Το είχε πάρει για λίγο το μάτι μου, αλλά δεν έδωσα σημασία, μέχρις ότου λίγες μέρες πριν, κάνοντας ζάπινγκ, το είδα με τα μάτια μου. Είδα λίγες στιγμές από ένα αγώνα μπάσκετ και αφηρημένα πρόσεξα ότι έπαιζε η Γερμανία με μια χώρα της οποίας το όνομα ήταν σβησμένο με λευκό μπλάνκο! Και θυμήθηκα πόσο παράξενα αισθάνθηκα όταν ακούγοντας πάλι για λίγο, πιθανόν σε κάποιο δελτίο, περιγραφή του αγώνα της Ελλάδας με την Μακεδονία, ναι Μακεδονία, ο εκφωνητές έλεγε τώρα κάνουν επίθεση τα Σκόπια…
Και εθαύμασα την δύναμη της ορθόδοξης θεολογίας και της ορθόδοξης παράδοσης. Εσείς νομίζετε ότι δεν σας αφορούν γιατί δεν πιστεύετε, γιατί δεν πάτε στην Εκκλησία, να όμως που η τηλεόραση μας λέει τα αντίθετα. Και αφού το λέει η τηλεόραση δεν μπορεί παρά να είναι αλήθεια.
Ποια είναι η δύναμη της ορθόδοξης θεολογίας: να βαπτίζει τα αυγά σαρακοστιανά. Π.χ. να χαρακτηρίζει τον αρρωστημένο ατομοκεντρισμό που χαρακτήριζε πάντα τις ελληνικές κοινότητες σε βίωση του προσώπου και άλλα πολλά για τα οποία έχω πει …πολλά. Και ποιο είναι το κατόρθωμα της ορθόδοξης παράδοσης; να κάνει τους έλληνες να πιστεύουν ότι μόνο αυτοί υπάρχουν επί της γης…
Έτσι λοιπόν “Η Μακεδονία είναι ελληνική”. Τι κι αν μεγάλο τμήμα της είναι εκτός της ελληνικής επικράτειας. Κλείσαμε τα μάτια, κλείσαμε τα αυτιά, πέρα από εμάς δεν υπάρχει τίποτα και τώρα όλος ο κόσμος μιλά για το κράτος που υπάρχει στα βόρεια σύνορά μας και ονομάζεται Μακεδονία, αλλά εμείς βρήκαμε και πάλι την λύση. Σβήνουμε το όνομά του με μπλάνκο!
Τα ίδια και χειρότερα, πολύ χειρότερα κάνουμε και με την Τουρκία. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας ότι το Αιγαίο είναι ελληνικό, θεωρούμε εθνικό μας δίκαιο το να έχει το Καστελόριζο τα ίδια δικαιώματα με την ασιατική ακτή και ενώ τρώμε την μια φάπα πίσω από την άλλη, ως άλλοι Καραγκιόζηδες κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε… Που θα πάνε θα κουραστούν, θα ιδρώσουν, θα αρρωστήσουν και έτσι θα μείνουμε εμείς νικητές!
Και η μεν Μακεδονία είναι υπό-κρατίδιο, είναι κρατίδιο χωρίς όνομα, εμείς δε μπορούμε να ισχυριζόμαστε υπερήφανοι ότι με του Τούρκους η μόνη εκκρεμότητα είναι η υφαλοκρηπίδα, όλα τα άλλα δεν …υπάρχουν.
Όμως τι ελπίδα και τι νόημα έχει να ομιλεί κανείς την γλώσσα της αλήθειας σε μια κοινωνία που δεν πιστεύει ότι υπάρχει οντολογική αλήθεια, αλλά ότι αλήθεια είναι ότι συμφωνούμε οι έχοντες και κατέχοντες ότι μας συμφέρει; Για διαβάστε τι λέει ο κ. Γιανναράς, δεν τα βάζω μαζί του, εκφράζει μια βαθειά πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας, “(Ο πολιτισμός μας πρέπει να βασίζεται) Στους μακραίωνες ειθισμούς να βεβαιώνεται η αλήθεια στις διαπροσωπικές σχέσεις και όχι με αναζήτηση ατομοκεντρικών βεβαιοτήτων.” Εφόσον διαπροσωπικά συμφωνούμε στο ρουσφέτι, κανένα πρόβλημα… Το να ζητάω π.χ. να γίνεται παντού αξιολόγηση είναι ατομοκεντρική βεβαιότητα, γιατί αναγκαστικά κατά την αξιολόγηση κάποιοι θα βγουν σκάρτοι και θα πρέπει να παν σπίτια τους…
Λοιπόν μπορείτε, όσοι θέλετε να με κρεμάσετε, αλλά δεν θα φοβηθώ να λέω ότι τα Σκόπια είναι η πρωτεύουσα της Μακεδονίας, εκτός βέβαια και αν κάνουμε πόλεμο, τους νικήσουμε και τους αναγκάσουμε να αλλάξουν όνομα. Γιατί άλλος τρόπος δεν υπάρχει, έτσι όπως τα καταφέραμε, για να αλλάξουν όνομα… Ναι θεωρώ και εγώ ως σωστό να υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός, αλλά μια κοινωνία που πιάνει παντού πάτο, δεν κάνει σωστά πράγματα.
