες μέρες:


Την χώρα μου την αγαπώ όχι γιατί είναι η ομορφότερη ούτε η καλύτερη ούτε για άλλον λόγο παρά για το γεγονός ότι γεννήθηκα σε αυτήν! Όπως θα αγαπούσα κάθε άλλη χώρα στην οποία τυχόν θα γεννιόμουν. Τα τελευταία λοιπόν χρόνια, αυτήν την βδομάδα που ακολουθεί την Κυριακή του Πάσχα, καθώς την βλέπω να γλεντάει και να βγάζει έξω αυτά που ούτε η ίδια ξέρει ότι έχει μέσα της, απελπίζομαι για δαύτην…


Είναι το ψέμα του “Χριστός Ανέστη” που με απελπίζει!


Όχι μην νομίζεται ότι αναφέρομαι στο τυχόν ψευδές γεγονός της Ανάστασης του Χριστού! Ακόμα και να υποθέσουμε, ως υπόθεση εργασίας, ότι όντως ο ιστορικός Ιησούς δεν ανέστη, η πίστη στην ανάστασή του δεν …απειλεί την χώρα μου (μας)! Τώρα το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση εργασίας έχει σοβαρά ερείσματα στα ίδια τα κείμενα, είναι …άλλης Κυριακής ανάγνωσμα.


Για σκεφτείτε παρακαλώ λιγάκι. Το είπα ήδη. Η πρόταση “Χριστός Ανέστη”, η φράση που κυριαρχεί στην κοινωνία μας τις μέρες αυτές είναι μια ομολογία πίστης. Δεν είναι το ίδιο με την ευχή Καλά Χριστούγεννα η Καλό Πάσχα, αλλά ομολογία πίστης στην ανάσταση του Χριστού. Ολόκληρη η κοινωνία μας περιστρέφεται γύρω από αυτήν την ομολογία. Και ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα. Το πρόβλημα το αποκαλύπτει το ερώτημα: Την εννοεί, την καταλαβαίνει, την αποδέχεται άραγε η κοινωνία μας αυτήν την ομολογία;


Από όλους όσους παραβρίσκονται το βράδυ της Ανάστασης στις εκκλησίες, ένα ελάχιστο τμήμα πιστεύει στην Ανάσταση και ξέρει τι είναι αυτό που πιστεύει. Ή έστω ξέρει περίπου τι πιστεύει. Ένα άλλο τμήμα αισθητά μεγαλύτερο πιστεύει στην Ανάσταση αλλά αν τους ερωτήσει κανείς, γιατί λέτε Χριστός Ανέστη και όχι π.χ. ο Λάζαρος Ανέστη ( μιλώ για τον Λάζαρο των ευαγγελίων που ανέστησε ο Χριστός) δεν θα είναι σε θέση να δώσει μια σοβαρή και συνεπή απάντηση, θα αυτοσχεδιάσει εκ του προχείρου. Μια ακόμα μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων θα πει ότι μάλλον δεν πολυπιστεύει στην Ανάσταση αλλά λέει το Χριστός Ανέστη είτε από συνήθεια είτε χωρίς να το πολυσκέπτεται. Η συντριπτική λοιπόν πλειοψηφία των συμπολιτών μας προβαίνει σε μια άκρως σημαντική ομολογία πίστης χωρίς να αισθάνεται και χωρίς να ενοχλείται ότι αυτή η ομολογία είναι άνευ αντικρίσματος, άνευ περιεχομένου, σχεδόν άνευ λόγου…


Κάθε φορά λοιπόν που ακούω ένα πολιτικό, ένα δημοσιογράφο, ή …ένα περαστικό να λέει Χριστός Ανέστη, τα αυτιά μου ακούν Χριστός Ανέστη αλλά στον νου μου καταγράφεται μια δημόσια ομολογία ότι σε αυτήν την κοινωνία μόνο τα λόγια έχουν αξία, δεν χρειάζεται να έχουν περιεχόμενο. Είναι η δημόσια ομολογία μια κοινωνίας ότι άλλο τα λόγια άλλο τα έργα, ότι εκείνο που μετρά είναι στα λόγια να είσαι in!


