Ανασκόπηση

 

Ανασκόπηση

Συνέχεια από τα προηγούμενα

Πριν προχωρήσω αισθάνομαι ότι πρέπει να κάνω μια ανασκόπηση, να επαναλάβω κάποιες θέσεις και απόψεις που χωρίς αυτές αυτά που γράφω δεν έχουν το νόημα που εγώ τους δίνω. Πρέπει λοιπόν να τονίσω ότι οι αναρτήσεις που κάνω δεν είναι αυτόνομες, αλλά βασίζονται σε προηγούμενες και γι’ αυτό παραπέμπω στο μπλόγκ μου όπου μπορεί κανείς να τις διαβάσει. Επειδή αυτό δεν είναι πάντα εύκολο για τον λόγο αυτό κάνω την παρακάτω ανασκόπηση.

Η αφετηρία είναι η τετριμμένη παρατήρηση ότι οι δυτικές κοινωνίες διεξέρχονται μια πολλαπλή και ιδιαίτερη κρίση. Πολλοί λεν πολλά για τις αιτίες της κρίσης και ενδεχομένως όλοι να έχουν εν μέρει δίκιο. Εγώ διατυπώνω την άποψη ότι πίσω από σχεδόν όλες τις αιτίες κρύβεται μια λανθασμένη αντίληψη περί του ανθρώπου, μια λανθασμένη ανθρωπολογία. Εδώ συμβαίνει κάτι αξιοσημείωτο. Ενώ η παραδοσιακή ανθρωπολογία έχει αμφισβητηθεί από πολλούς επιστημονικούς κλάδους όπως η εξελικτική βιολογία, οι διάφορες εκδοχές της ψυχολογίας και από την φιλοσοφία της σύγχρονης επιστήμης, εν τούτοις η εκπαίδευση, η πολιτική και η οικονομία εξακολουθούν να στηρίζονται στην παραδοσιακή αντίληψη.

Η παραδοσιακή αντίληψη βασίζεται στην ιδέα της κοινής ανθρώπινης φύσης, την οποία έχουν όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως χρόνου και τόπου. Και αυτή η φύση είναι σταθερή, δεν αλλάζει. Με αφορμή το ερώτημα περί του φυσιολογικού έκανα μια εκτενή, συστηματική και τεκμηριωμένη μελέτη του θέματος για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι κάθε άνθρωπος έχει την δική του μοναδική και διαφορετική από τους άλλους φύση. Αυτό σημαίνει ότι βλέπει τον κόσμο και αντιδρά στα ερεθίσματα που έρχονται από αυτόν με μοναδικά διαφορετικό τρόπο.

Για να γίνει αισθητή η προσέγγισή μου μπορώ να χρησιμοποιήσω μια συμβολική εικόνα. Η παραδοσιακή αντίληψη είναι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν άκρες μέσες ένα κοινό υλισμικό (hardware) στο οποίο τρέχουν διάφορα λογισμικά, που αντιστοιχούν κυρίως στην επίδραση του κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Αυτό που μας φανερώνει η αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης είναι το ότι οι άνθρωποι έχουν ο καθένας το δικό του διαφορετικό hardware το οποίο θα έχει βέλτιστη απόδοση όταν τρέχει το δικό τους αποκλειστικό software. Κάθε απόκλιση από την ιδιαιτερότητα μειώνει την απόδοση. Άρα κάθε ομοιόμορφη αντιμετώπιση των ανθρώπων είναι αναποτελεσματική ενώ οι διαφοροποιημένες προσεγγίσεις έχουν καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, στην εκπαίδευση, στην διαχείριση των προσωπικών ζητημάτων, στην πολιτική και στην οικονομία.

Είναι πολύ σημαντικό να τονισθεί ότι τα παραπάνω έχουν στατιστικό χαρακτήρα. Δηλαδή ισχύουν όταν έχουμε ένα μεγάλο δείγμα ανθρώπων και περιπτώσεων. Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορούν να κάνουν πρόβλεψη για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Δηλαδή π.χ. κάλλιστα να εμφανισθεί μια μεγαλοφυΐα που σπούδασε σε ένα υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο ή να λυτρωθεί ψυχολογικά κάποιος γιατί άκουσε μια συμβουλή που του έστειλε ένας φίλος για …καληνύχτα!

Επί πλέον μπορεί κανείς εύκολα να δείξει ότι η κουλτούρα έχει την δυνατότητα να ομαδοποιεί, σε ένα κάποιο βαθμό, τους ανθρώπους επηρεάζοντας την φύση τους, δηλαδή την θεμελιώδη φυσική τους υπόσταση. Επειδή ο πυρήνας κάθε ανθρώπινου πολιτισμού είναι η θρησκεία του, η δύναμη των θρησκειών είναι διαφορετική και πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι κανείς νομίζει. Και η δύναμή τους είναι άσχετη από την τυχόν μεταφυσική τους αλήθεια. Δημιουργούν ανθρώπους που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους και τον κόσμο, με ότι πιο κοντινό μπορεί κανείς πει, με όμοιο τρόπο.

Σημαντική παρατήρηση είναι το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος θεωρητικά έχει την δυνατότητα να οδηγήσει τον εαυτό του όπου πράγματι θέλει, όπου δηλαδή είναι πρόθυμος να κοπιάσει για να φθάσει. Σε αυτό το θέμα είναι προφανές ότι η σωστή βοήθεια από τρίτο είναι καθοριστικής σημασίας.

Έχω την αίσθηση ότι όλα όσα λέω μπορεί κάποιος να τα εκλάβει ως ρατσιστικά. Πρόκειται όμως για την ολοκληρωτική κατάργηση του ρατσισμού. Ο ρατσισμός ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι διαφοροποιούνται βιολογικά και κάποιοι είναι ανώτεροι και κάποιοι κατώτεροι απλά γιατί ανήκουν σε μια κάποια φυλή. Η δική προσέγγιση ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι διαφοροποιούνται σε ένα βαθύτερο επίπεδο από αυτό της βιολογίας και το να είναι κανείς καλύτερος ή χειρότερος δεν έχει να κάνει με φυλή ή οτιδήποτε άλλο αλλά είναι μια ειδική έκφραση των φυσικών νόμων, φυσικών νόμων που τρόπον τινά παράγουν τόσο τους χαρισματικούς όσο και τους πολύ λιγότερο χαρισματικούς ή και προβληματικούς ανθρώπους.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για ανθρώπινη φύση αυτή κρύβεται στο επίπεδο των κβαντικών πεδίων και είναι μια φυσική οντότητα που διαρκώς αλλάζει και με την πάροδο του χρόνου αλλά και από τόπο σε τόπο. Είναι ίδια με την φύση του φυσικού υποβάθρου όλων των όντων.

Μετά από αυτές τις διευκρινίσεις μπορούμε να συνεχίσουμε και να μιλήσουμε και για την τεχνητή νοημοσύνη, σε συνάφεια βέβαια με τις προηγούμενες αναρτήσεις.

Συνεχίζεται