Μπορεί όποιος θέλει να βάζει μπλάνκο στο μυαλό του, εγώ έχω την πίστη ότι το μπλάνκο σε κάνει να πεθαίνεις …πριν πεθάνεις.
Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει σε αυτό. Αυτό το μπλάνκο με έκανε έξω φρενών!
Αν δεν κανω λαθος, κ παρακαλω να με διορθωσετε σε περιπτωση που κανω, οι σλαβικοι λαοι εμφανιστικαν στα βαλκανια τον 7-8ο αιωνα. Δηλαδη γυρω στα 1000χρόνια μετα την εποχη του Αλεξανδρου. Αν λοιπον ειναι οντως ετσι, τοτε πιστευω πως ειναι αβάσιμη η θεωρία των γειτόνων μας που λενε οτι "ο Αλεξανδρος ειναι δικος τους". Απο εκει κ περα όμως,οντως μεγαλο μερος της Μακεδονιας ειναι εκτος ελληνικης επικρατειας. Και η δικια μας νοοτροπια ως εθνος/λαος ειναι αρκετα γραφικη, για αυτο κ παει απο την μια "ηττα" στην αλλη. Το εν λόγω προβλημα δεν λύνεται, γιατι πρεπει εμεις να παραδεχτουμε οτι κανουμε λαθος.Δυσκολο! Αν οι κυβερνωντες ηταν πχ Ιαπωνες θα το παραδεχοταν το λαθος τους πολυ ευκολα, αλλα τυχαινει να μην ειναι!Απο τη στιγμη που η Μακεδονια κατηκηθηκε απο τους Σλαβους, εχουν και οι σκοπιανοι δικιο. Ειναι σαν να θελουν οι Βουλγαροι να μας πουν να μη λεγομαστε Ελλαδα απο την Λαρισα κ πανω, μιας κ εχει μολις 100 χρονακια που εφυγαν απο την περιοχη! Θα πειτε οτι η Βορεια Ελλαδα πολεμησε κλπ. Συμφωνοι, ετσι ειναι. Οταν εμεις ομως νοσταλγουμε μαρμαρωμενους βασιλιαδες, εχουμε και τη βεβαιότητα ότι το δικιο με το μερος μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ακριβως επειδη το πολιτικο κοστος θα ειναι τεράστιο για τον οποιονδηποτε πολιτικο, γι αυτο ολοι κανουν αυτό που λενε στο χωριο μου:
"φοβομουν και φοβέριζα"
Να σας κρεμάσουμε αποκλείεται. Όλα αυτά είναι πολύ λογικά. Απλώς θα ήθελα να προσθέσω πως ενα άλλο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας είναι η έλλειψη ρεαλισμού. Όταν επι κυβερνήσεως Ν.Δ. (1990-1993)είχε επιτευχθεί μια συμφωνία στην Λισσαβώνα στον όρο "Σλαβομακεδονία", τότε αν θυμάστε ο Ανδρέας Παπανδρέου εκφράζοντας το πανελλήνιο είχε πει:"Οι χειρισμοί της κυβέρνησης εκτός από γελοίοι κατεστάθησαν και προδοτικοί" και πρόταξε ως λύση μια ονομασία δίχως τα παράγωγα του όρου Μακεδονία! Ακριβώς η ίδια ανοησία έγινε και με το σχέδιο Ανάν. Τα έχουμε κάνει μαντάρα στο Κυπριακό. Και όταν η διπλωματία φτάνει σε μια μέση συμβιβαστική λύση τα τινάζουμε όλα στον αέρα με εθνικιστικές υστερίες. Δεν ξέρω αν και αυτή η μη ρεαλιστική τοποθέτηση είναι γέννημα της ορθοδοξίας. Όμως ξέρω ότι η εκκλησία πρωτοστάτησε και πλειδότησε στην εθνικιστική μανία, αγνοώντας ότι δεν υπερασπίζεται δόγματα, αλλά έχει να κάνει με πολιτική, που σημαίνει "τέχνη του εφικτού". Όσο για τον Γιανναρά, ανεδαφικός στάθηκε και στις δύο περιπτώσεις (Μακεδονικό και Κυπριακό)οι δε πολιτικές προτάσεις του είναι τόσο ηλίθιες και εκτός πραγματικότητας που πραγματικά προέρχονται από ένα άλλο πλανήτη, τον πλανήτη της θεολογίας (του).