Μια τέτοια φανταστική πίστη στην Ανάσταση δεν έχει καμιά σχέση με την μεταμόρφωση της Σταύρωσης σε Ανάσταση, αλλά παραπέμπει στην πίστη ότι θα έρθει η Ανάσταση, με κάποιο μαγικό τρόπο, όπως μαγικά αναστήθηκε ο Χριστός, χωρίς να χρειαστεί να περάσουμε από τον Σταυρό. Εδώ βρίσκεται το μέγα κόλπο, η παράκαμψη του κόπου, του μόχθου, των έργων… Άραγε είναι δυνατόν να μην έχει σχέση αυτό το κόλπο με τα κόλπα που κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία;


Τι προοπτική μπορεί να έχει μια τέτοια κοινωνία στο σύγχρονο χωνευτήρι των λαών του πλανήτη γη;


Και θα μου πει κάποιος γιατί σκάω. Έ είπαμε την αγαπώ την χώρα μου…”

Και προσθέτω φέτος, αυτή η κοινωνία μόνο στην κατάρρευση και την χρεοκοπία θα σταματήσει και σκάω γιατί είμαι και εγώ μέσα σε αυτήν…

Πόσο θα ήθελα να ευχηθώ Χρόνια Πολλά!

16 σχόλια:

  1. ευτυχως που υπαρχει ο θανατος. και σαν πραγματικοτητα αλλα και σαν σκεψη οταν πρεσεγγισθει με ωριμοτητα λυτρωνει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Μέσκος

    "και σκάω γιατί είμαι και εγώ μέσα σε αυτήν"

    Γιατί δε φεύγετε στο εξωτερικό; Αφού η ποιότητα ζωής σας θα είναι καλύτερη!

    Χρόνια πολλά πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι να τα κάνετε τα Χρόνια Πολλά. Μαρτύριο θα είναι Χωρίς Ανάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άντε καλέ μου ανώνυμε, πρότεινέ μας κάτι καλύτερο αφού κάνεις τον έξυπνο!

    Αρσένιε, ευτυχώς που οι Έλληνες φτιάχνουν μαγειρίτσα και αρνί ακόμα και χωρίς να ξέρουν τι γιορτάζουν.. Πεινάω!

    Σε φιλώ και δεν εύχομαι χρόνια πολλά, εύχομαι απλά να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αρσένιε,

    Ναι, η πίστη μας είναι θεμελιωμένη στο ψέμα, αλλά η διαπίστωση ότι οι άνθρωποι "πιστεύουμε" και λέμε πράγματα που ξέρουμε ή υποπτευόμαστε πως δεν είναι αλήθεια, είναι κάτι που ανήκει στις πρώϊμες, πρωταρχικές ανακαλύψεις κάθε αναζητητή της "αλήθειας". Στο τέλος αυτής της διαδρομής διαπιστώνει κανείς ότι όχι μόνο η δική μας θρησκεία, αλλά πολλές άλλες ίδεολογίες και θρησκείες και πολιτισμοί είναι επίσης θεμελιωμένες στο ψέμα, αφού η ωμή πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να την αντέξει η ανθρώπινη νόηση. Είμαστε αναπόδραστα καταδικασμένοι να δημιουργούμε "μύθους" (θρησκευτικούς, ιδεολογικούς, επιστημονικούς) απλώς και μόνο για να μπορούμε να επιβιώνουμε. Ο βαθμός της πειστικότητας των μύθων αυτών εξαρτάται από τις συγκυρίες της εκάστοτε εποχής και τόπου.

    Μύθος είναι επίσης ότι μόνο ή κυρίως η Ελλάδα βρίσκεται σε μόνιμη χρεωκοπία εξαιτίας της νοσηρής θρησκευτικότητας των Ελλήνων, αφού γνωρίζουμε ότι προοδευτικές χώρες όπως η Αμερική είναι πολλαπλασίως χρεωμένες εν σχέσει προς την Ελλάδα και υπεύθυνες για παγκοσμίου εμβελείας υπερσκάνδαλα. Ας μην εστιάζουμε στη βιτρίνα μόνο της εσωτερικής οργάνωσης των χωρών αυτών,αφού παρουσιάζουν την τυπική συμπεριφορά της Ελληνίδας νοικοκυράς σε γιγάντια όμως κλίμακα. Οι χώρες αυτές έχουν φροντίσει ώστε να μην υπάρχει ίχνος σκόνης στο εσωτερικό τους (λέμε τώρα, γιατί ούτε κι' εκεί τα καταφέρνουν τόσο τέλεια) αλλά δεν διστάζουν ν' αφήσουν τα σκουπίδια τους στην εξώπορτα της διπλανής χώρας ή ηπείρου. Το σπιτάκι τους να είναι καθαρό για να τους θαυμάζουν οι επιφανειακά κρίνοντες. Δεν θέλω μ' αυτό να πω ότι η Ελλάδα αντισταθμίζει όλα αυτά με "αφανή μεγαλεία", αλλά να μην παριστάνουμε ότι οι Δυτικές χώρες είναι θεμελιωμένες στην "αλήθεια" ενώ εμείς μόνο στο "ψέμα". Οι δυτικές χώρες έχουν πίσω τους τη Ρωμαιοκαθολική ή Προτεσταντική κλπ. κλπ. θρησκεία, που είναι εξίσου θεμελιωμένες στο ψέμα. Αλλά κι' εκεί, όπως και με τους Έλληνες του εξωτερικού όπως και με τους "ντόπιους" Έλληνες ισχύει αυτό που έγραψες στο κείμενο της 10/3/2010 :


    "Όποιος μπορεί να φύγει ας το κάνει εγκαίρως, ας πάρει των ομματιών του και ας επαναλάβει την ιστορία μας. Τόσες και τόσες φορές οι λάτρεις του ψέματος οδήγησαν τον τόπο μας στην καταστροφή, από την οποία για να ξεφύγουν, οι πιο ζωντανοί ξενιτεύτηκαν και συγκρότησαν τις ανά την υφήλιο κοινότητες των Ελλήνων. Χαρακτηριστικό: σε αυτές το προαναφερθέν θεσμικό ψέμα παύει να είναι ψέμα και είναι αυτό που όντως είναι: ένα κεντρικό πολιτιστικό στοιχείο που ενώνει τους αποδή-μους. Αυτό και τίποτα περισσότερο!"

    Ναι, κάποιοι παίρνουν τα μεγαλειώδη ψεύδη πιο πολύ στα σοβαρά απ' ό, τι θα 'πρεπε, αλλά οι πλειοψηφία που δεν ξέρουν τι πιστεύουν, είτε εντός Ελλάδος, είτε εκτός αυτής, απλώς χρησιμοποιούν τα ήθη κι' έθιμα σαν ένα πολιτιστικό στοιχείο που δίνει αφορμή για λίγη κοινή διασκέδαση. Αυτό και τίποτα παραπάνω. Πράγμα που συμβαίνει σε όλους τους λαούς του κόσμου, βεβαίως... Όπου υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν στα "στίγματα" και το "θαύμα" του Αγίου Ιανουαρίου (ρευστοποίηση αίματος που προηγουμένως υπήρξε θρομβωμένο) αλλά κι' εκείνοι που εργάζονται πυρετωδώς να εποικήσουν τον Άρη ή ν' ανακαλύψουν το σωμάτιο Higgs.

    Tα ιδιαίτερα προβλήματα της Ελλάδας θα πρέπει πλέον ν' αναζητηθούν μάλλον σε πολιτικές συγκυρίες παρά σε θρησκευτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια νοσηρή θρησκεία δεν παράγει νοσηρά αποτελέσματα. Αλλά μερίδιο στη νοσηρή θρησκευτικότητα έχουν όλοι οι λαοί. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Τι να πει κανείς για την Εβραϊκή θρησκεία που παρά τα νοσηρά της στοιχεία, που αποτέλεσαν και την μήτρα του Χριαστιανισμού, δεν εμπόδισε το Ισραήλ να ηγηθεί πολλών τομέων του δυτικού τρόπου ζωής ;

    Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν κατηγορείς με την ίδια
    δριμύτητα τον Άγγλο που παραμένει συνεπαρμένος από τα "στοιχειωμένα κάστρα" ή τον Νορβηγό που μετέχει σε νεοπαγανιστικές τελετές και πιστεύει στα ξωτικά και τους νάνους, την σήμερον ημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κρίνε, η τοποθέτησή σου με εκφράζει ιδιαίτερα, διατυπώνεις με επαρκή ευρύτητα πράγματα που κι εγώ σκέφτομαι και αποσπασματικά μόνο έχω αναφέρει στον Αρσένιο....
    Τι λες, λοιπόν, φίλε μου Αρσένιε; Περιμένω με ενδιαφέρον την απάντησή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Ανδρέας
    Αν μπορούσα να φύγω θα έφευγα χωρίς δεύτερη σκέψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Κρίνος
    Αγαπητέ,
    Κατ’ αρχάς εκτιμώ τον κόπο που έκανες να γράψεις αναλυτικά την σκέψη σου. Πλήν όμως αναφέρεσαι σε απόψεις τις οποίες δεν έχω διατυπώσει αν και ενδεχομένως να τις έχω θίξει έμμεσα.
    Αυτά που λες τα θεωρώ λάθος και μάλιστα όχι απλό λάθος αλλά στοιχεία παραπλάνησης και διαχείρισης της ανθρώπινης σκέψης. Δεν εννοώ ότι κάνεις αυτό σκοπίμως, αλλά ο τρόπος που θέτεις τα πράγματα αναπαραγάγει τον τρόπο με τον οποίο η χριστιανική και η μαρξιστική διανόηση επιχειρεί να ξεφύγει από την αναγνώριση των λαθών της. Όλοι λένε ψέματα, δεν πειράζει ας λέμε και εμείς. Αυτή είναι η διαφορά αγαπητέ ανάμεσα στους ανθρώπους που προοδεύουν και σε αυτούς που μένουν στάσιμοι, ανάμεσα στους λαούς που προοδεύουν και στους λαούς που είναι θύματα. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στη Δύση και στον υπόλοιπο πλανήτη. Η Δύση ανέπτυξε την κριτική σκέψη και διαρκώς αναπλάθει τους μύθους της, βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση αυτοκριτικής σε όλα τα επίπεδα και γι’ αυτό σε μια διαρκή εξέλιξη την οποία οι άλλοι φθονούν. Για τον λόγο αυτό ο χριστιανικός μύθος στην Δύση είναι μακρινό παρελθόν. Αναβιώνει τώρα σε κάποιο βαθμό αποκλειστικά ως πολιτιστικό ταυτοτικό στοιχείο.
    Λοιπόν άλλο μύθος και άλλο μύθευμα. Μύθος είναι μια ψεύτικη ιστορία με την οποία διατυπώνεται μια αλήθεια, μύθευμα είναι μια ψεύτικη ιστορία που διατυπώνει ένα ψέμα. (Κάπου το διάβασα αυτό αυτές τις μέρες και δεν θυμάμαι που). Δεν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε με το ψέμα, τουλάχιστο όχι όλοι! Η τελετή της Ανάστασης μπορεί να έχει μυθικό χαρακτήρα, το σόου του Αγίου Φωτός είναι μύθευμα.
    Στο θέμα της οικονομίας ίσως δεν τα γνωρίζεις επαρκώς, είναι μύθευμα η άποψη ότι και άλλες χώρες είναι έτσι χρεωμένες. Τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και θα φανεί στην συνέχεια. Τα εξηγούν όμως άλλοι αυτά. Και βέβαια δεν γράφω ότι χρεοκοπήσαμε εξαιτίας μιας νοσηρής θρησκευτικότητας αλλά εξαιτίας της νομιμοποίησης της διαφοράς έργων και λόγων την οποία μας καλλιεργεί (μεταξύ των άλλων) και η θρησκευτική μας παράδοση και αυτή η νομιμοποίηση του φανταστικού και του ψευδούς εκφράζεται, δηλαδή φανερώνεται, που λέει ο Γιανναράς πιστοποιείται, στο Χριστός Ανέστη. Ο τρόπος που λειτουργεί η ορθοδοξία στον τόπο μας είναι καθαρά πολιτικός και μάλιστα αυτό συμβαίνει εδώ και 1100 με 1200 χρόνια, από το τέλος της εικονομαχίας όταν η εκκλησία κατανίκησε το κράτος… Το Χριστός Ανέστη είναι καίρια πολιτικό θέμα.