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιώργος Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια οι σλαύοι κάτοικοι της Μακεδονίας δεν έχουν καμιά εθνική σχέση με τους αρχαίους έλληνες κατοίκους της Μακεδονίας. Θεωρώ ότι η δική μας ακραία πολιτική οδήγησε στην επικράτηση και στην Μακεδονία των Σκοπίων των ακραίων και ανιστόρητων απόψεων. Ακραίες και ανιστόρητες απόψεις υπάρχουν ένθεν και ένθεν των συνόρων απανταχού της γης. Οι σωστές πολιτικές περιορίζουν τους ακραίους και οδηγούν τους λαούς στη συνεργασία και την ειρηνική συμβίωση. Οι λαϊκίστικες πολιτικές οδηγούν στα αδιέξοδα και συχνά στον πόλεμο.
Οι δικοί μας πολιτικοί μας παραμυθιάζουν διαρκώς γιατί εθισθήκαμε στα παραμύθια...
Δεν λέω ότι ορθώς οι σλαύοι οικειοποιηθήκανε το όνομα Μακεδονία, θυμώνω όμως για το γεγονός ότι την πασιφανή ήττα μας την κρύβουμε με ...μπλάνκο, αντί να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να στείλουμε στα σπίτια τους αυτούς που διαχειρίσθηκαν το θέμα αυτό.
@ Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν ξέρω αν και αυτή η μη ρεαλιστική τοποθέτηση είναι γέννημα της ορθοδοξίας."
Δεν θεωρώ ότι είναι γέννημα της ορθοδοξίας, αλλά αντιλήψεων που καλλιεργεί η ορθοδοξία. Η επίδραση είναι, αυτό που λέμε, σε δεύτερο χρόνο. Για τον λόγο αυτό, αν και το 1991 η εκκλησία είχε αισθητή παρουσία και συμμετοχή στην κατ' εμέ μακεδονική καταστροφή, δεν θεωρώ ότι αυτή ευθύνεται γι' αυτήν. Την ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί, και μόνο αν αναζητήσουμε τις βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν την καταστροφή θα φθάσουμε στην ορθόδοξη κουλτούρα της εθελοτύφλωσης.
Δεν ξέρω κύριε Μέσκο αν φταίει in concreto η ορθόδοξη κουλτούρα μας. Διαβάζοντας ιστορία βλέπω πως η υποστήριξη της μιας και μοναδικής αλήθειας ήταν φαινόμενο καθολικό. Και η μεσαιωνική Δύση είχε την ίδια στάση, ίσως και χειρότερη. Κλειστό σύστημα ιδεών απόλυτης και αντικειμενικής ισχύος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν έχετε δει το έργο "Ελισάβετ". Σε κάποια σκηνή ενώ ανακρίνουν τη μικρή πριγκίπισσα για συνομωσία, κατά την διάρκεια της βασιλείας της Μαρίας της καθολικής, ένας αυλικός της λέει: "Μία είναι η αληθινή πίστη υψηλοτάτη, οι υπόλοιπες είναι αίρεση".
Έκανε μεγάλη διαδρομή το ανθρώπινο πνεύμα για να αποκτήσει ανοχή στην διαφορετικότητα και στον αυτοκαθορισμό. Έμεις φαίνεται να χουμε κολλήσει σε κάποιες μεσαιωνικές (όχι αποκλειστικά ορθόδοξες) στάσεις ζωής.
Και ρωτάω γιατί στα 2009 άνθρωποι με παιδεία και μάλιστα ευρωπαϊκή μένουν καθηλωμένοι σε μία μεσαιωνική αντίληψη της πραγματικότητας (πολιτικής-θρησκευτικής)την οποία μάλιστα προσπαθούν φιλοσοφικά να την στηρίξουν (βλ. Χρ. Γιανναράς);
@Mέσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ θυμώνω με πολλά πράγματα που βλέπω, όχι μόνο στην πολιτική σκηνή, αλλα και στην καθημερινότητα μου πχ στη δουλειά μου. Για την "ηττα" στην οποία αναφέρεστε, θα πω μόνο το λαϊκό ρητό "μας φταίει ο γάϊδαρος και εμείς χτυπάμε το σαμάρι"..
Νομίζω πως όσο καιρό υπάρχει ένα προβλημα που δεν λύνεται και ο χρόνος κυλάει, δυο πράγματα μπορούν να γίνουν : ή το προβλημα να ξεχαστεί, ή να χειροτερέψει. Στην προκειμένη περίπτωση έγινε το δεύτερο. Απο τη στιγμή που αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους, λογικό είναι να μας πλακώσουν καποτε. Οσο υπάρχει η νοοτροπία του "δεν βαριέσαι, αστο το ξέχασαμε, μη μιλάς" θα βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις (για να μην πω γελοιότητες). Θέλει τεράστια ανάληψη ευθύνης να παραδεχτεί καποιος ότι σφάλει. Πόσο μάλλον όταν ένα τέτοιο θέμα εχει ιστορικές και πολιτικές διαστάσεις. Είναι πολυ ευκολότερο να λέμε ότι "φταινε οι άλλοι" και να προσπαθούμε να επιβληθούμε..
Εδω και τώρα,ακούμε ότι φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις για το χάλι μας(οποιο και να είναι αυτό)!! Οι δε προηγούμενες λένε οτι φταίνε οι προ-προηγούμενες! Ειναι θάυμα που δεν το τραβάνε και λίγο παραπάνω να μας πούνε ότι φταίει ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Ελ.Βενιζέλος ή πχ ο Φιλιππος ο Β΄!!!