    Ναι, παντού υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε φαντάσματα, αλλά δεν στέλνουν το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για να τα μεταφέρει από το ένα κάστρο στο άλλο! Λοιπόν υπάρχουν κρίσιμες λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά ανάμεσα σε ένα ώριμο και σε ένα ανώριμο άνθρωπο ή λαό. Ο ώριμος άνθρωπος δεν είναι τέλειος άνθρωπος και οι ατέλειές του δεν νομιμοποιούν την ανωριμότητα του άλλου. Αυτού του είδους η επιχειρηματολογία απλώς βάζει τα προβλήματα κάτω από το χαλί…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το «Άγιον φως» μεταφέρεται αεροπορικώς στην Αθήνα και από εκεί με οχήματα ελικόπτερα και αεροπλάνα παντού. Αναρωτιέται, ευλόγως, ο «Διόδωρος» στο Βήμα, «πόσοι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι πρέπει να απολυθούν για να πληρωθεί το κόστος της μεταφοράς μιας φλόγας που άναψε ένας παπάς με τον πλαστικό του αναπτήρα στα Ιεροσόλυμα;»
    Να προσθέσω επίσης πως καμιά άλλη ορθόδοξη χώρα δεν τα κάνει αυτά.
    Για την ιστορία, το «θαύμα» δεν το ανακάλυψαν πρώτοι οι Ορθόδοξοι αλλά οι Φραγκισκανοί τον 11ο αιώνα και ήταν το βασικό επικοινωνιακό τους όπλο για να μαζέψουν κόσμο στις σταυροφορίες.
    Αργότερα και αφού ο Σαλάχ Ελ Ντιν το παραχώρησε στους Ορθοδόξους ο Πάπας Γρηγόριος Η’ (1227-1241) το αποκήρυξε ως απάτη και απαγόρευσε στους Φραγκισκανούς να έχουν την οποιαδήποτε σχέση.
    «Ο τρόπος που λειτουργεί η ορθοδοξία στον τόπο μας είναι καθαρά πολιτικός και μάλιστα αυτό συμβαίνει εδώ και 1100 με 1200 χρόνια, από το τέλος της εικονομαχίας όταν η εκκλησία κατανίκησε το κράτος», γράφει ο κ. Μέσκος. Είναι, νομίζω, μια ανάλυση που μας δίνει το «κλειδί» για ορισμένα πράγματα. Έχω τη γνώμη ότι σημαντικό ρόλο στις διαφορές Ανατολής και Δύσης έχει διαδραματίσει και ο διαφορετικός προσανατολισμός του Ανατολικού και του Δυτικού μοναχισμού, που ίσως αποτελεί την πραγματική αιτία του σχίσματος. Υπάρχουν διαφορετικές νοοτροπίες σε όλα. Στη Δύση η «αμφισβήτηση της αυθεντίας» που ξεκινά με το κίνημα του Λούθηρου, το πανεπιστήμιο, η τυπογραφεία προήλθαν μέσα από την ίδια την εκκλησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Domenico
    Αξίζει να διαβάσει κανείς αυτά που γράφω στο Σοκ και Δέος για το Άγιο Φως. Εκεί φανερώνω το παράλογο του πράγματος, ακόμα και για κάποιον που πιστεύει στο θαύμα. Η φλόγα την οποία μεταφέρουν τα αεροπλάνα δεν έχει καμιά σχέση με την φλόγα που άναψε ο πατριάρχης είτε με αναπτήρα είτε με άλλο μέσο! Ακόμα και αν εκεί στα Ιεροσόλυμα την φλόγα την ανάβει αυτοπροσώπως ο Θεός, η φλόγα στα αεροπλάνα είναι μια φλόγα σαν κάθε φλόγα που ανάβει από ένα αναπτήρα.
    Το πιο σημαντικό κατά την γνώμη μου είναι το γεγονός ότι στην δύση εκκλησία και κράτος ποτέ δεν ταυτίσθηκαν, αλλά ήταν πάντα σε αντιπαλότητα. Αυτό δημιούργησε τις προυποθέσεις ώστε τα δυτικά έθνη να ανεξαρτητοποιηθούν από την Εκκλησία και ευδοκιμήσει ο διαφωτισμός και ότι άλλο τον διαδέχθηκε. Η συνεισφορά του Λούθηρου στην πορεία προς τον διαφωτισμό ήταν μέγιστη, όπως και των πανεπιστημίων, των ανακλύψεων της αστικής τάξης του εισερχόμενου από τις αποικίες πλούτου και όσων άλλων για τα οποία έχουν γραφτεί τόσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σιμούδης Δημήτριος6 Απριλίου 2010 στις 12:44 μ.μ.