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έχω φτάσει στο σημείο να... αυτολογοκριθώ. Έδινα μια ομιλία με σε θέματα εξωτερικής πολιτικής η οποία ήταν αρκετά φιλοδυτική -και αυτό σε μια εποχή έντονου αντι-αμερικανισμού- και αναγκάστηκα να παραλείψω την αναφορά μου στην Μακεδονία γιατί δεν ήθελα το ακροατήριο να ασχοληθεί με το όνομα και να χάσει την ουσία της τοποθέτησης.
Έλληνες που να λένε Μακεδονία αντί για Σκόπια απλά δεν υπάρχουνε, γιατί στο άκουσμα της λέξης γίνεται... πόλεμος!
@ Λιάγκας
Το έργο κάθε κυβέρνησης παίζει ρόλο για την πορεία της χώρας. Αν δεν έπαιζε, απλά δε θα είχαμε κυβερνήσεις.
Μια κυβέρνηση που παράγει σκάνδαλα αντί να παράγει έργο και που θεωρεί για πολιτική ό,τι αυτή την εβδομάδα έχει πέραση στις δημοσκοπήσεις, όπως ήταν η κυβέρνηση αυτή, προφανώς και θα "φταίει" για ένα σωρό από τα προβλήματα που θα βρει η επόμενη.
Έκανε ο Σημίτης ένα σωρό έργα και βήματα για την οικονομία και τη χώρα, ήρθε η νέα κυβέρνηση και διέλυσε το σύμπαν. Προφανώς το έργο της νέας κυβέρνησης δυσκολεύει. Για κάθε δύο βήματα που γίνονται μπροστά από μία κυβέρνηση που θέλει να εκσυγχρονίσει τη χώρα ( π.χ. Καποδίστριας, Τρικούπης, Βενιζέλος, Παπανδρέου, Καραμανλής, Παπανδρέου, Σημίτης) γίνεται ένα βήμα πίσω από μια κυβέρνηση που θέλει να συντηρήσει το status quo, δηλαδή το τέλμα!
Το "ανθ' ημών, Γουλιμής" είναι συχνά επίκαιρο!
Αλλά πέρα από τις πολιτικές, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η νοοτροπία μας. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία θα έχουμε συνέχεια αυτά τα μπρος-πίσω στην πολιτική.
@ Andreas
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την γνώμη μου,εχω δει πολλά σκάνδαλα απο τις όποιες κυβερνήσεις περάσανε απο αυτή τη χώρα..Αν κάτσουμε να τα μετρήσουμε θα δούμε ότι είναι αρκετα. Γιατί αραγε; Γιάτι μάλλον το προσωπικό συμφέρον(των καρεκλοκενταύρων) είναι πανω απο το κοινό!
Νομίζω πως βήματα προόδου, ηταν αυτά που η ΕΕ μας "επέβαλε" να κάνουμε στα πλαίσια που θέλουμε να λεγόμαστε Ευρωπαϊκό κράτος. Δεν ηταν προσωπικός κόπος κ μόχθος κανενός πολιτικού. Και αυτό διότι σε κρατικό επίπεδο, δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη προόδος σε κανεναν "μηχανισμό".
Είναι πχ εκτός χρόνου το γεγονός ότι ενας ασφαλισμένος του ΙΚΑ πρέπει να κάνει τον "κλητήρα" μεταξύ του ΙΚΑ κ του εργοδότη του, για να πάρει 2 σφραγίδες για μια άδεια ασθενείας!Κ ολα αυτά σε εποχή που ενώ εχουμε iphone κ δορυφορικές συνδέσεις για την πλάκα μας, δεν υπάρχει κανένας "εκσυγχρονισμός" σε υπηρεσίες!No money,or no brain? Mάλλον πολλά ζητάμε...
Για τον Σημίτη δεν θα σχολιάσω τίποτε διότι έχω διαφορετική αποψη. Αν έκανε έργα για την οικονομία , ο έλεγχος εξ ευρωπης δεν θα έβρισκε τα χάλια που πήγαν να κουκουλώσουν. Μπορεί όμως κ να κάνω λάθος.
Oσο δε για τους νυν κυβερνώντες, μια απο τα ίδια..
Οσο δε για την νυν αντιπολίτευση εξίσου μια απο τα ίδια. Το μόνο για το οποίο "καιγονται" είναι η καρέκλα της εξουσίας. Λες κ η Ελλαδα είναι αρένα για να μονομαχεί η κάθε παράταξη με την άλλη για εξουσία κ τίποτε ουσιαστικό..
Συμφωνώ μαζί σου όσον αφορά τις νοοτροπίες. Μια Α νοοτροπία είναι λογικό εκφραστεί και στις όποιες πολιτικές σκέψεις και πράξεις.Καθώς επίσης πιστεύω ότι η υπάρχουσα πολιτικη "τροφή" είναι εντελώς ακατάλληλη προς βρώσιν..
@Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφή"Έκανε μεγάλη διαδρομή το ανθρώπινο πνεύμα για να αποκτήσει ανοχή στην διαφορετικότητα και στον αυτοκαθορισμό. Έμεις φαίνεται να χουμε κολλήσει σε κάποιες μεσαιωνικές (όχι αποκλειστικά ορθόδοξες) στάσεις ζωής."
Η διαφορα μας από την δύση είναι ακριβώς αυτή. Όσον αφορά συγκεκριμένα θέματα, εμείς είμαστε ακόμα στην προ του διαφωτισμού εποχή. Και βέβαια όχι μόνο εμείς. Σε μια εκτεταμένη γκάμα θεμάτων η ορθόδοξη κουλτούρα είναι πανομοιότυπη με την μουσουλμανική. Δεν είναι εύκολο ένας έλληνας να το δεχθεί αυτό... Ο κ. Γιανναράς όμως στο μνημονευθέν άρθρο του το υπενίσσεται σαφώς.
Το ερώτημα λοιπόν είναι προς τα που θέλουμε να πάμε και αυτό φαίνεται από την παιδεία που παρέχουμε στους νέους. Και η παιδεία μας αναπαραγάγει την ανατολίτικη νοοτροπία.
Δεν ξέρω αν για την παραπάνω κατάσταση φταίει η πολιτισμική μας παράδοση ως κάτι έμφυτο σ΄αυτή ή κάτι επίκτητο πάνω σ΄αυτή. Είναι σίγουρο πως η εκκλησία συνέβαλε στην υπερίσχυση των ακραίων εθνικιστικών απόψεων αλλά θέλει αρκετή μελέτη το θέμα. Δηλαδή: Η εκκλησία, και όχι μόνο, απ την εποχή του Ευσεβίου διαμόρφωσε την ιδέα της αυτοκρατορίας ως εικόνας της Βασιλείας του Θεού πάνω στη γη και προσπάθησε να εξαφανίσει κάθε εθνική ιδέα. Ακόμη και πριν τη Πτώση κάθε ελληνικό απαγορεύονταν, παράδειγμα ο Πλήθων ο Γεμιστός αλλά και όλοι όσοι στράφηκαν εκείνη την εποχή στη μελέτη του Ελληνισμού διώχθηκαν ή κατέφυγαν στη Δύση ενώ επικράτησαν οι πολέμιοι του ρεύματος της ελληνικής ανανέωσης με κυριότερο εκπρόσωπο τον Γεννάδιο που ηγήθηκε και της εκκλησίας ως Πατριάρχης. Η συνέχεια γνωστή, οι επίσκοποι έγιναν δεσπότες (πολιτικοί άρχοντες δηλαδή)και νομίζω ότι αυτό το ρόλο υπερασπίστηκαν στην Επανάσταση και αυτόν υπερασπίζονται και τώρα. Βέβαια το ερώτημα είναι τι ρόλο έχουν σε μια δημοκρατική χώρα δεσποτικοί θεσμοί και ακόμη χειρότερα μήπως αυτοί επηρεάζουν εκτός από το χώρο της εκκλησίας και την πολιτική σκηνή της χώρας μας. Κι αν κρίνουμε πως γενικώς οι κρατούντες αντιμετωπίζουν τα πόστα τους ως φέουδα μάλλον επηρεάζουν. Υποθέτω πως και στη γειτονική χώρα οι επίσκοποι μάλλον παίζουν τον ίδιο ρόλο οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα για μια πιο σύγχρονη προσέγγιση στην επίλυση των προβλημάτων
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Mεσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπατε "Το ερώτημα λοιπόν είναι προς τα που θέλουμε να πάμε και αυτό φαίνεται από την παιδεία που παρέχουμε στους νέους. Και η παιδεία μας αναπαραγάγει την ανατολίτικη νοοτροπία."
Πιστεύω πως αυτό απο μόνο του λέει πάρα πολλά!
Στην ερώτηση προς τα που θελουμε να πάμε, μαλλον οι αποψεις διίστανται
@ Λιάγκας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λογική του "αυτά μας τα επέβαλε η Ευρώπη" είναι η λογική του "αυτόματου πιλότου" που μας οδηγεί το 2010 λίγο πριν την πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα σχόλια νομίζω είναι περιττά.
@ Ζηνάς
Αυτή ακριβώς η έλλειψη ρεαλισμού είναι το πρόβλημα. Δεν είμαστε πρακτικοί άνθρωποι, να σπάσουμε το πρόβλημα σε επιμέρους κομμάτια και να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε αποτελεσματικά.
Εδώ αν κάποιος πάει να το κάνει αυτό, τον λένε λογιστή και... Γερμανό στην καλύτερη περίπτωση (στην χειρότερη επιχειρούν να τον δολοφονήσουν, ή τα καταφέρνουν...)
Νομίζω πως οι πολιτικοί μας έχουν καλές προθέσεις. Αλλά οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Σε πολλούς (αντανακλώντας την κατάσταση και το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας) λείπει η συνειδητοποίηση πως πρέπει συνεχώς να τσεκάρουμε την αποτελεσματικότητα των κινήσεών μας και να αξιολογούμε τα πράγματα πρακτικά.
Ο Στέλιος Ράμφος νομίζω έχει περιγράψει το πρόβλημα νοοτροπίας που έχουμε πολύ καλά. Το συναίσθημα του Έλληνα δεν πλάθεται από τη λογική, αλλά συναίσθημα και λογική κατοικούν δυο διαφορετικούς κόσμους, με το συναίσθημα να επικρατεί τελικά άλογα.
Ε, μια σωστή σχέση ανάμεσα στην ευαισθησία μας και τη λογική μας είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Και αυτό μόνο μέσα από την παιδεία μπορεί να επιτευχθεί. Αλλά αυτό είναι φαύλος κύκλος, γιατί η παιδεία διαμορφώνεται από πολιτικούς και καθηγητές οι οποίοι έχουν την προβληματική νοοτροπία.
@Aντρεας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγχωρεις Αντρεα, ισως δεν διατυπωσα σωστα κατι! Ηθελα να πω, οτι ως κρατος πηραμε απειρα δανεια για να αποκτησουμε μια Α υποδομη. Αυτο εννοω "επεβαλε η Ευρωπη". Οταν καποιος σου δανειζει λεφτα για να κανεις κατι, περιμενει να δειαν τα λεφτα που σου εδωσε πιασανε τοπο. Λογικο ειναι. Η κακη διαχειριση και τα σκανδαλα εχουν αρνητικα αποτελεσματα.
Συμφωνω απολυτα σε αυτο που λες περι αγνων προθεσεων, αλλα πολυ σωστα ειπες "δεν αρκουν".
@ Όλα αυτά ακούγονται τόσο λογικά και εύλογα και αυτονόητα και όμως η ελληνική πολιτική τάξη ασχολείται σήμερα με αυτήν την γελοιότητα της τηλεμαχίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον επικρατει ένας υπέρμετρος εγωισμός στις πολιτικες παρατάξεις για το ποιος θα επιτεθεί σε ποιόν, ποιος θα είναι ο καλύτερος στα λόγια, κ ποιος θα αποστομώσει τον αλλόν! Λες κ αυτό είναι το μεγιστο πολιτικό κριτίριο! Οταν δεν έχουν κατι ουσιαστικό να δώσουν κ να πουν, λογικό είναι να ασχολούνται με επιφανειακά πράγματα κ επικοινωνιακά "τρυκ". Λιγο-πολύ είναι η εφηβική νοοτροπία της κόντρας στα φανάρια στην οποία ο νικητής θα είναι πιο "μαγκας" απο τον αλλόν, κ τιποτε παραπάνω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείτε τι γράφει σήμερα ο Πρετεντέρης "Ετσι, τίποτε απ΄ όσα κουβεντιάζουμε σήμερα δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αύριο. Και αυτά που θα προκύψουν αύριο, δεν έχουν καμία σχέση με όσα συζητούμε σήμερα. Και όμως! Αυτές οι εκλογές προσφέρονταν να μιλήσουν όλοι τη γλώσσα της αλήθειας. Με το αποτέλεσμα σχεδόν προδιαγεγραμμένο, τα δύο κόμματα εξουσίας μόνο κερδισμένα θα έβγαιναν από μια αντιπαράθεση ουσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ερώτημα, όμως, είναι ποιος θα τους άκουγε. Η απάντηση στην οποία έχω καταλήξει είναι απλή: κανείς! Είμαστε ένας λαός που του αρέσει να ζει στο παραμύθι μιας χώρας που δεν υπάρχει και να πιστεύει ότι η λύση είναι πάντα να πληρώσουν κάποιοι άλλοι. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι τράπεζες, οι πλούσιοι... Μόνο που, δυστυχώς, οι «άλλοι» μας τελείωσαν. Και αυτό κάποτε θα πρέπει να το πούμε στον ελληνικό λαό. "
Αν είχε διαβάσει και τον Πλανήτη της Θεολογίας, γνώριζε και τον τρόπο που αντιμετωπίζεισήμερα τα ερωτήματα του Σοκ και Δέος η εκκλησία, θα ήξερε και το τι παράγει αυτήν μας την εθνική στάση!...
@Μέσκος Αρσένιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντυπωσιάζουν οι παρατηρήσεις του κ. Πρετεντέρη και σκέφτομαι ότι αυτό συμβαίνει και στο χώρο απ΄τον οποίο περιμένουμε κάτι καλύτερο: την παιδεία, όλοι οι μαθητές πάντα αυτό λένε, ο άλλος κύριε, όχι εγώ, ακόμη κι όταν έχει κάνει κάτι μπροστά σου. Όντως υπάρχουν βαθιές ρίζες στη νοοτροπία μας αυτή
@ Σιμούδης Δημήτρης
ΑπάντησηΔιαγραφήH Κλασσική "πολιτική-νοοτροπια της ανευθυνότητας".