    Χρόνια πολλά σε όλους

    Πάντως είναι διαφορετικό να υπάρχει μια ανάφλεξη, με τρόπο που να δίνει τη δυνατότητα ερμηνειών ανάλογα με την προαίρεση του καθενός και άλλο να ανάβει με αναπτήρα!!!!!!!
    Κρίνοντας όμως , έστω από αυτά τα λίγα που μαθαίνουμε, από τον τρόπο που αντιμετωπίζει η Καθολική Εκκλησία τα σκάνδαλα που τη μαστίζουν τώρα δεν βλέπω καμιά διαφορά. Να το κουκουλώσουμε για να μην θιγεί το κύρος της Εκκλησίας. Προέχει το κύρος απ την αλήθεια των πραγμάτων, ξεκάθαρες προτεραιότητες λοιπόν με φανερό νομίζω και το λόγο αξιολόγησης των προτεραιοτήτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Αρσένιος Μέσκος

    είπατε στην κεντρική ανάρτησή σας : ...στον νου μου καταγράφεται μια δημόσια ομολογία ότι σε αυτήν την κοινωνία μόνο τα λόγια έχουν αξία, δεν χρειάζεται να έχουν περιεχόμενο. Είναι η δημόσια ομολογία μια κοινωνίας ότι άλλο τα λόγια άλλο τα έργα, ότι εκείνο που μετρά είναι στα λόγια να είσαι in!

    Ε, λοιπόν αυτό το πράγμα το βιώνω τόσο έντοτα στον εργασιακό μου χώρο όσο τίποτε άλλο!!! Ντρέπομαι που το λέω, αλλά την αηδία που μου προκαλει το "να λέμε μόνο για να λέμε, και απο πράξεις τίποτε" δεν μου την προκαλεί τίποτε στον κόσμο.

    Θα προσθέσω σε αυτά και τον ευφάνταστο διάλογο Εσταυρωμένου - Παναγίας που (δεν ξέρω κ πως να το χαρακτηρίσω!) "σεναριογράφησε" (;;;) ο μητροπολίτης Ιερισσου, τότε τι αλλο να πω..
    Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε κ ο γαϊδαρος..
    Ακόμη και αν υπάρχει ενα μικρό κομμάτι πίστης μέσα σε έναν άνθρωπο, αυτές οι ευφάνταστες γελοιότητες το δολοφονούν.

    Πραγματικά αυτοί οι μεγαλόσχημοι κληρικοι/ποιμενάρχες κλπ "δεν παίζονται"..
    Τους ενοχλεί αν κάνει χιούμορ ο Πανούσης, αλλά οτάν γελοιοποιούν αυτοί οι ίδιοι το σχήμα και την πίστη τους, δεν ενοχλούνται καθόλου.
    Μάλλον αυτές οι "θεατρικες παρεμβάσεις"είναι προϊόντα του δικού τους πλανήτη.

    Το "κενο" σε όλο του το μεγαλείο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, Αρσένιε, Χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ Λιάγκας

    Μα το να ασχολείται κανείς και μόνο με αυτά που λέει ο Ιερισσού είναι αστείο πράγμα!

    Θα αντιγράψω ένα κομμάτι από το τελευταίο βιβλίο του μοναχού Μιχαήλ, "Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε: Πώς το είπε ο Χριστός και πώς κατάντησε στην Εκκλησία Του", των εκδόσεων Δορκάς.

    Από το Κεφάλαιο 22, με τίτλο "Παντελεήμων Αττικής":

    "Εκκλησιαστικά (αυτό το θέμα δεν αφορά το κοσμικό δικαστήριο), κατηγορήθηκε [ο Παντελεήμων] και ως μέγας ομοφυλόφιλος των Βαλκανίων. Απ' τη φυλακή έστειλε ένα μήνυμα στον Ιερώνυμο τον αρχιεπίσκοπο και σε καμιά τριανταριά επισκόπους: "Αν δε με αθωώσετε, θα σας πάρω μαζί μου στον Άδη". Όταν ο Ιερώνυμος έλαβε το μήνυμα, για να μην τον πάρει μαζί του στον Άδη (προς το παρόν...), κίνησε γη και ουρανό για να τον αθωώσει. Στέλνοντας το κατάλληλο μήνυμα προς όλους, δήλωσε ότι "δεν μας δεσμεύουν εμάς οι αποφάσεις των κοσμικών δικαστηρίων, εμείς έχουμε την ανεξάρτητη εκκλησιαστική δικαιοσύνη". Κάλεσε την ενδημούσα Σύνοδο και τον αθώωσε.