Θέλει πολύ δουλεία ώστε να αποκτήσουν υπευθυνότητα τα παιδιά. Και σε αυτο παιζει ρόλο και η οικογένεια.
@Μεσκος Αρσενιος
Αυτή η εθνική στάση, μας εχει οδηγήσει σε εθνική κατάντια. Οσο πιο γρήγορα την αποβάλλουμε, τόσο καλύτερο για το συνολικό καλό.
@ Μέσκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φυσικό τα κανάλια να ασχολούνται τόσο πολύ με το debate. Οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν σε αυτά έχουν τόσο επαρχιώτικη νοοτροπία που δεν υπάρχει περίπτωση η κουβέντα στις τηλεοράσεις να αγγίξει την ουσία των πραγμάτων.
Οι άνθρωποι όχι μόνο δε γνωρίζουν την ουσία, αλλά ούτε καν υποψιάζονται πως... υπάρχει ουσία!
Ακόμα και οι ελάχιστοι που έχουν την απαραίτητη παιδεία δε διαννοούνται να βγουν έξω από τα οικονομικά συμφέροντα των μέσων ενημέρωσης - επιχειρήσεών τους και να κάνουν μια ουσιαστική τοποθέτηση. Θυμούνται την ουσία μόνο όταν τους συμφέρει, συνήθως για να μειώσουν τον υποψήφιο που δε στηρίζεται από τον οργανισμό στον οποίο δουλεύουν.
Μπορεί αυτό να αλλάξει; Γιατί έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα ούτε τα κανάλια βλέπονται, ούτε οι εφημερίδες διαβάζονται.
Νομίζω πως η αλλαγή είναι δυνατή, αλλά δεν πρόκειται να έρθει από τα κάτω. Δεν είναι δυνατό να δούμε ξαφνικά τους δημοσιογράφους να κάνουν σωστή δημοσιογραφία αν κάτι δεν τους αναγκάσει να το κάνουν. Μόνο μια δυναμική πολιτική ηγεσία που θέτει την agenda με όρους σοβαρής πολιτικής μπορεί να κάνει τους δημοσιογράφους να ασχοληθούν με την ουσία. Αν δε γίνει αυτό, η κατάσταση θα συνεχίσει ως έχει.
@Ανδρέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω σε μεγάλο ποσοστό. Η τυχόν διαφωνία μου έγκειται στο γεγονός ότι ο τρόπος που εξελίσσονται οι κοινωνίες είναι πολύπλοκος και έτσι πιστεύω ότι μια τέτοια ηγεσία μπορεί να προκύψει όταν η ίδια κοινωνία το ζητήσει. Έχω την εντύπωση ότι αυτήν την ελπίδα ενέπνευσε ο Καραμανλής και σε αυτό απέτυχε. Προσωπικά πιστεύω ότι απλά ήταν ανίκανος. Ο Παπανδρέου ίσως είναι καλύτερος αλλά αμφιβάλω για το κόμμα του. Όταν βλέπω υπεύθυνη για τα οικονομικά την Κατσέλη, δεν έχω καμμιά ελπίδα. Κάποια στιγμή θα υπάρξει ένας σωστός συνδυασμός, ηγέτης και κόμμα σε αρμονία, αλλά φοβάμαι ότι είναι ήδη πολύ αργά. όταν βλέπω τα παιδιά στο σχολείο ντρέπομαι για τον τρόπο που τα διαχειρίζεται η γεννιά μου...
Δεν την ξέρω την Λούκα την Κατσέλη. Μια σύντομη ματιά στο βιογραφικό της δείχνει πως έχει πλούσια εμπειρία. PhD στο Princeton, καθηγήτρια στο Yale, στέλεχος του ΟΟΣΑ, μέλος επιτροπών στην Ευρώπη και τον ΟΗΕ, σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου...
ΑπάντησηΔιαγραφήAnyway, κοντός ψαλμός... αλληλούια!
Αν επιτρέπετε, ένα μικρό πολιτικό σχόλιο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βασικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι το οικονομικό. Απαιτούνται "διαρθρωτικές αλλαγές". Δηλαδή; Περιορισμός του κράτους, ιδιωτικοποιήσεις, ελεύθερη αγορά και ελεύθερος ανταγωνισμός, ώστε να σπάσουν τα ολιγοπώλια που δημιούργησε ο κρατικός παρεμβατισμός και να πέσουν οι τιμές,μείωση των φόρων, ευνοϊκή νομοθεσία αναφορικά με την επιχειρηματικότητα. Οι λύσεις είναι νεοφιλελεύθερες. Ο μεν Καραμανλής δεν τις εφήρμοσε διότι ήταν δέσμιος των βαρόνων της "λαϊκής δεξιάς" (του εσωκομματικού αντιπάλου των φιλελευθέρων), ο δε Παπανδρέου ήταν, είναι και θα είναι δέσμιος του "παπανδρεϊκού" ΠΑΣΟΚ που πρεσβεύει σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή ξανά κρατικό παρεμβατισμό. Όπως και να 'χει, όμως, το να ζούμε με δανεικά πρέπει να το ξεχάσουμε. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Το πάρτυ τελείωσε.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Για να λειτουργήσουν θετικά οι διαρθρωτικές αλλαγές απαιτείται η ύπαρξη υπεύθυνων πολιτών. Δηλαδή η ανευθυνότης και η αρπαχτή να είναι η εξαίρεση οι οποίες να καταδικάζονται απολύτως από την κοινωνία. Σε μια ορθόδοξη κοινωνία όλοι σιωπηλώς συμφωνούμε ότι αυτό δεν μας συμφέρει και όλοι μαζί καταδικάζουμε την επιτυχία...
ΑπάντησηΔιαγραφήTο κακό με την κοινωνία μας είναι ότι ελάχιστοι ανθρωποι είναι υπέυθυνοι. Το καλό είναι ότι υπάρχουν έστω και αυτοί. Το θετικό όμως είναι πως στις μέρες μας, όλο και περισσότερο γίνεται λόγος περί υπευθυνότητας, οπότε ίσως κατι αρχίζει να αλλάζει σιγά-σιγά.Φυσικά χρειάζεται τεράστιο βάθος χρόνου, αλλά έτσι όπως είναι η ελληνική πραγματικότα, θα έρθουμε/ερχόμαστε αντιμέτωποι με ενα αδιέξοδο, απο το οποίο μόνο με υπεύθυνη σταση θα καταφέρουμε να βγούμε. Φυσικά πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να κλείσουμε τα μάτια, αλλα θέλω να πιστεύω πως πλεόν δεν μας "παίρνει" να τα κλεισουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ζηνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νομίζω ότι το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι το οικονομικό. Και πράγματι, παρόλο που έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα στον τομεά αυτό, το τέλμα μας σαν λαός παραμένει. Και οι πολιτικοί που έκαναν τα βήματα του εκσυγχρονισμού της οικονομίας καταψηφίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από πολιτικούς που συντήρησαν το αδιέξοδο.
Πράγματι, στην Ελλάδα η οικονομία κινείται γύρω από το Κράτος. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι αποκρατικοποιήσεις θα είναι σωτήριες. Έχετε δει την εικόνα του ιδιωτικού τομέα; Αισχροκέρδια από τους ελεύθερους επιχειρηματίες, αδιαφορία και αδράνεια από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, γραφειοκρατία, διαφθορά στα στελέχη των επιχειρήσεων...
Πράγματι, υπάρχουν αλλαγές που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα πράγματα. Αλλά η νοοτροπία δεν αλλάζει με νομοσχέδια.
Και κάτι άλλο. Στην Ελλάδα τα ονόματα των ιδεολογιών χρησιμοποιούνται με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Έχουν χάσει το παραδοσιακό τους νόημα και επομένως δεν είναι σωστό να μένουμε σε αυτά και να νομίζουμε ότι πράγματι τα κόμματα εκπροσωπούν τις ξεπερασμένες ιδεολογίες. Πρέπει να βλέπουμε τι πραγματικά εννοεί κάθε κόμμα με τις λέξεις που χρησιμοποιεί.
Για παράδειγμα, δεν έχει νόημα να θεωρούμε τη Νέα Δημοκρατία ένα τυπικό δυτικό δεξιό κόμμα τη στιγμή που ίδρυσε πάνω από 700 νέους δημόσιους φορείς. Ούτε η κοινωνική ευαισθησία του Παπανδρέου έχει καμία σχέση με τον σοσιαλισμό του 19ου αιώνα.
Το θέμα δεν είναι τα ονόματα. Αλλά το πως εννοεί κάθε κόμμα και κάθε ηγέτης την ιδεολογία του. Το "παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ" έφτιαξε το πρόγραμμα σταθερότητας με το οποίο μπήκαμε στην ΟΝΕ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προτείνει στον Ανδριανόπουλο να είναι ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ...
Με αυτά τα παραδείγματα θέλω να πω πως έχουμε πολιτικούς οι οποίοι... πιάνουν ποντίκια. Ας μην κολλάμε λοιπόν στα ονόματα. Νομίζω ότι η πορεία της νέας κυβέρνησης θα με δικαιώσει.
Αλλά και πάλι, δε φτάνει αυτό. Μπορεί να είναι δύσκολο για μια κυβέρνηση να πολεμήσει μακραίωνες νοοτροπίες και λίγες κυβερνήσεις αναλαμβάνουν αυτόν τον αγώνα, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να τις αλλάξει. Αξίζει όμως να το προσπαθήσουμε, όσο μπορεί καθένας μας.
@ Η εντύπωση που έχω είναι ότι η ελληνική κοινωνία αποκτά το βίωμα του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται. Αυτό γεννά ελπίδα. Αν δείτε να αλλάζουν ουσιστικά την παιδεία τότε κάτι γίνεται, αν όχι θα έχουμε μία από τα ίδια...
ΑπάντησηΔιαγραφή