    Πρώτος-πρώτος βγήκε στους διαδρόμους περιχαρής μέχρι αλλοφροσύνης και φώναζε ο Νικόδημος ο επίσκοπος Ιερισσού και Αγίου Όρους: "Τον αθωώσαμε! Τον αθωώσαμε! Το πιστεύετε; Τελικά τον αθωώσαμε!" Και πηδώντας για να ψηλώσει λίγο (καθότι 1,55 ων,, γίνεται μόνο 1,65 με τα τακούνια του και δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτό το κόμπλεξ), ήθελε να διαλαλήσει αυτήν την υψηλή απόφαση από το ανάλογο ύψος.

    Σ'αυτό το σημείο, μου 'ρχεται η απορία: τυχαία ο διαλαλητής της αθώωσης αυτού του αλιτήριου λεγόταν επίσκοπος Αγίου Όρους ή μήπως ο Θεός ήθελε να τσιγκλίσει κάποιους για να ακουστεί κάποια φωνή; Για κάθε φυσιολογικό και μη ακρωτηριασμένο αγιορείτη μοναχό, θα 'ταν απλό να του στείλει μια επιστολή που θα έλεγε: "Άθλιε, μετά από τα κατορθώματά σου στην Ιερά Σύνοδο, μην τολμήσεις να ξαναπατήσεις στο Άγιον Όρος γιατί θα σου κόψουμε τα πόδια άλλα 10 εκατοστά και τότε θα μείνεις μόνο 1,45". Αλλά από ό,τι φαίνεται, δεν επιτρέπει τέτοια αγένεια και βαρβαρότητα η "Ζωική" νεοαγιορείτικη κουλτούρα.

    Όσο για τους καλοπληρωμένους δημόσιους υπάλληλους του συνοδικού μεγάρου, που ξεπερνούν κατά πολύ τους εκατό, αναρωτιέται κανείς: όλοι αυτοί μέσα κει είναι διεφθαρμένοι ή είναι ηλίθιοι και ευνουχισμένοι; Ξέρω ότι δεν είναι όλοι τους διεφθαρμένοι, κι άρα δε συμφωνούν με αυτούς τους αλιτήριους που αθώωσαν τον αρχηγό τους. Αλλά πώς να εξηγήσει κανείς την απόλυτη νάρκωση; Τόσο πολύ έχει χαθεί η έννοια της θυσίας ή έστω της καλής παρρησίας; Από τις πολλές δεκάδες ρασοφόρων που υπηρετούν εκεί μέσα, ούτε ένας δεν επήρκεσε να αντιμετωπίσει έναν κομπλεξικό ύψους 1,55 (με τακούνια 1,65) που αλλόφρων διαλαλούσε τη διαφθορά του; Και βέβαια η αγανάκτησή του δεν έπρεπε να αρκεστεί μόνο σ'αυτόν τον κομπλεξικό, αλλά και σ'όλους τους άλλους που τον αθώωσαν."

    @ Ανώνυμος

    Για την ταμπακέρα ("Σοκ και Δέος") δε θα πείτε τίποτα; Μάλλον για αυτό δεν υπάρχει καμία έτοιμη απάντηση προς παπαγαλία!

    @ Μέσκος

    Σας εύχομαι να μπορέσετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Aντρέας
    Ανάφερα τα περί Νικοδήμου, ως αποκορύφωση της αηδίας μου σχετικά με τις διαστάσεις της "αερολογίας" που αναλύει ο κ. Μέσκος. Όσοι τυχαίνει να τον γνωρίζουν (τον Ιερισσού), ξέρουν τι "καπνό φουμάρει"..Ας μη μιλήσω καλύτερα!

    Πραγματικά πάντως αναρωτιέμαι όλοι αυτοι (οι ιεράρχες)που περιγράφεις, σε "τι κοινό" απευθύνονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σιμούδης Δημήτριος7 Απριλίου 2010 στις 6:01 μ.μ.

    @ Ανδρέα
    Καλά η ιστορία του Παντελεήμων θα ήταν πολύ αστεία αν δεν συνέβαινε σε τέτοιο υψηλό επίπεδο.
    Το μοναχό Μιχαήλ τον διάβαζα παλιότερα, είναι απολαυστικότατος, αλλά τα τελευταία χρόνια εδώ στη Θεσσαλονίκη έχουν απαγορευτεί τα βιβλία του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή